ธิชากัดริมฝีปากล่างของเขา
ไม่รู้ว่ามันเป็นการถ่วงเวลาล้วนๆ หรือเขามีความคิดอื่นแฝงอยู่หรือเปล่า
เธอลดท่าทางของเธอลงแล้วจริงๆ แล้วพูดเสียงเบา นี่เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญที่กำหนดชะตาชีวิตของฉัน ฉันต้องใช้เวลาในการพิจารณาอย่างจริงจัง ขอร้องนะคะ… ให้เวลาฉันได้คิดทบทวนบ้างได้ไหม
ดนัยกฤตดูเหมือนจะพอใจกับคำพูดของเธอมาก เขายิ้มอย่างใจกว้าง ได้ ผมจะให้เวลาคุณคิดทบทวน คิดทบทวนให้ดี
……
ธิชายังคงหลุดไม่พ้นการโอบกอดอันอ่อนโยนของชายผู้นี้ไปสักพักใหญ่ๆ
เขาเหมือนจะกอดเธอไว้ด้วยท่าทีเหมือนปกติ ยื่นน้ำให้เธอดื่มหนึ่งแก้ว ก่อนจะเรียกหมอให้เข้ามาวัดอุณหภูมิของเธอ รวมทั้งตรวจร่างกายตามปกติ
ในเมื่อได้เจอหมอแล้ว ธิชาก็อดที่จะถามออกไปไม่ได้
คุณหมอคะ ฉันอยากรู้ว่ายาตัวนั้นผลของมันรุนแรงมากแค่ไหน สภาพของฉันในตอนนี้ มีโอกาสจะรักษาหายไหม
คุณหมอเหลือบมองไปทางดนัยกฤต เหมือนได้รับอนุญาตจากเขา ถึงจะตอบด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและจริงจัง คุณธิชาครับ ปริมาณของยานั้นแรงมากครับ และส่วนผสมหลักคือยาสมุนไพรจีน ตัวยานี้ค่อนข้างโบราณ ปกติจะใช้เพื่อหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดในห่วงคุมกำเนิดของผู้หญิง ให้กินยาจีนแทน สถานการณ์ในปัจจุบันของคุณถือว่าไม่ดีเลย แต่ก็ใช่ว่าจะรักษาไม่ได้ ไม่ว่ายาจีนจะเป็นพิษร้ายแรงแค่ไหน ยาจีนก็สู้ยาตะวันตกไม่ได้ ดังนั้นเราลองค่อยๆ รักษาดูได้ ยังไงคุณก็ยังสาวอยู่ ร่างกายของคนหนุ่มสาวมีโอกาสรักษาตัวเองได้ ตอนนี้เราทำได้แค่ค่อยๆ รักษาไปเรื่อยๆ ในอนาคตก็มีหวังจะหายเป็นปกติและมีลูกได้
พอธิชาได้ยินคุณหมอพูดแบบนี้ เธอรู้สึกว่าเขาพูดเพื่อปลอบโยนมากกว่า
เธอเอามือปิดหน้าท้องกของตัวเอง ซึ่งตรงนั้นแบนราบ แล้วรู้สึกหนาวเย็นเล็กน้อย
เธอยังจำเด็กที่เธอเคยตั้งท้องเมื่อครึ่งปีที่แล้วได้
ในตอนนั้นหลังจากที่เธอถูกบังคับให้ทำแท้ง คุณหมอยังพูดปลอบใจเธอ บอกว่าเธอยังสาว ในอนาคตเธอยังสามารถมีลูกได้อีกหลายคน
หลังจากธิชาเคยตั้งท้องเด็กคนนั้น เธอก็มีความผูกพันต่อเด็กทารกเป็นพิเศษ เธอยังคงหวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะสามารถเป็นแม่คนได้
แม่ของเธอไม่มีเวลามาดูแลเธอ ทำให้เธอไม่เคยได้สัมผัสถึงความอบอุ่นจากความรักของแม่เลย
ถ้าเธอสามารถมีลูกได้ เธอจะมอบความรักและความห่วงใยทั้งหมดกับลูก
แต่ใครจะคิดว่า…
เด็กที่ถูกบังคับให้ทำแท้งไป
น่ากลัวว่าชะตาจะลิขิตให้เป็นลูกคนเดียวที่เธอเคยมีในชีวิตของเธอแล้ว…
……
หลังจากที่คุณหมอจากไป ดนัยกฤตก็ลูบหลังเธอเบาๆ
ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายว่า คุณอายุแค่สิบเก้าปี ในวันข้างหน้ายังมีเวลาอีกยาวนาน ไม่ต้องมองโลกในแง่ร้ายมากเกินไป และไม่ต้องคิดในแง่ร้ายด้วย ในปัจจุบันการแพทย์ก้าวหน้ามาก ก็แค่ยาชามหนึ่ง ไม่ใช่สารหนูสักหน่อย ผมเชื่อว่าคุณจะต้องรักษาหาย ถึงแม้จะรักษาไม่หาย เขาหยุดพูด แล้วยิ้มเล็กน้อย ผมก็ไม่รังเกียจเหมือนกัน
