ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 100 สบายดีหรือไม่

ตอนที่ 100 สบายดีหรือไม่

มู่เฉียนซีแปลงร่างเป็นอาถิงอีกครั้ง นางมุ่งหน้าไปที่บ้านประมูลอันดับหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกับท่านหมอไป๋ ท่านหมอไป๋บอกกับนางว่าน่าหลานอวี้กลับไปที่บ้านประมูลใหญ่แล้ว

 น่าหลานอวี้กลับไปแล้วรึ ?  มู่เฉียนซีเอ่ยถามหมอไป๋

หมอไป๋กล่าวถามบ้าง  คุณชายมู่ต้องการสิ่งใดหรือ ? ก่อนนายน้อยจะกลับไป นายน้อยกำชับว่าหากคุณชายมู่ต้องการสิ่งใดให้จัดหาให้คุณชายทันที 

มู่เฉียนซีกล่าว  ข้าเพียงต้องการนำยาลูกกลอนมาประมูลก็เท่านั้น ประกาศข่าวนี้ออกไปให้ทั่ว ดึงดูดคนใหญ่คนโตมาให้มากที่สุดยิ่งดี 

หมอไป๋ผงะไปชั่วครู่ จากนั้นกล่าวถามขึ้น  มิทราบว่าคุณชายจะประมูลยาลูกกลอนแขนงใดหรือ ? 

 ยาลูกกลอนระดับเจ็ด ยาจักรพรรดิหวงหลัวตาน 

หัวใจหมอไป๋สั่นสะท้านทันที  โอ้! คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นยาจักรพรรดิหวงหลัวตาน 

 ยานี้  มู่เฉียนซีหยิบเอายาลูกกลอนออกมาให้ท่านหมอไป๋ตรวจสอบดู หมอไป๋ตื่นเต้นจนแทบกระโดดโหยง  โอ้! นี่เป็นยาจักรพรรดิหวงหลัวตานระดับเจ็ดจริง ๆ ด้วย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าข้าจะมีวาสนาได้เห็นกับตาตัวเองเช่นนี้ 

มู่เฉียนซีกล่าว  ยาจักรพรรดิหวงหลัวตานระดับเจ็ดนี้ สามารถทำให้ราชาแห่งภูตและราชายอดยุทธ์ระดับสูงสุดมีความมั่นใจห้าสิบส่วนในร้อยส่วนที่จะได้เป็นจักรพรรดิแห่งภูตหรือจักรพรรดิยอดยุทธ์ได้ 

หมอไป๋ได้ยินวาจามู่ซี เขาก็ตกใจอย่างมาก  มีความมั่นใจห้าสิบส่วนในหนึ่งร้อย อย่างน้อยก็ต้องเป็นปรมาจารย์นักปรุงยา เกรงว่าทั่วทั้งเซี่ยโจวคงจะไม่มีปรมาจารย์นักปรุงยานะคุณชาย 

มู่เฉียนซีหยิบยาขวดหนึ่งออกมาก่อนจะกล่าวว่า  รวมทั้งยานี้ด้วย วันและเวลาการประมูลแล้วแต่ท่านหมอไป๋จะกำหนดก็แล้วกัน เพียงแต่รีบประกาศข่าวออกไปให้ทั่วเป็นพอ อีกอย่าง กำหนดขอบเขตด้วยว่าต้องเป็นแคว้นชิงกับแคว้นจื่อเยี่ยเท่านั้น 

 ตกลง! 

ถึงแม้ว่าท่านหมอไป๋จะไม่รู้ถึงความประสงค์ของ ‘นายน้อยมู่ซี’ ทว่าเขาก็ต้องจัดการเรื่องนี้ให้ดีที่สุดเพื่อคุณชายน้อยที่เป็นมิตรสหายกับนายน้อยน่าหลานอวี้ของเขา

หลังจากที่บ้านประมูลอันกับหนึ่งได้รับหน้าที่ให้จัดประมูลยาจักรพรรดิหวงหลัวตาน ทางบ้านประมูลก็ได้กระจายข่าวอันน่าทึ่งนี้ไปทั่วแคว้นจื่อเยี่ยและแคว้นชิง ผู้คนในสองแคว้นเริ่มลือกัน

