ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี – บทที่ 68 จ้าวฮ่าวเป็นคนดีจริงด้วย

จ้าวซื่อเฉิงมองเยี่ยนจ้าวเกอครั้งหนึ่ง แล้วพยักหน้าช้าๆ  ข้ารู้จ้าวเกอ ว่าเจ้าอยากจะพูดอะไร 

เมื่อไม่มีคนอื่น จ้าวซื่อเฉิงจะไม่ได้ใช้คำพูดเป็นทางการกับเยี่ยนจ้าวเกออีก แต่เปลี่ยนเป็นการเรียกทั่วไปแทน

 หากจะบอกว่าบรรลุฉับพลัน เช่นนั้นการเปลี่ยนแปลงของฮ่าวเอ่อร์ ก็อาจจะดูมากเกินไป และกะทันหันเกินไป 

 นิสัยของเขาเปลี่ยนไปมาก จนไม่ต้องพูดถึงเมื่อก่อนเลย ส่วนความสามารถทางโอสถ ต่อให้เป็นข้าก็คงจะเทียบไม่ได้เช่นกัน ทางด้านวรยุทธ์ เบื้องต้นข้ายังมองไม่ออก แต่ความก้าวหน้าในช่วงครึ่งปีมานี้นับว่าเหนือกว่าเมื่อก่อนมากโข 

ราชาแห่งอาณาจักรถังตะวันออกตรงไปตรงมาอย่างมาก ไม่มีการดูถูกเพราะว่าเยี่ยนจ้าวเกอเป็นคนรุ่นหลังแต่อย่างใด

สำหรับจ้าวฮ่าวที่ก่อนหน้านี้ไม่เป็นที่น่าสนใจเสมอมา หากจ้าวซื่อเฉิงจะบอกว่าเขารู้มากเพียงใด นั่นก็คงไม่ใช่

ถึงกระนั้นหลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงกับตัวของจ้าวฮ่าวแล้ว ขอเพียงแค่จ้าวซื่อเฉิงยินยอม แน่นอนว่าสามารถตรวจสอบทุกๆ เรื่องขององค์ชายสิบหกผู้นี้ได้ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบันอย่างแจ่มแจ้ง มิเช่นนั้นเขาก็คงไม่เหมาะที่จะเป็นราชาอาณาจักร

 ถ้าจะบอกว่าได้พบกับปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่ ได้รับมรดกตกทอดมา หรือมีผู้ยิ่งใหญ่รับเป็นลูกศิษย์ ก็พอจะอธิบายได้อยู่ 

 แต่ศาสตร์แห่งการกลั่นโอสถ ไม่เพียงแต่ต้องมีพรสวรรค์ ทว่าก็ต้องสั่งสมการฝึกฝนอย่างหนักด้วยเช่นกัน ฮ่าวเอ๋อร์ก้าวมาถึงจุดสูงสุดเช่นนี้ได้อย่างไรกัน 

จ้าวซื่อเฉิงส่ายหนเบาๆ  แต่ว่า เรื่องพวกนี้ค่อยตรวจสอบในภายหลังก็ได้ ข้างกายข้ามีลูกหลานที่ยิ่งกว่าเป็นเลิศคนหนึ่ง สำหรับถังตะวันออกแล้วก็เป็นเรื่องที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย 

เยี่ยนจ้าวเกอฟังไปพลาง พึมพำกับตนเองไปพลาง

สำหรับผู้ที่อยู่เบื้องบน หากผู้ที่อยู่เบื้องล่างมีความสามารถคงไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัว ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือทุกอย่างยังอยู่ในขอบเขตที่ตนควบคุมได้หรือไม่

เพียงแค่ตนเองไม่สูญเสียการควบคุมสถานการณ์ไป เช่นนั้นเบื้องล่างยิ่งความสามารถมากก็ยิ่งดี

หลายครั้ง รอยแตกบางรอยที่มองไม่เห็น ใช่ว่าคนอื่นจะมองไม่ออก เพียงแต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วสังเกตการณ์อยู่เงียบๆ ก็เท่านั้น

