เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零] – ตอนที่ 178 ป่วยจิต

ตอนที่ 178 ป่วยจิต

พี่สะใภ้รองจ้าวและพี่สะใภ้สามจ้าวย่อมได้ยินคำพูดพวกนี้อยู่แล้ว

พี่สะใภ้สามจ้าวนอกจากถอนหายใจยังจะพูดอะไรได้? เรื่องนี้ถ้าจะโทษก็ต้องโทษน้องสะใภ้สี่นั่นแหละ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในท้องเป็นลูกสาวหรือลูกชาย แต่กลับพูดอย่างหนักแน่นว่าเป็นลูกชายแล้ว แถมยังบอกทุกคน ไม่มีใครรอคอยที่จะได้เห็นหล่อนได้ลูกชายหรอก มีแต่คนอยากเห็นหล่อนผิดหวังทั้งนั้นแหละ

ตอนนี้หล่อนก็ผิดหวังจริง ๆ ทั้งยังน้ำตาเช็ดหัวเข่าอยู่ในบ้านไปไม่น้อย

แม้จะรู้สึกเห็นอกเห็นใจ แต่ก็ไม่มีอะไรต้องพูด แต่ละคนต่างก็มีวิธีที่จะข้ามปัญหาไปให้ได้ไม่ใช่เหรอ?

เมื่อเทียบกับพี่สะใภ้สามแล้ว พี่สะใภ้รองกลับอยากหัวเราะ

เพราะน้องสะใภ้สี่ทำให้คนรู้สึกเกลียดมากเกินไป นำเรื่องลูกไปโอ้อวดเกินกว่าความเป็นจริง ตอนนี้ได้ลูกสาวแล้วเป็นอย่างไรล่ะ?

อีกอย่างพี่สะใภ้รองจ้าวก็รู้สึกภาคภูมิใจด้วย

ตอนนี้ตระกูลจ้าวมีหลานชายสามคน สองคนเป็นลูกของหล่อน ก็นับว่าเป็นผลงานครั้งใหญ่ของตระกูลจ้าวจริง ๆ!

ส่วนลูกในท้องของบ้านเจ้าหก ถ้าได้ลูกสาว แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน จะได้เป็นเพื่อนกับสะใภ้สี่

หล่อนคิดว่า สะใภ้สี่ก็คงรอคอยให้เป็นแบบนี้แน่นอนไม่ใช่เหรอ?

แม้จะมีเจตนาไม่ค่อยดี แต่พี่สะใภ้รองจ้าวก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องผิด สะใภ้สี่ก็คิดแบบนี้จริง ๆ

หล่อนคลอดได้ลูกสาว นี่เป็นเรื่องจริงที่ไม่อาจย้อนกลับไปทำอะไรได้แล้ว หล่อนจึงหวังว่าเย่ฉูฉู่จะคลอดได้ลูกสาวเช่นกัน มีแค่วิธีนี้ที่จะทำให้จิตใจของหล่อนรู้สึกได้ถึงความสมดุลได้

แน่นอนว่าคำพูดนี้ไม่สามารถที่จะพูดออกไปได้แน่ ๆ

 คุณว่าน้องสะใภ้หกจะคลอดได้ลูกเพศอะไรคะ?  ตอนที่กำลังนอน พี่สะใภ้สี่จ้าวพูดคุยกับพี่สี่จ้าว

พี่สี่จ้าวเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็ตอบอย่างไม่สบอารมณ์  คุณป่วยเหรอถึงได้มาถามผมเรื่องนี้! 

พี่สามีคนหนึ่งสนใจว่าภรรยาของน้องชายจะคลอดลูกได้เพศอะไร เขาคงป่วยแล้วมั้ง?

พี่สะใภ้สี่จ้าวกลับสนใจแต่ตัวเอง  ฉันว่าท้องนั้นของหล่อนคงได้ลูกสาว 

 คุณคลอดลูกสาวก็เลยบอกว่าคนอื่นจะคลอดลูกสาวด้วยเหรอ?  พี่สี่จ้าวอดไม่ได้ที่จะพูด

 คุณพูดอะไรของคุณ คุณรังเกียจที่ฉันคลอดลูกสาวเหรอ? งั้นที่ได้ลูกสาวก็เป็นความผิดฉันทั้งหมดสินะ นั่นไม่ใช่เพราะเมล็ดพันธุ์ของคุณไม่ดีเหรอ?  พี่สะใภ้สี่จ้าวในตอนนี้อ่อนไหวกับประเด็นนี้มาก หล่อนจึงปรี๊ดแตกทันที

