Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] – บทที่ 75 กลลวง

 เฮ้ มีคนอยู่เยอะจัง!  เซียวเฟิงยังคงดูแผนที่อยู่ ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นและพบว่าตนเองถูกกลุ่มคนจำนวนมากล้อมอยู่อย่างกะทันหัน และคนพวกนั้นก็ล้วนแต่เป็นสมาชิกของกิลด์ดูมส์เดย์ลีก ซึ่งกระตุ้นต่อมอยากรู้ของเขาขึ้นมา

 เฮ้! ว่าไงเพื่อน! ฉันได้ยินมาว่านายเหยียดหยามกิลด์ดูมส์เดย์ลีกของพวกเราที่หมู่บ้านฝึกหัดนั่น! แกกล้าดียังไงมาทำให้เราไม่พอใจ!  ก็อตออฟวอร์เดินมาข้างหน้า เขาและเซียวเฟิงยืนเผชิญหน้ากัน ส่วนเซียวเฟิงก็เพียงยิ้มอย่างเย็นชาในขณะที่ลอว์ก็อตซึ่งยืนอยู่ข้างหลังก็อตก็กำลังมองเซียวเฟิงอย่างโกรธเกรี้ยว

 กิลด์ดูมส์เดย์ลีกเหรอ? มันคืออะไรเหรอ? ฉันจำไม่ได้  เซียวเฟิงยิ้ม และพูดออกมาด้วยความเกลียดชัง แน่ชัดแล้วว่าเขาไม่เกรงกลัวกิลด์ดูมส์เดย์ลีกแม้แต่น้อย

ภายในพริบตาผู้เล่นหลายสิบคนจากกิลด์ดูมส์เดย์ลีกซึ่งรวมไปถึงก็อตก็จ้องเซียวเฟิงอย่างเลือดเย็น ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธ

 ว้าว! เขาเก่งจังเลย! เขากล้าดียังไงออกมาพูดเยาะเย้ยกิลด์ดูมส์เดย์ลีกทั้ง ๆ ที่หัวหน้ากิลด์ก็ยืนอยู่ตรงนั้น! 

 ฉันว่าเขาต้องเป็นคนโง่แน่เลย! เขาสวมใส่ชุดฝึกหัดอยู่แต่ชื่อของเขาคืออาร์คบิชอป เป็นชื่อที่แปลกมาก และฉันก็ไม่เคยได้ยินมันมาก่อน 

 ฉันว่าเขาไม่รอดแล้วล่ะ! เขาน่าจะถูกโยนออกจากโลกของเกมเร็ว ๆ นี้แน่! 

ผู้เล่นที่ยืนอยู่รอบ ๆ ต่างก็ตะลึงไปกับเขาเช่นกัน พวกเขากำลังพูดคุยกันถึงผู้เล่นลึกลับคนนี้

 เอาล่ะ ฉันจะไม่มีทางให้อภัยแก และฉันก็หวังว่าแกจะจำฉันคนนี้เอาไว้ เพราะกิลด์ดูมส์เดย์ลีกจะโยนแกออกจากโลกของเกมบัดเดี๋ยวนี้! 

ก็อตเป็นผู้ชายที่อยู่ในช่วงอายุ 30 ต้น ๆ เขามองเซียวเฟิงอย่างเฉยเมย และพูดกับชายหนุ่มอย่างราบเรียบ

 แกไม่รอดแล้ว! บัญชีผู้ใช้ของแกจะต้องถูกลบออก! 

ลอว์ก็อตและก็อตออฟวอร์รู้จักก็อตเป็นอย่างดี พวกเขารู้สึกได้ในทันทีว่าท่านหัวหน้าของพวกเขากำลังฉุนเฉียว ดังนั้นพวกเขาจึงใช้สายตามองเซียวเฟิงอย่างสมเพช

 โห? จริงเหรอ? 

เซียวเฟิงเปิดปากพูดกวนประสาท

 ไปกันเถอะ 

ก็อตจ้องไปที่เซียวเฟิงอีกครั้ง และไม่พูดสิ่งใด ในความคิดของเขาเซียวเฟิงเป็นเพียงชายที่ตายไปแล้ว

 หลีกไปให้พ้น!  ก็อตออฟวอร์ยิ้มน่ากลัว และยื่นมือออกไปผลักเขา

 อ้า!  แต่แล้วเขาก็ต้องแปลกใจเมื่อเซียวเฟิงล้มลงไปกับพื้นในทันทีหลังจากถูกผลัก

 แกทำอะไรของแก?  ก็อตออฟวอร์อึ้ง มองไปยังมือทั้งสองข้างที่เขายื่นออกไป ตนเองเพียงผลักชายผู้นี้เบา ๆ อีกฝ่ายไม่ควรที่จะได้รับดาเมจไม่ใช่เหรอ?

