ในออฟฟิศ แก๋กำลังกังวลโทรไม่ติดสาย จู่ๆเห็นนัชชาโทรเข้ามา เธอเดินไปประตูบันไดรีรับสาย ฮาโหล นัชชา
คู่สายอีกข้างหนึ่งไม่มีเสียงตอบ มีแต่เสียงฝีเท้าเสียงดัง อีกสักพักได้ยินเสียงของผู้ชาย
พวกทนายก็เหมือนกันไปหมด ไม่มีคนดี เงินที่ได้เป็นเงินสกปรก ถ้าผมตายก็ต้องให้เธอตายด้วย
คุณ ใจเย็นๆก่อน คุณแจ้งมาสิ คนที่คุณพูดถึงเป็นทนายคนไหน ฉันจะไปคุยกับเขา เรื่องนี้ต้องมีวิธีแก้ไข
เป็นไปไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นโมโหมาก ผมไม่เชื่อพวกแกอีกแล้ว พวกแกมันคนประเภทเดียวกันทั้งหมดนั่นแหละ
โอ้ยยย คุณปล่อยฉัน นี่เป็นที่บนชั้นดาดฟ้า ถ้าตกลงไปจะตายเอานะ แล้วครอบครัวของคุณจะทำไงละ คุณเคยคิดไหม ไม่รู้ว่าคนนั้นทำอะไรต่อนัชชา แค่ได้ยินเสียงของเธอตื่นตระหนกมาก
แก๋ฟังแล้วรู้สึกน่ากลัวมากใบหน้าซีดไปหมด ตอนที่เธอกังวลมากเขาไม่รู้ว่าจะหาใครมาช่วยได้ พอดีได้พบเจอนภันต์กำลังเดินมาทางนี้
เธอวิ่งไปเร็วเหมือนลมผ่านไป ยังไม่ทันได้หายใจ คุณนภันต์ แย่แล้ว นัชชาตอนนี้กำลังตกอยู่ในอันตรายมาก
ในความทรงจำของนภันต์ไม่เคยรู้จักแก๋มาก่อน คุณเป็นใคร
แก๋ไม่มีเวลาจะอธิบายต่อ ยกมือถือถึงหูของนภันต์ คุณฟัง
เสียงโทรศัพท์ออกทยอย ยังมีหลายเสียงอยู่ ไม่สามารถแบ่งเสียงของนัชชา
คุณไม่ต้องตื่นเต้น ถ้ากระโดดลงไปก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้หรอก คุณทำแบบนี้ไม่มีความหมายอะไรเลย
ผมไม่ต้องการมีความหมาย ผมแค่อยากได้ความยุติธรรม แต่พวกทำแค่ผิวะเผยอย่างเดียว ถึงฉันตายฉันก็ไม่ยอมปล่อยพวกแกลอยนวลหรอก
เสียงทะเลาะเข้าหูสีหน้าของนภันต์เปลี่ยนไปกันใหญ่ มือถือให้กลับแก๋แล้วแจ้งแก๋ว่า คุณไปหาผู้จัดการฝ่ายดูแลความปลอดภัย บอกเขาว่าแจ้งความและหาคนมาช่วย
แก๋ไม่กล้าพูดอะไร นภันต์วิ่งไปไกลจนมองไม่เห็นเงาตอนที่แก๋อยากจะพูดอะไรอีก เธอตะลึงสักนิด แล้วก็รีบวิ่งไปหายามตามคำสั่งของนภันต์
ในฐานะเป็นทนายมีเรื่องเกิดขึ้นเยอะแยะในทุกปี การคดีความมีชนะมีแพ้เตนัทลอว์เฟิร์มเป็นสำนักงานที่มีชื่อเสียงในประเทศ ถ้าแพ้การคดีความมันก็ทำให้คนรู้สึกว่าไม่ยอมรับ เสียใจมาก เหมือนกับว่าพวกเขาไม่มีวันจะแพ้การคดีความในความคิดของทุกคน
แล้วเรื่องพิพาทก็จะทยอยจะเกิดขึ้น แต่ว่าพนักงานถูกจับมาเป็นตัวประกันเรื่องวันนี้เป็นครั้งแรก
เรื่องพนักงานเกิดอุบัติเหตุเป็นอันดับแรกของเรื่องความปลอดภัย ต้องการแจ้งให้คนรับผิดชอบของบริษัท นั่นก็คือเตชัต นอกจากนี้คนนั้นยังอยู่บนอาคารชั้นสูงสุดของบริษัท
ผู้จัดการแจ้งไม่มีสิทธ์โทรหาออฟฟิศท่านประธาน ต้องติดต่อกับตรัณก่อน ตรัณได้รับสายแล้วตกใจ เห็นประตูของห้องประชุมบิดอย่างแน่ๆอยู่ เคาะประตูไม่ทันแล้วเดินเข้าไปตรงๆ
เตชิตกำลังอยากดูว่าคนไหนไม่มีมารยาท แต่ว่าเห็นเป็นผู้ช่วยส่วนตัวเดินเข้ามา
ท่านประธาน ผมอยากจะรายงานเรื่องที่สำคัญ ท่านสามารถออกมาได้ไหมครับ หน้าสีของตรัณเครียดมาก เตชิตยังไม่เคยเห็นหน้าเขาเป็นแบบนี้เลย หลายปีที่ผ่านมาเตชิตไม่เคยเห็นเลยว่าเขาตกใจขนาดนี้
เตชิตรู้สึกว่ามีเรื่องใหญ่ที่จะเกิดขึ้นแน่ เขาพูดกับรองท่านประธานอย่างง่ายๆแล้ว กลับตัวเดินจากไปห้องประชุม
ตรัณมองไปทางเตชิตในออฟฟิศ เขาอยากจะพูดอะไรอีกแต่ก็ไม่ได้อ้าปากพูด ท่านประธาน เดี๋ยวท่านต้องใจเย็นหน่อย
เตชัตขมวดคิ้ว เรื่องอะไร
ตรัณหายใจเข้าอย่างหนัก ทุกคำเขาพูดชัดเจนมาก คุณเตชิต เมื่อกี๊ผู้จัดการดูแลความปลอดภัยโทรมาแจ้งว่า คุณนัชชาถูกคนฟ้องร้องจับขึ้นบนชั้นดาดฟ้าแล้ว
อะไรวะ!!