จ้าวซื่อเฉิงก็ยังเป็นเช่นนี้ บิดาของเยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนตี๋ก็ยิ่งหลอกลวงถูไถไปก่อนไม่ได้

ดังนั้นตั้งแต่ที่เยี่ยนจ้าวเกอมาถึงโลกใบนี้ ทุกสิ่งอย่างจึงเป็นไปตามลำดับขั้นอย่างช้าๆ

ไม่พูดว่าจะไม่ทำให้คนไม่สงสัยเลย แต่อย่างน้อยๆ ก็ไม่ควรจะมีความแตกต่างจากในอดีตจนเกินไป

แม้ว่าจะนำเตาผลึกหินชั้นในกลับมาได้อีกครั้ง แต่นั่นเป็นการประดิษฐ์สิ่งของขึ้น ไม่ใช่ระดับความสามารถในศาสตร์แห่งการหลอมอาวุธของตนเอง ฝีมือด้านวิชาหลอมอื่นๆ ของตัวเยี่ยนจ้าวเกอเองก็ถือว่าอยู่ในระดับกลางที่เยื้องสูง

ส่วนวิชาเข็มทองผ่านโอสถที่ถูกนำกลับมาอีกครั้ง นั่นเป็นเพียงเคล็ดวิชาหนึ่งเท่านั้น ระดับความสามารถโดยรวมในการกลั่นโอสถของเขาเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ อยู่แล้ว นับว่าสร้างความประทับใจที่มีต่อตนเองให้กับคนอื่นๆ ทีละนิดๆ

ส่วนการเปลี่ยนแปลงด้านวรยุทธ์ และการได้รับมาซึ่งของแปลกประหลาดต่างๆ โดยส่วนมากสามารถใช้คำว่า ‘ได้รับมาโดยบังเอิญ’ หรือ ’บรรลุอย่างกะทันหัน’ มาอ้างอธิบายได้

ตอนนี้เดินช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่อนาคตอันใกล้จะกางปีกโบยบินผงาด

แท้จริงแล้วมีบางครั้งที่คิดๆ ดูแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็อดขำไม่ได้ ‘จ้าวฮ่าว ช่างเป็นคนดีเสียจริง’

ความสำเร็จที่เยียนจ้าวเกอได้รับในตอนนี้ แน่นอนว่ามีมากกว่าจ้าวฮ่าวอยู่แล้ว

แต่เมื่อเทียบกับจ้าวฮ่าวที่เปิดเผยความสามารถอย่างตรงไปตรงมา ราวกับจะไม่เกรงกลัวสิ่งใด เยี่ยนจ้าวเกอกลับดูแล้วปกติกว่า

และแน่นอนว่านี่ก็เป็นเพียงการเปรียบเทียบเท่านั้น

ในสายตาของผู้คนจำนวนมาก เยี่ยนจ้าวเกอก็ผงาดขึ้นมาอย่างไร้ที่ติเช่นเดียวกัน

ทว่าเจ้าของร่างเดิมเมื่อก่อนก็มีอุปนิสัยแบบนี้เช่นกัน ดังนั้นความแตกต่างทั้งก่อนและหลังจึงไม่ได้มากเท่าใดนัก

ด้วยเหตุนี้ การที่เยี่ยนจ้าวเกอบอกกับเฟิงอวิ๋นเซิงว่าตนเองไม่อวดเบ่งนั้น นั่นก็เพราะรู้สึกว่าตนเองไม่อวดเบ่งจริงๆ

สำหรับสายตาที่ไม่คิดเช่นนั้นของเฟิงอวิ๋นเซิง เยี่ยนจ้าวเกอแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าตนน้อยใจยิ่งนัก…

นิสัยที่ชอบอวดความสามารถของตนเอง เขากำลังพยายามควบคุมมันไว้อย่างเต็มกำลัง!