แต่ทันใดนั้นเซียวเฟิงที่กำลังนอนอยู่บนพื้นก็หายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็ตะโกนและกรีดร้องออกมา

 ช่วยฉันด้วย! มีคนทำร้ายฉัน! ได้โปรดช่วยฉันด้วย! ทหารอยู่ที่ไหน? มีคนต่อยฉันข้างในเมืองหลัก!  เสียงตะโกนของเขานั้นดูน่าอนาถาและดังมาก ผู้เล่นทุกคนที่ยืนอยู่แถวนั้นต่างถูกเสียงของเขาดึงดูดความสนใจและมองมาที่ต้นเสียงด้วยความตะลึง

 เกิดอะไรขึ้น?  ก็อตก้าวออกมาข้างหน้า และกำลังจะเดินจากไป แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยืนเสียงตะโกน จึงหันไปเห็นเซียวเฟิงที่กำลังนอนอยู่บนพื้นพร้อมแหกปากร้องเสียงดัง ทำให้ก็อตขมวดคิ้วและถามด้วยความแคลงใจ

 ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น! ผมก็แค่ผลักเขาเบา ๆ แต่เขากลับล้มลงไปบนพื้น ผมไม่กล้าที่จะชกเขาในเมืองแบบนี้หรอก! นี่มันเป็นกลลวง ผมมั่นใจว่าเขาเจตนาที่จะทำแบบนี้แน่!  ก็อตออฟวอร์ไม่รู้จะทำยังไง เขามองเซียวเฟิงที่นอนอยู่บนพื้นอย่างโกรธเกรี้ยว

 เฮ้ย! หยุดทำแบบนี้! ฉันรู้นะว่าแกอยากจะแกล้งทำเป็นได้รับบาดเจ็บแล้วบอกให้พวกทหารมาลงโทษเรา! แต่นั่นมันเป็นไปไม่ได้! เราไม่ได้สร้างดาเมจกับแกเลย! 

 มันเป็นไอโง่เหรอ? มันกล้าดียังไงมาใส่ร้ายพวกเราในเกม? 

 ไปกันเถอะ เราจะมีปัญหาถ้าทหารพวกนั้นเดินทางถึงมาที่นี่  ก็อตขมวดคิ้ว เขาอยากที่จะเดินออกไปในทันที ทว่ามันกลับสายเกินไป!

 เกิดอะไรขึ้น? 

พวกผู้เล่นที่อยู่รอบนอกถูกแยกห่างออกจากกัน แล้วทหารยามของเมืองสองกลุ่มที่คอยเดินลาดตระเวนอยู่ก็ได้ยินเสียงของเซียวเฟิง พวกทหารยามจึงเดินเข้ามายังจุดที่เซียวเฟิงและสมาชิกของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกอยู่

มันช้าเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะหลบออกไป แต่ก็อตนั้นไม่กังวล เขารู้เป็นอย่างดีว่าก็อตออฟวอร์จะไม่โจมตีผู้เล่นคนอื่นในเมืองนี้ เพราะอีกฝ่ายไม่ได้โง่ขนาดนั้น

แต่ทันใดนั้นใบหน้าของก็อตก็ดำคล้ำ เพราะเขาพบว่าทหารยามที่เดินลาดตระเวนพวกนี้หยิ่งผยองและชวนหาเรื่องเป็นอย่างมาก !

 นักผจญภัย นี่มันอะไรกัน? ข้าขอเตือนพวกเจ้าว่าให้ทำตัวดี ๆ ถ้าข้าจับได้ว่าพวกเจ้าสร้างปัญหาและต่อสู้กับคนอื่นภายในเมืองหลักอีก ข้าก็จะส่งพวกเจ้าไปขังคุกสักเดือน! 

หัวหน้าทหารยามเดินไปหาพวกเขาแล้วพูดอย่างหยิ่งผยอง แต่ใบหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไปทันทีหลังจากที่เห็นเซียวเฟิงที่นอนกองอยู่บนพื้น

 ท่านอ-อาร์คบิชอป! เกิดอะไรขึ้น? โปรดยืนขึ้นเถิด! เร็วเข้า ๆ รีบเข้ามาช่วยพยุงท่านอาร์คบิชอปเร็ว! 

