ธิชาขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาอันเย็นชามองอยู่บนหน้าเขา นานมากไม่พูดสักคำ
พี่สะใภ้เป็นแค่คำเรียกหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเธอไม่สามารถผ่านอุปสรรคในใจถึงไม่สามารถเรียกได้
เธอรู้สึกว่าตลก
ความสัมพันธ์ของทั้งสามคนตลก ส่วนญาณินยิ่งน่าเศร้าและน่าตลกคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างไร้ขีดจำกัดของศักดิ์ศรีอย่างสิ้นเชิง
ธาวินเห็นเธอไม่ยอมพูด หรี่ตาเล็กน้อย มือที่พยุงสะโพกของเธอเลื่อนมาที่หน้าอกอย่างฉับพลัน บีบเธอไปทีหนึ่งซึ่งมีเสื้อในอันนุ่มนวลกั้นอยู่
ธิชาตัวสั่น และยังอยู่ต่อหน้าญาณิน แก้มเร่าร้อนขึ้นมาจนเกือบจะแผดเผาทันที
เธอกระทืบเท้าไม่แรงไม่เบาพยายามจะขัดขืนลงมาจากตักของเขา ธาวินกลับไม่ยอมแล้วกอดเอวของเธอไว้ ความโค้งของมุมปากดูขี้เล่นและแววความเคร่งขรึม ไม่เชื่อฟังอีกแล้ว อยากโดนสั่งสอนอีกใช่ไหม?
ธิชาขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม
ตอนแรกคำพูดนี้ไม่ได้เกินเลยอะไร แต่เชื่อมโยงกับพฤติกรรมของเขาเมื่อครู่ บวกกับน้ำเสียงของเขามีความคลุมเครือที่ไม่ปิดบังเลย ทำให้ธิชามีความรู้สึกอับอายเป็นพิเศษ
ถึงแม้ในงานหมั้นของเขา รวมถึงญาณินด้วย ผู้ดีไฮโซทั้งหมดในเมืองJรวมถึงทั่วจังหวัดภาคใต้ทั้งแปดล้วนเห็นวิดีโอรักอันเร่าร้อนของเธอกับธาวินแล้ว ถึงแม้จะเป็นฉบับเซนเซอร์ก็ตาม
แต่ธาวินอยู่ต่อหน้าญาณินลงไม้ลงมือพูดจาคลุมเครือกับเธอ เธอยังคงรู้สึกรับไม่ได้
เธอหน้าเกร็ง หัวเราะเยาะในใจคิดว่าศักดิ์ศรีคงยังทุบไม่ละเอียดมั้ง
ภาพลักษณ์ของเธอต่อหน้าญาณินบริสุทธิ์ไร้เดียงสาตลอดมา ตอนนี้แค่ชั่วค่ำคืนกลายเป็นน้องสาวที่ยั่วยวนพี่ชาย บทบาทเปลี่ยนเร็วเกินไป ทันใดนั้นเธอยังปรับไม่ทัน
แต่ทว่าระหว่างที่เธอกับธาวินต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน ญาณินกลับพูดขึ้นเองก่อนเพื่อบรรเทาสถานการณ์
วิน ธิชาเรียกฉันยังไงก็ไม่เป็นไร คุณอย่าทำให้เธอลำบากใจเลย ในใจฉันยังคิดว่าเธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน เธอเป็นน้องสาวคุณ และเด็กกว่าฉันเล็กน้อย ฉันจะปฏิบัติต่อเธอเหมือนน้องสาวของฉันเอง ฉันไม่แย่งอะไรกับน้องสาวหรอก…….
