บทที่ 337 ข่าวในโลกแห่งเกม
บทที่ 337 ข่าวในโลกแห่งเกม
เมื่อเรื่องตลกจบลง การประมูลดำเนินก็ต่อไป และหมาป่าครองโลกถามอีกครั้ง “แน่นอนว่า… โฉนดหนึ่งใบมีมูลค่า 600,000 เหรียญทอง”
เฉียนโตวโตวพยักหน้าให้ อันที่จริงราคาของโฉนดที่ดินนั้นไม่สูงนัก เนื่องจากผู้เล่นในปัจจุบันนั้นฉลาดขึ้น รวมถึงเฉียนโตวโตวด้วย พวกเขาไม่ได้ซื้อและเช่าที่ดินอีกต่อไป ดังนั้นราคาของโฉนดจึงไม่แพงเท่าการซื้อ
อย่างไรก็ตาม นี่จึงเป็นโอกาสที่ได้จะเปิดตลาดในอาณาจักรออร์ค แน่นอนว่าเฉียนโตวโตวจะไม่ลังเลเลย นอกจากนี้กิลด์วูล์ฟก็ได้ครอบครองอาณาจักรออร์คแล้ว และโฉนดที่จะได้จากหมาป่าครองโลกจะต้องมีคุณภาพสูงแน่นอน
“งั้นฉันขอใช้โฉนดที่ดินเมืองหลักของอาณาจักรออร์คสิบสองใบเพื่อแลกกับที่ดินเมืองหลวงแล้วกัน”
หมาป่าครองโลกกล่าวชัดเจน เขาพูดเสียงดังฟังชัดและปิดการประมูลครั้งนี้
“โฉนดใบที่สี่ เป็นของที่ดินถนนตะวันตกหมายเลข 9”
การประมูลจะดำเนินต่อไป ที่ดินที่ประมูลหกรายการแรกไม่ใช่ที่ดินหลักที่สำคัญ เนื่องจากกิลด์มิดซัมเมอร์และกิลด์แอนติควิตี้ไม่ได้เข้าร่วมการประมูล เจ้าผู้ครองแปดอันดับแรกจึงได้ที่ดินไปคนละที่ การประมูลสี่ครั้งหลังจากนี้จะเป็นการแข่งขันที่แท้จริง
“โฉนดใบที่เจ็ดคือที่ดินถนนทางเหนือหมายเลข 2 ราคาเริ่มต้นที่สิบห้าล้านเหรียญทอง!”
ทันทีที่การประมูลหกครั้งแรกสิ้นสุดลง การประมูลครั้งที่เจ็ดก็เข้าสู่ไฮไลต์ทันที!
ถนนทางเหนือหมายเลขสอง! นั่นมันอยู่ใจกลางย่านการค้าแล้ว และมูลค่าของมันก็ยังสูงกว่าที่ดินห่างไกลก่อนหน้านี้อย่างมาก ดังนั้น ทันทีที่เฉียนโตวโตวนำโฉนดที่ดินออกมา ก็สามารถดึงดูดความสนใจของผู้ชมทั้งหมดได้ทันที
“ทัฟแมนอาลิแอนซ์! เสนอราคา 15 ล้านเหรียญทอง!”
“ไดนัสตี้ให้ 16 ล้าน”
“ทุ่งแห่งทวยเทพให้ 17 ล้าน!”
…
พวกเขาไว้หน้าเหล่าเจ้าผู้ครองกันไปแล้ว ต่อจากนี้ไปก็เป็นเวลาประมูลเพื่อตัวเองเท่านั้น
โฉนดใบที่เจ็ดถูกประมูลไปโดยกิลด์ทุ่งแห่งทวยเทพ ในการเสนอราคาสองครั้งแรก กิลด์ไดนัสตี้จ่ายเงินเต็มจำนวน แต่กิลด์ทุ่งแห่งทวยเทพเอาโฉนดเข้าจำนองด้วย ดังนั้นกิลด์ทุ่งแห่งทวยเทพซึ่งครองเมืองหลักมากกว่ากิลด์ไดนัสตี้ จึงปิดประมูลสำเร็จไปด้วยราคายี่สิบล้านเหรียญทอง
“โฉนดใบที่แปด ถนนทางใต้หมายเลข 3! ราคาเริ่มต้นที่ 14 ล้านเหรียญทอง!”
การประมูลครั้งที่แปดยังคงอยู่ในพื้นที่หลัก คราวนี้การประมูลเข้มข้นกว่าครั้งที่เจ็ด เพราะมันเป็นสามครั้งสุดท้ายแล้ว หากพวกเขาพลาดโอกาสนี้ ก็ไม่มีโอกาสสำหรับพวกเขาอีกแล้ว
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มา ในที่สุดกิลด์กางเขนเหล็กก็ได้ไปในราคา 23 ล้านเหรียญทอง…!
ในขณะเดียวกันกิลด์กางเขนเหล็กก็ได้โฆษณาว่าจะตั้งร้านขายสัตว์ขี่ขึ้นที่นั่นและจะขายสัตว์ขี่ที่คุณภาพสูง โดยหวังว่าจะได้รับการสนับสนุนจากเพื่อน ๆ ที่อยู่ ณ ที่นี่ ซึ่งดึงดูดความสนใจของผู้เล่นจำนวนมากเช่นกัน
ท้ายที่สุดแล้วกิลด์กางเขนเหล็กก็พัฒนาอย่างรวดเร็วจากความเป็นอัศวิน และคุณภาพของสัตว์ขี่ก็จะต้องดีแน่นอน
“โฉนดใบที่เก้า ถนนตะวันออกหมายเลข 2 ราคาเริ่มต้นที่ 15 ล้านเหรียญทอง!”
การประมูลโค้งสุดท้ายเริ่มต้นขึ้น และในที่สุดบางคนก็ไม่สามารถนั่งนิ่ง ได้ เพราะหากพวกเขายังรอก็จะไม่มีโอกาสแล้วจริง ๆ
“ผมให้ 16 ล้านเหรียญทอง!”
ผู้ประมูลเป็นชายวัยกลางคนที่ร่ำรวยซึ่งเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงเช่นกัน เมื่อเห็นผู้คนมากมายหันมาหาเขา เขาก็กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่เข้าถึงได้ง่ายในทันที
“ฉันคิดว่าฉันบอกชัดเจนก่อนการประมูลแล้วนะว่าคนของกิลด์มันนี่แชมเบอร์ห้ามเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้”
ทว่าเฉียนโตวโตวที่อยู่บนเวทีก็เปลี่ยนรอยยิ้มของเธอและพูดอย่างไม่สุภาพมาก ๆ ประโยคนี้ทำให้นักธุรกิจหิวเงินซึ่งนั่งข้าง ๆ ต้องอึดอัด
“โอ้ คุณเฉียน แม้ว่าผมจะเข้ากิลด์มันนี่แชมเบอร์ แต่ผมก็ไม่ใช่สมาชิกกลุ่มมันนี่แชมเบอร์ ผมเป็นหัวหน้าหอการค้าสี่ทะเล ผมว่าคุณน่าจะคุ้นเคยชื่อนี้ดี”
ชายวัยกลางคนที่ชื่อ ‘ทุกคนคือเพื่อน’ ยิ้มอย่างอึดอัดเล็กน้อย เขาเหลือบมองไปที่นักธุรกิจหิวเงินซึ่งอยู่ไม่ไกล และพูดอย่างสุภาพกับเฉียนโตวโตว
ชายวัยกลางคนไม่มีทางเลือก พื้นที่การค้าหลักของเมืองหลวงมีความสำคัญเกินไป ซึ่งเทียบเท่ากับเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเขตฮัวเซีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับหอการค้าเหล่านี้ ถ้าพวกเขาไม่สามารถหาที่ดินได้สักที่ พวกเขาก็สามารถล้มละลายได้ง่าย ๆ
“ฉันไม่อยากพูดซ้ำอีกครั้ง หัวหน้า ‘ทุกคนคือเพื่อน’ ช่วยเงยหน้ามองชื่อกิลด์ของตัวเองหน่อยได้ไหม ต้องให้ฉันสอนอ่านหนังสือไหม?” น้ำเสียงของเฉียนโตวโตวไม่สุภาพและใจร้อนมาก
“อึก…”
‘ทุกคนคือเพื่อน’ รู้สึกอับอายมากขึ้น เขาปาดเหงื่อที่หน้าผากและพูดอะไรไม่ออก
“ใครก็ตามที่เข้าร่วมกิลด์มันนี่แชมเบอร์จะไม่ได้รับการต้อนรับจากร้านค้ามหาสมบัติ และเราจะไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้าร่วมการประมูลใด ๆ ที่จัดโดยร้านค้ามหาสมบัติ แน่นอน ตราบใดที่คุณออกจากกิลด์มันนี่แชมเบอร์มันก็จะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง”
เฉียนโตวโตวไม่สนใจ ‘ทุกคนคือเพื่อน’ อีกต่อไป “การประมูลกำลังดำเนินอยู่ แต่ว่าฉันก็ไม่กลัวที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ ในตอนนี้ ที่ดินย่านการค้าทั้งหมดของเมืองหลวงถูกร้านค้ามหาสมบัติซื้อไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฉียนโตวโตวก็ได้แสดงโฉนดที่ดินในช่องเก็บของ นอกเหนือจากบางที่ที่ถูกประมูลไปแล้ว โฉนดของเมืองหลวงทั้งหมดก็อยู่ในมือของเฉียนโตวโตว!
ทั้งโรงประมูลส่งเสียงค้างด้วยความประหลาดใจในทันที การเคลื่อนไหวของเฉียนโตวโตวนั้นน่าทึ่งเกินไป มันแสดงความรอบคอบของร้านค้ามหาสมบัติ การประมูลครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นการรวมตัวกันของกองกำลังระดับสูงทั้งหมดในเขตฮัวเซีย ในช่วงเวลานี้ มูลค่าที่เฉียนโตวโตวแสดงให้เห็นได้พิสูจน์ความแข็งแกร่งของร้านค้ามหาสมบัติอย่างไม่ต้องสงสัย ชื่อของหอการค้าอันดับหนึ่งของเขตฮัวเซียไม่อาจถูกตั้งคำถามได้อีกต่อไป!
“การประมูลครั้งนี้เป็นการเฉลิมฉลองการเปิดร้านค้ามหาสมบัติสาขาเมืองหลวง ดังนั้นเราจึงประมูลสินค้าที่ประเมินค่ามิได้เช่นโฉนด หลังจากการประมูลครั้งนี้ ที่ดินที่ร้านค้ามหาสมบัติครอบครองจะไม่ถูกขายอีก”
คำพูดของเฉียนโตวโตวทำให้ทั้งโรงประมูลกังวลทันที พวกเขาทุกคนเห็นด้วยตาของพวกเขาเองว่าร้านค้ามหาสมบัติถือโฉนดทั้งหมดของเมืองหลวง และเฉียนโตวโตวบอกว่าจะไม่ขาย หลังจากนั้นคงครองตลาดจริง ๆ หากพวกเขาต้องการที่ดินสักผืน โอกาสเดียวคือการประมูลสองครั้งสุดท้ายนี้!
ประโยคของเฉียนโตวโตวดับความหวังสุดท้ายของ ‘ทุกคนคือเพื่อน’ อย่างไม่ต้องสงสัย เขากัดฟันและตัดสินใจว่า “ถ้าเช่นนั้น ถ้าผมลาออกจากกิลด์มันนี่แชมเบอร์ ผมก็จะเข้าร่วมการประมูลได้ใช่ไหม?”
แต่มือเขาไวกว่าปาก ‘ทุกคนคือเพื่อน’ ได้ทำการออกจากกิลด์มันนี่แชมเบอร์โดยตรงในที่สาธารณะและชื่อกิลด์ด้านบนหัวของเขาก็ว่างเปล่า
“ทุกคนคือเพื่อน! นาย!”
นักธุรกิจหิวเงินที่นั่งข้าง ๆ เขาใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีเข้ม การกระทำของทุกคนคือเพื่อนถูกบังคับภายใต้แรงกดดันของเฉียนโตวโตวที่จะกีดกันกิลด์มันนี่แชมเบอร์อย่างไม่ต้องสงสัย
“ประตูของร้านค้ามหาสมบัติจะเปิดต้อนรับคุณหัวหน้า ‘ทุกคนคือเพื่อน’ อยู่เสมอ” เฉียนโตวโตวยิ้ม
ในเวลานี้ผู้ที่เข้าร่วมการประมูลก็สังเกตสิ่งผิดปกติเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าร้านค้ามหาสมบัติกำลังโจมตีกิลด์มันนี่แชมเบอร์ มีความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่ายหรือ?
หอการค้าทุกที่ล้วนขึ้นตรงต่อผลประโยชน์ และต่อให้ความขัดแย้งจะใหญ่หลวงแค่ไหน ก็ไม่สามารถไปถึงจุดที่โจมตีอย่างเปิดเผยได้นี่นา?
ทว่าร้านค้ามหาสมบัติไม่เพียงแต่ทำแบบนั้นเท่านั้น แต่ยังประสบความสำเร็จอย่างมากอีกด้วย!
“ฉันก็ขอลาออกจากกิลด์มันนี่แชมเบอร์ด้วย”
“ฉันด้วย!”
‘ทุกคนคือเพื่อน’ เป็นคนเริ่มก่อน จากนั้นกลุ่มนักธุรกิจรายใหญ่ที่มีชื่อเสียงก็แสดงความตั้งใจและถอนตัวจากกิลด์มันนี่แชมเบอร์อย่างเปิดเผย ไม่ว่าพวกเขาจะจริงใจหรือไม่ก็ตาม อย่างน้อยการกระทำของพวกเขาก็เปิดเผยต่อสาธารณะ
โฉนดนั้นมีความสำคัญสำหรับหอการค้ามากเกินไป มันสามารถพัฒนาได้หากพวกเขาได้มันมา และพวกเขาก็มีแต่ล้มละลายหากพวกเขาไม่ได้มันมา พวกเขาจึงไม่สามารถเพิกเฉยได้
“พวกนาย!”
นักธุรกิจหิวเงินไม่สามารถยิ้มได้เลย ใบหน้าอ้วนท้วนที่ดูเข้าถึงได้ง่ายถูกแทนที่ด้วยความเศร้าโศกแล้ว
“ถ้าเช่นนั้น การประมูลครั้งที่เก้าจะขอดำเนินการต่อ” มีเพียงเฉียนโตวโตวเท่านั้นที่มีรอยยิ้มที่สดใส เธอยังคงเป็นเจ้าภาพการประมูลต่อไป
ในการประมูลสองครั้งสุดท้าย ด้วยการมีส่วนร่วมของหอการค้ารายใหญ่ การเสนอราคานั้นจึงดุเดือดมาก เนื่องจากทรัพยากรทางการเงินในมือของพวกเขาแข็งแกร่งกว่าของเหล่าขั้วอำนาจที่เพิ่งผ่านสงครามชิงอำนาจมา ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วมันจึงกลายเป็นการแข่งขันของพวกเขา แม้แต่เหล่าขั้วอำนาจก็ไม่สามารถเข้าร่วมได้
ในที่สุด การประมูลเปิดตัวร้านค้ามหาสมบัติสาขาเมืองหลวงก็จบลงด้วยเงินรวมกว่าหนึ่งร้อยล้านเหรียญทองจากการประมูลโฉนดสิบใบ! นี่เป็นตัวเลขที่น่าเหลือเชื่อ! คุณต้องรู้ว่านี่เป็นเพียงการประมูลด้วยโฉนดไม่กี่ใบซึ่งถูกนำมาจากกองโฉนดที่ร้านค้ามหาสมบัติมี ซึ่งก็คืออย่างน้อยสองสามร้อยใบ!
ในขณะเดียวกัน บางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการประมูลครั้งนี้ ก็เป็นประเด็นให้หลายฝ่ายต่างพากันพูดคุยกัน อย่างเช่น กิลด์แอนติควิตี้และกิลด์มันนี่แชมเบอร์ถูกห้ามเข้าร่วมการประมูล และหอการค้าหลายแห่งที่แยกทางกับกิลด์มันนี่แชมเบอร์ ตลอดจนเรื่องตลกของตำหนักกุหลาบ
แน่นอน หลังจากการประมูล กองกำลังใหญ่มากมาย รวมถึงกิลด์ไดนัสตี้ก็ไปพบเฉียนโตวโตวเป็นการส่วนตัว เพราะที่ดินทั้งหมดในเมืองหลวงอยู่ในมือของร้านค้ามหาสมบัติ พวกเขามีแต่ต้องเริ่มจากเฉียนโตวโตวเท่านั้นหากต้องการ
คำพูดที่พวกเขาจะไม่ขายที่ดินที่เฉียนโตวโตวพูดนั้นที่จริงแล้วโกหก
ร้านค้ามหาสมบัติไม่สามารถเอามันไปทั้งหมดได้ และมันก็ไม่สามารถทำเรื่องอย่างการหาเรื่องขั้วอำนาจทั้งหมดได้ ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะให้พวกเขาไป ด้วยวิธีนี้ร้านค้ามหาสมบัติสามารถแลกเปลี่ยนโฉนดของเมืองหลักอื่น ๆ จากกองกำลังมหาอำนาจเหล่านี้ ซึ่งทำให้มีโอกาสขยายร้านค้ามหาสมบัติด้วย สถานการณ์วิน-วินเช่นนี้ทำไมจะไม่คว้าโอกาสนี้ไว้
ก่อนที่เซียวเฟิงจะออกจากระบบ เขาได้ทิ้งร่างของตัวเองไว้ในโรงแรมของระบบที่สกายซิตี้ เหรียญทองในกระเป๋าของเขาเพียงพอให้อยู่ในโรงแรมของระบบได้เป็นเวลาหลายร้อยปี
เซียวเฟิงไม่ได้ออนไลน์ ดังนั้นร่างกายของชายหนุ่มจึงนอนอยู่บนเตียง แต่ในขณะนี้ เสียงแจ้งเตือนของระบบสองครั้งก็ดังขึ้นในห้องเล็ก ๆ นี้
[ติ๊ง! ภายใต้อิทธิพลของพลังศักดิ์สิทธิ์ สัตว์เลี้ยงของคุณ นางฟ้าสี่ปีก ได้พัฒนาสำเร็จ!]
[ติ๊ง! ยินดีด้วย สัตว์เลี้ยงของคุณ นางฟ้าสี่ปีก วิวัฒนาการเป็นสัตว์เลี้ยงระดับตำนาน นางฟ้าหกปีก สำเร็จ! ความสามารถได้รับการพัฒนาอย่างมาก!]
[ติ๊ง! ภายใต้อิทธิพลของพลังศักดิ์สิทธิ์ สัตว์ขี่ของคุณ ยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์ ได้พัฒนาสำเร็จ!]
[ติ๊ง! ยินดีด้วย สัตว์ขี่ของคุณ ยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์ วิวัฒนาการเป็นสัตว์ขี่ระดับเทพเจ้าสำเร็จแล้ว! ความสามารถได้รับการพัฒนาอย่างมาก!]
ในเวลาเดียวกัน เหนือโฮลี่ซิตี้ซึ่งเป็นที่ตั้งของวิหารแห่งแสง เสาแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ระเบิดออกเหมือนเศษแก้ว แล้วก็หายไปราวกับฝนโปรยปราย
ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย ร่างเล็ก ๆ ที่ม้วนตัวเป็นลูกบอลก็กางตัวออกในขณะนี้ ปีกทั้งหกปีกโบยบินอยู่ข้างหลัง และผมสั้นสีเงินของมันก็ปลิวไสว และดวงตาสีเงินแบบเดียวกันก็มองไปรอบ ๆ
“ฮี่!”
ในขณะเดียวกัน ยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์ที่มีร่างกายสีขาว สูงโปร่ง และแข็งแรงก็กระโดดออกมาจากสระศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับส่งเสียงกู่ร้องออกมา