 เจ้าได้ยินข่าวเรื่องการประมูลหรือไม่ มีข่าวว่าบ้านประมูลอันดับหนึ่งจะจัดการประมูลยาลูกกลอนวิเศษ นั่นก็คือยาจักรพรรดิหวงหลัวตาน 

 ข้าก็ได้ยินข่าวมาเหมือนกัน เกรงว่ายาวิเศษนี้คงจะตกเป็นของตระกูลมู่อีกเช่นเคย นายท่านสามแห่งตระกูลมู่เป็นถึงราชายอดยุทธ์ระดับเก้า อีกอย่าง ตระกูลมู่ก็ใช่ว่าจะขาดแคลนเงินทอง อย่างไรก็คงประมูลเอาไปได้ 

 มันก็ไม่แน่ ข้าได้ข่าวมาว่าพวกตระกูลใหญ่ในแคว้นชิงก็สนใจยาลูกกลอนนี้เช่นกัน 

หากได้ยาจักรพรรดิหวงหลัวตานไปครอง ก็เท่ากับตระกูลของผู้นั้นมีราชาแห่งภูตหรือราชายอดยุทธ์ฝีมือดีเพิ่มขึ้นอีกหนึ่ง วิเศษถึงเพียงนี้ ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็จะสู้ พวกเขาจะต้องครอบครองยานี้ให้ได้

เพียงเวลาไม่นาน ข่าวฮือฮานี้ก็แพร่สะพัดไปทั่วทั้งแผ่นดิน บ้านประมูลอันดับหนึ่งก็แพร่ข่าวได้อย่างดึงดูดผู้คนยิ่งนัก เพราะไม่ได้แจ้งวันและเวลาในการประมูลเอาไว้ ทำให้หลายคนเริ่มกระวนกระวาย

 ให้ตายเถอะ! บ้านประมูลอันดับหนึ่งมีของดีอยู่ในมือ เช่นนั้นจะแพร่ข่าวไปทั่วแผ่นดินได้อย่างไรกัน  ภายในวังหลวง ซวนหยวนจือกล่าว ความหงุดหงิดใจสุมในอกของเขาแน่น เกรงว่าจะระเบิดอารมณ์เต็มที

เขากำหมัดแน่นจนเส้นเลือดที่มือปูด กล่าวต่อว่า  ยาจักรพรรดิหวงหลัวตานจะต้องเป็นของข้าเพียงผู้เดียว รอข้ากลายเป็นจักรพรรดิยอดยุทธ์ก่อนเถอะ ตระกูลมู่ ตระกูลโอวหยาง นิกายใหญ่ทั้งสามนิกาย พวกมันจะต้องอยู่ภายใต้เท้าของข้าผู้นี้แต่เพียงผู้เดียว! 

ถึงแม้ซวนหยวนจือจะมุ่งปรารถนาที่จะได้ยาจักรพรรดิหวงหลัวตานมาครอบครอง ทว่าตั้งแต่มู่เฉียนซีเอาสินสอดทองหมั้นกลับคืนไป ทรัพย์สมบัติในคลังเสมือนว่างเปล่า หากต้องใช้เงินทองเข้าสู้ เกรงว่าเวลานี้ราชวงศ์มิอาจสู้ตระกูลมู่และตระกูลใหญ่ ๆ ได้เป็นแน่

มันช่างน่าอึดอัดใจโดยแท้!

ดวงตาซวนหยวนจือเปล่งประกายเย็นยะเยือก เขาไม่สน ครุ่นคิดในใจ ‘ตราบใดที่ข้าต้องการ ทุกอย่างก็ไม่ใช่ปัญหา!’