จ้าวซื่อเฉิงทอดถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกจนใจอยู่บ้าง  ความสามารถที่ฮ่าวเอ๋อร์แสดงออกมาในขณะนี้ อย่าว่าแต่เจ้าใหญ่ หรือเจ้าสามเลย แม้จะเป็นเจ้าสี่ก็สู้ไม่ได้ 

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มเล็กน้อย นอกจากองค์ชายใหญ่จ้าวหยวน กับองค์ชายสามจ้าวเฉิงแล้ว อันที่จริงภายในราชวงศ์ถังตะวันออกยังมีจ้าวหมิง องค์ชายสี่อีกด้วย

ลำพังแค่พรสวรรค์ด้านวรยุทธ์ ไม่นับรวมจ้าวฮ่าวที่จู่ๆ ก็กลายเป็นม้ามืด จ้าวหมิงนับเป็นอันดับหนึ่งในบรรดาโอรสทั้งหลายที่รายล้อมจ้าวซื่อเฉิง ในขณะเดียวกันก็ยังเป็นอัจฉริยะท่ามกลางคนรุ่นเยาว์ทั่วทั้งอาณาจักรถังตะวันออก

หลายปีก่อน จ้าวหมิงฝากตัวเข้าเป็นศิษย์เขากว่างเฉิงเพื่อร่ำเรียนวิชาวรยุทธ์ เป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของเขากว่างเฉิง

เขากว่างเฉิงทรงอำนาจมากที่สุดในนภาพิภพ จอมยุทธ์มากฝีมือล้วนแต่เข้ามาอยู่ในกำมือ ซึ่งผู้ที่เป็นอัจฉริยะของนภาพิภพต่างก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เข้าเป็นศิษย์ของสำนัก

เพียงแต่ว่าจ้าวหมิงที่เข้ามาร่ำเรียนที่เขากว่างเฉิงแล้ว ถ้าหากไม่มีเหตุฉุกเฉินที่ใหญ่หลวงใดๆ ตำแหน่งราชาแห่งถังตะวันออกก็จะหมดวาสนากับเขาแล้ว

อาณาจักรถังตะวันออกและอาณาบริเวณใกล้เคียงขึ้นตรงกับเขากว่างเฉิง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทั้งหมดของถังตะวันออกจะกลายเป็นเบื้องล่างที่เป็นส่วนหนึ่งของเขากว่างเฉิง

สามารถฝึกฝนวรยุทธ์ในเขากว่างเฉิงได้ หรือสามารถครอบครองตำแหน่งราชาแห่งถังตะวันออก ท้ายที่สุดแล้วสิ่งใดจะดีกว่ากันแน่ ปัญหานี้ก็ขึ้นอยู่กับความคิดและความเข้าใจของแต่ละบุคคล

ทว่าสำหรับตัวจ้าวหมิงแล้ว เขากลับอยากฝึนฝนวรยุทธ์เพียงเท่านั้น และเต็มใจที่จะเข้าศึกษาวิชาในดินแดนศักดิ์สิทธิ์มากกว่า

เขาฝากตัวเข้าเป็นศิษย์เขากว่างเฉิง แม้จะดูเหมือนว่าหลุดพ้นจากอาณาจักรถังตะวันออกแล้ว ทว่าถังตะวันออกก็ยังสามารถนำตัวเขากลับไปเสริมกำลังได้เสมอ ซึ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างถังตะวันออกและเขากว่างเฉิงแน่นแฟ้นยิ่งขึ้นไปอีก

จ้าวซื่อเฉิงเทใจให้กับเขากว่างเฉิงมาโดยตลอด จึงไม่พยายามสร้างเรื่องที่ทำให้เกิดปัญหากับทั้งสองฝ่ายอย่างแน่นอน นอกจากโอรสคนที่สี่ที่เข้าเป็นศิษย์เขากว่างเฉิงแล้ว โอรสองค์อื่นๆ ที่เหลือล้วนอยู่ที่ถังตะวันออก

นอกจากนี้ที่คู่ควรแก่การเอ่ยถึงอีกเรื่องหนึ่งก็คือ โอรสคนรองของจ้าวซื่อเลี่ยนั้น กลับเข้าเป็นศิษย์สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์