หัวหน้าทหารยามถามเซียวเฟิงทันทีด้วยน้ำเสียงที่ปนความประจบประแจง ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นลูกน้องของเซียวเฟิงไปในทันที ซึ่งนั่นทำให้ผู้เล่นรอบ ๆ ตะลึง

การที่หัวหน้าทหารยามผู้ซึ่งหยิ่งผยองจองหองกลับมาก้มหัวเลียแข้งเลียขาราวกับว่าเซียวเฟิงเป็นบิดาของเขาแบบนี้… มันก็ทำให้ผู้เล่นที่อยู่รอบ ๆ ตะลึง แล้วจากนั้นหัวหน้าทหารยามก็ค่อย ๆ พยุงชายผู้ที่นอนอยู่บนพื้นและตะโกนถาม

 ท่านอาร์คบิชอป ท่านเป็นอะไร? ทำไมท่านถึงไปนอนอยู่บนพื้นดินเยี่ยงนั้นล่ะ?  หัวหน้าทหารยามพูดอย่างสุภาพ เขาประจบประแจง และเอาแขนทั้งสองข้างของเซียวเฟิงมาพาดบ่า เสียงของเขานั้นหวานเยิ้ม เห็นได้ชัดว่าจงใจประจบสอพลอเซียวเฟิง

 ฉันถูกผู้คนบนถนนพวกนี้ทำร้าย! คุณเป็นทหารยามที่ไม่ได้เรื่องเลยนะ! 

เซียวเฟิงปัดฝุ่นบนตัวของเขาและชี้ไปที่ก็อตกับสมาชิกคนอื่นของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกอย่างโกรธเกรี้ยว

ใบหน้าของก็อตคล้ำ เขารู้แล้วว่าเขากำลังจะมีปัญหา

ผู้เล่นคนอื่นที่ยืนอยู่เฉย ๆ มองไปที่เซียวเฟิงด้วยความขยาด พวกเขารู้แล้วว่ามีบางสิ่งผิดปกติ!

 อะไรนะ? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย! นักผจญภัยกลุ่มนี้จะใจกล้าเกินไปแล้ว! ไป! ไปเอาตัวพวกนั้นมา!  หัวหน้าทหารยามโกรธเกรี้ยวหลังจากที่ได้ยินคำพูดของเซียวเฟิง เขาตะโกนออกไป และทหารยามสองกลุ่มก็วิ่งเข้าหาผู้เล่นของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกทันที

กลุ่มผู้เล่นขนาดใหญ่ของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกต่างก็งุนงง พวกเขาจ้องมอง NPC ทหารยามที่กำลังวิ่งเข้ามาหาพวกเขาด้วยความว่างเปล่า …คนทั้งหมดไม่รู้จะทำยังไงต่อไป

พวกเขาไม่สามารถมองเห็นเลเวลของ NPC เหล่านี้โดยการใช้สกิลสอดแนมขั้นสูงได้ด้วยซ้ำ และอีกอย่างพวกเขาก็เพิ่งจะมาถึงเมืองหลักหลังจากออกจากหมู่บ้านฝึกหัดเมื่อหลายวันที่แล้ว ดังนั้นพวกเขาก็คงไม่ใช่คู่มือของทหารพวกนี้ ในท้ายที่สุดแล้วเหล่าทหารยามก็สามารถจับพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

 ดี! เอาตัวพวกมันไป! ส่งมันไปขัง! พวกแกจะถูกขังเป็นเวลาหนึ่งเดือน! ไม่สิ! สองเดือน!  เซียวเฟิงได้เปรียบพวกเขาในทันที เขาชี้ไปที่ก็อตและสมาชิกคนอื่นของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกแล้วพูดในท่าทางที่ตนอยู่สูงกว่า

 พวกนายได้ยินสิ่งที่ท่านอาร์คบิชอปพูดใช่ไหม? เอาตัวมันไปแล้วเอาพวกมันไปขังไว้หนึ่งเดือน! ไม่สิ! สองเดือน!  หัวหน้าทหารยามทำตามที่เซียวเฟิงสั่งในทันทีราวกับว่าเขาเป็นลูกน้องของเซียวเฟิง

 ทำไมพวกนายถึงต้องเอาเราไปขังคุก? เราไม่ได้โจมตีคนอื่นในเมืองนี้เลยนะ! 

 ปล่อยฉันไป! ฉันไม่อยากถูกขัง! 

ผู้เล่นของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกต่างตะขิดตะขวงใจขึ้นมาทันที พวกเขากำลังตะโกนและกรีดร้อง เพราะถ้าพวกเขาถูก NPC ทหารพวกนี้จับขังเป็นเวลาหนึ่งหรือสองเดือน พวกเขาก็จะประสบกับความสูญเสียอันใหญ่หลวงแน่นอน!

ไม่มีใครกล้าที่จะมีเรื่องกับ NPC พวกนั้นในช่วงนี้ เมื่อพวกเขาอยู่ในคุกพวกเขาก็จะไม่สามารถทำภารกิจหรืออัพเลเวลได้ ซึ่งนั่นหมายความว่าพวกเขาจะถูกเตะออกไปจากเกมนี้ในช่วงเวลาสำคัญ!