ธาวินดูเหมือนหัวเราะไปทีหนึ่ง สีหน้าของธิชายิ่งเย็นชากว่าเดิม ฉวยโอกาสตอนที่เขาปล่อยมือในที่สุดก็มีโอกาสถีบขาเขาแล้วขัดขืนลงพื้นได้แล้ว
เธอเดินไปหลายก้าวยืนอยู่ที่ไกล ยืนมองธาวินจับใบหน้าของญาณินอย่างเย็นชา จากนั้นก็พยุงตัวเธอขึ้นมาจากพื้น
เขาหัวเราะเบาๆ พูดสรุปดูเหมือนพอใจพอสมควร ยังคงเป็นคุณนายธนาภูวนัตถ์ในอนาคตที่น่ารักเชื่อฟังหน่อย
ญาณินจับมือเขาอย่างระมัดระวัง ในสายตาเต็มไปด้วยความหลงใหลที่มีต่อผู้ชายคนนี้
เธอกัดริมฝีปาก พูดอย่างถ่อมตัวมาก วินคุณวางใจ หลังจากกลับไปแล้วฉันจะคุยกับแม่ดีๆ เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก ธิชาก็คือน้องสาวของฉัน ฉันคิดตกแล้ว ต่อไปก็จะอยู่ร่วมกับเธอเหมือนเมื่อก่อน ฉันจะยอมเลี่ยงให้น้องสาวทุกเรื่อง จะไม่เกิดเรื่องไม่ดีกับเธอ
ธาวินหัวเราะอย่างเรียบเฉย ฝ่ามือวางอยู่บนหลังมือเธอ ตบเบาๆ ดีมาก คนในครอบครัวก็ต้องเป็นแบบนี้
ธิชายืนอยู่กับที่สีหน้าเย็นชา ในใจรู้สึกขยะแขยงคลื่นไส้จนเกือบจะอ้วกออกมาแล้ว
อยู่ในสมัยอย่างทุกวันนี้แล้ว ธาวินยังสามารถกอดซ้ายคนขวาคนต่อหน้าคู่หมั้นตัวเอง
แต่ญาณินยังรู้สึกเหมือนสมเหตุสมผล
น่าจะเป็นเพราะอำนาจและเงินทองของผู้ชายคนหนึ่งสะสมได้ถึงระดับหนึ่งแล้ว ก็ทำให้ผู้หญิงมากมายยอมสละศักดิ์ศรีเพื่อแย่งชิงกัน
ญาณินน่าจะเป็นคนรู้เรื่อง ในเมื่อทำให้ธิชาตายไม่ได้ ต่อหน้าก็ทำได้แค่อดทนแล้ว
ยังไงเสียตระกูลผู้ดีมีอำนาจ ไม่มีผู้ชายที่ไม่เหลวไหล ถ้ามี งั้นก็ต้องเพราะไม่ไหว ขอแค่ไหว ถ้าไม่วุ่นวายกับผู้หญิง ก็ต้องเลี้ยงพวกเด็กผิวขาวหน้าตาดีกลุ่มหนึ่งไว้มั่วสุมแน่นอน
………….
หลังจากดูละครวุ่นวายนี้เสร็จแล้ว ธิชาแม้แต่อารมณ์กินข้าวก็ไม่มีแล้ว
วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ เธอไม่ต้องไปเรียน ตอนแรกอยากกลับไปนอนต่อที่ห้อง
แต่เพิ่งนอนลงไปห่มผ้าแล้ว แขกไม่ได้รับเชิญก็มาหาเรื่องเธอ
ธาวินนั่งที่ขอบเตียง บนหน้าอันหล่อเหลามีรอยยิ้มเล็กน้อย เรื่องของเมื่อคืนดูเหมือนผ่านไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว เขาดูแล้วเหมือนอารมณ์ดี
ในใจของธิชากลับไม่ได้ผ่านไปง่ายขนาดนั้น
ธาวินไม่ได้ออกเสียง เธอก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจ พลิกตัวหันหลังให้เขาท่าทางเกินจริง
ขณะที่กำลังจะใช้ผ้าห่มคลุมหัว ธาวินกลับดึงผ้าห่มของเธอออก
เขาตบก้นเธอเบาๆ น้ำเสียงผ่อนคลาย ฉันว่าเธอก็ไม่ได้ง่วงเท่าไหร่ ลุกขึ้นเถอะ เตรียมตัวกินอะไรหน่อย วันนี้พาเธอไปเดินดูสถานที่ดีๆแห่งหนึ่ง
ธิชาสงสัยในใจ
ผู้ชายคนนี้ปกติยุ่งมากจริงๆ นอกจากเวลาพักผ่อนตอนกลางคืนแทบจะไม่อยู่ในคฤหาสน์เลย
