ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี – บทที่ 6 เป็นตายไม่สน ไม่สบอารมณ์ขอสักทีเถอะ

บทที่ 6 เป็นตายไม่สน ไม่สบอารมณ์ขอสักทีเถอะ

ผู้อาวุโสชุยกลับมามีสีหน้าสงบนิ่งอีกครั้ง ส่ายหน้าพลางยิ้ม  ข้าก็แค่พูดชมศิษย์รุ่นหลังไม่กี่ประโยคเอง มันมีอะไรหรือ? 

เขามองเยี่ยนจ้าวเกอ  แต่เจ้าสิ แม้ชาติกำเนิดจะไม่ธรรมดา แต่เจ้าก็ควรจะรู้ไว้ ว่าถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นลูกศิษย์รุ่นหลัง 

 ลำพังแค่สิ่งที่เจ้าพูดเมื่อครู่ ข้าก็สามารถสั่งลงโทษเจ้าในความผิดไม่เคารพผู้อาวุโสและไร้ซึ่งคุณธรรมได้แล้ว ต่อให้เป็นท่านอาวุโสเยี่ยนก็พูดอะไรไม่ได้ 

 เจ้าหนุ่ม เอาเรื่องที่เตาผลึกหินชั้นในนี้เป็นของจริงหรือของปลอม ใช่เจ้าเป็นคนสร้างขึ้นมาหรือไม่ไว้ก่อน ถึงเจ้าพอจะมีผลงานอยู่บ้าง แต่เจ้าก็ควรรู้จักระวังคำพูดและการกระทำ อ่อนน้อมถ่อมตนหน่อยถึงจะถูก! 

ถึงแม้ผู้อาวุโสชุยจะยังมีรอยยิ้มใจดี ทว่ากลิ่นอายรอบกายกลับดุดัน ทำให้ศิษย์รุ่นเยาว์ที่อยู่ในบริเวณนั้นไม่กล้าแม้แต่หายใจออกมา ได้แต่มองดูผู้อาวุโสชุยด้วยความหวาดกลัว

เรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้เกินความคาดหมายของพวกเขาไปแล้ว

ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของเยี่ยนจ้าวเกอกลับดูเป็นมิตรกว่าผู้อาวุโสชุยเสียอีก  ท่านเป็นผู้อาวุโส? จริงอยู่ที่สำนักของเราให้ความสำคัญกับลำดับความอาวุโสของเด็กและผู้ใหญ่ และข้าเองก็ให้ความเคารพกับผู้อาวุโสมาโดยตลอด 

 เพียงแต่ว่า ไม่ต้องให้ถึงพ่อข้าหรอก ถ้าข้าจะหาสักสองสามคนที่ไม่เห็นว่าท่านเป็นผู้อาวุโสมาล่ะก็ นั่นย่อมเป็นเรื่องที่ง่ายมาก 

 สำหรับเรื่องในวันนี้ แม้ท่านไม่ได้มีความผิดอะไร ทว่าที่ผ่านมาท่านคิดหรือว่าท่านสะอาดบริสุทธิ์ เรื่องนี้ท่านย่อมรู้ดีแก่ใจที่สุด 

 ข้าให้ความเคารพแก่ผู้อาวุโส ทว่าก็อยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า อีกฝ่ายต้องเป็นผู้อาวุโสที่รู้จักเคารพตนเอง 

ผู้อาวุโสชุยจ้องเยี่ยนจ้าวเกอตาเขม็ง  เจ้า… 

เยี่ยนจ้าวเกอมองเขาด้วยหางตา  อะไรหรือขอรับ?  

ผู้อาวุโสชุยถึงกับพูดไม่ออก จนบัดนี้เขาเพิ่งรับรู้ว่า เด็กหนุ่มเบื้องหน้านี้เอาแต่ใจและจิตใจคับแคบกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก!

ขณะนี้เขาเองคิดจะล้มโต๊ะ[1] ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอได้เห็นดีบ้าง ทว่ากลับพบว่าในมือของตนเองไม่มีหมากตัวไหนที่จะใช้ข่มขู่เยี่ยนจ้าวเกอได้เลย

แต่ถึงอยากจะลงมือเพียงใด อาหู่ที่อยู่ด้านข้างกลับแสยะยิ้มกว้างอย่างชั่วร้ายมองเขาอยู่ ทำให้เขาได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ตรงนั้น

เยี่ยนจ้าวเกอพูดนิ่งๆ ว่า  ท่านคงคิดว่าท่านกำลังใช้เด็กโง่คนหนึ่งเป็นเครื่องมือ แต่ความจริงแล้วตัวท่านเองก็เป็นเครื่องมือของคนอื่นเช่นกัน 

 ครั้งนี้หากท่านเล่นงานข้าได้สำเร็จ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังท่านคงจะทุ่มเททำทุกวิธีทางเพื่อปกป้องท่าน แต่ถ้าตอนนี้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังข้าลงมือกับท่าน ท่านยังคิดหรือว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังท่านจะยังปกป้องท่านอยู่อีก เขาจะลงทุนลงแรงปกป้องท่านขนาดไหนกันเชียว 

เมื่อพูดจบ เยี่ยนจ้าวเกอก็หมุนตัวกลับ ไม่สนใจใยดีคนแก่แซ่ชุยอีก จากนั้นจึงกวาดสายตามองไปยังเยี่ยจิ่ง ซือคงจิง และคนอื่นๆ แวบหนึ่ง แล้วจึงเดินนำออกจากตำหนักข้างไป  ถืออาวุธวิเศษให้ดี พวกเราจะไปกันแล้ว จุดหมายก็คือปราการมังกร 

อาหู่แบกเตาผลึกหินชั้นในเดินตามไปไม่ห่าง พลางส่งเสียงหัวเราะร่วน  คุณชาย นี่เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดูหรือขอรับ? 

 เจ้าไม่เข้าใจหรอก  เยี่ยนจ้าวเกอส่ายศีรษะ ก่อนจะหันกลับหลังไปมองเยี่ยจิ่งที่เดินตามอยู่ด้านหลัง ที่ตอนนี้แม้จะดูไม่โกรธแค้นมากขนาดนั้นแล้ว แต่ยังคงมีสีหน้าเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่

เยี่ยนจ้าวเกอกลับมีสีหน้าเรียบนิ่ง แม้จะต้องมาแบกรับสิ่งต่างๆ แทนเจ้าของร่างเดิม แต่ตัวเขาในตอนนี้ไม่มีความแค้นเคืองอะไรกับเยี่ยจิง ดังนั้นจึงไม่คิดจะกลั่นแกล้งรังแกอะไรเขา

ใต้ฟ้าหลากหนทาง ต่างคนต่างเดิน อยู่กันอย่างสันติคือทางออกที่ดีที่สุด

‘แต่หากเจ้าจะเลือกยืนอยู่ในด้านที่ตรงกันข้ามกับข้า ข้าก็จะไม่หลีกทางให้เจ้าเช่นกัน เราก็มาลองกันสักตั้ง ดูสิว่าแขกต่างมิติเช่นข้า กับบุตรแห่งสวรรค์อย่างเจ้า ใครจะแกร่งกว่ากัน?’

‘เป็นตายไม่สน แต่ถ้าไม่สบอารมณ์ก็ขอสักที ข้าไม่สนหรอกว่าเจ้าจะเป็นใครหน้าไหน’

เยี่ยจิ่งมองไปยังแผ่นหลังของเยี่ยนจ้าวเกอด้วยสายตาที่สับสน

ส่วนสายตาที่ซือคงจิงมองเยี่ยนจ้าวเกอก็ยังคงเย็นชาเช่นเคย แต่มีแววของความสนใจเพิ่มขึ้นมา

