ชนัดพลกลัวว่าเสียงเขาจะดังจนไปเข้าหูท่านดนัยเข้า เลยหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้าหากัน เพื่อทำสีแสดงแกล้งทำท่าจริงจังออกมา
เรื่องของท่านดนัยถึงตาพวกนายเอาออกมาพูดเล่นกันแบบนี้ไหม ทำตัวดี ๆ กันหน่อย ระวังลิ้นแกเอาไว้ด้วย!
ลูกน้องอันธพาลได้แต่ยิ้มแหย ๆ ให้ ไม่กล้าปริปากพูดมากอีกแล้ว
ชนัดพลโดยปกติเป็นคนนิสัยค่อนข้างเงียบขรึม แม้ว่าไม่กล้าจะเสนอตัวพูดอะไรออกไปก็ตาม ทว่าเห็นทุกอย่างชัดเจนเต็มสองตา
เขาติดตามท่านดนัยมาตั้งหลายปีแล้ว และไม่เคยเห็นท่านดนัยสนใจผู้หญิงคนไหนถึงขึ้นนี้เลย
คุณหนูพันล้านตระกูลธนาภูวนัตถ์คนนี้ ไม่แน่อาจจะเป็นหายนะจริงๆ ก็ได้
……
ตอนที่ธิชาเอาเช็คเงินสดยื่นให้ไพลินกับมือนั้นไพลินหน้าถอดสีทันที
เธอจงใจสร้างเรื่องทำให้อับอายขึ้นมา ทว่าธิชากับทำเรื่องนี้ได้สวยงามมาก ภายใต้การลงมือที่ไม่ไว้หน้ากันเลยที่มีต่อคุณธิชาอันแสนเปราะบางดั่งแจกันเกรงว่าทำให้ได้เปิดหูเปิดตาแล้วแหละ
ถ้าเป็นลูกน้องแต่ละคนปฏิบัติต่อธิชาอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน แล้วอำนาจของเธอจะมีมาได้อย่างไรกัน
แต่ว่าต่อหน้าลูกน้องนั้น แม้ว่าแววตาไพลินจะเย็นชาก็ตาม ทว่าสีหน้าก็ยังมีรอยยิ้มเล็กน้อยตามมารยาทประดับอยู่ ราวกับว่ารุ่นพี่ที่มีคุณสมบัติกำลังชื่นชมเธออยู่หลายประโยค บอกว่าเธอเฉลียวฉลาด ทำงานได้อย่างคล่องแคล่ว แถมยังไม่ลืมเตือนเธออยู่หลายประโยคด้วย
ทว่าเมื่อเธอหันกลับมานั้นบรรดาลูกน้องที่ติดสอยห้อยตามของธิชาต่างเรียกเข้าห้องทำงานของตนเองไปแล้ว แถมยังปิดประตูสนิทอีกต่างหาก
แววตาของธิชาชำเลืองมองอย่างเย็นชา เธอย่อมรู้ดีว่าไพลินต้องสอบถามเรื่องนี้แบบเก็บทุกรายละเอียดอย่างแน่นอน ไม่มีทางที่จะปล่อยทุกโอกาสที่สามารถเยาะเย้ยเธอไปได้อย่างแน่นอน
จากนั้นคนขับรถก็ส่งตัวธิชากลับบ้าน พอมาได้ครึ่งทางก็ถูกรถสปอร์ตสีแดงของไพลินขับแซงหน้าไป ไพลินขับรถเองเลย แถมยังแล่นเร็วจี๋มาก ท่าทางเหมือนรีบไปฟ้องธาวินอย่างนั้นเลย
ธิชาหลงกลติดกับดักของเธอเข้าให้แล้ว คืนนี้ส่อแววทะเลาะกันแน่ ตอนแรกเธอก็รู้สึกไม่ถูกโฉลกกับไพลิน ทั้ง ๆ ที่ไพลินก็เป็นคนที่ไม่กลัวตายอยู่แล้ว แถมยังทำให้เธอลำบากใจครั้งแล้วครั้งเล่าทั้งในที่ลับในที่แจ้งอย่างไม่จักหยุดจักหย่อน
ธิชาเห็นว่าเธอรีบพุ่งเข้าประตูด้านหน้าเพื่อไปฟ้องเรื่อง จนความรู้สึกเริ่มสับสนขึ้นมา ด้านหนึ่งเธอก็กังวลว่าไพลินจะเอาเรื่องตอนที่ดนัยกฤตปรากฏตัวที่ไนต์คลับมาใส่ไฟเติมนู่นเติมนี่หน่อยเพื่อจุดไฟราดน้ำมันให้ลุกเป็นกองไฟ พอธาวินเชื่อเธอแล้ว คนที่ทุกข์ทรมานก็คือตนเองนี่แหละ
