ตอนที่63 คิดว่าผู้ชายของเธอเป็นเทพหรอ
เตชิตอุ้มเธอเดินออกมาจากซอย คนขับรถก็ขับมาจอดอยู่หน้าซอยพอดี เปิดประตูแล้ววางเธอลง แล้วเดินมาเปิดประตูอีกด้านนั่งขึ้นไป
อุณหภูมิในรถสูง นัชชาเผลอดึงเสื้อที่เตชิตคลุมให้เขาออก หันไปมองผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอเตะรองเท้าออก แล้วยกขาขึ้นนั่งคุกเข่าบนบ่อนั่ง แล้วขยับเข้าไปใกล้เขาเรื่อยๆ
ตากลมโตที่ใสสะอาด มองดูใบหน้าหล่อเหลา เธอหยุดจนกระทั่งใบหน้าให้กับเขามาก ฉีกยิ้มกว้าง ทำให้เห็นฟันขาวที่เรียงกันสวย คุณคือเตชิต……………….
ถ้าเป็นนัชชาที่ปกติจะรักนวลสงวนตัว ทำให้เขาอยากที่จะรังแกเธอเพื่อเอาชนะ แต่เธอในตอนนี้ที่ยั่วยวนทำให้เขาเกิดอารมณ์
แต่……………..
เขามองไปที่คนขับรถ เป็นผู้ชายที่อายุ30กว่าๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่หันมามองเลย เขาที่เป็นผู้ชายก็คงจะรับรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เขาไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงในรถ ไม่เคยใส่แผ่นเก็บเสียง
แต่กับนัชชา เขาสามารถอดทนได้ ถึงจะเป็นแค่เสียงหวานของเธอเขาก็ไม่อนุญาตให้ใครได้ยินมัน
คิดได้ดังนี้ เขาก็ผลักผู้หญิงตรงหน้าออก พูดด้วยสายตาและนำเสียงอดทน เด็กดี กลับไปนั่งดีๆ
เธออารมณ์เสียที่ไม่สามารถสัมผัสเขาได้ ความร้อนในร่างกายทำให้เธออึดอัด มีเพียงผู้ชายตรงชายตรงหน้าที่สามารถปลดปล่อยเธอได้ มันเป็นความรู้สึกที่เห็นบ่อน้ำที่อยู่ท่ามกลางทะเลทราย เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
เธอขยับเข้ามาใกล้อย่างไม่ยอมแพ้ จนท้ายเธอยกขาขึ้นมาพาดอยู่บนน่องที่แข็งแกร่งของเขา มือเล็กที่ลูบวนอยู่บนแผงอกกว้าง คุณอย่าดันฉันออก…………………
เสียงหวานที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ จนเตชิตที่ได้ยินรู้สึกขนลุก ได้กลิ่นน้ำหอมหวานๆของเธอ ถึงเธอจะยังไม่ทันที่จะทำอะไรแต่มันก็สามารถทำให้เขามีอารมณ์ความต้องการได้
แต่มันไม่ได้ ถึงแม้จะอยู่บนรถก็ไม่ได้
เตชิตกุมมือที่ไม่นิ่งของเธอ เชื่อฟังฉัน เราต้องกลับบ้านกันก่อน
นัชชาส่ายหน้า น้ำตาไหล ไฟที่ส่องลงมาทำให้เธอดูน่าสงสารมากขึ้นไปอีก ฉันต้องการคุณ ฉันร้อน เตชิตคุณช่วยฉันด้วย………….
ฉันจะช่วยเธอ แต่รอหน่อยได้มั้ย อยู่จนมีอายุ32เป็นครั้งแรกที่เขาอดทนมากมายขนาดนี้ ฟ้ารู้ว่าจะอดทนกับผู้หญิงที่ตัวเองรัก มันเป็นเรื่องยากขนาดไหน
เขาไม่ได้โดนวางยา แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีกว่าเธอ
มือทั้งสองข้างของนัชชาถูกเขายึดไว้ เธอไม่สามารถดิ้นและโดนตัวเขาได้ อึดอัด เธอมองดูคอเสื้อที่ถูกปลดออกของเขา ก้มหน้ากัดคอที่เซ็กซี่ของเขา
เธอกัดเขาด้วยความแรง จนเห็นเลือด
เตชิตร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้ผลักเธอออก
นัชชารู้เพียงว่าตัวเองเหมือนถูกปลดปล่อย อารมณ์ยากที่จะอดทนเปลี่ยนเป็นความต้องการ เธอต้องการอะไรที่มากกว่านี้เพื่อที่จะช่วยในการปลดปล่อย
ความต้องการของเขาเพิ่มมากขึ้น เหงื่อที่ท่วมเปียกไปทั้งหลัง สายตากับน้ำเสียงที่พยายามอดทน ขับเร็วๆ
คนขับหน้าแดง ไม่กล้าพูดอะไร เหยียบคันเร่งจนมิด
อดทนมาตลอดทางจนในที่สุดก็ถึงบ้าน
ไม่ทันที่จะได้พูดอะไร กุญแจรถก็ไม่ได้รับคืนจากคนขับ เขาก็ลงจากรถแล้วอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน
คนขับยืนงงอยู่สวนหน้าบ้าน ยกมือเช็ดเหงื่อ พอนึกถึงภาพเมื่อครู่เขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ส่งถึงบ้านสักที
เตชิตเข้ามาถึงในบ้านก็เดินตรงขึ้นไปห้องน้ำชั้นบน ไม่ทันได้ถอดเสื้อออก เขาก็เปิดน้ำอุ่นในอ่างแล้ววางเธอลง
ร่างกายที่โดนน้ำ เสื้อเปียกทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัว นัชชาไม่ทำตามเธอยันตัวเพื่อลุกขึ้น แต่กลับถูกมือใหญ่กดให้นั่งลงเหมือนเดิม
แช่แปปนึง เดี๋ยวก็ดีขึ้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบๆ
นัชชายื่นมืออยากจับเขา แต่เขาหลบอย่างรวดเร็ว ทำให้เธอเสียหลักสำลักน้ำ แค่กๆ แค่ก……………..
เตชิตเห็นเธอไอจนหน้าแดงก็รู้สึกเหมือนโดนเข็มแทง สายตามองไปที่ร่างเล็ก ไม่อาบแล้วๆ
พูดจบเขาก็อุ้มเธอขึ้น มือยาวเอื้อมมือไปถอดเสื้อของเธอออก ยกมือไปดึงเสื้อคลุมอาบน้ำมาเช็ดให้เธอแล้วถอดชุดโยนทิ้ง อุ้มเธอกลับไปในห้องนอน
ร่างกายที่โดนเตียงไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ก็มีร่างร้อนใหญ่ทับตามลงมา
นัชชาร้อนผาว ร้องออกมา แล้วยกมือไปคล้องที่คอเขา ยื่นหน้าเข้าไปชิด ริมฝีปากบางสัมผัสโดนคางของเขา พร้อมเรียกชื่อเขา เตชิต เตชิต……..
ฉันอยู่ เหงือเม็ดใหญ่ที่อยุ่บนหน้าผาก กับการกระทำที่อ่อนโยน ของเธอ มันเป็นของเธอ
………………………….
คืนนี้ นัชชาที่โดนเขากระทำ ทำให้ความต้องการในตัวเธอหมดลง เธอรู้สึกเหนื่อยจนสลบหลับไป
ครั้งสุดท้ายฟ้าก็เกือบจะสว่างแล้ว ยาที่เธอโดนก็หมดไปมากแล้ว การกระทำที่เขามอบให้ทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขาเบาและระวังมาก มันเป็นการกระทำที่เธอไม่เคยเห็น
เขาเป็นผู้ชายที่รุนแรงเอาแต่ใจ ไม่เพียงแต่อยู่ที่ทำงานหรือในชีวิต อยู่บนเตียงเขาก็เหมือนกัน นัชชาจะถูกเขากระทำให้เจ็บทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอกลับสัมผัสได้ถึงควาอ่อนโยนของเขา
เพียงแต่เธอไม่ได้คิดอะไรมาก ก็เผลอหลับไปก่อน
พอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก็เกือบจะส่ายๆแล้ว พวกเขาทำกันไปหลายครั้ง ร่างกายเหนื่อยล้า ถึงจะพักผ่อนไปนานแต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก
นัชชาเอื้อมมือไปบีบไหล่ แต่กลับไปสัมผัสโดนร่างของใครบางคน
เธอตกใจ ค่อยๆหันกลับไปก็เห็นเตชิตที่นอนอยู่ข้างๆ
บังเอิญที่เขาก็ลืมตาขึ้นมองเธอ บรรยากาศในห้องเริ่มสูงขึ้น
นัชชาหลบสายตา หดคอแล้วหลบหน้าลงไปในผ้าห่ม คุณไม่ได้ไปทำงานหรอ……………..
นี่เป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์ที่พวกเขานอนด้วยกันครั้งแรก เธอรู้สึกเขินอาย
สายตาเหนื่อยล้าของเขา จ้องมองมาที่เธอ เมื่อวานเหนื่อย ไม่มีแรงพอที่จะไปทำงาน
ไม่ มี แรง พอ
ทำไม มันฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ
ก็ได้ นัชชายอมรับว่าตัวเองยิ่งอยู่ยิ่งไม่ใสสะอาด
นัชชากระแอม ไม่รู้จะพูดอะไร แต่ก็พูดถามเขาต่อไปอย่างนั้น คุณคงจะเหนื่อยมากสินะ
ครั้งนี้เตชิตหัวเราะ เขาฉีกยิ้มแล้วพูดต่อ คิดว่าผู้ชายของเธอเป็นเทพหรอ ใช้แรงไปขนาดนั้น วันต่อมาจะยังมีแรงไปทำงานต่อได้