ส่วนคนอื่นๆ ต่างก็มองเยี่ยนจ้าวเกอด้วยความเคารพนับถือ

หากว่าเรื่องของเตาผลึกหินชั้นในคือสิ่งที่ทำให้พวกเขารับรู้ถึงความสามารถของเยี่ยนจ้าวเกอ เช่นนั้นการโต้เถียงกับผู้อาวุโสชุยซึ่งๆ หน้าหลังจากนั้น ก็คือสิ่งที่ทำให้พวกเขารู้ซึ้งว่าอะไรคือความเอาแต่ใจและยโสโอหัง

เมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่รู้ว่าสู้ตนเองไม่ได้อย่างเยี่ยจิ่งและพวกเขาเหล่านี้ ถึงเยี่ยนจ้าวเกอจะดูบ้าระห่ำและอารมณ์ร้อน แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังอ่อนโยนกว่ามาก

ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับคนระดับสูงเช่นผู้อาวุโสชุย ที่ปกติแล้วทำให้ศิษย์รุ่นหลังเช่นพวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง เยี่ยนจ้าวเกอกลับเผชิญหน้าอย่างตาต่อตาฟันต่อฟัน บีบคั้นทุกย่างก้าว บ้าระห่ำที่สุด

เมื่อเทียบกับอาวุธวิเศษมากมายแล้ว เรื่องราวหลังจากนี้ต่างหากที่ทำให้พวกเขารู้สึกอย่างแท้จริง ว่าเยี่ยนจ้าวเกอกับพวกเขาอยู่คนละระดับกันจริงๆ

เยี่ยนจ้าวเกอละสายตาจากพวกเขา ก่อนจะเดินต่อไปข้างหน้าโดยไม่บอกกล่าว ส่วนอาหู่ก็คอยติดตามอยู่ข้างๆ สุดท้ายเขาก็ชำเลืองมองอีกฝ่ายครั้งหนึ่ง

อาหู่ยื่นใบหน้าออกมาหัวเราะแหะๆ แล้วใช้ปราณภายในรวมเป็นเสียงส่งกระแสจิตไปหาเยี่ยนจ้าวเกออย่างเงียบๆ ว่า ‘คุณชายขอรับ ครั้งนี้เป็นความบกพร่องของข้า คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเจ้าเยี่ยจิ่งนั่นจะสามารถบรรลุได้อีกระดับ เบิกทางตันเถียนชี่ไห่สำเร็จได้ในเวลาสั้นๆ เพียงเท่านี้’

ชายหนุ่มกลอกตาขาวครั้งหนึ่ง แต่ตัวเขาเองกลับไม่ได้รู้สึกแปลกใจกับเรื่องนี้แต่อย่างใด

บุตรแห่งสวรรค์ ผู้มีรัศมีตัวเอกผู้นี้ ช่างชอบการสร้างความตะลึงเสียเหลือเกิน เล่นเอาคนทั้งหลายตาสว่างและหน้าชากันไปเลยทีเดียว

เรื่องพรรค์นี้เยี่ยนจ้าวเกอเองก็ชอบมาก แต่มีเงื่อนไขคือตนเองต้องเป็นฝ่ายกระทำ ไม่ใช่ฝ่ายถูกกระทำ

‘สั่งคนไปตรวจสอบ แล้วกลับมารายงานให้เร็วที่สุด’ เยี่ยนจ้าวเกอส่งกระแสจิตกลับไป ‘ตาแก่แซ่ชุยยุยงให้ข้าเคียดแค้นเยี่ยจิ่ง ต้องไม่จบลงง่ายๆ เช่นนี้แน่’

‘แต่ถ้ามาลองคิดๆ ดู ถ้าข้าเล่นงานจนเยี่ยจิ่งตายและโดนจับได้พร้อมหลักฐาน ข้าก็จะถูกลงโทษที่ฆ่าฟันพวกพ้อง แต่ขอเพียงบิดาข้ายังอยู่ ข้าก็ยังมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้’

‘ยิ่งไปกว่านั้น หากข้าคิดจะลงมือจริงๆ จะทิ้งหลักฐานไว้ให้โดนจับได้ง่ายๆ อย่างนั้นหรือ?’

‘และสำหรับการแข่งขันระหว่างอาจารย์ลุงรองและพ่อข้า เรื่องนี้ก็ไม่มีผลกระทบอะไรมาก’ เยี่ยนจ้าวเกอพูดขึ้น ‘น่าจะยังมีเหตุผลอื่นอีก ไปตรวจสอบความสัมพันธ์กับคนรอบข้างของเยี่ยจิ่งมาโดยละเอียดด้วย โดยเฉพาะความสัมพันธ์กับคนในสำนัก’

อาหู่ในขณะนี้มีสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง ไม่ใช่ใบหน้าที่เล่นสนุกอีกแล้ว ‘ขอรับ คุณชาย’

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า แล้วมุ่งหน้าเดินทางต่อไป เดินไปสักพักก็พลันหยุดชะงัก ‘เอ๊ะ เกือบลืมเรื่องสำคัญไปเลย อาหู่ เจ้ากลับไปข้างวิหารอีกรอบ’

ชายร่างกำยำลูบกำปั้นไปมา ‘คุณชายรู้สึกไม่สบอารมรณ์หรือขอรับ ให้เป็นหน้าที่ของข้า ข้าจะกลับไปอัดตาแก่นั่นให้น่วมเดี๋ยวนี้เลย’

เมื่อได้ยินวาจาของอีกฝ่าย เยี่ยนจ้าวเกอก็รีบโบกมือปฏิเสธ ‘ไม่ใช่ เป็นภารกิจของสำนักครั้งนี้ ข้าลืมรับเอาคาถาที่ใช้สำหรับตรวจสอบปราการมังกรมาด้วย เจ้ากลับไปเอาให้ที’

อาหู่ ‘…’

ถึงเวลาแล้วที่ผู้อาวุโสปฏิบัติกิจแห่งวิหารปฏิบัติกิจชุยซิน จะถูกปลดออกจากตำแหน่งและถูกสอบสวนโดยตำหนักอาญา ในข้อหาเรียกสินบนและกดขี่ขู่เข็ญลูกศิษย์รุ่นหลัง

ณ ห้องมืดมิดและเงียบสงัดแห่งหนึ่งในสำนักเขากว่างเฉิง

 ตำนานเป็นความจริง คิดไม่ถึงเลยว่าเตาผลึกหินชั้นในจะมหัศจรรย์เช่นนี้ 

 รีบรายงานข้อมูลมา 

 อย่างไรเสียเตาผลึกหินชั้นในในตอนนี้ก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ จึงหลอมได้เพียงอาวุธวิเศษระดับล่างเท่านั้น แม้คุณค่าจะมหาศาล แต่ก็ยังมีขีดจำกัด เพื่อที่จะไม่เป็นการเปิดเผยตัวก่อนเวลาอันควร ทำให้เขากว่างเฉิงไหวตัวทัน พวกเราจะรอให้มีผลลัพธ์ที่ดีกว่านี้ออกมาก่อน แล้วค่อยลงมือใช่หรือไม่ 

 พวกเรายังคงปกปิดไว้เช่นเดิม แต่ข่าวนี้สำคัญมากนัก จำเป็นต้องรายงานกลับไปเดี๋ยวนี้ ส่วนต่อไปจะทำอย่างไรต่อ รอฟังคำสั่งจากทางนั้นก็แล้วกัน 

 ขอรับ 

อีกด้านหนึ่ง

 ตอนนี้มีคนระดับสูงของสำนัก รับช่วงต่อการศึกษาเตาผลึกหินชั้นในแล้ว แต่โครงสร้างพื้นฐานเป็นฝีมือเยี่ยนจ้าวเกอทั้งหมด 

 มีโครงสร้างพื้นฐานแล้วก็จะสามารถทดลองในขั้นถัดไปได้ 

 ถึงเขาจะมีองครักษ์ติดตามไปปราการมังกรในครั้งนี้ด้วย แต่อย่างไรก็ยังโดดเดี่ยวแรงน้อย นี่เป็นโอกาสดีที่จะส่งคนไปฆ่ามัน 