 เมล็ดพันธุ์ของผมไม่ดียังไง เป็นเพราะที่ดินของคุณไม่ดี เมล็ดพันธุ์มันถึงไม่งอกเงยพืชผลออกมาไง!  พี่สี่จ้าวตอกกลับไปอย่างไม่ลังเล

ตอนนี้ลูกคลอดออกมาแล้ว ทั้งยังเป็นลูกสาว เขาจึงไม่จำเป็นต้องระวังอะไรอีกแล้ว

 เจ้าสี่จ้าว! คุณยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?  ในที่สุดพี่สะใภ้สี่จ้าวก็เจอที่ระบาย พูดทั้งน้ำตาว่า  ที่ดินของฉันมันไม่ดี แล้วทำไมคุณถึงไม่พูดบ้างว่าเมล็ดพันธุ์ของคุณไม่ดี คุณอยากได้ข้าวฟ่างแต่กลับปลูกถั่วเขียว คุณจะมาโทษที่ดินได้เหรอ? 

อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย พี่สะใภ้สี่จ้าวก็เป็นคนมีความสามารถพิเศษจริง ๆ เปรียบเปรยได้สมบูรณ์แบบมาก!

พี่สี่จ้าวพูดเสียงดัง  แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าที่ผมปลูกไม่ใช่ข้าวฟ่าง? คุณเห็นเหรอ? ทั้ง ๆ ที่ผมก็ปลูกข้าวฟ่าง แต่ที่ดินของคุณกลับงอกถั่วออกมา คุณมันก็เหมือนกับแม่ของคุณนั่นแหละ! 

 ดึกดื่นขนาดนี้ จะโวยวายอะไรกัน!  คุณแม่จ้าวเดินเข้ามาจากด้านนอก นางเอ่ยปากด่า  ว่างจนกระวนกระวายใจเหรอ? ว่างมากก็ออกไปทำนาเลยไป! 

 แม่ เขาตำหนิฉันที่คลอดลูกสาว!  พี่สะใภ้สี่จ้าวฟ้องแม่สามีทั้งน้ำตา

พี่สี่จ้าวพูดด้วยความโมโห  ผมตำหนิคุณที่คลอดลูกสาวตอนไหน มีแต่คุณนั่นแหละที่ตำหนิว่าผมทำให้ได้ลูกสาว! 

ทั้งสองคนเริ่มคุยกันถึงปัญหาของที่นาและเมล็ดพันธุ์อีกครั้ง

คุณแม่จ้าวตวาดจนคอขึ้นเอ็น  พวกแกกลั้นไม่อยู่แล้วใช่ไหม? ถ้ามันกลั้นไม่อยู่ ก็ออกไปทำนาตอนนี้เลย ไปย่อยอาหารซะ! ยุ่งกันจะตายอยู่แล้ว ทำงานมาทั้งวัน กลางคืนให้นอนก็ยังไม่หยุด ทำบ้าอะไรกัน? รังเกียจลูกสาว ก็บีบคอให้ตาย ๆ ไปเลยไป บีบคอฆ่าให้หมดไปเลย ไม่ต้องเหลือไว้สักคน แล้วพวกแกก็ไปคลอดมาใหม่ ถ้าได้ลูกสาวอีกก็บีบคอฆ่าให้ตาย จนกว่าจะได้ลูกชายนั่นแหละ! 

เป็นเพราะคุณแม่จ้าวต้องดูแลช่วงอยู่ไฟ และต้องออกไปช่วยลงนาเกี่ยวข้าวด้วย นางเองก็เหนื่อยมากแล้ว พอเหนื่อยแล้วมาเจอเรื่องน่าหงุดหงิดจึงระเบิดโทสะออกมา เมื่อเห็นทั้งสองคนยังไม่หยุดแบบนี้ ก็ยิ่งเกิดไฟลุกท่วม

ตอนนี้ซานหยาและซื่อหยาย้ายไปอยู่ห้องของอาเล็กของพวกเธอแล้ว เป็นเพราะแม่ของพวกเธอให้กำเนิดน้องสาวออกมาอีกหนึ่งคน จึงไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ๆ ตอนนี้ก็ได้ยินย่าของพวกเธอด่าพ่อกับแม่อยู่

