ตอนที่77 คุณไม่เคยมีแฟน ใช่มั้ย
คิดไปคิดมา เตชิตก็ตัดสินใจถามพวกเพื่อนๆ ปรัณเป็นคนเหมือนเขาที่ไม่มีความรักมานานแล้ว ธนัทยิ่งไม่ต้องพูดถึง เกือบจะนิ่งเหมือนพระแล้ว ชนัยเป็นคนเดียวที่มีประสบการณ์มากหน่อย
เวลาใกล้สี่ทุ่ม เตชิตหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดพิมพ์ข้อความ ’ง้อผู้หญิงยังไง
ไม่ถึงสามนาที ชนัยก็โทรมาหาเขา
เตชิตมือชะงักไปเล็กน้อย เขาไม่อยากรับสาย แต่…..มองไปชั้นสองที่ประตูปิดแน่น เขากดรับ ว่ามา
พี่เต มีวิธีง้อมากมาย แล้วพวกท่านทะเลาะกันเพราะอะไร ชนัยพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ ได้ยินเสียงดีเจเล็กน้อย คงยังอยู่ที่คลับ
เตชิตพูดเสียงนิ่ง ไม่รู้
ไม่รู้หรอ ชนัยถามต่อ แล้วก่อนหน้าที่ทะเลาะกันพวกพี่ทำอะไรกันอยู่
เตชิตหยุดคิดสักพัก ร่วมรักกัน
………. ชนัยกระแอม เหอะๆ ความจริงไม่ต้องพูดตรงขนาดนี้………..
สรุปแกมีวิธีมั้ย บอกเรื่องแบบนี้กับคนนอก เตชิตก็เริ่มอาย พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
มีๆ ชนัยตามไม่ทัน ถ้าตามหลักในสถานการณ์แบบนั้นไม่น่าจะทะเลาะกันได้ นอกจากพี่สะใภ้เขาไม่เต็มใจ
ตอนพูดชนัยก็ลดเสียงตัวเองให้เบาลง
แต่เตชิตได้ยินชัดเจน ไม่เต็มใจหรอ
คิดถึงปฏิกิริยาเมื่อครู่ของเธอ เหมือนเธอไม่เต็มใจจริง
ชนัยเปลี่ยนทางพูด พี่เต พี่ตรงเกินไปใช่มั้ย ปกติผู้หญิงจะชอบให้ตามใจ รวมถึงเรื่องแบบนั้น พวกเธอหวังให้ผู้ชายให้เกียรติพวกเธอ
ตรงไปหรอ
เตชิตไม่ได้ตอบกลับ มันเหมือนจะตรงไปจริงๆ
แต่เขาเหมือนอยากเข้าใกล้เธอ ด้วยวิธีที่ง่ายและตรงแบบนี้
ชนัยเห็นว่าเขาไม่พูดอะไร ก็รู้ว่าตัวเองเดาถูก พูดเตือนเขา แต่ผู้หญิงง้อง่าย เพียงแค่อธิบายว่าถูกเธอดึงดูด ผมเดาว่าพี่สะใภ้คงจะเข้าใจผิด พี่เตมีเสน่ห์ขนาดนี้ คงไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ยอมหรอ ห้าห้าห้า………
ไม่ลืมที่จะพูดประจบ ธรรมดาของคนทำงานด้านบริการ
รู้แล้ว แค่นี้
หลังจากวางสาย เตชิตรินน้ำแล้วดื่มอีกแก้ว แล้วเดินขึ้นไปชั้นสอง
เขาเปิดประตู ไฟในห้องปิดไปแล้ว เขารู้ว่านัชชายังไม่นอน เปิดไฟตรงข้างผนัง เดินเข้าไปยืนใกล้เตียง นัชชา
เธอไม่ตอบสนอง เธอเปิดตากว้างอยู่ใต้ผ้าห่ม
เขาที่ยืนอยู่ข้างเตียงกำมือแน่น หัวใจเต้นแรง ฉันรู้ว่าเธอยังนอนไม่หลับ ถ้าเธอไม่ชอบฉันจะไม่ทำที่ห้องรับแขกอีก
เขาพูดอธิบาย แต่ไม่รู้ว่านัชชาที่ได้ยินแบบนี้ยิ่งโมโหกว่าเดิม
เธอไม่ได้แคร์เรื่องนี้
เตชิตไม่รู้ตัว ยังพูดต่อ ฉันไม่รู้ว่าเธอจะมีปัญหา ครั้งหน้าฉันจะถามความเห็นเธอก่อน
ตอนแรกนัชชาอยากแกล้งตาย แต่เห็นเขายิ่งพูดยิ่งไปกันใหญ่ ในที่สุดนัชชาก็ทนไม่ไหว ดึงผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่ง ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้น
เตชิตตกใจเพราะไม่นึกว่าเธอจะลุกขึ้นมา อึ้งไปสักพัก แต่ก็เปลี่ยนกลับมาเป็นสีหน้าเดิม
ที่ฉันสนใจคือ….ทุกครั้งที่มีเรื่องที่ฉันไม่อยากบอก คุณก็ใช้วิธีนี้ ไม่ว่าฉันจะยอมหรือไม่ยอม คุณไม่เคยสนใจ มันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงสิ่งของ เธอไม่ชอบวิธีที่เขาบีบบังคับเธอ ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ถูกให้เกียรติ
ได้ยินดังนี้ เตชิตขมวดคิ้ว ไม่นึกว่าเธอจะคิดเยอะขนาดนี้
ฉันไม่เคยคิดแบบนั้น
แต่คุณทำแบบนั้น
บรรยากาศในห้องตึงเครียด คนหนึ่งนั่ง อีกคนยืน ถ้าดูจากท่าทาผู้ชายจะเหนือกว่า แต่ครั้งนี้นัชชาจะไม่ยอมถอย เพราะเธอไม่อยากถูกบังคับอีก
เตชิตพูดก่อน ถึงจะไม่ได้ทำเพื่อให้เธอพูดความจริง ฉันยอมรับว่าไม่พอใจ แต่ที่ฉันทำไปเพราะ…………
พอพูดได้แค่นี้ เขาก็หยุดไม่พูดต่อ ทำให้นัชชารู้สึกเหมือนหัวใจอยู่ที่สูง จะร่วงก็ไม่ร่วง จะขึ้นสูงก็ไม่สูง
นานมากที่เธอไม่ได้ยินเสียง นัชชาหันกลับไปมองเขา คุณอยากพูดอะไรกันแน่
บางคำเขาไม่อยากพูดออกมา แต่พอเห็นเธอห่มผ้าอีกรอบ ยื่นมือไปดึงผ้าห่มเธอออก ยกขาข้างหนึ่งคุกเข่าที่เตียง เอียงตัวเข้าไปใกล้ แค่ต้องการเธออย่างมาก
หน้าตาของเธอ เสียงของเธอ อารมณ์ของเธอ ร่างกายของเธอ ทุกอย่างของเธอดึงดูดให้เขารู้สึกต้องการอยู่ตลอดเวลา
นัชชางงกว่าเดิม ไม่เข้าใจ คุณต้องการฉัน หรือร่างกายฉันกันแน่
โลกของผู้ใหญ่ เพศและความรักแยกกันไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอโวยวายไม่ยอมเข้าใจ
นิ้วเขาลูบไล้ผ่านหน้าข้างของเธอ แล้วหยุดอยู่ที่คางเธอ เรื่องบางเรื่อง ฉันทำกับเธอแค่คนเดียว
เขาไม่รู้จะอธิบายยังไง เลยพูดตรงๆกับเธอ
คำพูดไม่กี่คำ แต่กลับทำให้นัชชารู้สึก เธอเข้าใจแล้วคำว่าต้องการเมื่อกี้เขาหมายความว่าอะไร
เขา……..เป็นคนที่ตรง ผู้ชายคนนี้เขาไม่โกหก ยิ่งไม่ยอมเสียเวลามานั่งอธิบาย ถ้าเขาต้องการก็ต้องได้ ความต้องการที่เขาพูดถึงก็คือต้องการจริงๆ เป็นเธอเองที่คิดมากเกินไป
ผ่านช่วงเวลาที่ล้มเหลวในชีวิตคู่ เธอยอมรับว่าตัวเองไวต่อความรู้สึก การกระทำเล็กน้อยบางอย่างก็ทำให้เธอไม่มั่นใจในตัวเอง
นัชชาเงยหน้ามองเขา ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม เตชิต คุณไม่เคยมีแฟนใช่มั้ย
เขาไม่คิดว่าเธอจะถามขึ้นมากะทันหัน เขาเงียบไป แล้วย้อนถามเขา เกี่ยวกันด้วยหรอ
เกี่ยวสิ ถ้าเขาเคยมีประสบการณ์คงไม่อธิบายอะไรแบบนั้นออกมา
แต่เพราะหน้าตาแบบนี้ ไม่เข้ากับภายนอกที่เย็นชาของเขา ทำให้นัชชารู้สึกว่าเขาน่ารัก
น่ารักหรอ
นัชชายิ้ม เธอเหมือนเด็กที่อารมณ์แปรปรวน เมื่อกี้ยังโมโหจนจะร้องไห้ ตอนนี้กลับไม่รู้สึกโกรธแล้ว
เตชิตนั่งลงข้างกาย ยื่นมือจับหน้าเธอไว้ หายโกรธแล้วหรอ
อืม นัชชาหลบกน้าหนี มีอีกเรื่องฉันอยากพูดกับคุณ
เรื่องอะไร
ก่อนหน้านั้นที่คุณบอกว่าจะมาเป็นพี่เลี้ยงให้ฉัน ยังเปลี่ยนใจทันมั้ย
เขาที่กำลังจะจูบเธอต้องหยุดชะงัก นึกไม่ถึง แต่เขาเข้าใจขึ้นมาทันที ทำให้เธอเปลี่ยนใจในระยะเวลาสั้นๆนี้ นภันต์ต้องทำอะไรที่ทำให้เธอไม่อยากเผชิญหน้ากับเขา
และระหว่างชายหญิง มันมีอยู่แค่เรื่องเดียว
นภันต์สารภาพกับเธอแล้วหรอ