 ติดต่อพวกกากเดนของค่ายห้าวิญญาณไป ครานั้นค่ายห้าวิญญาณพังพินาศด้วยน้ำมือบิดาของเยี่ยนจ้าวเกอ หนี้ของบุพการีบุตรต้องชำระ ให้พวกเขาลงมือจะได้ไม่ทำให้คนสงสัย แต่ต้องกำชับว่าอย่าจัดการเยี่ยนจ้าวเกอจนถึงตาย อย่างน้อยก็รอให้พวกเราถามข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเตาผลึกหินชั้นในให้ได้ก่อน ค่อยส่งให้พวกเขาจัดการต่อในภายหลัง 

 ส่วนเรื่องเตาผลึกหินชั้นใน ก็อย่าเพิ่งให้คนของค่ายห้าวิญญาณรู้ก่อน ให้พวกเขาจับตัวเยี่ยนจ้าวเกอมาเท่านั้นพอ 

บนชายแดนของอาณาจักรถังตะวันออก ที่อยู่ด้านตะวันออกของเกาะนภาตะวันออก หนึ่งในห้าเกาะแห่งนภาพิภพ เมื่อข้ามผ่านหุบเขาขนาดใหญ่นี้ไป ก็จะเป็นจุดหมายปลายทางของเยี่ยนจ้าวเกอและเหล่าศิษย์น้องในครั้งนี้ นั่นก็คือ ‘ปราการมังกร’

 ศิษย์น้องเยี่ย เจ้าเป็นคนของอาณาจักรถังตะวันออกไม่ใช่หรือ  ลูกศิษย์เยาว์วัยคนหนึ่งถามเยี่ยจิ่ง ขณะที่ทุกคนเดินทางเข้าสู่เมืองหลวงอาณาจักรถังตะวันออกแล้ว

เยี่ยจิ่งพยักหน้าหงึกๆ ด้วยความปลง  ใช่แล้ว 

ในยุคที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทรงอำนาจที่สุดไม่กี่แห่งอยู่ร่วมกัน ทุกดินแดนล้วนมีสำนักจอมยุทธ์และอาณาเขตกว้างใหญ่ที่ปกครองด้วยตนเองโดยตรง จากนั้นก็ใช้พื้นที่เหล่านั้นเป็นศูนย์กลางกระจายอิทธิพลไปสู่พื้นที่รอบๆ

อย่างเช่นเขากว่างเฉิง มีเกาะนภากลางเป็นศูนย์กลางการปกครองของนภาพิภพทั้งห้าเกาะ ซึ่งมีอิทธิพลต่อพื้นที่ทั้งหมดของนภาพิภพ

สี่เกาะที่เหลือนอกจากเกาะนภากลาง ก็จะมีสำนัก ราชวงศ์ หรือขุมกำลังต่างๆ ที่ได้รับอิทธิพลจากเขากว่างเฉิงจำนวนไม่น้อย แล้วพัฒนาตนเองขึ้นโดยยึดเขากว่างเฉิงเป็นแบบอย่าง

อาณาจักรถังตะวันออกเป็นหนึ่งในสามอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของเกาะนภาตะวันออก และเป็นชายแดนด้านตะวันออกที่ได้รับอิทธิพลจากเขากว่างเฉิง

ในพื้นที่อื่นๆ ที่เป็นเช่นเดียวกับอาณาจักรถังตะวันออก ก็มีสำนักและขุมกำลังที่อยู่ในระดับรองลงมาอยู่

เยี่ยจิ่งเหม่อลอยขณะมองดูเมืองหลวงของอาณาจักรถังตะวันออก เขาเกิดในตระกูลเยี่ยที่เป็นเพียงตระกูลเล็กๆ ในเมืองขนาดย่อมของอาณาจักรถังตะวันออก ด้วยความเพียรพยายามของเขา ตระกูลเยี่ยจึงได้กลายเป็นผู้ทรงอำนาจที่สุดในเมืองนั้น แต่ก็ยังไม่เป็นที่จับตามองของอาณาจักรถังตะวันออกนัก

