ตระกูลเฉินแห่งเมืองอสูร!
เซียวเทียนหู่ตกใจจนหัวใจเต้นรัวๆ
เขาไม่ใช่ว่าไม่เคยเดาฐานะของเฉินอี แต่นึกไม่ถึงจริงๆว่าท่านนี้จะเป็นคุณชายตระกูลเฉินที่ลือกันว่าเกิดอุบัติเหตุจนตายไป ตอนที่ตระกูลเฉินเกิดความวุ่นวาย
เหอะๆ ทำไม กลัวแล้วเหรอ?
เฉินอียกมุมปากขึ้นเล็กน้อย
เซียวเทียนหู่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดด้วยเสียงเรียบ รู้สึกกลัวหวาดหวั่นเล็กน้อยแต่จะบอกว่ากลัวก็ไม่ใช่
ไหนๆท่านพูดพวกนี้ออกมาแล้ว คิดว่าคงมีมั่นใจว่าจะสามารถรับมือกับตระกูลเฉินได้
แค่ว่าฉันสนใจว่าทำไมคนของตระกูลเฉินถึงได้มาเมืองฉือ สถานที่ที่เล็กขนาดนี้?
เขาก็รู้สึกสงสัยในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก
เฉินอีส่ายหัวเล็กน้อย แล้วพูด เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้ ต้องรอให้ได้พบปะกับฝ่ายตรงข้ามก่อนถึงจะได้คำตอบที่แน่ชัด
ทว่านายก็ไม่ต้องไปกลัวพวกเขาหรอก คนพวกนี้มีเส้นสนกลในอยู่บ้าง แต่คนในตระกูลที่มีความสามารถไม่มากนัก และฉันไม่คิดว่าครั้งนี้คนที่ส่งมาจากตระกูลเฉินไม่ค่อยเก่งกาจขนาดนั้นหรอก
เขาพูดด้วยความมั่นใจในตัวเอง
เซียวเทียนหู่จึงพยักหน้าเล็กน้อยกับสิ่งนี้
ไม่ว่ายังไง ตอนนี้เขากลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของค่ายเฉินอีแล้ว จึงกำหนดว่าจะถูกจับตามอง ดังนั้นเขาทำได้เพียงกอดน่องใหญ่ของเฉินอีไว้ และในระหว่างนี้เขาก็ไม่สามารถแสดงความหวาดกลัวใดๆ ห้ามมีความคิดที่หวาดกลัว
ทางฝั่งกลุ่มทะเลแดง ผมจะไปคุยเอง แต่คนของตระกูลเฉินยังต้องการให้เถ้าแก่ไปรับมือด้วยตัวเอง
อืม นายออกไปเถอะ
ครับ
เซียวเทียนหู่ออกจากตึกจิ่งช่าง แค่รู้สึกว่าเหงื่อเย็นตรงแผ่นหลังยังคงไหลไม่หยุด
ตระกูลเฉินแห่งเมืองอสูร นั่นไม่ใช่ตระกูลที่ดีอะไร ถ้าพวกเขามีความคิดชั่วร้ายขึ้นมาจริงๆ แค่เกรงว่าพวกเราคงจะรับมือไม่ไหว
แค่หวังว่าเถ้าแก่จะมีปัญญารับมือกับฝ่ายตรงข้ามจริงๆ
ภายในใจของเขาเกิดความคิดเรื่อยเปื่อย
และในตอนนี้ เงาคนหนึ่งปรากฏอยู่ตรงหน้าจนทำให้เซียวเทียนหู่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
คุณคือ?
ชัดเจนอย่างมากว่าคนๆนี้มุ่งมาที่ตนเอง อีกอย่างยังจับจ้องตัวเองด้วยเรือนร่างที่แผ่ซ่านด้วยความอาฆาต ต่อให้เซียวเทียนหู่มีความสามารถในการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดา ทว่าก็ไม่กล้าแสดงทีท่าอะไร
ครั้งนี้ เกรงว่าไม่ใช่แค่คนเดียว การข่มเหงอันยิ่งใหญ่กำลังหลั่งไหลเข้าไปในเลือดทุกหยดของเซียวเทียนหู่แล้ว
คุณชายของพวกเราเชิญหัวหน้าเซียวไปกับผมหน่อย
พ่อบ้านคนนี้พูดขึ้นด้วยเสียงเรียบ
เซียวเทียนหู่หรี่ตาทั้งสองข้างลงเล็กน้อย แล้วถามด้วยเสียงเย็นชา คนของตระกูลเฉิน?
คุณรู้แล้วเหรอ?
คนของตระกูลเฉินจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองชั้นบนเพียงปราดเดียว อดยิ้มเบาๆไม่ได้ ตระกูลเฉินกลับมีความสามารถในการข่มเหงคนอยู่บ้าง กลับเดาออกว่าเบื้องหลังของกลุ่มทะเลแดงและตระกูลหลี่คือพวกเรา แค่น่าเสียดายที่ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาด ต่อให้เป็นกลอุบายใดก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ
หัวหน้าเซียว ไหนๆคุณก็รู้แล้ว งั้นก็เชิญตามผมไปเถอะ
เซียวเทียนหู่รู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังแห่งความอาฆาตในที่ลับที่กำลังถาโถมเข้ามาที่ตนเองอย่างต่อเนื่อง
เขาอยากจะพูดว่าฉันไม่ไปแล้วจะทำไม ทว่าเวลานี้มีเสียงส่งเข้ามาในหู ไปกับเขา ลองเชิงจุดประสงค์ของฝ่ายตรงข้าม วางใจเถอะ ฉันได้ส่งปรมาจารย์ตามนายไปด้วย ไม่มีทางปล่อยให้นายเป็นอะไร
เสียงๆนี้ เซียวเทียนหู่รู้สึกคุ้นหูอยู่แล้ว นั่นก็คือเฉินอี
ไหนๆเถ้าแก่ก็สั่งการ เขาเซียวเทียนหูกลับไม่มีทางไม่ทำตามอยู่แล้ว
นำทางเถอะ
ชายแซ่เฉินกลับค่อนข้างแปลกใจ นึกไม่ถึงว่าเซียวเทียนหู่จะตกลงตามไปอย่างง่ายดาย จึงแสยะยิ้มขึ้นทันที
ยังไงเฉินอีก็ยังเป็นไอ้สวะอยู่ดี แม้แต่ลูกน้องของตัวเองยังรักษาไว้ไม่ได้ ช่างน่าเศร้าและน่าขบขันจริงๆ
เจ้ามังกร ตามคำสั่งของท่าน มังกรสิบเอ็ดได้เข้ามาสำเร็จแล้ว
มังกรเขียวสาวเท้าก้าวใหญ่ เข้าไปรายงาน
เฉินอีพยักหน้าเล็กน้อย
เจ้ามังกร ทำไมไม่จัดการฝ่ายตรงข้ามโดยตรงล่ะ?
มังกรเขียวถามความสงสัยที่สุดในใจ
ตอนนี้คนคุมหางเสือของตระกูลเฉิน และครอบครัวที่แยกออกจากต้นตระกูลอื่นๆต่างเป็นศัตรูของเฉินอี ตามนิสัยของเฉินอีแล้วน่าจะแก้แค้นและวางอำนาจตั้งแต่ตอนนี้แล้ว
เฉินอียกยิ้ม แล้วพูดว่า มังกรเขียว อย่าลืมสิ ที่นี่ยังไงก็เป็นเขตต้าถัง พวกเราสำนักมังกรลับแม้จะแข็งแกร่ง ทว่ายังไงก็เป็นคนของต้าถัง กฎหมายในประเทศก็ยังต้องทำตาม
ยิ่งไปกว่านั้นการต่อสู้ฆ่ากันก็เป็นเรื่องชั้นต่ำ ไหนๆฝ่ายตรงข้ามอยากเล่นงั้นก็เล่นไปเถอะ ฉันก็อยากจะดูเหมือนกันว่าคนของตระกูลเฉินของฉันจะมีความสามารถอะไรบ้าง
ใช่แล้ว สั่งให้มังกรเก้าไปที่วังจ่างหลินอยู่ ไหนๆฝ่ายตรงข้ามเชิญเซียวเทียนหู่ไปแล้ว งั้นวังจ่างหลินก็น่าจะอยู่ในขอบเขตที่พวกเราพิจารณาไว้
อยากจะโค่นล้มคนอย่างเฉินอีได้ แต่จะมีความอดทนนี้หรือไม่ กลับทำให้ฉันรอชม
…….
ท่าเรือ
เมื่อไม่กี่ปีก่อนที่แห่งนี้คือเมืองฉือ ถิ่นของพวกที่เรียกว่าอำนาจของแก๊งโจรสลัด
อย่างไรก็ตาม ความปั่นป่วนที่เกิดขึ้นในภายหลังทำให้ผู้นำระดับสูงของแก๊งโจรสลัดทั้งหมดเสียชีวิต ทั้งแก๊งโจรสลัดจึงแตกเป็นเสี่ยงๆในชั่วข้ามคืน ตอนนี้นี่คือขอบเขตกลุ่มทะเลแดง และยังเป็นหนึ่งในพื้นที่ใต้ดินที่เซียวเทียนหู่ไม่ได้ควบคุมดูแล
เข้าไป
เซียวเทียนหู่ที่ถูกคลุมหัวถูกผลักเข้าไปในบ้านที่ค่อนข้างเก่าโดยตรง ตอนที่ถูกดึงผ้าคลุมหัว แสงสว่างอันเจิดจ้าก็แยงตาทั้งสองข้างเป็นอย่างมาก
สยบ สยบมากๆ
เซียวเทียนหู่ถึงแม้จะเรียนหนังสือได้ไม่กี่ปี แต่ก็รู้ถึงยุทธวิธีทางจิตวิทยาอย่างหนึ่ง
เหอะๆ อยากจะเล่นเกมแบบนี้กับฉัน มันเด็กเกินไปหรือเปล่า
เซียวเทียนหู่ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
ทว่าหันหลังไปกลับเห็นคนอยู่หลายๆ คน
มีสองสามคนในนั้นที่เขารู้จัก เป็นอีแร้งและคนอื่นๆในกลุ่มทะเลแดง และหัวหน้าของพวกเขาหลี่เอ๋า
มองไปด้านซ้ายคือหลี่เจ๋อแห่งตระกูลหลี่ และคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าสุดด้วยความมั่นใจในตัวเอง คือชายหนุ่มคนหนึงที่สามารถกดหลี่เอ๋า หลี่เจ๋อและคนอื่นๆได้
คนของตระกูลเฉิน
เซียวเทียนหู่รู้ว่าฐานะของฝ่ายตรงข้ามคือใครทันที จึงอดขมวดคิ้วไม่ได้
และสัมผัสได้ถึงคนด้านข้างที่มาเยือน จึงหันไปมองเพียงแวบเดียว กลับเป็นวังจ่างหลิน
ทั้งสองสบตากัน ก็มองออกถึงความหมายในใจของฝ่ายตรงข้าม
คนพวกนี้เกรงว่าคงจะมาไม่ดี
นี่เป็นความหมายของวังจ่างหลิน เขายังไม่รู้ว่าฐานะของชายหนุ่มที่อยู่ด้านหน้าสุด
แต่เซียวเทียนหู่กลับรู้ เขาจึงพูดด้วยเสียงเบา เถ้าแก่สั่งมาแล้ว ให้พวกเราลองเชิญจุดประสงค์ที่มาของชายหนุ่มคนนั้น
นั่งเถอะ
หลี่เอ๋อมองทั้งสองเพียงปราดเดียวด้วยนัยน์ตานิ่งเฉย แล้วโบกมือก็มีคนยื่นเก้าอี้สองตัวมาให้ทันที
เซียวเทียนหู่มองหมอนี่ด้วยสายตาลุ่มลึกเพียงปราดเดียว
หลี่เอ๋าคนนี้ดูเหมือนจะมั่นใจในตัวเองมาก ที่ผ่านมาเขาไม่เคยทำท่าทางแบบนี้กับฉันเลย
ไม่เพียงแต่เป็นหลี่เอ๋า หลี่เจ๋อก็ยิ้มให้วังจ่างหลิน แล้วพูดว่า น้าวังไม่เจอกันตั้งนาน ได้ยินว่าช่วงนี้วังซื่อกรุ๊ปประมูลโครงการก่อสร้างจงชุนได้ หลานยังไม่ได้แสดงความยินดีเลย ครั้งนี้ถือว่าเป็นการชดเชยให้แล้วกัน
เหอะ อยากจะแสดงความยินดี ไม่เห็นจำเป็นต้องมาแบบหลบๆซ่อนๆเลย นี่ถิ่นของแก๊งโจรสลัด พวกเราไม่ใช่ไม่รู้สักหน่อย
วังจ่างหลินยิ้มอย่างเย็นชา
เจ้าหมอพวกนี่ลึกลับ อยากจะทำอะไรกันแน่?
หลี่เจ๋อพูดขึ้นต่อ ครั้งนี้ตามพวกคุณมา เป้าหมายก็ง่ายมาก จะแนะนำคนๆหนึ่งในพวกนาย
ท่านนี้ คุณชายเฉินฝูจากตระกูลเฉินแห่งเมืองอสูร
พวกนายทั้งสองเรียกว่าเถ้าแก่!