พี่สี่จ้าวและพี่สะใภ้สี่ต่างพูดอะไรไม่ออก

คุณแม่จ้าวยังไม่หายโกรธ นางด่าต่อไปว่า  แต่ละคน อายุเท่าไรกันแล้ว อยากจะทะเลาะกันก็ออกไปทะเลาะข้างนอก ถ้าไม่มีธุระอะไรก็อย่ามารบกวนเวลานอนของคนอื่นเขา! อีกอย่าง ฉันจะบอกอะไรพวกเธอให้นะ ฉันกับพ่อของพวกเธอ ไม่ได้บอกว่าพวกเธอต้องได้ลูกชาย ไม่เคยพูดว่าไม่มีลูกชายไม่ได้ และไม่เคยพูดว่าพวกเธอสองคนต้องมีลูกชายเพื่อมาสืบทอดตระกูลจ้าว อย่าไปพูดถึงเจ้ารองที่ได้ลูกชาย ต่อให้พวกเขาไม่มีลูกชาย ต่อให้เกิดออกมาเป็นลูกสาวทั้งหมด แล้วจะทำไม? จะตายให้ได้เลยเหรอ? ใช่ว่าอายุมากแล้วจะมีลูกไม่ได้ เรื่องไม่สำคัญก็พูดซ้ำ ๆ อยู่นั่นแหละ! 

คุณแม่จ้าวด่าเป็นชุด นางหยุดหายใจ จากนั้นจึงหันไปพูดกับพี่สะใภ้สี่จ้าว  สะใภ้สี่ ถ้าเธอไม่พอใจแม่สามีคนนี้ก็พูดมา ไปเรียกให้แม่เธอมาดูแลแทน แต่อย่ามาทำตัวเป็นปีศาจ! 

 แม่ ฉันไม่ได้ไม่พอใจแม่นะคะ ไม่ต้องเรียกแม่ของฉันมาดูแลฉันหรอก  พี่สะใภ้สี่จ้าวรีบพูด

ในบ้านมีของดี ๆ ให้รับประทานมากมายขนาดนั้น ถ้าแม่ของหล่อนมา แบบนั้นก็คงขนกลับไปให้น้องชายของหล่อนหมดน่ะสิ?

แบบนั้นหล่อนยังจะมีชีวิตต่อไปได้อีกเหรอ?

 ไม่มีอะไรแล้วก็อยู่ไฟให้ดี ๆ ดูแลลูกให้ดี อย่าปล่อยให้วันเวลาดี ๆ ผ่านไป ท้องฟ้าย่อมมีฝน คนเราย่อมเจอปัญหา มีเรื่องเกิดขึ้นมาเดี๋ยวก็ดีเอง  คุณแม่จ้าวสอนจบ ก็หันมาสอนลูกชายต่อ  แกก็อีกคน พืชผลในสวนยังรอให้เก็บเกี่ยวอยู่ คนอื่นเขารีบนอนเพื่อให้ร่างกายกระปรี้กระเปร่า แต่แกกลับมานั่งทะเลาะกับเมียอยู่ที่บ้าน พืชผลไม่คิดจะเก็บเกี่ยวแล้วเหรอ? 

 แม่ อย่าโกรธเลย กลับไปนอนเถอะ พวกเราก็จะนอนแล้วเหมือนกัน  พี่สี่จ้าวพูดอย่างขุ่นเคือง

คุณแม่จ้าวก็ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น หลังจากบอกให้รีบเข้านอน ก็เดินกลับห้องไป

ส่วนทั้งสองคนก็ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น ต่างคนต่างนอน

พี่สะใภ้สี่จ้าวเอนตัวลงก็มองดูเพดานบ้าน จากนั้นก็เริ่มดันทุรังอีกครั้ง ดูเอาเถอะ ถ้าหล่อนได้ลูกชาย แม่สามีไม่มีทางมาด่าหล่อนแบบนี้แน่

ถึงอย่างไรก็ต้องไว้หน้าลูกชายของหล่อน แต่หล่อนไม่มีลูกชาย มีแค่ลูกสาวที่เป็นตัวผลาญเงินสามคนนี้

แม้ว่าส่วนอื่นของแม่แท้ ๆ จะทำให้หล่อนรู้สึกไม่ชอบ แต่ก็มีคำพูดหนึ่งที่พูดไว้ไม่ผิดเลย

ชีวิตนี้ของผู้หญิงจะไม่มีอะไรก็ได้ แต่เพียงอย่างเดียวที่ต้องมีคือลูกชาย แบบนั้นก็จะทำให้ตัวเองเกิดความมั่นใจ มีชะตาชีวิตเป็นของตัวเราเอง!