หลังจากที่ได้ทราบข่าวการประมูลยาจักรพรรดิหวงหลัวตาน ทางราชสำนักก็ได้จัดพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษาแปดสิบพรรษาขององค์ไทเฮา เป็นโอกาสดีที่ซวนหยวนจือจะได้รวบรวมของขวัญอันล้ำค่ามาจากพระราชพิธีนี้ แน่นอนว่าของขวัญเหล่านี้ไม่เพียงพอที่จะนำเอามาประมูลยาจักรพรรดิหวงหลัวตานได้ แต่เขาก็พอจะมีวิธีรับมืออื่นอยู่

……

มู่อวู่ซวงกล่าวถาม  ซีเอ๋อร์ ครานี้ให้ข้าเข้าวังหลวงไปเป็นเพื่อนเจ้าไหม ? 

แม้คราก่อนที่มู่เฉียนซีได้เข้าวังหลวงไป ได้นำทรัพย์สมบัติล้ำค่ากลับมามากมาย อีกทั้งยังสามารถทำให้ซวนหยวนจือโกรธจนกระอักเลือดสามระลอกได้ ทว่ามันก็เสี่ยงไม่น้อยเลย การเข้าวังหลวงในครานี้ ย่อมมีความเสี่ยงไม่น้อยเฉกเช่นในครานั้น

มู่เฉียนซี  ท่านอาวางใจได้ คราก่อนข้าเอาสมบัติทั้งคลังของฮ่องเต้มาจนทำให้ฮ่องเต้กระอักเลือดอย่างน่าสังเวช อีกทั้งยังฉวยเอาสมุนไพรวิญญาณของราชสำนักมาได้ทั้งสวน ไม่มีอะไรต้องกังวล ครานี้คนเหล่านั้นคงมิกล้ายั่วโมโหข้าแล้ว 

ใกล้ถึงเวลาเข้าวัง เยวี่ยเจ๋อก็มารอนางที่หน้าประตูจวน ครานี้ทั้งสองเข้าวังไปด้วยกันเช่นเคย เมื่อได้เวลาเข้าวังหลวง ทั้งสองได้เจอกับตระกูลโอวหยาง

มู่เฉียนซีโบกมือ กล่าวด้วยรอยยิ้มติดจะขี้เล่น  ท่านผู้นำตระกูลโอวหยาง ช่วงนี้สบายดีหรือไม่ ? 

โอวหยางจูได้ยินคำทักทายนาง พลันโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแทบจะพุ่งเข้าไปฆ่านางเสียตรงนั้น นางจงใจยั่วโทสะเขาชัด ๆ

ทรัพย์สินของตระกูลสูญเสียจนแทบไม่มีเหลือ บุตรชายคนเล็กโดนทำร้ายอย่างน่าสังเวช น้องชายโดนนางฆ่าตาย อีกทั้งยังส่งศพมาเยาะเย้ยถึงจวนเช่นนี้เขาจะสบายดีได้อย่างไร ?

 ข้าสบายดี ผู้นำตระกูลมู่อย่าได้ห่วงเลย  คำพูดของโอวหยางจูแต่ละคำ แม้ดูธรรมดา ๆ ทว่าน้ำเสียงเหี้ยมแฝงเจตนาจะฉีกเนื้อนางให้ขาดเป็นชิ้น ๆ คามือ

 หากเป็นเช่นนี้ ข้าก็ขอให้ท่านผู้นำตระกูลโอวหยางสบายใจต่อไป ไปกันเถอะ  กล่าวจบ รถม้าของมู่เฉียนซีก็นำหน้าไปทันที

 บัดซบ!  โอวหยางจูกำหมัดแน่น กล่าวด้วยความโกรธแค้น

โอวหยางจื่อเห็นท่าไม่ค่อยดี รีบกล่าวขึ้นว่า  ท่านพ่ออย่าเพิ่งโกรธไปเลย ให้นางสุขใจไปก่อนเถอะ รอให้พี่น้องข้ากลับมาเมื่อไหร่ ต่อให้ตระกูลมู่มีมู่อวู่ซวงอยู่ ก็อย่าคิดว่าจะปกป้องนางได้ 

โอวหยางจูพยักหน้า  จื่อเอ๋อร์ เจ้าพูดถูก ขอแค่เราประมูลยาจักรพรรดิหวงหลัวตานมาได้ พวกเขาจะต้องช่วยเราจัดการตระกูลมู่ให้ราบคาบแน่ 