ทว่าอีกด้านเธอก็อดใจที่จะไม่โกรธไม่ได้
ญาณินเป็นคุณนายธนาภูวนัตถ์ ในทางกลับกันอยู่ในสถานะไหนกันล่ะ ธาวินเป็นผู้ชายที่มีฐานะมั่งคั่ง แต่เขาดันเลือก ตระกูลมงคลวัชรกุล แน่นอนว่ามีแผนการในการแสวงหาผลประโยชน์อยู่แล้ว ดังนั้นเธอสู้ไม่ไหว และไม่มีสิทธิ์จะไปสู้ด้วยซ้ำ
แล้วไพลินถือว่าเป็นอะไรล่ะ เป็นเครื่องมือในการทำงาน หรือว่าเป็นอุปกรณ์เรื่องบนเตียงเหรอ?
แม้ว่าธิชาจะถูกคนบ้าอำนาจอย่างธาวินคอยกดขี่จนคุ้นชินแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าต่อหน้าคนใกล้ตัวคนอื่นๆ นั้นจะเหมือนกับลูกซาลาเปานิ่มที่สามารถให้ใครคนไหนรังแกบี้แหลกคามือจนไม่สามารถตอบโต้ได้
ในความเป็นจริงแล้ว ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาอยู่ในตระกูลธนาภูวนัตถ์ตั้งแต่อายุ 8 ขวบ จนถูกธาวินประคบประหงมเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ไม่เพียงแต่ครอบครัวของตระกูลธนาภูวนัตถ์ทุกคนต่างรักและเอ็นดูเธอเท่านั้น คนนอกตระกูลธนาภูวนัตถ์ก็ไม่มีใครกล้ายั่วน้องสาวคนโปรดของธาวิน
ญาณินเป็นเพื่อนกับเธอมาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่ว่าตอนนี้ญาณินคิดว่าเธอเป็นตัวอะไรก็ตาม ความคิดตั้งแต่แรกของธิชาก็คือไม่สามารถเป็นคนไปเริ่มยั่วเธอก่อนได้
แต่เธอเป็นคนมีเหตุผลและมีความอดทนแต่ไม่ได้หมายความว่าให้ผู้หญิงรอบกายของธาวินใครคนไหนก็ได้ที่สามารถมารังแกเธอได้
สีหน้าของธิชาแย่ลงเรื่อย เธอครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็เอ่ยปากถามสอบถามกับคนขับรถทันที
ไอ้ธนูศิริ คนที่ชื่อว่าไพลิน คุณพอจะสนิทบ้างไหม?
ปกติแล้วไพลินก็พูดคุยกับคนขับรถน้อยมาก แต่ว่าไอ้ธนูศิริขับรถให้กับตระกูลธนาภูวนัตถ์ก็ขับมาไม่ใช่ระยะเวลาอันสั้น ก่อนหน้าที่จะถูกมอบหมายให้มาขับให้ธิชา ก็เคยเป็นคนขับรถเฉพาะ ธาวินมาก่อน เขามองออกว่าในใจของคุณชายธาวิน คุณธิชามีความสำคัญมาก ดังนั้นเลยคอยระมัดระวังในการปรนนิบัติมาโดยตลอด
ธิชาเอ่ยปากถามแล้ว เขาก็ตอบตามความเป็นจริง คุณไพลินผมไม่สนิทเลยครับ แต่ชื่อเสียงของเธอก็ดังกระฉ่อน ได้ข่าวมาว่าทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมาก ตอนลงมือทำงานก็ยังเด็ดขาดสุดๆ แถมยังเป็นหนึ่งในผู้ช่วยคนใกล้ตัวคุณชายธาวินที่มีความสามารถค่อนข้างมาก
ธิชาถามอีกครั้ง ตอนที่คุณขับรถให้พี่ชายฉัน ไพลินมารถคันเดียวกับเขาบ่อยไหม ในความคิดของคุณ ฐานะของไพลินคือผู้ช่วย หรือว่าเป็นผู้หญิงใกล้ตัวที่พี่ชายฉันโปรดปรานกันแน่?
