ญาณินตกตะลึงทันทีจนพูดไม่ออก
เธออ้าปากพะงาบๆ อยากจะพูดอะไร แต่ก็ลืมไปหมดสิ้น ปากอ้าหุบไม่ลงตีบตันอยู่นาน
ธาวินบีบจมูกของเธออย่างเอ็นดู ทำไมโง่ขนาดนี้
เป็นครั้งแรกที่ญาณินได้ยินเขาพูดแบบนี้
เธอคิดไม่ถึงเลยว่า……
ทุกครั้งที่เธอเห็นธิชาอยู่ข้างกายธาวิน ยิ่งเห็นทั้งสองคนรักใคร่ใกล้ชิดกัน……ใจเธอก็เต็มไปด้วยความริษยา ความโกรธแค้น
เธอปรารถนาจะให้ธิชาตายไปเร็วๆ ถูกรถชนตายก็ดี ถูกผู้ชายกระทำชำเราจนตายก็ได้
ความริษยาของเธอสะสมพอกพูน จนถึงขั้นกลายเป็นคลุ้มคลั่ง
แต่เธอไม่สามารถแสดงมันต่อหน้าธาวินได้……แบบนั้นมันเหมือนผู้หญิงขี้อิจฉา ธาวินจะเบื่อตน
แต่ไม่เพียงต้องปกปิดต่อหน้าธาวิน เธอต้องทำให้ดูใจกว้างต่อหน้าเพื่อนและญาติของตัวเองด้วย
เป็นแค่ชู้ เป็นชู้ถึงขั้นที่ว่าไม่ได้รับการปฏิบัติแม้กระทั่งเป็นเมียน้อย เธอในฐานะคุณนายธนาภูวนัตถ์ ไม่ควรเอามาอยู่ในสายตาสักนิด
แต่เมื่อใดก็ตามที่เธออยู่คนเดียวในห้องว่างเปล่า ในสมองจะมีแต่ธาวินกับนางผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้นทำอะไรกันปรากฏขึ้นมาไม่หยุดหย่อน……
เธอจะใจกว้างได้ยังไง เธอปรารถนาจะฉีกธิชาเป็นชิ้นๆ แล้วเผาเป็นเถ้าถ่าน
เวลานี้มาได้ยินธาวินเรียกเธอว่าอีตัว
เดิมทีญาณินควรจะมีความสุข แต่เธอไม่รู้ว่าทำไม กลับยิ้มไม่ออก
หรืออาจเพราะ……ช็อกเกินไป
เพราะถึงอย่างไรก็เป็นพี่ชายน้องสาวกันมาสิบปี
ไม่อยากเชื่อว่าความคิดของธาวินที่มีต่อธิชา……จะเป็นการหลอกใช้งั้นเหรอ
ญาณินไม่รู้ว่าตัวเองสามารถเชื่อคำพูดนี้ของธาวินได้อย่างสนิทใจหรือไม่
เธอกอดเอวกำยำของชายหนุ่มอย่างระมัดระวัง วิน ใจฉันมีแค่คุณ คุณเป็นสามีของฉัน เป็นโลกทั้งใบของฉัน เรื่องทุกอย่างของคุณ……คุณจะไม่โกหกฉันใช่ไหม คุณ….ไม่ได้รักธิชาจริงๆ ใช่ไหม สำหรับคุณเธอเป็นแค่……
ธาวินส่งเสียงหัวเราะเย็นชา ขัดจังหวะความสงสัยของเธอโดยตรง
ณิน คุณถูกตระกูลมงคลวัชรกุลปกป้องดูแลอย่างดีเกินไป บริสุทธิ์และไร้เดียงสาเกินไป ธิชาเป็นใคร ลูกสาวของณิชานาฏ ณิชานาฏทำลายตระกูลธนาภูวนัตถ์จนกลับหัวกลับหาง ยังพยายามฆ่าคุณพ่อและจะยึดอำนาจทางการเงินของตระกูลธนาภูวนัตถ์ด้วย คุณคิดว่าเหตุผลที่ผมยังคงให้สองแม่ลูกนั่นมีชีวิตอยู่เพราะอะไร คิดเหรอว่าพวกเธอจะได้เสพสุขอยู่บนกองเงินกองทองพวกนั้น
น้ำเสียงของธาวินแม้จะแผ่วเบาราวกับพูดเรื่องตลกขบขันที่ไม่มีน้ำหนักอะไร
แต่ญาณินกลับได้ยินบางอย่างที่น่ากลัวจากปากของเขา
เป็นความน่ากลัวที่เจือความเยือกเย็น……
จู่ๆ เธอก็รู้สึกหวั่นเกรงชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ตรงหน้า
เธอกัดริมฝีปาก พูดอย่างตึงเครียด วิน คุณจริงจังไหม คุณจะทำอะไรกันแน่……
ธาวินเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม กลัวเหรอ รู้สึกใช่ไหมว่าสามีของคุณ……เป็นผู้ชายที่น่ากลัวมาก หืม?
เขาโน้มตัวเข้าใกล้ใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นลมหายใจก็คลุมเครือ แถมยังเอื้อมมือไปบีบต้นขาของเธอด้วย
ญาณินตัวอ่อนระทวยทันที เธอพูดเสียงออดอ้อน ฉันจะกลัวคุณได้ยังไงล่ะ ฉันแค่รู้สึกว่า……คุณชั่วร้ายดีจัง สามีคะคุณชั่วร้ายจังค่ะ
ธาวินยิ้มราวกับปีศาจ อันตรายและทรงเสน่ห์
บรรดาเรื่องเลวร้ายต่างๆ ที่ณิชานาฏทำมาตลอดหลายปี ตอนนี้ก็ควรชดใช้ได้แล้ว เธอป่วยและกำลังจะตาย ก็ให้ลูกสาวแสนดีของเธอชดใช้ ธิชาเป็นสัตว์เลี้ยงที่ผมฝึกสอนมากับมือ ตอนนี้ใกล้จะพัฒนาแล้ว ไม่ว่าจะส่งไปขึ้นเตียงผู้ชายคนไหน ก็ล้วนแต่เป็นสิ่งพิเศษที่ทำให้ผู้ชายสุขสมหฤหรรษ์จนตายคาอกได้
สีหน้าของญาณินยังคงซีดเผือด อาจเพราะคืนนี้ได้ล่วงรู้ความลับหนึ่งเข้าโดยบังเอิญ มันกะทันหันจนเกินที่เธอจะผ่อนคลาย
จู่ๆ ธาวินก็พูดหมดเปลือก ทำให้เธอค่อนข้างเหลือเชื่อ
แต่เธอทำใจเย็นและคิดตรึกตรอง รู้สึกว่าธาวินไม่จำเป็นต้องโกหกเธอ
ต่อให้ธาวินจะบอกกับเธอ ว่าเขาไม่เคยเบื่อที่จะเล่นกับธิชา และชอบน้องสาวลูกติดแม่เลี้ยงคนนี้
เธอก็ไม่กล้าลงมือเด็ดขาดกับธิชาอย่างเปิดเผย หรือใช้วิธีก้าวร้าวเอาแต่ใจบังคับให้ธาวินเกลียดเธอ
เพราะฉะนั้นธาวิน……ไม่จำเป็นเลยที่ต้องโกหกเธอ
เช่นนั้นที่ธาวินบอกเธอถึงขั้นนี้ อย่างน้อยก็มีโอกาสที่จะเป็นเรื่องจริง
ที่แท้ธาวินไม่ใช่ว่าหลงมัวเมาในตัณหาไปชั่วขณะ จนต้องการเอาธิชามาไว้เคียงข้าง
ธิชาไม่เพียงเป็นคู่นอนของเขา แต่ยังเป็นเครื่องมือที่เขาฝึกสอนมากับมืออีกด้วย
เมื่อในอนาคตมีความจำเป็น ธาวินจะส่งเธอขึ้นเตียงคนมีอำนาจ……กลายเป็นเครื่องมือชั้นยอดที่ช่วยให้เขาก้าวขึ้นไปสู่จุดสูงสุด
หลังจากที่ญาณินเคลียร์ความคิดนี้ ก็พลันเกิดอาการใจสั่น
จู่ๆ เธอก็ตระหนักว่าผู้ชายที่ตัวเองรัก ช่างเยือกเย็นเหี้ยมโหดเข้ากระดูกขนาดไหน
ระยะเวลาสิบปี ไม่ได้ทำให้หัวใจเขามีความอบอุ่นเลย
เกรงว่าเขาจะเห็นสองแม่ลูกที่กระโดดเข้ามาในตระกูลธนาภูวนัตถ์ทำให้ตระกูลธนาภูวนัตถ์แปดเปื้อนเป็นหนามทิ่มแทงดวงตามาโดยตลอด และความรักที่เขามีต่อธิชาตลอดหลายปีที่ผ่าน มันเป็นเพียงการหลอกลวงเสแสร้ง
รอจนกระทั่งธิชาเติบโตขึ้น…….
ไม่มีใครสามารถพอจะปกป้องเธอได้อีก
เขาก็สามารถใช้ประโยชน์จากน้องสาวคนนี้……
ใช้ประโยชน์จากเธอทุกวิถีทาง จนกว่าเธอจะหมดประโยชน์ลงอย่างสมบูรณ์
ญาณินกระชับกอดเอวของเขา อิงแอบกายเข้าในอ้อมกอดของเขา
ในใจเธอเป็นความหวาดกลัว
ธาวินร้ายลึกเกินไปเหลือเกินจริงๆ……
แต่เธอยังคงรักเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง……เมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้จริงใจกับธิชาเลยแม้แต่น้อย ในใจเธอก็แสนปีตียินดี
…………
วันรุ่งขึ้น ธิชามีเรียนเก้าโมงเช้า ตอนเธอตื่นขึ้นมานับว่ายังเช้าอยู่มาก ยังมีเวลาทานอาหาร จึงมานั่งทานอาหารเช้าในห้องอาหารแต่เช้าตรู่
ทั้งทั้งที่เป็นเช้าอันแสนสดใส แต่ญาณินก็ดันตื่นมาแต่เช้าด้วยเช่นกัน
เธอเห็นธิชาอยู่ในห้องอาหาร สีหน้าจึงค่อนข้างไม่ดี แต่เธอไม่ได้พูดอะไรในเวลานี้ แค่นั่งที่โต๊ะตามปกติ
คนรับใช้รีบเตรียมอาหารให้เธอ และถามว่าคุณนายต้องการดื่มอะไร
ญาณินไม่มีอารมณ์มานั่งมีมารยาทกับธิชาอย่างขอไปทีอีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่ธาวินไม่อยู่ แค่เธอไม่พูดให้อับอายก็นับว่ามีมารยาทแล้ว
เธอเหลือบมองธิชาที่อยู่ฝั่งตรงข้าม จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ ตอนแรกอยากสั่งว่าจะทานโจ๊กข้าวโอ๊ต แต่เช้านี้มาได้กลิ่นเหม็นฉุน จึงมีผลต่อความอยากอาหาร ไม่อยากดื่มแล้ว
คนรับใช้ตระกูลธนาภูวนัตถ์นั้นนับว่าเป็นมืออาชีพ รู้แน่ชัดว่าญาณินกำลังพูดเป็นนัยอะไร แต่ก็กลับแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
คราวก่อนที่คุณนายตกบันไดแท้งลูก……แม่บ้านใหญ่ย้ำนักย้ำหนา ว่าไม่อนุญาตให้ใครไปยุยงให้เกิดความขัดแย้งระหว่างคุณนายกับคุณผู้หญิง ถ้าทั้งสองทะเลาะกันรุนแรง ต้องพยายามห้ามปราม ถ้าขัดแย้งเพียงเล็กน้อย ให้ทำเป็นมองไม่เห็น แล้วคอยแอบลดความขัดแย้ง
คนรับใช้ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ถามด้วยความเคารพราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเช่นนั้นคุณนายอยากลองน้ำผักและผลไม้ไหมคะ วันนี้น้ำผักผลไม้รสชาติไม่เลวเลย แถมทำให้สวยและสุขภาพดี สามารถสร้างรูปร่างได้นะคะ
ทั้งทั้งที่เป็นประโยคปกติ
แต่ญาณินกลับหัวเราะอย่างเย็นชา ฉันจะดื่มของดีๆ แบบนั้นไปทำไม ฉันอ้วนเหรอ ต้องสร้างรูปร่างเหรอ
คนรับใช้กลัวจนหน้าซีด ไม่ใช่ค่ะไม่ใช่ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น……คุณนายอย่าเข้าใจผิด แค่ว่าน้ำผักผลไม้มีรสชาติที่สดชื่นน่ารับประทาน คุณผู้หญิงก็รู้สึกว่าอร่อยค่ะ……
ญาณินหัวเราะอย่างไร้เหตุผลมากขึ้น คุณอย่าเครียดไปเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตำหนิคุณ ก็แค่ ผู้หญิงบนโลกใบนี้มีระดับชั้นที่แตกต่างกัน ฉันเป็นเมียหลวง การเป็นภรรยาที่ดีเป็นสิ่งสำคัญ สร้างรูปร่างลดไขมันอะไร……
นั่นเป็นสิ่งที่โสเภณีราคาถูกที่ให้บริการคนมีตัณหาควรทำตลอดเวลาต่างหาก ของเหลวสีเขียวเข้มแบบนั้น ดูแล้วดื่มยาก ช่างเถอะ รินนมให้ฉันแก้วนึงแล้วกัน
คนรับใช้ราวกับยกภูเขาออกจากอก รีบไปรินนม
ส่วนธิชาที่ทำเมินมาโดยตลอดค่อยๆ เลื่อนสายตาขึ้นและยกยิ้มมุมปาก
พี่สะใภ้ควรดื่มน้ำผักผลไม้สักหน่อยนะ ไม่ได้เจอหลายวัน ดูจะกลมขึ้นพอสมควร
