ไม่ใช่แค่เงาของเขา…
ยังมีกลิ่นติดตัวของเขา…
เหมือนต้นพิมเสนที่แสนลึกลับและกลิ่นหอมระเหย
รวมถึงกลิ่นหอมสดชื่นของเขาหลังอาบน้ำเสร็จ
อีกทั้งคำพูดที่เขาพูดเพื่อทำให้เธออารมณ์ดี
บางคำพูดเป็นเรื่องตลก และบางคำพูดแฝงไปด้วยคพหวานหยอกเย้า
เสียงของดนัยกฤตน่าฟังมาก
โดยเฉพาะเสียงที่เขากระซิบใส่หูเธออย่างจริงจัง
ทั้งทุ้มต่ำและน่าฟัง เหมือนเสียงเชลโลที่สร้างความลุ่มหลงให้กับผู้คน
เธอไม่สามารถลืมรายละเอียดทั้งหมดตอนที่เธออยู่กับเขาได้…
แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาเพียงยี่สิบกว่าวัน
แต่สำหรับเธอ ดูเหมือนจะครอบคลุมชีวิตของเธอไปมากกว่าครึ่ง
ความรู้สึกนี้ช่างประหลาดใจมาก
ธิชายังไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าทำไม
เธอเพียงแค่อยากหลบหนี แค่อยากให้สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ ให้เรื่องราวพวกนี้เลือนหายไปตามกาลเวลา
จนสามารถลืมเขาไปได้ทั้งหมด…
แต่ความจริงก็คือ เวลานานยิ่งผ่านไปนานมากขึ้น
ก็ยิ่งจำฝังลึกลงในใจ
……
แม้แต่ตอนที่ธาวินสัมผัสเรือนร่างของเธอ
มีช่วงเวลาหนึ่งเธอถึงกับจินตนาการถึงตอนที่ดนัยกฤตสัมผัสเธอ…
มันเป็นสองประสบการณ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ธาวินเป็นความคุ้นเคย และความหยาบคาย
ส่วนดนัยกฤตคือพิชิต เต็มไปด้วยความยั่วยวน…
ธิชาไม่กล้าคิดลึกไปกว่านี้ว่าสถานการณ์จะดำเนินต่อไปยังไง
เหมือนชีวิตธรรมดาของเธอถูกชายหนุ่มที่มีประกายแสงสดใสเข้ามารบกวน
เดิมทีเธอคิดว่ามันเป็นเพียงความฝันที่เกินความคาดฝัน
แต่คิดไม่ถึงว่าความฝันนี้จะครอบครองความคิดและความทรงจำของเธอในทุกวัน
เป็นความฝันที่น่าจดจำและยากที่จะลืมเลือน
แต่คงจะไม่ใช่ความฝันที่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว…
………………
ความคิดของธิชาล่องลอยไปไกล จนเหม่อลอยไปสักพัก
อี๊ฟยืนรอสักพัก ก่อนจะเริ่มรอไม่ไหว จึงเรียกชื่อของเธอ
รอให้เธอได้สติกลับมา จากนั้นก็พูดขอบคุณอย่างจริงใจและสุภาพ ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ
ใบหน้าของอี๊ฟมีท่าทางสับสนงุนงงเล็กน้อย
เธออ้าปาก และปิดลงอีกครั้ง
ดูเหมือนจะลังเลว่าถ้อยคำของตัวเองจะเหมาะสมหรือเปล่า
รอจนเธอพิจารณาเรียบร้อยแล้ว เธอจึงรวบรวมความกล้าก่อนจะพูด คุณธิชาคะ ไม่ทราบว่าคำว่าขอบคุณของคุณ คือพูดกับฉันหรือพูดกับท่านดนัยกฤตคะ… ถ้าคุณขอบคุณท่านดนัยกฤต ไปขอบคุณด้วยตัวเองดีกว่า…
ธิชาสะดุ้งตกใจ เธอกลัวจริงๆ ว่าเจ้าหน้าที่ในงานอาจจะเป็นหูเป็นตาของธาวิน
ถ้าอี๊ฟพูดอะไรที่ไม่ควรพูดออกไป แล้วไปเข้าหูธาวินเข้า
ไม่ใช่แค่เธอที่ต้องเดือดร้อน ดนัยกฤตเองก็ต้องเผชิญกับปัญหาเพิ่มเติมอีกมากมาย
เห็นได้ชัด ว่าสมาคมธุรกิจในเมืองJได้แบ่งพรรคแบ่งพวกกันลับหลังอย่างชัดเจนขึ้น
ครึ่งหนึ่งยังคงสนับสนุนธาวิน ส่วนอีกครึ่งหนึ่งกลับหันไปสนับสนุนดนัยกฤต
การเลือกตั้งประธานสมาคมธุรกิจต้องทำการหาเสียง การเลือกตั้งใหม่ในปีนี้เกี่ยวข้องกับหัวหน้าใหญ่แห่งเมืองภาคใต้ทั้งแปด สำหรับธาวินแล้ว เป็นด่านที่สำคัญมาก
