สายตาเป็นประกายของไพลินถูกธิชามองเห็นแล้ว
เธอดูเหมือนเข้าใจในทันทีว่าตอนที่ผู้หญิงคนนี้มองเธอเมื่อกี้ สายตามีแววการป้องกันและไม่เป็นมิตรนั้นมาจากไหน
ไม่ว่าไพลินจะดูแลธุรกิจอะไรหรือเป็นนักฆ่า เธอไม่ใช่แค่เครื่องมืออันทรงพลังที่ธาวินใช้งานอยู่ข้างนอกแค่นั้นแน่ เวลาเดียวกันก็เป็นหนึ่งในคู่นอนของเขา
ธาวินต้องเคยนอนกับเธอแน่นอน มิเช่นนั้นสายตาที่ไพลินมองเขาต้องไม่ได้เต็มไปด้วยความรู้สึกแบบนี้แน่
อารมณ์ด้านลบส่วนใหญ่ของธิชายังหยุดอยู่ในเรื่องของญาณิน
คิดไม่ถึงว่าจะมีไพลินผุดออกมาอีกคน
ธาวินสั่งไพลินให้พาเธอทำความคุ้นเคยกับงาน ไพลินก็พาเธอไปเล่าเรื่องธุรกรรมประจำวันที่ออฟฟิศด้านข้างอย่างเชื่อฟัง
พูดไปประมาณสิบกว่านาที พูดถึงจุดหนึ่งที่ธิชาฟังไม่ค่อยเข้าใจ จึงถามเพิ่มเติมไปคำหนึ่ง
หลังจากไพลินอธิบายแล้ว ก็ยิ้มออกมาอย่างเยาะเย้ยฉับพลัน เธอมองสำรวจธิชาตั้งแต่หัวจรดเท้ารอบหนึ่งด้วยสายตาเย็นชา
จากนั้นก็พูดอย่างความหมายลึกซึ้ง คุณธิชายังไงเสียก็เป็นคุณหนูตระกูลธนาภูวนัตถ์ ถึงแม้ว่าดูจากสายเลือดแล้วจะไม่ถูกหลักทำนอง แต่ยังไงก็เป็นร่างคุณหนูที่โตมาจากตระกูลธนาภูวนัตถ์ เลี้ยงดูมาอย่างหรูหรา ทำเรื่องอะไรผิดกันแน่ถึงได้สร้างความขุ่นเคืองให้คุณชาย ถึงกระทั่งส่งคุณมาข้างกายฉันให้คุณปนเปื้อนธุรกิจที่เห็นแสงสว่างไม่ได้แบบนี้ คุณธิชาติดตามฉันฝึกทำธุรกิจ ต้องทนลำบากจริงๆแล้ว
ความหมายนอกคำพูดของไพลินง่ายมาก เสียดสีเธอว่าสูญเสียความรักใคร่ต่อหน้าธาวินแล้ว
ตระกูลธนาภูวนัตถ์บ้านใหญ่ธุรกิจใหญ่ ถ้าหากเพื่อดีต่อเธอจริง ธาวินควรให้เธอเริ่มฝึกจากธุรกิจอะไรที่ถูกต้องถูกกฎหมาย แต่ไม่ใช่เริ่มทำจากไนต์คลับใต้ดิน
แต่ธิชาแค่ยิ้มเท่านั้น พูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ คุณไพลินถึงแม่ว่าจะทำงานในสถานที่สกปรกโสโครกแบบนี้ ก็หยิ่งยโสไร้ราคีไม่ปนเปื้อนแม้แต่น้อยไม่ใช่เหรอ พี่ชายให้ฉันเรียนรู้กับคุณ ก็ต้องมีเหตุผลของเขาแน่นอน ฉันรู้สึกว่าเหมือนอย่างคุณไพลินแบบนี้ก็ดีออก คำพูดนั้นพูดยังไงนั้น เกิดในโคลนตมแต่ไม่เปื้อน?
ธิชานำคำประชดของไพลินตอกกลับไปอย่างครบถ้วน
ไพลินสีหน้าไม่แสดงอะไร แต่ว่าในสายตานั้นมีความเกลียดชังเพิ่มขึ้นกว่าเดิม
เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนพราวเสน่ห์ คุณธิชาช่างมีวาทศิลป์ ช่างดูไม่ออกเลยจริงๆ
……..
ไพลินทิ้งเบอร์ติดต่อไว้ให้เธอแล้วบอกว่าค่อยนัดเวลากัน จากนั้นก็ไปยุ่งเรื่องงานแล้ว
ธิชากลับไปออฟฟิศที่ธาวินอยู่ วันนี้เขาดูเหมือนค่อนข้างว่างจริงๆ นั่งไขว้ขารอเธออยู่ในออฟฟิศตลอด
ในสมองของธิชาขณะนี้ยังเต็มไปด้วยหน้าอันเย็นชาของไพลิน แล้วก็ความหึงหวงในคำพูดของเธอที่ปิดบังได้ยาก
ธาวินเห็นเธอกลับมา จึงกวักนิ้วให้เธอ กอดเธอให้นั่งบนตักของตัวเอง
นิ้วยาวลูบไล้เล่นคางอันนุ่มนวลของเธอ
เธอรีบร้อนจะหาเงินไม่ใช่เหรอ ทำงานหน้ามหาลัยจะได้เงินเท่าไหร่ เธออายุก็ไม่น้อยแล้ว การเรียนก็เรียนไม่ได้เรื่องอะไร ตระกูลธนาภูวนัตถ์ไม่เลี้ยงคนไร้ประโยชน์ เธอก็ติดตามไพลินเรียนรู้อะไรหน่อย ฉันให้ไพลินจ่ายเงินเดือนให้เธอ เดือนละสองหมื่น อือ?
ธิชาพูดตรงไปตรงมา ตลอดมาคุณไม่ชอบให้ฉันยุ่งเกี่ยวเรื่องธุรกิจไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเปลี่ยนความคิดกะทันหัน?
ธาวินทำเสียงเฮ้ออย่างเย็นชา เมื่อคืนใครกันที่ร้องห่มร้องไห้ต่อหน้าฉันบอกว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นของฉันเท่านั้น?
ธิชาลืมเรื่องนี้ไปแล้ว อดที่จะอึ้งไม่ได้
นิ้วยาวของเขาลูบไล้แก้มและคางเธอเล่น จากนั้นค่อยๆเลื่อนลงไป หยุดที่ไหปลาร้าเธอ ลูบไล้เล่นไปมาเดี๋ยวหนักเดี๋ยวเบา
ไม่อยากเป็นของเล่นที่อุ่นเตียงเป็นอย่างเดียว ก็เรียนรู้ความสามารถอะไรหน่อย เป็นผู้หญิงที่มีประโยชน์ข้างกายฉัน
ธิชาอดหัวเราะไม่ได้ ผู้หญิงที่มีประโยชน์? ผู้หญิงมีประโยชน์ข้างกายพี่ยังน้อยเหรอ ญาณินต้องใช้หุ้นส่วนสองเปอร์เซ็นต์ของตระกูลมงคลวัชรกุลกรุ๊ปเต็มๆเพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง อย่างน้อยก็มูลค่าหลายพันล้านมั้ง?
แล้วก็ไพลิน คุณไพลินทั้งสวยทั้งเก่ง คิดว่าต้องปรนนิบัติพี่บนเตียงไม่พอใจอย่างมากเลยนะ?
น้ำเสียงของยายเด็กคนนี้เต็มไปด้วยความเสียดสี ถ้าเวลาปกติธาวินอาจจะโมโห
แต่ว่าตอนนี้เขากลับยิ้มเล็กน้อย นิ้วยาวเลื่อนที่ที่ปกคอเสื้อชุดกระโปรงสีแดงเงียบๆ ปลดกระดุมตรงหน้าอกเธอออก
มือใหญ่ยิ่งยื่นเข้าไปข้างในอย่างเลยเถิด บีบนวดด้วยเทคนิคเต็มที่
ธิชาจะหึงหวงออกหูออกตาเกินไปไหม แรงหึงหวงเหม็นจนแสบหูแสบตาไปหมดแล้ว
ลมหายใจของธิชาค่อยๆแรงขึ้น ไม่รู้ว่าอายหรือว่าโกรธ พูดด้วยใบหน้าแดงก่ำอย่างโมโห พี่มีผู้หญิงมากมายขนาดนี้แล้วยังทำให้พี่พอใจไม่ได้เหรอ ทำไมถึงเกิดอารมณ์กับฉันได้ทุกที่ทุกเวลา ได้ยินว่ามั่วโลกีย์มากเกินไปจะทำให้เกิดโรคทางจิต พี่จะไปให้หมอตรวจดูหน่อยไหม?
ธาวินเผยอมุมปากยิ้ม ในรอยยิ้มนั้นมีแววความชั่วร้าย
มือข้างหนึ่งของเขาจับข้างบนเธอเล่น ทันใดนั้นก็แยกเข่าเธอออก มืออีกข้างหนึ่งเล่นข้างล่างของเธอ
ธิชาไม่ชอบทำเรื่องแบบนี้ในสถานที่ไม่คุ้นเคยแบบนี้ที่สุด
เธอเริ่มแสดงอาการขัดขืน
แต่ยิ่งขัดขืน แรงพิชิตของธาวินก็ยิ่งทวีสูงขึ้น
เขากดท้ายทอยเธอไว้บนโซฟา มือใหญ่จับเอวนุ่มของเธอไว้ เข้าจากข้างหลังอย่างรุนแรง
……..
ธิชาถูกเขาทำจนไม่นานก็พูดอะไรไม่ออกแล้ว
ผู้ชายตบสะโพกของเธออย่างได้ใจแล้วชั่วร้าย
กึ่งสั่งสอนกึ่งหยอกเล่น ตบไปด้วยถามไปด้วย โรคอะไรเหรอ เธอลองพูดดูซิ ทำไมฉันรู้สึกว่าฉันแข็งแรงห้าวหาญดีจะตายไป?
ธิชาเพิ่งจะอ้าปาก ก็ถูกเขาเสียบเข้าไปอย่างลึกจนขวัญหนีดีฝ่อ
เธอก็ไม่กล้าร้อง จึงกัดฟันไว้แน่น
แค่คิดว่าข้างนอกเป็นสถานที่ทำงานอย่างจริงจังแล้ว…….เธอก็รู้สึกอับอายมาก
เธอกับพวกผู้หญิงที่เปลือยกายและลืมศักดิ์ศรีและยางอายพวกนั้นจะแตกต่างอะไรกัน?
…….
ธิชาถูกเขาทำแล้วทำเล่าจนหมดแรงทั้งร่าง เขายังไม่ลืมเป้าหมายที่จะให้เธอตั้งครรภ์อย่างรวดเร็ว
จนที่เสร็จธุระ ธาวินมองข้างล่างของเธอด้วยสายตาเย็นชา สั่งด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง หนีบให้แน่นหน่อย ถ้าหยดออกมา ก็ต้องทำใหม่อีกรอบ
ธิชาเขาอ่อนจนตัวสั่น กลัวว่าเขาจะมาอีกรอบ จึงต้องเกร็งร่างกายไว้ไม่กล้าขยับ
กระโปรงของเธอถูกถอดออกมาแล้วโยนไปด้านข้าง ตอนนี้ยังใส่ได้
ส่วนกางเกงของธาวินทิ้งร่องรอยไว้เล็กน้อย เขาจึงแจ้งให้ผู้ช่วยเอากางเกงเข้ามา
ปรากฏว่าคนที่เคาะประตูส่งกางเกงเข้ามาคือไพลิน
แน่นอนว่าไพลินต้องได้กลิ่นความใคร่อันเข้มข้นในห้องแน่นอน
ธิชาแก้มแดงก่ำ กำลังหดตัวฟื้นฟูกำลังอยู่บนโซฟา
ไพลินจึงทำได้แค่อะไรที่ไม่ถูกต้องไม่ควรดู ก้มหน้ายื่นกางเกงสะอาดให้กับธาวินอย่างเคารพ
ตอนที่เสร็จธุระจะจากไปกลับจ้องธิชาอย่างดุร้าย แอบด่าในใจว่านางจิ้งจอกตัวนี้ที่แรดไปทั้งตัว
……..
หลังจากนั้นหลายวันธิชาก็ติดตามไพลินเรียนรู้เรื่องธุรกิจอย่างเชื่อฟัง
ความจริงการจัดการแบบนี้ของธาวิน ในใจเธอไม่ได้ต่อต้าน
เพราะว่าเธอมีใจอยากจะศึกษาธุรกิจของตระกูลธนาภูวนัตถ์แต่แรกแล้ว เพราะว่ามีเพียงได้สัมผัสเครือข่ายและการทำงานของตระกูลธนาภูวนัตถ์ถึงจะสามารถรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตของตระกูลธนาภูวนัตถ์ได้
เธออยากรู้ว่าในอดีตณิชานาฎแต่งเข้ามาในตระกูลธนาภูวนัตถ์ด้วยฐานะอะไรกันแน่ แล้วเคยแสดงบททาบอะไรอยู่ข้างกายชรัณ แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ถึงทำให้ธาวินเกลียดแค้นเธอและณิชานาฎแม่ลูกขนาดนี้
คำถามเหล่านี้ล้วนซ่อนอยู่ในใจเธอไม่สามารถลบมันได้