ความโศกเศร้าในใจของเธอถึงแม้จะไม่สามารถเปลี่ยนไปได้อย่างรวดเร็ว
แต่คำพูดของดนัยกฤต ถึงแม้จะเป็นเพียงน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่กลับทำให้หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่นมาก
ทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้รับการปลอบโยน
……
ช่วงเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้น ธิชาทำได้แค่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้เท่านั้น
เธอพักได้สองวันก็เริ่มสอบถามสถานการณ์ภายนอกกับบรรดาสาวใช้
ดนัยกฤตไม่เพียงแต่จัดสาวใช้มาดูแลเธอเท่านั้น แต่ยังเชิญนักโภชนาการมาดูแลร่างกายของเธอด้วย
สาวใช้ที่มาดูแลเธอแซ่ปวีณาเป็นหญิงสาววัยกลางคน ธิชาจึงเรียกเธอว่าน้าปวีณา
หลังจากได้ฟังคำอธิบายของน้าปวีณา ธิชาถึงได้รู้ว่าที่แท้คฤหาสน์หลังนี้ถึงเป็นที่อยู่อาศัยที่แท้จริงของดนัยกฤต ไม่ใช่ที่พักชั่วคราวที่เธอเคยไปครั้งที่แล้ว
หลังจากที่ธิชาอาการดีขึ้นจนลงมาเดินได้ เธอก็เดินไปรอบ ๆ คฤหาสน์หลายรอบ
คฤหาสน์หลังนี้ล้อมรอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ สภาพแวดล้อมเงียบสงบมาก การตกแต่งภายในเป็นสไตล์นอร์ดิก ส่วนใหญ่จะตกแต่งอย่างหรูหราทั้งหมด แต่ไม่อลังการเกินเหตุ แต่เหมาะสมกับภาพลักษณ์และฐานะของดนัยกฤต
แต่ว่าห้องที่เธอพัก การตกแต่งและวอลล์เปเปอร์ในห้องที่เธอพักเป็นสีชมพูอ่อน เครื่องใช้ในห้องส่วนใหญ่ก็เป็นสีชมพูอ่อนเป็นหลัก
ถึงแม้จะไม่ใช่สีที่ดูปัญญาอ่อน แต่ก็ค่อนข้างจะไปในแนวเด็กผู้หญิงมากกว่า
ธิชาอดที่จะสงสัยว่าดนัยกฤตเคยอาศัยอยู่ที่นี่กับลูกสาวนอกสมรสไม่ได้
เธอเคยถามน้าปวีณา แต่น้าปวีณายกยิ้มแล้วบอกกับเธอว่าห้องนี้เพิ่งตกแต่งขึ้นมาเมื่อครึ่งเดือนที่แล้ว เดิมทีก็ออกแบบตามสไตล์ห้องนอนของเด็กหญิงอายุประมาณสิบแปดสิบเก้าปี
ธิชาอดที่จะสงสัยไม่ได้
น้าปวีณายิ้มและพูดสนับสนุนดนัยกฤต คุณธิชาโชคดีมากเลยนะคะ ดิฉันทำงานให้คุณชายมาหลายปีแล้ว ถึงแม้ข้างกายคุณชายจะเคยมีผู้หญิงคนอื่น แต่ดิฉันกลับก็ไม่เคยเห็นเขาดูแลเอาใจใส่ใครได้ขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ห้องส่วนตัวก็เตรียมไว้ให้คุณตั้งแต่เนิ่นๆ นี่คือความตั้งใจของคุณชาย กลัวว่าคุณจะเขินอาย ถ้าต้องอยู่ในห้องเดียวกันตั้งแต่แรกคุณจะรู้สึกอึดอัดไม่คุ้นชิน คุณชายดนัยไม่เพียงแค่เป็นห่วงคุณ แต่ยังเคารพในตัวคุณ สำหรับคนที่มีอำนาจและร่ำรวยถือเป็นสิ่งที่หายากมากนะคะ คุณธิชาอย่าปล่อยให้คุณชายต้องผิดหวังเชียวนะคะ
ใบหน้าของธิชาเริ่มร้อน และฟังต่อไปไม่ไหวจริงๆ น้าปวีณามักจะยกยอดนัยกฤตทุกครั้งที่มีโอกาส จึงรีบหาหัวข้ออื่นเพื่อเปลี่ยนบทสนทนาทันที
… …
สิ่งที่เป็นไปตามที่ธิชาคาดคิดไว้ก็คือ ถึงแม้ว่าดนัยกฤตจะดูแลเธอ แต่ปกติเขาก็งานยุ่งมาก ถ้าเขายุ่งขึ้นมาก็ยุ่งพอๆ กับธาวิน ตอนกลางวันแทบจะไม่มีเวลาได้กลับมาที่บ้านเลย
แต่ว่าเขามักจะกลับมาทานอาหารเย็นพร้อมกับเธอตลอด
ในคืนนี้ ธิชาถูกเขาบังคับให้ดื่มน้ำซุปบำรุงร่างกายหนึ่งชาม ก็มีหัวหน้าแก๊งหลายคนมาขอพบเขา