ข้อแตกต่างระหว่างผู้ช่วยกับผู้หญิงมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
คำถามนี้เป็นการถามอย่างตรงไปตรงมาที่สุดแล้ว ไอ้ธนูศิริเองก็รู้สึกเครียดอย่างไม่รู้ตัว
คำพูดไม่สามารถพูดมั่ว ๆ ออกไปได้ …ความจริงแล้วก่อนหน้านี้สักระยะมีข่าวของSunnyที่สามารถพูดได้ว่าเป็นนิตยสารซุบซิบทั่วทั้งเมืองJกล่าวถึงงานเลี้ยงฉลองวันหมั้นหมายของคุณชายธาวิน ใช่ว่าไอ้ธนูศิริไม่รู้ความจริงว่าคุณธิชามีความสนิทสนมลับๆ กับคุณชาย ดังนั้นถ้าเขาเผลอหลุดปากพูดขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจ เขาก็ยิ่งไม่กล้าพูดอะไรมั่ว ๆ ออกไปแล้ว
ธิชาเห็นว่าเขาเงียบลงพร้อมแสดงท่าทีลังเลออกมา เธอเลยผุดยิ้มออกมาอย่างเย็นชา ไอ้ธนูศิริคุณพูดออกมาก็พอไม่เป็นไรหรอก ฉันคิดเองได้ และจะไม่เอาคำที่คุณพูดออกมาไปเที่ยวแพร่งพรายให้คนอื่นหรอก
ไอ้ธนูศิริลังเลอยู่สักพัก ในที่สุดก็ตอบกลับอาการมั่นใจ ตอนที่คุณไพลินกับคุณชายอยู่ในรถคันเดียวกันนั้น เหมือนว่าจะต้องไปทำธุระด้วยกัน ต่อมาคุณไพลินก็นั่งคนเดียวตลอด การนั่งรถไปด้วยกันน้อยครั้งมาก
ธิชาส่งเสียง อื้อ ออกมาและไม่ถามซักไซ้ต่อ
คำพูดของไอ้ธนูศิริเป็นความจริง และคล้ายกับที่เธอคาดเดาเอาไว้
ไพลินผู้หญิงคนนี้ต่อหน้าธาวินถือว่าเป็นคนโปรดมาก มิเช่นนั้นเธอคงไม่กล้าทำให้เธอลำบากใจอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้
การนั่งรถคันเดียวแม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ว่าเรื่องยิบย่อยก็สามารถสรุปความได้
สถานะแบบนี้ของธาวิน ขนาดเป็นผู้ช่วยที่เชื่อมั่นมากที่สุด ก็น้อยครั้งนักที่จะนั่งรถคันเดียวกัน แต่ว่าผู้หญิงไม่ได้เป็นแบบนั้น
ไพลินมีคุณสมบัติที่สามารถนั่งรถไปกับเขาอยู่บ่อยครั้ง นั่นย่อมหมายความได้ว่าทั้งโปรดปรานจนสามารถพาตัวออกไปไหนได้ตลอดเวลา ไม่แน่นะอาจจะเคยนั่งขย่มให้รถสั่นกับเขาก็ได้
……
ไพลินเพิ่งก้าวเท้าเข้าประตูมา ธิชาก็เดินตามหลังมาติดๆ
ป้าจันเห็นว่าช่วงนี้เธอทำงานจนยุ่งมาก ดึกป่านนี้เพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน จนถึงกับปวดใจตามอยู่บ้าง เลยเตรียมอาหารมื้อดึกไว้ให้เธอกินด้วย
ธิชาถามอย่างไม่ใส่ใจ พี่ชายของฉันล่ะคะ ทำไมไม่เรียกเขามากินด้วยกัน?