พวกเขาไม่สามารถจินตนาการถึงผลพวงของการติดอยู่ในคุกเป็นเวลาถึงหนึ่งหรือสองเดือนได้เลย!

ใบหน้าของก็อตซีดลง ลอว์ก็อต และก็อตออฟวอร์เองก็กำลังแตกตื่นและขอให้เขาช่วย

…ขณะนี้ก็อตได้แต่สิ้นหวัง เขาจะสามารถท้าทายพวก NPC ทหารยามได้เหรอ? ไม่มีทาง! พวกเขาไม่ใช่คู่มือของทหารยามพวกนี้ ยิ่งไปกว่านั้นผลที่จะตามมาก็อาจจะแย่ลงไปอีก

ดังนั้นผู้เล่นของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกรวมไปถึงหัวหน้าของพวกเขาจึงได้แต่ถูก NPC ทหารยามเอาตัวไป เมื่อมองไปที่พวกเขา ผู้คนที่เฝ้าดูอยู่ก็ทั้งตะลึงและงุนงง

 ท่านอาร์คบิชอป ท่านพอใจกับทางออกแบบนี้ไหม?  หัวหน้าทหารยามยังคงถามเซียวเฟิงด้วยเสียงอันหวานเยิ้มของเขา แต่ผู้เล่นที่อยู่รอบ ๆ กลับไม่กล้าที่จะดูถูก NPC คนนี้เลยแม้แต่น้อย ถึงแม้เขาจะขี้ประจบสอพลอและไร้ยางอาย แต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะมีปัญหากับอีกฝ่ายได้ในตอนนี้

 อืม นายทำได้ดีมาก อีกอย่างนะ ผู้ชายคนนั้นก็อยู่กลุ่มเดียวกันกับพวกมัน ช่วยเอาตัวเขาไปด้วย  เซียวเฟิงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วเขาก็ชี้ไปยังผู้เล่นคนหนึ่งในหมู่คนที่มุงดู

ถึงจะไม่ใช่คนของดูมส์เดย์ลีก แต่อีกฝ่ายเคยเหยียดหยามเซียวเฟิง และชายหนุ่มก็เป็นคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นเสียด้วยซิ ดังนี้หรือที่เขาจะปล่อยไป!

 อ้า! ไม่นะ! ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันกับกิลด์ดูมส์เดย์ลีก! โปรดอย่าเชื่อคำพูดเขา!  ใบหน้าของผู้เล่นคนนั้นซีดในทันที และเขาก็ตะโกนออกมาด้วยความกลัว

 ทำตัวดี ๆ! ยืนนิ่ง ๆ! เจ้ากล้าทำร้ายท่านอาร์คบิชอปได้อย่างไร! เจ้าอยากจะถูกขับไล่ออกไปจากดินแดนแห่งพระเจ้ารึ?  หัวหน้าทหารยามเดินเข้าไปหาผู้เล่นคนนี้ด้วยตัวของเขาเอง ซึ่งผู้เล่นที่โชคร้ายคนนั้นก็ได้แต่กรีดร้องเสียงดัง …ดูน่าอนาถายิ่งกว่าตอนที่เซียวเฟิงทำเสียอีก

เซียวเฟิงปรับปกเสื้อของเขาให้เข้าที่ และถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย มันโดดเดี่ยวเมื่อต้องมาอยู่ในตำแหน่งที่สูงส่งเช่นนี้ ผู้เล่นคนอื่นเอาแต่จ้องเขาด้วยความว่างเปล่าในขณะที่ชายหนุ่มก้าวเดินออกไปอย่างเย่อหยิ่ง โดยในขณะนั้น เซียวเฟิงก็ได้พบกับพบไนท์ คูนเนอร์ที่ยืนอยู่ในฝูงชน เธอสวมใส่หน้ากาก และกำลังมองมาที่เขาด้วยความเกลียดชัง

เซียวเฟิงจ้องเธอตาเขม็งราวกับว่าเขาข่มขู่จะเอาตัวเธอไปอีกคน

ทางด้านไนท์ คูนเนอร์ เธอเองก็จ้องตาเขากลับอย่างท้าทาย จากนั้นหญิงสาวก็หันหลังแล้วเดินจากไป ความจริงแล้วเธอกลัวว่าเซียวเฟิงจะเอาเธอไปขังคุก ซึ่งมันก็ดูเหมือนว่าเขาจะเอาจริงเสียด้วย!

แต่เมื่อเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ไนท์ คูนเนอร์ก็พลันหยุดนิ่ง หญิงสาวหันกลับไปตามเซียวเฟิงอีกครั้ง ก่อนจะได้พบกับชายหนุ่มที่ด้านนอกของเมืองหลักแห่งนี้