ด้วยเหตุนี้ความสัมพันธ์ระหว่างจ้าวซื่อเลี่ยและสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์จึงยิ่งแน่นแฟ้นกว่าปกติ ช่วยขยายอิทธิพลของสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่หยุดหย่อน

เยี่ยนจ้าวเกอและจ้าวซื่อเฉิงต่างก็เข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี จึงไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้ ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างช้าๆ ว่า  จ้าวฮ่าวเป็นอะไรกันแน่ ข้าเองก็ไม่มั่นใจนัก แต่จากการคาดเดาของข้า การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเขา น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ยอดฝีมือในอดีต เขาอาจจะได้รับการสืบทอดมาจากนักปราชญ์ระดับสูง เซียนกระบี่ตันหั่วาก็เป็นได้ 

พูดถึงตรงนี้ ก็เพียงพอแล้ว

จ้าวซื่อเฉิงพยักหน้า ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ  เชี่ยวชาญในวิชากระบี่ เชี่ยวชาญในวิชากลั่นโอสถ โอสถหมอกควันสลาย…อืม มีความเป็นไปได้จริงอย่างที่เจ้าว่า 

เขาเงยหน้ามองเยียนจ้าวเกอแวบหนึ่ง  หากข้าจำไม่ผิด มีคำร่ำลือกันว่าเซียนกระบี่ตันหั่วกับเขากว่างเฉิงมีความความสัมพันธ์ที่ไม่สู้ดีนัก ถูกต้องหรือไม่ 

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า  เรื่องนั้นข้าเองก็ไม่รู้แน่ชัด แต่มีเรื่องนี้อยู่จริง ไม่ผิดพะยะค่ะ 

 นอกจากนี้ ก็ไม่รู้ว่ายอดนักปราชญ์ได้ทิ้งข้อมูลใดไว้หรือไม่ และก็ไม่รู้เช่นกันว่าจ้าวฮ่าวสืบทอดอะไรจากตรงนั้นมาบ้าง จึงทำให้เขาเหมือนกับจะมองสำนักข้าเป็นศัตรูอยู่เล็กน้อย 

จ้าวซื่อเฉิงถอนหายใจครั้งหนึ่ง  ข้าฟังจากที่เบื้องล่างมารายงาน ก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน 

 วางใจเถอะ ข้าจะจัดการแก้ปัญหาเอง หากไม่มีความคืบหน้าก็จะจัดการด้วยวิธีอื่น 

ไม่ต้องพูดถึงความสัมพันธ์ส่วนตัวกับเยียนตี๋ จ้าวซื่อเฉิงเองก็ไม่ปล่อยให้โอรสที่เห็นเขากว่างเฉิงเป็นศัตรูเป็นผู้สืบทอดของตนเช่นกัน

หากเป็นการทุ่มกำลังอบรมบ่มเพาะวรยุทธ์ นั่นเป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว ทว่าตำแหน่งราชานั้นอย่าได้หวัง

เยี่ยนจ้าวเกอคำนับครั้งหนึ่ง  ท่านลุงมีวิธีการของท่านลุงเอง จ้าวเกอไม่กล้าพูดมาก เรื่องที่พูดคุยกันในวันนี้ก็เป็นการเสียมารยาทมากแล้ว 

จ้าวซื่อเฉิงโบกไม้โบกมือ  ไม่เป็นไรหรอก บิดาเจ้ามีบุตรเช่นเจ้า มีผู้สืบทอด นับเป็นบุญวาสนา ข้าก็ยังอิจฉาเขาเลย 

ชายหนุ่มเล็กน้อย  ข้าก็หวังว่าข้ากับพี่น้องทุกคน จะมีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นเช่นท่านลุงกับท่านพ่อขอรับ 

ในฐานะที่เป็นราชาแห่งอาณาจักรคนหนึ่ง จ้าวซื่อเฉิงอาจจะใช้อารมณ์ตัดสินปัญหามากไปหน่อย