ภายในใจของพี่สะใภ้สี่จ้าวเป็นอย่างไรคุณแม่จ้าวที่เป็นแม่สามีย่อมทราบดี

แม้ว่าจะสั่งสอนทั้งสองคนไปแล้ว แต่ตอนกลับมาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

คุณพ่อจ้าวกล่าว  ถอนหายใจทำไม รีบนอนเถอะ หลายวันมานี้คุณก็เหนื่อยไม่น้อยเลย 

 ก็ถอนหายใจเพราะลูกสะใภ้สี่น่ะสิ ตอนนี้ความดันทุรังก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น จนแทบจะกลายเป็นป่วยจิตอยู่แล้ว ฉันเห็นท้องของฉูฉู่แหลม มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเป็นลูกชาย ถึงเวลานั้นถ้าท้องแรกของฉูฉู่ได้ลูกชายขึ้นมา หล่อนที่ได้ลูกสาวติดกันสามคน คงได้เช็ดน้ำตาอีก  คุณแม่จ้าวกล่าว

คุณพ่อจ้าวไม่ได้สนใจสะใภ้สี่ เพียงแต่สนใจสะใภ้หก เขาเอ่ยถามว่า  เธอแน่ใจเหรอ? ท้องนี้ของสะใภ้หกจะได้ลูกชายจริง ๆ เหรอ? 

 ฉันมองไม่ผิดหรอก  คุณแม่จ้าวกล่าว  หล่อนกินดีขนาดไหนล่ะ? ได้กินปลา กินเนื้อ แถมยังมีไข่ทุกวัน แต่ในท้องนั้นกลับไม่ได้ใหญ่เท่าไร แถมยังแหลมอีก ตอนที่ฉันอุ้มท้องเจ้ารองกับพวกลูกชายคนอื่น ๆ ก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน 

 พอเถอะ ตอนนั้นมีอะไรให้กิน ผมไปหาข้าวกลับมาให้คุณยังไม่ใช่ง่าย ๆ เลย จะเอามาเทียบกับชีวิตตอนนี้ได้ยังไง  คุณพ่อจ้าวกล่าว

…………………………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

สมชื่อตอนจริง ๆ โดนลำเอียงเพราะแม่มีน้องชายเลยทำให้อยากได้ลูกชายเกลียดลูกสาวเนี่ยนะสะใภ้สี่ ควรจะรักลูกสาวมากกว่าไหม

ถ้าสะใภ้หกได้ลูกชายนี่จะไม่ธาตุไฟเข้าแทรกเลยเหรอ

ไหหม่า(海馬)

 

เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零]

เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零]

Status: Ongoing

ผู้แต่ง : 南方荔枝 ผู้แปล : ไหหม่า(海馬) & ซินซิน (新欣) เย่ฉู่ฉู่บุตรสาวเสนาบดีกังฉินเกือบถูกรังแกในระหว่างทางที่โดนเนรเทศ​ แต่ได้ว่าที่ท่านอ๋องผู้หนึ่งมาช่วยนางไว้​และเก็บนางไว้ข้างกาย​ ในระหว่างการชิงอำนาจเพื่อปกป้องพระราชโอรสองค์เล็กของจักรพรรดิองค์ก่อน​ ว่าที่ท่านอ๋องผู้นี้ก็สิ้นชีพเพราะยาพิษประหลาด​ ครั้นพิธีศพถูกจัดขึ้น​ เย่ฉู่ฉู่ก็ได้โขกศีรษะกับโลงศพของเขาตายตกตามกันไป​ แต่นางกลับได้มาเกิดใหม่ในประเทศจีนยุค​ 1970 ในร่างของเจ้าของร่างผู้ได้ชื่อว่าเป็น​แม่เสือตามคำกล่าวของจ้าวเหวินเทาผู้เป็นสามี จากภรรยาผู้ดุร้ายกลายเป็นภรรยาผู้อ่อนโยน​ เย่ฉู่ฉู่จะใช้ชีวิตในร่างนี้ให้มีแต่ความสุขอย่างไรดี? -Highlight : เรื่องนี้นางเอกไม่ได้ทะลุมิติมาในยุค​ 70​ เพียงคนเดียว​ แต่สามีในชาติก่อนที่ตายไปเมื่อก่อนหน้านี้ก็ได้มาเกิดใหม่เป็นสามีในชาติปัจจุบัน​ด้วยเช่นกัน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท