เจ้าหนูนั่นอยู่เมืองนี้หรือเปล่าเนี่ย?
คงจะทำเป็นไม่ได้ยินสินะ ไอ้กร๊วกนั่น!
ขอลองหน่อยได้ไหม? อาจจะเป็นเพราะว่าชื่อของพี่ถูกปกปิด หมอนั่นอาจจะไม่ไว้ใจก็ได้…
2 นิโคลัสช่วยตอบเซียวเฟิง เขาก็รู้สึกว่ามันมีเหตุผลอยู่เหมือนกัน แต่ทันใดนั้นก็มีสายเรียกเข้าจากระบบ
เดี๋ยวก่อน… เซียวเฟิงรีบเบรกคนทั้ง 2 ก่อนแล้วดูว่าใครเรียกเขา ปลายสายคือซืออี๋ที่เป็นเพื่อนของเขา
นายใช่คนที่สั่งให้ป่าวประกาศในเมืองเทียนหลงหรือเปล่า? หรือคนอื่นแอบอ้าง? ปลายสายถามด้วยความสับสน
นั่นฉันเอง ประกาศมันดังไปถึงเมืองเฉิงฉุยเลยรึไง? พอได้ยินอย่างงั้นเซียวเฟิงยิ่งสับสนยิ่งกว่าเธออีก
ฉันมาทำธุระที่เทียนหลง แล้วตอนนี้เฉิงฉุยมีผู้เล่นอยู่แน่นไปหมดพื้นที่พิเศษก็เลยพลอยเต็มไปด้วยเลย ไม่อยากจะไปแย่งโอกาสพวกที่เลเวลน้อย ๆ น่ะ ซืออี๋พูดอย่างเกียจคร้าน ดูท่าว่านายกำลังตามหาซางกวน อาโอเชินอยู่สินะ?
รู้จักเขาเหรอ? เซียวเฟิงถาม
ถ้าไม่ไปชื่อซ้ำกับใครน่ะนะ นั่นน่ะญาติฉันเองตอนนี้น่าจะอยู่นอกเมืองคงจะไม่ได้ยินนายหรอก แล้วที่ฉันมาอยู่ที่นี่ก็จะมาช่วยเขานี่แหละ เสียงของซืออี๋ยังคงเนือย ๆ อยู่เหมือนเดิม
เยี่ยม! พาฉันไปหาเขาได้ไหม… เซียวเฟิงรู้สึกยินดีมาก
ก่อนหน้านั้นฉันขอถามอะไรซักอย่างจากนายก่อน แล้วเขาก็ไม่ได้จะมาคุยกับใครง่าย ๆ ด้วย ซืออี๋ดูท่าเหมือนต้องการอะไรบางอย่างจากเขา
ได้ เซียวเฟิงพยักหน้า
งั้นรออยู่ในเมือง ขอเวลา 2 นาที
ซืออี๋นั้นตรงต่อเวลามาก เธอจะมาเจอเขาภายใน 2 นาทีตามที่บอกไว้
นิโคลัสทั้ง 2 คนต่างตะลึงไปกับความงดงามของคนที่ปรากฎตัวต่อหน้าเขา เจ๋าซือนั้นก็ออกอาการหน้าม่อในทันที
อืม ขาอวบไม่เลว…อืม…งดงามเหลือเกิน…
ขนาดเตียจูยังเขินจนหน้าแดงต้องหลบหน้าหลบตาในตอนที่ซืออี๋มองมาทางเขา
เพื่อนของนายกับนายนี่เข้ากันได้ดีเหลือเกินนะ ซืออี๋กลอกตาไปทางเซียวเฟิงแล้วเดินเข้าไปหาเขาอย่างจงใจ
เซียวเฟิงรู้สึกกระดากจนต้องมองไปทางเด็กเนิร์ดทั้ง 2 แต่พวกเขากลับมองกลับมาด้วยความนับถือ ทำให้เขาแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเลย
พวกนายกลับไปก่อนก็ได้นะ ที่เหลือเดี๋ยวจัดการเอง เซียวเฟิงพูดกับทั้ง 2
ไม่ พวกเราสัญญากันไว้แล้วว่าจะร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน ได้โปรดพาพวกเราไปด้วยเถอะ เจ๋าซือพูดออกมาอย่างหน้าไม่อาย
เซียวเฟิงแทบคลั่ง เขาจำไม่ยักกะได้ว่าพูดอะไรแบบนั้นเอาไว้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหตุผลของไอ้พวกนี้คือซืออี๋แน่ๆ!