สำหรับเขาแล้วก็ไม่ได้มีวันหยุดสัปดาห์อะไร โดยเฉพาะหนึ่งปีนี้มา อำนาจใหญ่ของตระกูลธนาภูวนัตถ์ตกอยู่ในกำมือของเขา
ตระกูลธนาภูวนัตถ์หลายสิบปีในอดีตอาศัยธุรกิจที่พูดออกมาไม่ได้จนร่ำรวยจริง แต่ว่าหลายปีนี้ผ่านการบริหารโดยมือชรัณจนขาวสะอาดขึ้นเยอะ อย่างน้อยดูจากภายนอกแล้วก็ดูหรูหรา
นอกจากธุรกิจในวงการเหล่านั้นแล้ว ตระกูลธนาภูวนัตถ์ในจังหวัดภาคใต้ทั้งแปดอุตสาหกรรมชั้นนำสำคัญมากมายล้วนทำถึงขั้นผูกขาด ในศูนย์การค้าที่เปิดเผยบริสุทธิ์นั้นมาแรงอย่างขวางไม่ได้
ธิชาจำไม่ได้แล้วว่านานแค่ไหนที่ธาวินไม่ได้ใช้เวลาโดยเฉพาะพาเธอออกไปเดินเล่นแล้ว ตอนนี้ยิ่งอดสงสัยไม่ได้
เธอเดาไม่ออกว่าเขาจะทำอะไร ปฏิเสธอย่างขอไปที ฉันง่วง ปกติเรียนด้วยทำงานด้วยเหนื่อยมาก วันนี้ฉันแค่อยากนอนดีๆสักวัน
ธาวินเงียบไปหลายวินาที ฝ่ามืออันอุ่นร้อนก็ครอบคลุมอยู่บนความนุ่มนวลของเธอ ลูบคลำไปอย่างไม่หนักไม่เบา ก็ดี งั้นก็นอนพร้อมกันทั้งวัน
…….. ธิชาปัดมือลามกของเขาออกทันทีด้วยความตกใจกลัว
ทั้งวันจะไหวได้ยังไง
มากสุดเธอทนรับธาวินได้สี่รอบ มากกว่านั้นต้องสลบไปแน่นอน
เขาเห็นสายตาเธอเขียนว่าต่อต้าน จึงอดขมวดคิ้วไม่ได้ หัวเราะเบาๆ ก็เธอพูดเองว่านอนหนึ่งวันไม่ใช่เหรอ ฉันให้ความร่วมมือกับเธอ
นอนทั้งวันที่เธอพูดกับนอนทั้งวันที่เขาหมายถึงมันจะเป็นเรื่องเดียวกันได้เหรอ
สุดท้ายธิชาก็ต้องยอมแล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
ก่อนออกไปเธอหยิบเสื้อฮู้ดและกางเกงยีนอย่างเรียบง่าย ถูกธาวินรังเกียจโยนทิ้ง
เขาเลือกกระโปรงสีแดงเข้มตัวหนึ่งจากตู้เสื้อผ้าด้วยตัวเอง ถึงแม้จะเป็นผ้าไหมพรมเหมาะสมกับปลายฤดูใบไม้ร่วง และไม่ได้โป๊ แต่คอออกแบบเปิดไหล่ข้างหนึ่ง คู่กับใบหน้าเล็กๆอันมีเสน่ห์ของธิชา บุคลิกและรูปร่างล้วนดึงดูดสายตาคนมาก
ทั้งๆที่เขาเป็นคนเลือกกระโปรงบังคับให้เธอใส่เอง
พอเธอใส่อย่างเชื่อฟังแล้ว เขากลับมองตั้งแต่หัวจรดเท้าหนึ่งรอบ จากนั้นเม้มปากแสดงความคิดเห็น เชอะ ทำไมเธอใส่อะไรก็ใส่ออกมาได้แรดขนาดนี้ มิน่าผู้ชายเห็นเธอแล้วก็อยากจะเอา
……. ธิชาขมวดคิ้วอย่างแรง สีหน้าหม่นหมอง
………
ธิชามีอาการน้ำตาลในเลือดต่ำ ถึงแม้ว่าเธอจะกินไม่ลง ธาวินก็บังคับให้เธอต้องกินvอาหารก่อนเที่ยงก่อนออกไปข้างนอก
เธอจึงนั่งกินข้างที่โต๊ะอาหาร จนกระทั่งกินไปสิบกว่านาที
ธาวินพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา อย่ากินอิ่มเกินไป เดี๋ยวจะมีปัญหา
ธิชารู้สึกถึงความผิดปกติ จึงถามโดยจิตใต้สำนึก คุณจะพาฉันไปไหนกันแน่?
……..
ธาวินพาเธอไปไนต์คลับใต้ดิน หรือเรียกกันว่าเขตค้าประเวณี