ป้าจันตอบกลับ ไพลินคุณหนูเพิ่งมาถึง บอกว่ามีเรื่องต้องรีบแจ้งให้ทราบ ตอนนี้เธอก็เลยอยู่ในห้องหนังสือกับคุณชาย
ธิชาดื่มรังนกไปอึกหนึ่ง แต่สีหน้ายิ่งย่ำแย่หนักกว่าเดิม
ดีเหลือเกิน ไพลินมีข้อได้เปรียบมากกว่าเธออีกหนึ่งอย่าง
ธาวินไม่อนุญาตให้เธอเข้าไปยุ่มย่ามในห้องหนังสือตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทว่าพอเป็นไพลินกลับสามารถเข้าออกได้ตามอำเภอใจ
ไม่แปลกใจเลยทั้ง ๆ ที่ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าเป็นถิ่นของศัตรู แต่กลับกล้าได้กล้าเสียจงใจส่งเธอให้ไปตายได้
……
ธิชากินอาหารมื้อดึกใช้เวลา 20 นาที แต่นั่งรออยู่ 20นาทีเช่นเดียวกัน
ซึ่งเวลาก็เนิ่นนานผ่านไปนานขนาดนี้ ไพลินก็ยังไม่ยอมออกมาจากห้องหนังสือเลย
จนเธอนั่งไม่ติดแล้ว เวลานานมากขนาดนี้เป็นเรื่องที่จินตนาการได้ยากมากว่าไพลินจะใส่สีตีไขใส่ความให้เธออย่างไรบ้าง
ธิชาเดินขึ้นชั้นบน ตอนที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องหนังสือนั้น ก็ยืนตัวแข็งอย่างเงียบเชียบอยู่ตรงนั้น
ทั้งวิลล่าท่ามกลางเวลากลางดึกช่างเงียบสงัดมาก ตอนแรกเธอก็อยากแอบฟังอยู่สักระยะ แต่ผนังห้องหนังสือนั้นเก็บเสียงได้ดีเหลือเกิน จนเธอไม่ได้ยินคำพูดอะไรออกมาสักคำ
ชายหนุ่มหญิงสาวอยู่ในห้องหนังสือสองต่อสองกันนานขนาดนี้ เป็นไปได้ไหมว่าคุยจบแล้วเลยต่อเรื่องอย่างว่ากันต่อ?
อารมณ์ของธิชายิ่งย่ำแย่ลงอีก จนสุดท้ายได้แต่ยืนหน้าเครียดอยู่ตรงด้านหน้าประตูห้องหนังสือ เพื่อรออยู่อย่างนั้น
……
ในห้องหนังสือ ไพลินกำลังดำเนินการประมวลผลข้อมูลที่ลูกน้องของเธอส่งมาให้อย่างมีศิลปะ จนเห็นได้ชัดว่าเธอแสดงความสงสัยกับเงินสองล้านที่มาอยู่ในมือได้อย่างง่ายดายเป็นอย่างมาก
เธอคอยสังเกตสีหน้าของธาวิน พร้อมทั้งกล่าวรายงานอย่างจริงจังออกไป ฟังมาจากลูกน้องพูดว่า ดนัยกฤตเชิญคุณธิชาเข้าไปในห้องรับรอง ผ่านไปหลายนาที บรรดาท่านประธานหลายคนที่อยู่ในห้องรับรองก็ถูกไล่ตะเพิดออกมาจากห้องรับรองด้วยสีหน้าเคอะเขินทั้งหมด หลังจากนั้นแล้ว…. ในห้องรับรองก็เหลือแค่ธิชากับดนัยกฤตสองคน สุดท้ายธิชาก็ได้เช็คสองล้านและเดินออกมา