เมื่อเขาออกจากเมืองมายังเมืองหลวงของอาณาจักรถังตะวันออก เขาถึงรู้สึกเหมือนได้เปิดโลกทัศน์อย่างแท้จริง

ส่วนการออกจากอาณาจักรถังตะวันออก และเข้าเป็นศิษย์ของเขากว่างเฉิง ก็เสมือนกับที่ได้พบเห็นฟ้าดินที่แท้จริงหลังจากกระโดดออกจากก้นบ่อ

ในอาณาจักรถังตะวันออกมีจอมยุทธ์มากมาย ที่แต่ก่อนเขาเองก็ยังต้องแหงนหน้ามอง ทว่าการกลับมาในครั้งนี้ ถือได้ว่ากลับมาอย่างมีหน้ามีตา…

 หลังจากเข้าเมืองแล้ว ข้าจะเข้าวังหลวงไปเข้าเฝ้าราชาแห่งอาณาจักรถังตะวันออก รวมถึงท่านผู้อาวุโสคุมการณ์ของสำนักเราที่ประจำอยู่ที่นี่ เพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ของปราการมังกรเสียก่อน 

เยี่ยนจ้าวเกอที่เดินอยู่ด้านหน้าสุดหยุดฝีเท้าลง สายตามองตรงไปยังเมืองหลวงแห่งอาณาจักรถังตะวันออก แล้วพูดกับทุกคนว่า  พวกเจ้าก็พักผ่อนสักหน่อย จะทำกิจกรรมอะไรก็ตามแต่พวกเจ้า แต่หลังจากนี้อีกสองชั่วยามให้มารวมตัวกันใหม่ พวกเราจะได้เคลื่อนตัวไปยังปราการมังกรกันเสียที 

บรรดาศิษย์รุ่นเยาว์ต่างขานรับพร้อมกันว่า  ขอรับ ศิษย์พี่เยี่ยน 

ส่วนเยี่ยจิ่งใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์

………………..

[1] ล้มโต๊ะ หมายถึง โกรธ แตกคอกัน แตกหักกันไปข้างหนึ่ง

 

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

Status: Ongoing

ชายหนุ่มข้ามมิติกาลเวลาครั้งแรกมาสู่ยุคสมัยที่อารยธรรมวรยุทธ์รุ่งเรืองจนถึงที่สุด มุมานะศึกษาและฝึกฝนคัมภีร์สุดยอดวิชาที่เก็บรวบรวมไว้ในวังเทพมากมาย แต่แล้วยุคสมัยอันรุ่งโรจน์ก็ต้องพบพานกับวิกฤติการณ์ครั้งใหญ่ ทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายจนหมดสิ้น ทว่าชายหนุ่มผู้นั้นก็พาตนเองและสมองที่เปี่ยมไปด้วยความรู้ของสุดยอดวิชา ข้ามมิติกาลเวลาอีกครั้งไปสู่ยุคสมัยใหม่ ยุคสมัยนี้มีสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกขัดใจยิ่งนัก นั่นก็คือทุกอย่างช่างง่ายดายไปเสียหมด จนทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในสี่คุณชายแห่งยุค เหนือกว่าจอมยุทธ์รุ่นเยาว์ผู้ใดในบรรดาดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดในเวลาชั่วพริบตา กระนั้น แม้เขาจะยอดเยี่ยมอย่างไร เป็นที่น่าเคารพเลื่อมใสต่อศิษย์น้องในสำนักเพียงใด มีชื่อเสียงขจรไกลไปถึงหนแห่งไหน สุดท้ายแล้วก็ยังมีคนปากกล้าและอวดดี กังขาในความสามารถของเขาอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้จักเจียมตัวก็แล้วไปเถอะ แต่จะหาเรื่องคนที่มีพลังแก่กล้ากว่าตนอยู่อักโขเช่นนี้ ก็คงต้องประมือกันสักตั้งแล้ว “หากชอบรนหาที่ตายนัก ข้าจะสนองให้พวกเจ้าเอง!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท