ตอนที่ 57: คนรวยเอาแต่ใจ~
เหล่าทนายความเริ่มเล่นทวิตเตอร์กันอีกครั้ง
ถึงจะดูหล่อ แต่น่าเสียดายที่จนไปหน่อย
หล่อกว่าพวกดาราอีก แต่ไม่มีเงินก็เท่านั้น!
ผู้ชายไม่มีเงิน ถ้าไม่มีเงิน ก็มีแต่โดนรังแกเท่านั้นแหละ
ความรักจะเต็มไปด้วยพลังไม่ได้ถ้าไม่มีขนมปัง เราจะอยู่กับผู้ชายแบบนี้ได้อย่างไร
ลบเขาออกเลยเพื่อน! เขาไม่คู่ควรกับเธอ!
ใช่ ทนายของเราหลายคนเป็นทนายอาวุโสที่เก่งมาก รายได้ต่อเดือนมากกว่า 30,000 ถึง 400,000 หยวน ดีกว่าพนักงานส่งพัสดุนั่นตั้งเยอะ!!
ทนายสาวเหล่านี้ชอบสิ่งที่สามารถจับต้องมากกว่า เดิมที่พวกเธอยังยกย่องเจียงเฉินอยู่ แต่เมื่อเห็นว่าเขานั้นเป็นเพียงพนักงานส่งพัสดุความคิดเดิมของพวกเธอก็หายไปทันทีเหลือเพียงความคิดเชิงลบเท่านั้น!
เหล่าทนายชายตาเป็นประกายพวกเขาสามารถปลุกความมั่นใจของตัวเองได้อีกครั้ง!
ฮ่าๆ?
แค่คนส่งพัสดุ มันจะเทียบอะไรกับพวกเขาได้บ้าง?
รอโดนเธอลบเพื่อนทิ้งได้เลย~
ใครจะรู้…
หลันหน่วนเยี่ยนกลับยิ้ม ฉันคิดว่านี่ก็ไม่เลวนะ เพราะยังไงเขาก็มีอาชีพเป็นของตัวเอง
ฝูงชนต่างแตกตื่น!
โอ้พระเจ้า!
ส่งพัสดุแบบนี้เรียกว่าอาชีพได้ด้วยหรอ?
เหล่าทนายเบิกตากว้าง!
หน่วนหน่วน เธอยังสติดีอยู่ไหม?
หน่วนหน่วนเธอ ไม่คิดหน่อยหรอเขาเป็นค่คนส่งพัสดุเองนะ?
ทนายความหญิงถามด้วยความประหลาดใจ
หลันหน่วนเยี่ยนยิ้มอย่างนุมนวลราวกับสายลมเย็นในยามค่ำคืนที่ดูทั้งสดชื่นและนุ่มนวล ฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือนิสัย และสิ่งที่สำคัญรองลงมาสำหรับคนสองคนก็คือความสัมพันธ์ ส่วนเรื่องเงิน ฉันไม่คิดว่ามันเป็นปัญหานะ
เทพธิดาหลันหน่วนเยี่ยน เอาแต่ใจตัวเองมาก!
ทนายสาวที่ถามคำถามนี้ก็ยิ้มออกมา ฮ่าฮ่าฮ่า เทพธิดาหลันหน่วนเยี่ยนของเราช่างน่าสมเพชเหลือกเกิน จะเลือกคู่ก็ไม่สนใจเงินถึงอย่างไรเธอก็มีเงินอยู่แล้วนิ
อา~
นั่นสินะกำไรหยกเขียวจักรพรรดิก็คงพอบอกได้แล้ว ว่าเธอจะยังสนเรื่องเงินอีกไหม?
ในเวลานี้หวงกวนได้จัดการเตรียมการคดีของครูหยางเรียบร้อยแล้ว การที่ครูหยางจะพ้นผิดไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน
แต่เขาก็ยังต้องอธิบายรายละเอียดให้กับเจียงเฉินฟัง เช่น เรื่องความคิดเห็นของคนทั่วๆไปในโลกออนไลน์ที่อาจจะมีผลหลังคดีสิ้นสุด ซึ่งมันไม่สามารถคุยกันผ่านโทรศัพท์ได้
ทนายหญิงคนหนึ่งที่เป็นแฟนตัวยงของเขา เธอได้ยินมาว่าวันนี้เขารับคดีมาคดีหนึ่ง เมื่อเธอเห็นเขาจึงเข้าไปถามเขาทันที
วันนี้มีคดีอะไรหรอคะ?
หวางกวนพูดอย่างเฉยเมย คดีเล็กๆน่ะ อีกอย่างพวกคุณเห็นผู้ชายหน้าตาหล่อๆไหม เขาน่าจะสูงพอๆกับผม แล้วก็น่าจะอารมณ์ดีอยู่
ผู้ชายหล่อ?
คนที่มีอารมณ์ดี?
เมื่อกี้มีแต่คนส่งพัสดุนะคะ ไม่เห็นมีคนแบบนั้นเลย
หวางเฉวียนอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา โอ้ใช่ นั่นเขาท่านประธานเจียง เวลาที่เขาเบื่อๆ เขาจะชอบไปส่งพัสดุเล่น และเขาก็เป็นเจ้านายของพวกเธอ
อะไรนะ?
ทนายได้ยินถึงกับอึ้ง!
คุณหมายถึง? ชายหนุ่มรูปงามคนนั้นคือประธานเจียงในตอนนี้?
ประธานเจียงที่เป็นผู้ถือหุ้นลึกลับคนที่สองของบริษัทกฎหมายของเราหรอคะ?
พระเจ้า งานอดิเรกของประธานเจียงมันอะไรกัน เวลาเบื่อก็ไปส่งพัสดุเล่นเนี่ยนะ?
ทนายความหญิงรู้สึกว่าพวกเธอเพิ่งจะพลาดโอกาสดีๆไป ถ้าพวกเธอรู้พวกเธอจะขอ WeChat ของท่าประธานสุดหล่อคนนี้ หรืออะไรซักอย่างไม่แน่ว่าในอนาคตพวกเธออาจจะมีโอกาศอะไรดีๆรออยู่!
ทนายความชายหลั่งน้ำตา เดิมทีพวกเขาคิดว่าเจียงเฉินเป็นแค่คนส่งพัสดุ แต่ตอนนี้คนส่งพัสดุนั่นกลายมาเป็นเจ้านายของพวกเขาแล้ว
ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของสำนักงานกฎหมายเทียนกวน!
โอ้พระเจ้า!
เกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้กัน!
ทำไมมันเล่นกับเราแบบนี้!
ราชา จะตกใจอะไร พวกนายทุกคนเป็นทนายผ่านอะไรมาเยอะแล้วไม่ใช่รึยังไง
เหล่าทนายแอบสาปแช่งเขาแบบลับๆทีละคน!
ใครมันจะไปสงบได้กัน!
ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของสำนักงานกฎหมายนี้หมายความว่ายังไง ก็กองเงินเดินได้ยังไงล่ะ!!
ความหวังเดียวในหัวใจของทนายความชายก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์
ในเวลานี้ ครอบครัวของครูหยางก็ออกมาเช่นกัน
หยางตงเหิงจับมือมือกับทนายของเขา ท่าประธานขอบคุณมากจริงๆครับ ผมต้องพึ่งคุณในศาลแล้ว
หวังกวนยิ้ม ไม่เป็นไรครับ คุณเป็นคนในครอบครัวของท่าประธานเจียงผมเลยถือว่าคุณเป็นคนในครอบครัวของผมด้วย
หยางตงเหิงยิ้มด้วยความพึงพอใจ โอ้ การที่ผมได้เจียงเฉินมาเป็นลูกศิษย์มันเหมือนกับผมได้พรจากสวรรค์จริงๆเลย
สุดยอด!
ทุกคนช็อคอีกแล้ว!
เขาเป็นแค่ลูกศิษย์แต่ทำเพื่อครูขนาดนี้เลยหรอ นิสัยจะดีเกินไปแล้ว!
ทนายความเหล่านี้ต่างเห็นความซับซ้อนของคนในสังคมมาไม่น้อย บางทีต่อให้มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกว่านี้บางคนยังไม่คิดจะช่วยเลยด้วยซ้ำ!
แต่ประธานเจียงกับทำให้ขนาดนี้!
นี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่านิสัยของประธานเจียงนั้นดีขนาดไหน!
หวางกวนยังต้องกล่าวชื่นชมเจียงเฉินว่า คุณเจียงเป็นคนดีจริงๆ คุณหยาง ผมไม่สามารถติดต่อคุณเจียงได้ให้ผมเป็นคนส่งคุณกลับได้ไหมครับ
หยางตงเหิงสะดุ้ง: อ่า? มันน่าอายเกินไปครับ เราแค่เดินกลับได้ยังไงก็เถอะที่พักพวกเราอยู่ไม่ไกล
หวางกวนยิ้มและกล่าวว่า ไม่เป็นไรหรอกครับผมมีรถและผมก็สะดวกมาก คุณพักอยู่ที่ไหนหรอครับ
หยางตงเหิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง มันเรียกว่าอะไรนะ ฉันลืมไปแล้ว ฉันรู้แค่ว่ามันมีห้องหลายร้อยห้อง ทะเลสาบ 5 แห่ง สระว่ายน้ำ 2 สระ และที่จอดรถขนาดใหญ่
ทุกคนดูอึ้ง!
นี่ล้อเล่นเหรอ?
หลายร้อยห้อง 5 ทะเลสาบ 2 สระว่ายน้ำ?
มีที่จอดรถขนาดใหญ่?
นี่เขาคิดว่าตัวเองอยู่ในราชวังต้องห้ามรึยังไงกัน?
เมื่อเห็นว่าความจำของผู้เป็นพ่อไม่ค่อยดี หยางยี่ยี่จึงพูดออกไปแทน มันคือหยางฉวน A เลขที่ 7 พี่เจียงเฉินก็อาศัยอยู่ที่นั่นค่ะ
ประณามมัน!
ประณามมัน!
ทนายความชายหลายคนรีบเข้าไปหาข้อมูลที่อยู่นั้นบนเน็ตทันที และพบว่ามันคือราชวังโบราณกินพื้นที่กว่าหนึ่งตารางกิโลเมตร เมื่อพบอย่างนั้นมือถือของพวกเขาก็พากันหลุดออกจากมือกัน!
ราชวังนี้ทุกๆตารางนิ้วของมันก็มีค่าพอๆกับนิ้วทองคำแล้ว!
ตารางเมตรละ 6 หลัก!
แล้วราชวังนี้มีพื้นที่นับหมื่นตารางเมตร!
ฮึก~~~
ทุกคนถอนหายใจ!
ตะลึง!
แม้แต่พระราชาที่เคยเห็นโลกมาแล้วก็ยังต้องตกตะลึงในเวลานี้
พวกเขารู้แล้วว่าเจียงเฉินรวย แต่คาดไม่ถึงว่า…
เขาจะรวยมากขนาดนี้? !