เขาสืบทอดธุรกิจของบิดา ถึงแม้ความสามารถและการทำงานของเขาจะทำให้ผู้อาวุโสหลายคนไม่กล้าที่จะดูถูกเขา
ดนัยกฤตที่เพิ่งกลับประเทศมาเมื่อสองปีก่อน แต่กลับสร้างอำนาจที่ยิ่งใหญ่และโดดเด่นจากฝูงชน
ธิชาไม่สนใจเรื่องธุรกิจ แต่เธอก็ประหลาดใจกับความแข็งแกร่งที่โดดเด่นของดนัยกฤต
แม้ว่าความสามารถของธาวินจะโดดเด่น แต่ส่วนใหญ่ยังคงอาศัยอำนาจที่สะสมมาของตระกูลธนาภูวนัตถ์ในช่วงหลายสิบปี
ถ้าหากไม่มีตระกูลธนาภูวนัตถ์ แค่กำลังของธาวินคนเดียว คงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยืนอยู่ในตำแหน่งนี้ในเมืองJ
ส่วนภักดิภูมิเมธีกรุ๊ปกลับใช้เวลาแค่สองปี…
แค่สองปีเท่านั้น ก็กลายเป็นกลุ่มบริษัทชั้นนำในเมืองJ
ไม่เพียงแต่ครอบครองวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมจำนวนมากเท่านั้น แต่ยังได้ใจเจ้าหน้าที่ระดับสูงหลายคน
ตระกูลธนาภูวนัตถ์ที่เคยครองอำนาจเป็นหนึ่งเดียวมาโดยตลอด แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมากลับอ่อนกำลังลงไปเยอะมาก
ธิชาไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าจะยืนอยู่ฝ่ายไหน
แต่เธอรู้ เธอไม่อยากให้เพราะเรื่องของตัวเอง… ไปเพิ่มความเดือดร้อนให้ดนัยกฤตมากไปกว่านี้…
เดิมทีธาวินก็เป็นคนร้ายกาจและเจ้าเล่ห์มาก และการแข่งขันในทางธุรกิจก็เพียงพอที่จะทำให้เขาลงมือจัดการอย่างเด็ดขาด
ถ้าหากเพิ่มผู้หญิงเข้าไปอีก…
ไม่รู้ว่าเขาจะแอบใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมอีกกี่วิธีมาทำร้ายดนัยกฤต
นี่เป็นสถานการณ์ที่ธิชาไม่อยากจะเห็นที่สุด
เธอพยายามควบคุมเสียงพูด แล้วกระซิบพูดกับอี๊ฟ คุณอี๊ฟควรระวังคำพูดของคุณด้วยนะคะ ที่นี่มีคนมากมาย คำพูดบางคำพูดไม่ควรจะพูดในเวลานี้
ดูเหมือนว่าอี๊ฟจะไม่พอใจ น้ำเสียงของนางจึงแข็งกร้าวขึ้นเล็กน้อย อีกทั้งยังพูดด้วยน้ำเสียงตั้งคำถามว่า คุณธิชายังไม่เข้าใจถึงความจริงใจของท่านดนัยกฤตที่มีต่อคุณอีกเหรอคะ ตอนที่คุณลำบากท่านดนัยกฤตก็ช่วยคุณไว้ ถูกเขาดูแลและรักษาไว้เหมือนของล้ำค่า แต่คุณพูดแค่คำเดียวก็ทอดทิ้งเขาไป ไม่มีเยื่อใย แล้วหันกลับไปหาคนเก่า ถึงแม้ท่านดนัยกฤตจะไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อย แต่ก็ยังมีศักดิ์ศรีของตัวเอง คุณทำกับเขาถึงขนาดนี้ แต่เขายังยอมให้ดิฉันมาช่วยคุณได้โดยไม่คำนึงถึงเรื่องราวในอดีต…ความหวังดีนี้ ยังมีผู้หญิงคนไหนที่ดูไม่ออกอีกหรือไง?
ธิชาไม่รู้ว่าจะจบการสนทนาที่น่าอึดอัดใจจนทำให้เธอรู้สึกสับสนได้ยังไง
ในขณะที่เธอตั้งใจจะเกลี้ยกล่อม แต่ธาวินกลับเดินลงมาจากเวที แล้วก้าวขายาว ก่อนจะเดินไปทางด้านหลัง
ขาของธิชาแทบจะทรุดตัวลง ก่อนจะเริ่มหยุดพูดอย่างรวดเร็ว
วินาทีต่อมาแขนยาวของธาวินก็ยืดออกมา แล้วถึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดของเขาอย่างแรง
เขาบีบเอวบางของเธอ ก่อนจะยกยิ้มให้ผู้หญิงตรงหน้าเขา คุณผู้หญิงคนนี้เป็นคู่ควงของคุณดนัยกฤตไม่ใช่เหรอครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ สนิทสนมกับธิชาของพวกเราด้วยเหรอครับ
