บทที่ 53 ขอบคุณที่เตือนกัน
เฮ้ย! อย่าไปกลัวมัน! มันเหลือแค่ตัวคนเดียว พลังชีวิตของมัน ก็เหลือไม่เยอะแล้วด้วย
ลอว์ก็อตตะโกนสั่งด้วยความโมโห พวกนักรบที่เหลืออยู่เพียงไม่กี่คนเริ่มได้สติกลับมา พวกเขาเก็บความกลัวไว้ในจิตใจแล้วพุ่งเข้าใส่เซียวเฟิงอย่างไม่เกรงกลัวทันที
ทว่าเซียวเฟิงไม่ได้สนใจพวกนักรบ สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง ชายหนุ่มถือกระบองกระทิงทองขึ้นมาอย่างกับว่ามันเป็นแค่ไม้เบสบอล แล้วเดินดุ่มๆ เข้าไปทางที่ลอว์ก็อตอยู่ เหมือนกับว่าเขาไม่รู้สึกถึงผู้เล่นที่พุ่งเข้ามาทางตน
เซียวเฟิงหยิบกระบองขึ้นมาอีกครั้งแล้วทุบลงไปที่ผู้เล่นซึ่งเกือบจะแตะถึงตัวเขา
-181!
ดาเมจที่น่ากลัวผุดขึ้นมาอีกหน ก่อนที่นักรบที่พุ่งเข้ามาจะตายในพริบตา แต่เซียวเฟิงก็ยังไม่หยุดแค่นั้น!
เปรี้ยง!
-358 คริติคอล!
เซียวเฟิงกระทุ้งด้ามกระบองไปข้างหลังอีกครั้ง มือสังหารที่พยายามจะลอบโจมตีถูกเขาฆ่าในทันที ชายหนุ่มไม่ได้หันกลับไปมองด้วยซ้ำ
-320!
ค้อนแห่งการพิพากษาของเซียวเฟิงเรืองแสงหลังจากที่เขาฆ่านักรบถือโล่อีกคนด้วยกระบองกระทิง ชายหนุ่มค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปหาลอว์ก็อตอย่างเอื่อยเฉื่อยราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวน แต่ในระหว่างที่กำลังเดินนั้น เซียวเฟิงก็ได้ใช้ค้อนแห่งการพิพากษากำจัดผู้เล่นที่วิ่งเข้ามาทีละคน
ขณะนี้สมาชิกในแนวหน้าถูกฆ่าเกือบหมดแล้ว เหลืออยู่ก็แค่นักรบเพียงสองคนที่กำลังจ้องมองเซียวเฟิงที่กำลังย่ำเข้ามาอย่างหวาดกลัว พวกเขาไม่กล้าที่จะวิ่งเข้าหาเซียวเฟิง ได้แต่ยืนขาแข็งอยู่แบบนั้น
เฮ้ย พวกนักธนูตายกันหมดแล้วรึไง เร็วเข้ารีบๆ ใช้สกิลทั้งหมดที่มีฆ่ามันให้ตาย!
ลอว์ก็อตไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น เพราะตอนนี้เซียวเฟิงเพียงแค่เดินเข้ามาเท่านั้น ส่วนใครก็ตามที่เข้ามาขวางก็จะถูกเขาฆ่าแล้วกลายเป็นศพแทบจะในพริบตาเดียว!
เซียวเฟิงเดินเข้ามาใกล้เขาขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ลอว์ก็อตลนลาน เขาตะโกนด้วยความกลัวโดยไม่ได้ใส่ใจว่ายังมีสมาชิกกิลด์อีก 2 คนอยู่ใกล้ ๆ เซียวเฟิง
รีบโจมตีเร็วเข้า! เปลี่ยนเป็นโหมดอิสระแล้วกระหน่ำสกิล ใส่มันเดี๋ยวนี้!
การใช้สกิลที่ทรงพลังหลายอย่างของนักธนู 10 คน ทำให้ฝนลูกธนูราวกับฝูงอีกา ตรงเข้าถล่มลงมาตรงที่เซียวเฟิงและผู้เล่นอีกสองคนยืนอยู่
ลูกธนูหลายพันลูกพร้อมกับลูกไฟ และลูกธนูน้ำแข็งพุ่งลงจากข้างบนราวกับห่าฝน ทำให้ผู้เล่นทั้ง 2 คน โดนฆ่าอย่างรวดเร็ว
ส่วนทางฝั่งของเซียวเฟิงเองก็ไม่ได้หยุดชะงักแม้แต่น้อย เขาเอี้ยวคอหลบลูกธนูสองดอกที่พุ่งเข้ามาจนเกือบจะโดนหูของตนได้อย่างง่ายดาย และเมื่อเขาเริ่มถอยกลับ ลูกศรน้ำแข็งลูกหนึ่งก็พลันระเบิดใกล้กับหูของเขาพร้อมส่งสะเก็ดน้ำแข็งทะลุผ่านเส้นผมของชายหนุ่ม
ลูกศรปริศนาพุ่งเข้ามาใกล้ปลายเท้าของเขาเมื่อก้าวไปข้างหน้า ในเวลาชั่วพริบตาเซียวเฟิงก็จำต้องโน้มตัวไปข้างหลังย่อตัวลงเพื่อหลบแนวลูกไฟสามลูกที่พุ่งตรงมา
กิลด์ทั้ง 2 กิลด์ ยังเหลือสมาชิกกว่า 20 คนที่เชี่ยวชาญในการต่อสู้หลายด้าน พวกเขาจะไม่ยั้งมือและใช้สกิลทั้งหมดที่พวกเขามี ทั้งช็อต ลูกไฟ และศรน้ำแข็งเพื่อที่จะโค่นเซียวเฟิง แต่เมื่อสกิลของพวกเขาติดคูลดาวน์แล้วห่าฝนสงบลง เซียวเฟิงก็ยังยืนอยู่ที่เดิมโดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย!
ออลเรเลีย
ลอว์ก็อตที่คอแห้งอยู่แล้วก็เกือบที่จะตาถลนออกมาเมื่อเขาเห็นเซียวเฟิงหลบทุกอย่างที่พุ่งตรงมาได้อย่างง่ายดาย เขาอุทานคำสองคำนี้ขึ้นมาอย่างเจ็บใจ ถึงเขาจะรู้ว่าเซียวเฟิงนั้นสามารถใช้ออลเรเลียได้จากเมื่อตอนที่แอบลอบฆ่าเซียวเฟิงที่หน้าทางเข้าหมู่บ้านเริ่มต้น แต่ลอว์ก็อตก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเซียวเฟิงจะสามารถใช้มันได้อย่างแท้จริง เพราะในตอนนั้นเขาคิดว่าที่เซียวเฟิงรอดมาได้ก็เพราะว่าเขามีกำลังคนไม่พอ และสกิลที่ใช้จู่โจมเซียวเฟิงก็ไม่เยอะเหมือนในตอนนี้
อย่างไรก็ตามเขาไม่คาดคิดว่าเซียวเฟิงจะสามารถใช้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพขนาดนี้ สมาชิกรวมกว่า 20 คน แต่ละคนนั้นเป็นผู้เล่นระดับสูง ทำให้ฝีมือของพวกเขาแกร่งกว่าของผู้เล่นธรรมดาอย่างแน่นอน …แต่ทว่าว่าก็ไม่มีใครเลยที่สามารถแตะต้องเซียวเฟิงได้!
สมาชิกของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกและกิลด์มิดซัมเมอร์นั้นต่างหวาดผวา และอีกด้านหนึ่ง บรรดาผู้เล่นจากกิลด์อื่น ๆ กับผู้เล่นที่ผ่านไปมาก็พูดไม่ออกเช่นกัน เพราะแม้สมาชิกกิลด์กว่า 30 คนจะรุมโจมตีใส่เซียวเฟิง แต่ชายหนุ่มก็ยังเหลือพลังชีวิตครึ่งหนึ่งอยู่ดี แสดงว่าเขาต้องมีความสามารถที่ดีมากแน่ ๆ!
ถึงฉันจะไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับใคร แต่การที่เจ้าสองคนนั้นต้องตายเพราะพยายามที่จะช่วยฉัน พวกแกทุกคนก็ต้องตายตามไปด้วย
เซียวเฟิงพูดออกมาก่อนจะถอนหายใจ จากนั้นจึงเดินเข้าหาลอว์ก็อต และกลุ่มเมจที่อยู่ข้างหลัง
อย่าได้ใจไปนัก! แกคิดว่าไม่มีใครฆ่าแกได้หรือไง! ลงนรกไปซะ! สภาพของลอว์ก็อตดูแทบไม่ได้ แต่เขาก็ยังเหวี่ยงคทาสีเงินทีหนึ่งเพื่อเรียกลูกไฟขนาดเท่ากับลูกบาสออกมา ในเวลาเดียวกันเมจทั้ง 4 คนที่เฝ้าอยู่ข้างหลังก็ร่ายลูกไฟของพวกเขาออกมาด้วยเช่นกัน
….แต่เป้าหมายของพวกเขานั้นไม่ใช่เซียวเฟิงแต่เป็นลูกไฟของลอว์ก็อต!
บึ้ม!
แม้ว่าลูกไฟทั้ง 4 ลูกจะวิ่งเข้าไปหาลูกไฟลูกใหญ่ แต่ก็ไม่มีแรงระเบิดเกิดขึ้น ทว่าลูกไฟทั้งสี่กลับไปรวมลูกกับลูกไฟลูกใหญ่ แล้วหลังจากนั้น ไม่นานพวกเขาก็ได้ยินเสียงดังกึกก้อง ลูกไฟขยายกลายเป็นลูกไฟ ลูกยักษ์ที่มีขนาดกว่า 1 เมตร! มันกำลังหมุนและพุ่งเข้าไปหาเซียวเฟิง ที่ยืนอยู่ไม่ไกล
แกหลบมันไม่ได้หรอก หึหึ! ลอว์ก็อตหัวเราะอย่างน่าเกลียด เขาเก็บไพ่ตายของเขาไว้ และเหตุผลที่ใช้ไพ่ตายในเวลานี้มันก็เพราะเซียวเฟิงคงจะหลบมันได้ถ้าอีกฝ่ายอยู่ห่างออกไป
ลูกไฟยักษ์ที่มีเส้นผ่าสูงกลาง 1 เมตรนั้นน่ากลัวมากๆ รังสีความร้อนจากลูกไฟเผาอากาศรอบๆ ของมัน ที่แย่กว่านั้นคือระยะห่างของลูกไฟ และเซียวเฟิงนั้นน้อยกว่า 10 เมตร ทำให้เขาอยู่ใกล้เกินไปจนเป็นการยากที่จะหลบมันได้
แต่เซียวเฟิงไม่ได้ต้องการที่จะหลบออกไป เขายืนประจันหน้าลูกไฟยักษ์โดยไม่ขยับเขยื้อนจนลูกไฟยักษ์วิ่งมาถึงร่าง
บู้ม!
เสียงลูกไฟยักษ์ระเบิด ทำให้ไฟขนาดใหญ่ปกคลุมตัวของเซียวเฟิง ในขณะที่ตัวเลขความเสียหายถึงสามหลักผุดขึ้นบนหัวของเขา
-110!
ก๊าก ฮ่าฮ่าฮ่า! นั่นมันเกิน 100 หน่วยเลยนะเฟ้ย แกเป็นแค่นักบวช ที่เหลือพลังชีวิตแค่ครึ่งหลอด ไม่มีทางที่แกจะรอดไปได้! …..ไม่น่าเชื่อ นั่นมัน!?
ลอว์ก็อตหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แต่เสียงหัวเราะก็หยุดเพียงในไม่กี่วินาทีต่อมา นั่นก็เพราะว่าเซียวเฟิงยังยืนอยู่ที่เดิมหลังจากที่ลูกไฟได้ระเบิดไปแล้วพร้อมกับเลขพลังชีวิตที่เหลือเพียงเล็กน้อยบนหัวของเขา
ก็แรงไม่เบานี่
เซียวเฟิงปัดไฟที่ติดอยู่บนตัวของเขาออกแล้วพูดขึ้น เพราะแม้พลังป้องกันเวทย์ของเซียวเฟิงจะน้อยกว่าพลังป้องกันกายภาพ แต่จำนวนพลังป้องกันเวทย์ของเขาก็ยังเยอะกว่าของผู้เล่นปกติอยู่ดี แต่ที่เขาเสียพลังชีวิตไปกว่า 100 หน่วยหลังจากที่เขาโดนสกิลของลอว์ก็อตไปนั้น… มันก็เพราะดูเหมือนว่าสกิลลูกไฟนั้นไม่ใช่แค่การรวมพลังสกิลของเมจ ทั้ง 4 คน แต่อาจมีการรวมพลังโจมตีเวทย์เข้าไปด้วย
ไม่จริง เป็นไปไม่ได้… ลอว์ก็อตไม่ยอมรับผลที่เกิดขึ้น ดวงตาของเขาเบิกโต มองไปยังเซียวเฟิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขา
ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ เพราะฉันเป็นพระเจ้าในโลกของเกมมาตลอด
เซียวเฟิงยิ้มอย่างไม่รู้สึกผิด ก่อนที่คูลดาวน์ของค้อนยักษ์จะหมด มันก็ได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งในมือของเซียวเฟิง ชายหนุุ่มทุบมันใส่และ ฆ่าลอว์ก็อตกับเมจอีก 4 คน!
หัวหน้าของเราโดนฆ่าแล้ว! พวกเรา! รีบหนีไปจากที่นี่!
ทั้งนักรบแนวหน้าและนักบวชต่างก็ถูกฆ่าไปหมดแล้ว ในตอนนี้ ลอว์ก็อตและเมจก็ยังมาตายตามไปอีก ทำให้นักธนูที่เหลืออยู่ของ กิลด์ดูมส์เดย์รีบหนีออกไปจากบริเวณนั้น ….เพราะกลัวว่าจะโดนเซียวเฟิงไล่ฆ่าเป็นรายต่อไป
แต่เซียวเฟิงไม่ได้สนใจพวกนักธนูที่กำลังหนีออกไป
ขณะเดียวกัน ตอนนี้กิลด์มิดซัมเมอร์เหลือคนอยู่ไม่ถึง 10 คนแล้ว เพราะผู้เล่นคนอื่นต่างก็ถูกเซียวเฟิงฆ่าไปเกือบหมด
ปกป้องท่านหัวหน้ากิลด์!
เซียวเฟิงหันหลังไปประจันหน้า ทำให้ลิลลี่กรีดร้องและออกมายืนป้องกันอยู่หน้าโรส ส่วนพวกนักธนูที่เหลืออยู่ของกิลด์มิดซัมเมอร์ก็ไม่กล้าที่จะหนีออกไปกับพวกนักธนูของกิลด์ดูมส์เดย์ลีก พวกเขาได้ออกมายืนอยู่หน้าโรสเช่นเดียวกัน ซึ่งคนเหล่านี้ก็เอาแต่มองไปยังเซียวเฟิงอย่างหวาดกลัว ไม่กล้าที่จะเข้าจู่โจม
เซียวเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาโรส แต่ร่างเงานั้นก็หยุดเขาไว้ในทันที ไนท์ คูนเนอร์ที่มองดูการต่อสู้มาตลอดได้ออกมาอยู่ด้านหน้าและมองชายหนุ่มอย่างเย็นชา
เราโชคดีมากที่ไนท์ คูนเนอร์ตกลงที่จะมากับเรา ชายผู้นี้โหดเหี้ยมมาก เขามีทั้งพลังชีวิตและพลังโจมตีที่ที่เหนือกว่าทุกคน นอกจากนั้นอุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยมของเขาก็ดีกว่าของพวกเราถึง 2 ระดับ รวมถึงพลังโจมตีและความเร็วก็เยอะกว่าผู้เล่นใดที่เคยพบเจอ เขายังแกร่งกว่าเจ้าตัวไร้ประโยชน์ลอว์ก็อตอีกด้วย แต่ถึงจะเป็นตัวไร้ประโยชน์ทว่าลอว์ก็อตก็ทำอะไรดีๆ ไว้ให้! อย่างน้อยมันก็ช่วยลดพลังชีวิตของแกไว้ตั้งเยอะ! และเพราะแบบนั้น ไนท์ คูนเนอร์ต้องฆ่าแกได้แน่นอน!
ลิลลี่ที่ยืนอยู่ด้านหลังพูดอย่างรู้สึกขอบคุณ ทางโรสที่อยู่ในวงป้องกันก็รู้สึกโล่งใจ เธอจ้องมองเซียวเฟิงด้วยความรู้สึกหลายอย่าง พลังของเขานั้นเกินกว่าที่เธอคาดไว้ ชายหนุ่มสามารถสู้กับกิลด์หลักๆ อย่างกิลด์ของเธอได้นานขนาดนี้เลยเหรอ?
โรสไม่เชื่อว่าเซียวเฟิงจะทำแบบนี้ได้ เพราะเธอรู้ถึงขนาดและการพัฒนาของกิลด์มิดซัมเมอร์ดี ดังนั้นจึงมั่นใจว่าจะสามารถกำจัดเซียวเฟิงได้สบายๆ แต่ตอนนี้เธอชักจะหวั่นใจแล้ว
พลังของนายมันเกินกว่าที่พวกเราคาดไว้จริงๆ ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใครกันแน่ แต่นายต้องเป็นหนึ่งในผู้เล่น 5 อันดับต้นในหอเกียรติยศของเขตฮัวเซี่ยอย่างแน่นอน
หลังจากที่เซียวเฟิงหยุด ลิลลี่ก็เงยหน้าขึ้นแล้วพูดต่อว่า
แต่ถึงแกจะเก่งแล้วยังไง? แกก็ยังสู้ตัวคนเดียวอยู่ดี แกไม่มีทางที่จะรอดจากพวกเราไปได้หรอก! เรายังมีทีมนักธนูกับเมจ และนักบวชอีก 2 คน ไหนจะผู้เล่น 10 อันดับแรกอีกคนหนึ่งด้วย แล้วตอนนี้แกก็เหลือพลังชีวิตแค่นิดเดียว…. ชะตาของแกขาดแล้วล่ะ! เสียงของลิลลี่กลับมามั่นใจขึ้นอีกครั้ง นักบวช และเมจที่เธอได้กล่าวถึงนั้นก็คือโรสกับตัวเธอนั่นเอง ด้วยความที่พวกเธอเองนั้นเป็นผู้นำสูงสุดของกิลด์มิดซัมเมอร์ พวกเธอจึงต้องสู้กับเซียวเฟิงด้วยตัวของพวกเธอเองด้วย
แต่เหมือนเซียวเฟิงจะนึกอะไรบางอย่างได้หลังจากที่ลิลลี่พูดจบ ดีเลย! ขอบคุณที่เตือนนะ หลังจากที่พูดจบเซียวเฟิงก็ใช้คทารักษาอีกครั้ง เขาเหวี่ยงมันแล้วแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ส่องลงมาบนหัวของเขา
+126!
หลอดพลังชีวิตที่เกือบจะหมดบนหัวของเขาเพิ่มขึ้นครึ่งหนึ่งในทันที
ลิลลี่ …
โรสที่พึ่งจะได้ถอนหายใจไปกลับมารู้สึกหมดหวังอีกครั้ง ถึงแม้ว่าไนท์ คูนเนอร์จะยืนอยู่ข้างหน้าเธอ แต่เธอก็ยังรู้สึกกลัวและกังวลอยู่ดี เพราะหญิงสาวรู้ว่าพลังโจมตีของเซียวเฟิงนั้นรุนแรงแค่ไหน และยิ่งไปกว่านั้น เธอก็ลืมไปว่าเซียวเฟิงมีอาชีพเป็นนักบวช ดังนั้นคงเป็นการยากที่จะโค่นชายหนุ่มลงได้ !
นี่เป็นครั้งที่สองที่โรสรู้สึกสิ้นหวังเพราะเซียวเฟิง!!!