ลูกพี่เซียวกำลังตามหาคนอยู่ใช่ไหมล่ะ? ก็น่าจะยากพอตัวนะแล้วพวกเราก็ว่างอยู่ด้วย ให้พวกเราช่วยเถอะ เตียจูเสริมขึ้นมา ซึ่งเซียวเฟิงนั้นไม่เชื่อเหตุผลยาวยืดของอีกฝ่ายเลยแม้แต่นิดเดียว
ตามใจพวกนายเถอะ
เซียวเฟิงนั้นชักเริ่มจะรำคาญแล้ว แต่ถ้าไอ้ 2 คนนั้นมันจะหน้าด้านได้ขนาดนี้เขาก็ไม่รู้จะห้ามยังไงเหมือนกัน…
ตามฉันมาเลย
ซืออี๋ยิ้มมุมปาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอเรียกสัตว์พาหนะของเธอออกมาแล้วมุ่งหน้าออกจากเมืองในทันที
พวกเซียวเฟิงรีบตามติดไปในทันที แต่เขาก็รับรู้ถึงความผิดปกติบางอย่าง…
สัตว์ขี่ของซืออี๋นั้นเปลี่ยนไป!
เดิมเธอขี่ม้าขาว ส่วนเขานั้นจะขี่ม้าดำ ซึ่งซืออี๋ก็วิ่งได้เร็วกว่า เขาเลยไปหาม้าแดงมาเพื่อที่จะเอาชนะซืออี๋โดยเฉพาะ
แต่ที่เธอใช้ตอนนี้คือม้าเฟอร์กาน่าซึ่งเป็นสิ่งที่แพงที่สุดในตลาดตอนนี้
เซียวเฟิงรู้สึกไม่ชอบใจเข้าไปใหญ่ เขาคิดว่าซืออี๋จงใจกวนประสาทเขา พวกเขากำลังไปทางที่เป็นเขตพิเศษของเมืองร้าง และเธอต้องเห็นม้าสีแดงของเขาแน่ ๆ ก่อนหน้านี้มันยังเป็นม้าขาวธรรมดา ๆ อยู่เลย!
ไม่มีใครเชื่อว่าเป็นความบังเอิญ ราคาของม้าเฟอร์กาน่าตอนนี้นั้นน่ากลัวซะจนเซียวเฟิงยังไม่ซื้อ…
ส่วนนิโคลัสทั้ง 2 คนนั้นยิ่งแล้วใหญ่ด้วยความที่จนสุด ๆ พวกเขาเลยขี่แต่ม้าสีดำเท่านั้น ตลอดทางพวกเขาไม่สามารถที่จะตามพวกเซียวเฟิงได้ทันเลย
ซืออี๋ไม่ได้ขี่เร็วมากนักเพื่อที่จะรอพวกเขา แล้วเธอก็ไม่ได้หยอกล้อเซียวเฟิงเหมือนเมื่อก่อน นั่นจึงทำให้เซียวเฟิงรู้สึกเสียดายนิดหน่อย…
ซางกวน อาโอเชินอยู่ในเมืองร้างที่อยู่ไกลออกไปจากเมืองเทียนหลง พวกมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์นั้นล้วนแต่กลายเป็นซอมบี้ไปหมดแล้ว แม้แต่เซียวเฟิงยังใช้เวลาจัดการพวกมันอยู่เกือบ 20 นาที.
เขาอยู่ที่ไหน?
เซียวเฟิงมองไปรอบ ๆ เขามองเห็นแต่ซอมบี้เดินไปเดินมา เขาเลยต้องหันไปถามซืออี๋
ชาวบ้านคืนชีพ
เลเวล: 18
ระดับ: ทั่วไป
ธาตุ: มืด
พลังชีวิต: 340/340
พลังโจมตี: 52-59
พลังป้องกัน: 37-42
พลังโจมตีเวทย์: 34-39
สกิล: [กัด คำราม]
คำอธิบาย: เป็นธรรมดาของเมืองที่ล่มสลาย ที่จะมีคนตายฟื้นคืนชีพ ถึงจะเป็นอย่างงั้นสัญชาตญาณในการปกป้องเมืองของพวกเขานั้นยังคนอยู่
มันควรจะเป็นที่นี่สิ รอก่อนนะ… ซืออี๋รีบติดต่อหาทันที ซึ่งได้รับคำตอบมาเร็วมาก
เขาอยู่ที่โบสถ์กลางเมือง รีบไปกันเถอะ
มอนสเตอร์เลเวล 18 นั้นไม่ใช่ปัญหาเลย เซียวเฟิงเพียงแค่เพิ่มบัฟเสริมอาวุธให้พวกนิโคลัสแล้วก็ยืนดูอยู่ห่าง ๆ ด้วยพลังโจมตีที่เพิ่มมากว่า 100 พวกเขาสามารถจัดการซอมบี้ได้ในดาบเดียว
ซืออี๋มองพวกเขาอย่างช่วยไม่ได้ และก็ประหลาดใจในความเป็นทีมของพวกเขา
มันทำให้เห็นว่าพวกเพื่อน ๆ ของเซียวเฟิงนั้นไม่ธรรมดาเลย ถ้าพวกเขาไม่มีบัฟพลังโจมตีคงไม่ถึง 100 ได้ แต่ด้วยการสนับสนุนของเซียวเฟิงนั้นทำให้พวกเขาไม่เจอปัญหาใด ๆ เลยในการต่อสู้
แม้แต่พี่น้องนิโคลัสก็ยังไม่เชื่อสายตาของตัวเองเลยว่าพวกเขาจะทำได้ขนาดนี้
เขาอยู่ตรงนี้แหละ…
ถึงแม้พวกซอมบี้จะเยอะแค่ไหนก็ไม่สามารถขวางพวกเขาได้ แล้วพวกเขาก็มาอยู่ใจกลางเมืองจนได้ ที่ประตูทางเข้าของโบสถ์ แล้วพวกเขาก็พบกับซางกวน อาโอเชินที่กำลังจัดการมอนสเตอร์
อะไรน่ะ?
เซียวเฟิงถึงกับต้องเลิกคิ้ว
อาชีพของเขาคือนักดาบที่สู้ระยะประชิด แต่กลับมีค่าพลังที่ใกล้เคียงกับมือสังหารมากกว่า เขาใช้ดาบสองมือในการต่อสู้
อาวุธในมือของเขาตอนนี้ไม่ดีเท่าไหร่นัก มันเป็นดาบยาวระดับหายากธรรมดา แต่มันกลับเข้ากับมือของเขาเป็นอย่างมาก
สกิลดาบอย่างงั้นเหรอ? เซียวเฟิงตั้งใจดูการต่อสู้ของเด็กคนนั้นเป็นครั้งแรก
นี่! เสี่ยวเชิน
ซืออี๋ตะโกนเรียกซางกวน อาโอเชินอีกฝ่ายฟาดฟันซอมบี้ตรงหน้าจนตายแล้วหันมองมาทางพวกเซียวเฟิง
ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่เนี่ย ดูท่าว่าเขาจะจำพวกเซียวเฟิงได้ แต่หน้าเจ้าตัวดูบ่จอยพิกล นี่ซืออี๋ มาทำอะไรน่ะ?