แต่ท่านลุงผู้นี้มีกัลยาณมิตรกับบิดาของตนเองมากพอแน่นอน และยังเป็นห่วงเป็นใยในตัวของเยี่ยนจ้าวเกอมากด้วย

จ้าวซื่อเฉิงและเยี่ยนจ้าวเกอคุยกันเป็นการส่วนตัว แน่นอนว่าเหยียนซวี่เองก็จับตามองอยู่

สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง พลางเดินไปอีกด้านหนึ่งเพียงลำพัง

มีคนหนึ่งเดินตามหลังเหยียนซวี่ด้วยท่าทีกลัดกลุ้มเป็นอย่างมาก  เยี่ยนจ้าวเกออยู่ระดับปรมาจารย์ขั้นจิตราชั้นนอกระยะกลาง ดันเอาชนะเซียวเซิงที่เป็นปรมาจารย์ขั้นจิตราชั้นนอกระยะท้ายได้เสียนี่ 

 หากเป็นเช่นนี้ ทางฝั่งลวี่เวิ่นเกรงว่าจะ… 

ฝีเท้าของเหยียนซวี่ชะงักไปครั้งหนึ่ง สีหน้าหม่นลงเล็กน้อย

ลวี่เวิ่น เป็นลูกศิษย์ที่สืบสายตรงจากฟางจุ่น อาจารย์ลุงรองของเยี่ยนจ้าวเกอ และเป็นผู้ที่โดดเด่นอยู่ในลำดับต้นๆ ของคนรุ่นเยาว์แห่งเขากว่างเฉิงเช่นเดียวกับชายหนุ่ม ทั้งยังถือว่าเป็นหน้าเป็นตาอีกด้วย

เขาอายุมากกว่าและเริ่มฝึกฝนวรยุทธ์มาก่อนเยี่ยนจ้าวเกอ ปัจจุบันอายุยี่สิบห้าปี รุ่นราวคราวเดียวกับเซียวเซิง

เขากว่างเฉิงและสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์เป็นปฏิปักษ์ต่อกัน มีการบาดหมางกันมากทีเดียว

ก่อนจะเกิดความผิดปกติที่หุบเหวปราการมังกร ก็เป็นเยี่ยนจ้าวเกอที่สู้กับเฉาหยวนหลง ลวี่เวิ่นสู้กับเซียวเซิงมาโดยตลอด ทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร ต่างคนต่างก็มีดีเป็นของตนเอง

ขณะนี้ลวี่เวิ่นกำลังเข้าฌานอยู่ที่เขากว่างเฉิง เขาที่เป็นปรมาจารย์ขั้นจิตราชั้นนอกระยะท้ายเช่นเดียวกับเซียวเซิง การเข้าฌานครั้งนี้ก็เพื่อที่จะทดลองก้าวข้ามอุปสรรค บรรลุสู่ระดับปรมาจารย์ขั้นเคียงนภาให้ได้

ดูแล้วครั้งนี้ลวี่เวิ่นคว้าโอกาสเอาไว้ก่อน นำหน้าเซียวเซิงไปแล้วเล็กน้อย หากบรรลุถึงระดับปรมาจารย์ขั้นเคียงนภาได้ก่อนก้าวหนึ่งล่ะก็ นั่นก็เหมือนกับการเดินนำคนอื่นไปแล้วก้าวหนึ่งจริงๆ

แต่ไม่มีใครคาดคิดเลยว่า การถือกำเนิดที่ทรงพลังยิ่งกว่าของเยี่ยนจ้าวเกอนั้น ไม่เพียงเหนือหว่าเฉาหยวนหลงที่เป็นคนหนุ่มในรุ่นเดียวกัน บัดนี้ก็ยังชนะข้ามขั้นอีกด้วย

ระดับวรยุทธ์ของเขา ก็ยิ่งเข้าใกล้กับลวี่เวิ่นมากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากเหยียนซวี่เงียบไปนาน สีหน้าของเขาก็กลับมาเรียบนิ่งเช่นปกติ แล้วกล่าวอย่างเฉยชาว่า  ตอนนี้ทุกอย่างยังเร็วเกินไป 

……………..