ตรัณมองตาของเตชัต ห้านาทีที่แล้ว ผู้จัดการดูแลความปลอยภัยแจ้งอุบัติเหตุความปลอดภัยอันดับแรก ตอนนี้คุณนัชชาอยู่ในอันตราย ทางเราแจ้งความไปแล้วให้คนไปบนชั้นดาดฟ้าแล้ว แต่ว่าสถานการณ์ทรายละเอียดยังไม่ทราบครับ
ใบหน้าเงียบๆของเตชิตรับกลายเป็นเปลี่ยนสี ดวงตาของเขาไม่เคยปรากฏสายตาที่ไม่รู้จะทำไงดี เสียงครืดๆดังขึ้นในสมองแล้ว เตชิตจับเสื้อคอของตรัณ แกพูดอะไร
ตรัณไม่เคยเห็นเตชิตไร้ควบคุมแบบนี้เลย หายใจไม่ไว้ คุณนัชชาเกิดอุบัติเหตุแล้ว อยู่ที่บนชั้นดาดฟ้า…
เขาพูดยังไม่จบ เขารู้สึกว่ามือที่จับแน่ๆเสื้อคอปล่อยแล้ว เขาถูกผลักออก พอเขายืนนิ่งแล้ว เตชิตก็หายตัวไป
…..
บนชั้นดาดฟ้า ร่างกายของนัชชาถูกผลักครึ่งออกรั้ว ถ้าหากว่าเธอกลัวความสูง ตอนนี้เธอก็คงจะเวียนหัวตกลงไปแล้ว
ผู้ชายคนนั้นทั้งบ้าทั้งหมั่น ไม่ฟังเหตุผลไม่ว่าเป็นใคร เต็มหัวเขาไปด้วยความไม่พอใจ
ลมแรงมาก สองคนนั้นตัวเล็กๆ ดูเหมือนกับว่าจะถูกลมเป่าตกลงไปอย่างง่ายๆ
นัชชากลัวมาก เวลาที่เธอพูดกับผู้ชายนั้น ไม่รู้จะพูดนานแค่ไหน ประตูของบนชั้นดาดฟ้าถูกผลัก
นัชชามองไปทางประตู เห็นว่าเป็นนภันต์
ผู้ชายที่จับเธอไว้ตื่นเต้นมากจนเสียสติไปอีกครั้ง บอกมาสิ เธอบอกคนอื่นให้รู้แล้วใช่ไหม
นัชชาใลกล้จะหายใจไม่ออก เธอพยายามรักษาความสมดุลของร่างกาย
ในขนาดเดียวกัน ภันต์เห็นความอันตรายของตอนนี้ แถมยังตกใจมาก เขาพยายามรักษาความสงบเงียบ คุณ คุณจะทำอะไร
ผู้ชายนั้นเขย่าแขน แกรู้จักเธอใช่ไหม
นภันต์ทำท่าทางเหมือนกับว่าสงสัยอยู่ มองไปทางนัชชาแล้วรีบมองกลับ ส่ายหัว ผมไม่รู้จักเธอ พวกเธอเกิดอะไรขึ้น ผมว่านะคุณอย่าเรื่องโง่ๆแบบนี้
นัชชาเข้าใจความหมายของเขาแล้วพูดตาม เมื่อกี๊ฉันคุยกับคุณอยู่ตลอด จะมีเวลาโทรหาใครได้ จะแจ้งคนอื่นได้ยังไง
ผู้ชายคนนั้นเหมือนว่าเชื่อคำพูดของเธอ แล้วไม่ได้ผลักเธอออกรั้วไปอีก
นภันต์โล่งใจแอบ มีอะไรสามารถปรึกษาได้ คุณกลับมาที่นี่ก่อน ยืนอยู่ตรงนั้นอันตรายมาก
ไม่ต้องมาพูดอะไรอีก ผู้ชายคนนี้เรียกร้องเสียงดัง มาวันนี้ ฉันไม่คิดว่าจะกลับไปอีก ไอทนายชั่วๆ ได้รับเงินแล้วไม่ทำการฟ้องร้องให้ฉัน ทำให้ฉันเสียครอบครัวเสียเงินไป ฉันต้องการให้พวกนั้นชดเชย