พระราชวังของแคว้นจื่อเยี่ยถูกตกแต่งอย่างประณีตและวิจิตรงดงาม สถานที่จัดพระราชพิธีคือตำหนักเฉียงหนิง มองไปทางใดก็เต็มไปด้วยแขกเหรื่อที่มางาน ครานี้ ไม่เพียงแต่ข้าราชบริพารและผู้นำตระกูลในแคว้นจื่อเยี่ยเท่านั้น ยังมีราชทูตของแคว้นชิงและแขกสำคัญ ๆ ต่างก็มาร่วมพิธีเฉลิมฉลองให้กับองค์ไทเฮาด้วยเช่นกัน

ทว่าสีหน้าของซวนหยวนจือในตอนนี้กลับไม่ดีนัก จุดประสงค์ของผู้คนเหล่านี้ใครเล่าจะไม่รู้ ต่างก็มาแย่งชิงยาจักรพรรดิหวงหลัวตานกันทั้งนั้น ถึงแม้วันนี้องค์ไทเฮาจะมีพระชนมายุ 80 พรรษาแล้ว แต่พระองค์ก็ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ดูจากภายนอกแล้ว ราวกับมีพระชนมายุ 50 พรรษาก็มิปาน ดูอ่อนเยาว์กว่าพระชนมายุจริงยิ่งนัก

องค์ไทเฮาทรงประทับอยู่ข้าง ๆ ฮ่องเต้ แย้มสรวลด้วยพระพักตร์สดใส ดูแล้วราวกับคุณย่าที่น่ารัก

ขณะนั้นเอง ตระกูลโอวหยางเข้าไปในตำหนักเฉียงหนิงตัดหน้าตระกูลมู่ นำของบรรณาการไปมอบให้แก่ไทเฮา ก่อนที่เสียงประจบประแจงของโอวหยางจูจะกล่าวขึ้นว่า  ตระกูลโอวหยางขอมอบยาอายุวัฒนะระดับสามให้แก่องค์ไทเฮา ขอพระพรให้องค์ไทเฮาอายุยืนนานหมื่น ๆ ปีพ่ะย่ะค่ะ 

หัวหน้านักปรุงยาอันดับหนึ่งของราชสำนัก มากสุดก็สามารถหลอมได้แค่เพียงยาระดับสอง การที่ตระกูลโอวหยางมอบของบรรณาการเป็นยาระดับสามเช่นนี้ แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องใหญ่

โอวหยางจูไร้หนทางอย่างแท้จริง ตระกูลโอวหยางโดนตระกูลมู่กดดันจนแทบจะไร้ลมหายใจ พวกเขาก็จำเป็นต้องประจบสอพลอกับราชวงศ์ซวนหยวนไว้ก่อน ต้องแสดงความจริงใจกับราชวงศ์ซวนหยวนให้มากพอ เมื่อมีจุดยืนแล้ว ภายภาคหน้าราชวงศ์ก็จะเป็นฝ่ายยื่นมือมาช่วยตระกูลโอวหยางเอง

 วิเศษยิ่งนัก ขอบใจ ๆ  พระพักตร์องค์ไทเฮาแย้มสรวล คนในวัยนางมีหรือจะไม่ชอบยาอายุวัฒนะนี้

ต่อมาก็เป็นคราของมู่เฉียนซีและเยวี่ยเจ๋อ สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ทั้งสอง ปากก็เริ่มซุบซิบกัน

 ไมรู้ว่าท่านผู้นำจะมอบของล้ำค่าใดให้กับองค์ไทเฮา ของล้ำค่าของตระกูลมู่นั้นมีไม่น้อยเลย 

 องค์ไทเฮาไม่เคยเห็นของล้ำค่าอย่างยาระดับสามมาก่อน ของบรรณาการของตระกูลมู่ต่อให้ล้ำค่าเพียงใด ก็คงมิอาจสู้ยาระดับสามได้อีกแล้ว เจ้าเชื่อข้าสิ 

.

 

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

Status: Ongoing

นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัส จนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท