คุณเฉินอะไร?
เดิมทีหัวหน้าลั่วค่อนข้างที่จะหงุดหงิด แต่เมื่อเห็นว่าเป็นเลขานุการของอธิบดีก็ระงับความหงุดหงิดไว้
เลขานุการของอธิบดีเสยผม และพูดด้วยความสงสัยเล็กน้อย: อธิบดีบอกว่ามีคุณเฉินมาหาเขา คนก็อยู่ที่ห้องโถง หรือว่ากลับไปแล้วเหรอ?
หัวหน้าลั่วนึกถึงสองคนก่อนหน้านี้ ก็ส่ายหน้าในทันที
พนักงานสองคนของวังซื่อกรุ๊ปขนาดการนัดหมายก็ทำไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะติดต่อกับอธิบดีโดยตรง
ที่นี่ไม่มีคุณผู้ชายนามสกุลเฉิน น่าจะออกไปแล้ว
ค่ะ ฉันจะไปแจ้งให้อธิบดีทราบ
หลังจากพูดจบก็บิดเอวไปหาหลันเทียน อธิบดีค่ะ คุณเฉินท่านนั้นไม่อยู่แล้ว
อือ
หลันเทียนขมวดคิ้ว ใบหน้าแสดงท่าทางไม่พอใจ
นี่เป็นผู้ยิ่งใหญ่อะไรกันแน่ วางมาดใหญ่ขนาดนี้ เวลาแค่นี้ก็รอจนทนไม่ไหว
แม้ว่าเขาจะค่อนข้างหวาดกลัวคนที่มาจากเมืองเอกเหล่านี้ แต่อีกฝ่ายไม่ให้เกียรติเขาก็ย่อมไม่มีทางไปเอาใจอีกฝ่าย
ช่างเถอะ ไม่ต้องสนใจ ในเมื่อพวกเขาเป็นคนกลับไปเองงั้นก็โทษพวกเราไม่ได้ ฉันจะบอกกับอธิบดีกรมการปกครอง
พูดแล้วเขาก็โทรหาอธิบดีกรมการปกครอง
อธิบดีกรมการปกครอง คุณเฉินท่านนั้นที่คุณเพิ่งบอกกลับไปแล้ว
หืม? งั้นคุณก็ไปหาเขา จำเป็นต้องทำเรื่องของคุณให้ดีห้ามทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองใจ เข้าใจมั้ย
อธิบดีกรมการปกครอง เรื่องนี้ผมคิดว่าไม่จำเป็นแล้วนะ บางทีคนอื่นเขาอาจจะไม่มีธุระแล้วดังนั้นถึงได้วางมือเพียงแค่นี้?
หลันเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม แต่ก็ถูกขัดจังหวะในทันที
เรื่องที่ท่านนั้นมาหาคุณคือคนมีฝีมือเป็นคนบอกฉัน ตอนนี้ฉันคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจความหมายของฉันนะ
คำพูดของอธิบดีกรมการปกครองทำให้หลันเทียนนิ่งอึ้งเล็กน้อย
เผชิญหน้ากับอธิบดีกรมการปกครองท่านนี้ก็เป็นคนมีฝีมือของเมืองฉือไม่ใช่เหรอ ทำไมยังมีคนมีคนมีฝีมืออีกคนด้วย
ไม่ถูก!
เฉา ผู้ว่าการเฉ่า?
หลันเทียนกลืนอย่างรวดเร็ว
สามารถที่จะทำให้อธิบดีกรมการปกครองที่อยู่ตรงข้ามเรียกว่าคนมีฝีมือได้ยังจะมีใครอีก ก็ย่อมเป็นเฉาเฉียงผู้ว่าการเฉ่าผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่งในเมืองชิงชวนเป็นธรรมดา!
อือ คุณเข้าใจก็ดีแล้ว ตอนนี้ไปเจอท่านนั้น จำเอาไว้จำเป็นต้องระวังด้วย คุณไม่ต้องการให้เรื่องของตระกูลหลินเกิดขึ้นอีกครั้งกับคุณใช่มั้ย
ในหัวของหลันเทียนปรากฏไปด้วยความหวาดกลัว
เรื่องราวของตระกูลหลินเขาก็ย่อมได้ยินมาก่อนเป็นธรรมดา ก็รู้ความลับบางอย่างที่หลายคนไม่รู้
ตัวอย่างเช่นผู้ยิ่งใหญ่ในของหน่วยทหารกดดันโดยตรง ครั้งนั้นเฉาเฉียงก็มาด้วยตัวเอง อธิบดีกรมการปกครองของเมืองฉือก็ไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น
คือ คือท่านนั้นเหรอ?
หลันเทียนถามด้วยเสียงพึมพำ แต่กลับค้นพบในทันทีว่าอีกฝ่ายวางสายไปแล้ว
เลขานุการยังคงจ้องมองไปที่หลันเทียน รออีกฝ่ายดึงสติกลับมาค่อยถามว่า: อธิบดีค่ะ ตอนนี้ควรทำยังไงดี?
ยังจะทำอะไรได้ รีบจัดเตรียมรถไปที่ตึกจิ่งช่าง!
เขากลับรู้ว่าที่อยู่ของคนคนนั้นก็คือตึกจิ่งช่าง
เพียงแต่ว่าสิ่งที่เขาไม่รู้คือ มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นที่อีกด้านหนึ่งต่อไปจะทำให้เขาปวดหัวเป็นอย่างมาก
ในกรมอนามัยและความปลอดภัย
ลั่วต้าเจียงนั่งรอข่าวอยู่ที่ข้างนอกอย่างเอ้อระเหยลอยชายด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง
ในความคิดของเขา เดี๋ยวลูกน้องก็จะติดต่อกับตัวเอง พอถึงเวลานั้นเขาก็จะสามารถเห็นท่าทางที่อับอายของเฉินอีที่คุกเข่าลงขอความเมตตา
แต่กลับไม่เป็นไปตามความคิด เฉินอีในเวลานี้กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานขนาดใหญ่ของกรมอนามัยและความปลอดภัย
หยางเหลียนหลง นั่นก็คืออธิบดีของกรมอนามัยและความปลอดภัยในเมืองฉือ ในเวลานี้กำลังยกถ้วยชาเข้ามา
คุณเฉิน นี่เป็นชาผูเอ่อร์ชั้นเลิศที่ผมได้มาจากการท่องเที่ยวก่อนหน้านี้
อือดี
เฉินอีรับถ้วยน้ำชา หลังจากชิมเล็กน้อย และส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า: นิสัยของนายค่อนข้างรีบร้อน ชาผูเอ่อร์ชั้นเลิศนี้ก็ถือว่าถูกนายทำลายไปโดยเสียเปล่า
สำหรับคนธรรมดาก็ถือว่าไม่เลว แต่สำหรับคนที่รู้วิธีการชงชาอย่างแท้จริงก็คือด้อยค่า
เขาวางถ้วยชาในมือลง
หยางเหลียนหลงก็ไม่มีท่าทางโกรธแม้แต่น้อย เขารู้ดีมากว่าเฉินอีคือกำลังชี้แนะให้ตัวเองเกิดเป็นคนทำงานต้องสงบจิตสงบใจ
อันที่จริงพลังลมปราณกังฟูของหยางเหลียนหลงไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุดแต่ก็ไม่ได้แย่เกินไป แต่การมาของเฉินอีทำให้เขาตื่นตระหนกอย่างสิ้นเชิง
ถ้าหากไม่ใช่ว่าเคยเห็นรูปเฉินอีจากอธิบดีกรมการปกครอง เขาก็อาจจะจำอีกฝ่ายไม่ได้ ทำได้เพียงให้ระดับบอสที่มีอยู่อย่างท่านนี้หลุดไปจากตรงหน้าอย่างงงงัน ถึงเวลานั้นกรมอนามัยและความปลอดภัยของตัวเองก็ถูกพลิกจนหน้ามือเป็นหลังมือ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆ และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าครั้งนี้โชคดีจริงๆ
เอ่อ คุณเฉิน จะจัดการไอ้สกุลลั่วที่อยู่ข้างนอกคนนั้นยังไงดีครับ?
หยางเหลียนหลงนึกถึงลั่วต้าเจียงคนนั้นอย่างกะทันหัน ก็คือไอ้หมอนี่ไร้สมองไม่นึกเลยว่าจะเกิดความขัดแย้งกับคุณเฉิน
ไอ้หมอนั่นเหรอ แค่ทหารต๊อกต๋อยไม่มีค่าควรแก่การเอ่ยถึง
เฉินอีพูดอย่างเฉยเมยว่า ฉันค่อนข้างสนใจคนที่อยู่เบื้องหลังอาของเขามากกว่า
เฉินฝูเหรอ?
หยางเหลียนหลงเลิกคิ้ว
เขาในฐานะอธิบดีกรมอนามัยและความปลอดภัย ความสามารถในการควบคุมสติปัญญาและรวบรวมสติปัญญาไม่ต่างจากระดับสูงสุดในเมืองฉือ ทุกการเคลื่อนไหวตั้งแต่ที่เฉินฝูเข้ามาจนถึงปัจจุบัน เขามีความเข้าใจอย่างละเอียด
เฉินอีพยักหน้าเล็กน้อย
เฉินฝูคนนี้ถือได้ว่าเป็นคนรับใช้ในปีนั้นของฉัน แต่ว่าเขาทรยศฉัน ตอนนี้กลายเป็นคนโปรดของแม่เลี้ยงฉัน และมาถึงที่เมืองฉือน่าจะเพื่อที่จะจัดการกับฉัน แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมายที่แท้จริงของเขาอย่างแน่นอน
หรือว่า จัดการกับฉันเป็นเป้าหมายของเขา แต่บนตัวของเขายังมีภารกิจอื่นที่ตระกูลเฉินมอบหมายให้
ฉันคิดว่าเกี่ยวกับภารกิจนี้ อธิบดีหยางน่าจะสนใจเป็นอย่างมาก
ภารกิจอะไร?
หยางเหลียนหลงถามด้วยความสงสัย
เรื่องราวที่เกี่ยวกับตระกูลเฉิน แต่ไม่ได้อยู่ขอบเขตบริหารของเขา ดังนั้นหยางเหลียนหลงก็ค่อนข้างที่จะสงสัย
เฉินอียิ้มเล็กน้อย พูดออกมาสองคำ
ตลาดมืด
……
หยางเหลียนหลงทำเสียงหวือก็แตกตื่นขึ้นมา เผยให้เห็นสีหน้าท่าทางที่เหลือเชื่อ
ถ้าหากเป็นเพียงแค่ตลาดมืด คุณเฉินคุณน่าจะไม่พูดอย่างนี้ หรือว่าหมายถึงตลาดมืดแบบนั้นหรือเปล่า
เฉินอียิ้มอย่างไม่พูดว่าไม่ใช่หรือไม่ใช่
หยางเหลียนหลงก็รู้สึกชาที่ศีรษะในทันที
ในตลาดมืดทั่วไป อย่างมากที่สุดก็หมุนเวียนควบคุมเครื่องมือมีด หรือว่าสิ่งของประเภทของโบราณ
แต่ตลาดมืดประเภทนั้น ขายสิ่งของที่ละเมิดต่อชีวิตของมนุษย์ และการปราบปรามนั้นยิ่งใหญ่กว่าตลาดมืดทั่วไปถึงสิบจนถึงร้อยเท่า
ถ้าเกิดมีต้นตอเล็กน้อยก็จะถูกถอนออกในทันที ไม่ว่าจะเป็นภายในประเทศหรือว่าต่างประเทศก็เหมือนกัน
ยิ่งไปกว่านั้นการควบคุมภายในประเทศก็เข้มงวดที่สุด หลายปีผ่านไปก็ถูกถอนออกไปอย่างสะอาดหมดจด ยังจะปรากฏได้อย่างไร
ตระกูลเฉิน ตระกูลเฉิน ก็ถูก ตระกูลมหาเศรษฐีที่สูงตระหง่านและมั่นคงดั่งขุนเขาอยู่ในมหานครระดับนานาชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการเสียชีวิตของผู้นำตระกูลเฉินคนก่อน รูปแบบการทำงานของตระกูลเฉินตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง ถึงขนาดระดับสูงสุด
ที่ผ่านมาพวกเขาอาจไม่กล้าทำเรื่องราวแบบนี้ แต่ตอนนี้บารมีของตระกูลกวนในเมืองชิงชวนกำลังอ่อนแอมากขึ้น องค์ประกอบที่ไม่มั่งคงของตระกูลมังกรก็แข็งแกร่งมากขึ้น ตระกูลเฉินกำลังเตรียมพร้อมร่วมมือกับตระกูลมังกรเหรอ?