ก็เป็นเพื่อนกันน่ะสิ มีเรื่องอยากให้ช่วยหน่อย ขนาดเป็นญาติอย่างซืออี๋ยังคุยด้วยลำบากเลย
ไม่ทำอ่ะ อย่ามายุ่งกับฉัน! ซางกวน อาโอเชินพูดโดยไม่คิดจะสนทนาต่อเลยแม้แต่น้อย
เฮ้ย อยากโดนดีหรือไงห๊ะ ไอ้เด็กเวรนี่? นี่แพ้พนันให้พวกเรานะลืมไปแล้วเหรอ? ช่วยทำตามสัญญาที่จะกินขี้กิโลนึงด้วยนะ? เจ๋าซือพูดอย่างคุกคามในทันที
ใครมันจะไปทำวะ? น่าขยะแขยงจะตาย ซางกวน อาโอเชินโต้กลับด้วยความโกรธ
- ··
เซียวเฟิงแล้วพวกต่างมองไปทางซางกวน อาโอเชินที่กำลังจะเดินจากไปอย่างเงียบๆ
ไอ้หมอนี่มันไม่โง่นี่หว่า? ใครบอกว่ามันเลวทรามขนาดนั้นวะ? เจ๋าซือกระซิบมาหา
ทำไม่ได้เว้ยยยย! ซางกวน อาโอเชินทันทีที่เขารู้ตัวว่าเขาใช้คำพูดผิดไปหน่อย เขาจึงหันกลับมาตะโกนสวนด้วยความโกรธ
ซืออี๋มองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกสงสาร แล้วก็พูดต่อไปว่า
ฉันยอมรับว่าฉันแพ้พนันโอเคมั้ย? แต่ฉันทำให้ไม่ได้ งั้นจะให้ทำอะไรตอบแทนล่ะ? ซางกวน อาโอเชินหน้าบูดราวกับลูกโป่งที่โดนปล่อยลม
ยังจำได้ไหมว่านายส่งเรื่องไปที่วิหารแห่งแสงในเมืองเทียนหลงเมื่อวานนี้? เซียวเฟิงถาม
เมื่อวาน? อ๋อ…ก็มีพาลาดินคนหนึ่งให้ฉันส่งข้อความมาให้ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านั้นเพราะมันไม่ได้รางวัลอะไร ซางกวน อาโอเชินคิดอยู่พักนึงแล้วก็พูดออกมา
แล้วจำได้ไหมว่าไปเจอเขาที่ไหน?
เซียวเฟิงพูดอะไรไม่ออก เขานึกว่าที่เขาไม่ได้รับรางวัลเพราะว่าเขาส่งภารกิจผิดวิธีซะอีก
อ่า…ถ้าจำไม่ผิดก็แถว ๆ นี้แหละ แต่จำที่แบบแน่ ๆ ไม่ได้ ซางกวน อาโอเชินดูแผนที่แล้วก็พูดออกมาอย่างจนใจ…
งั้นก็ไปช่วยตามหาหน่อย เซียวเฟิงรับคำ
ตอนนี่ยังไม่ได้ ฉันทำภารกิจอยู่ใกล้จะเสร็จแล้วด้วย เดี๋ยวจะตามไปทีหลัง ซางกวน อาโอเชินพูดแล้วชี้ไปทางโบสถ์
ห่าเอ๊ย!! เจ๋าซือกับเซียวเฟิงนั้นถึงกับหมดหนทาง…
ก็ได้ เดี๋ยวพวกเราจะช่วยภารกิจของนาย แล้วต้องรีบมาช่วยพวกเราด้วย
ได้ งั้นรวมปาร์ตี้กันเลย ซางกวน อาโอเชินมองว่าทำแบบนั้นก็ดีเหมือนกันเลยส่งคำขอร่วมปาร์ตี้ทันที
พวกเขารวมกันจนกลายเป็นทีม 5 คน แล้วก็ติดตามซางกวน อาโอเชินไปยังโบสถ์ร้าง
นี่ภารกิจอะไรวะเนี่ย? นี่ยากเกินไปหน่อยไหม!
เนื่องจากการรวมปาร์ตี้เพื่อช่วยภารกิจของซางกวน อาโอเชินมันจะไม่ใช่ภารกิจสำหรับคน ๆ เดียวอีกต่อไป ทำให้ความยากของมันนั้นเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมมาก ไม่แปลกใจเลยว่าคน ๆ นั้นถึงขอให้ซางกวน อาโอเชินมาช่วยแบบนี้