ตอนที่ 303 จะกรีดเลือดกรีดเนื้อฉันเหรอ?
ต้องการหุ้น 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปเหรอ!
ว่านเจิ้งหาวคนนี้ใจกล้าเกินไปแล้ว!
เฉินเย่กรุ๊ปซื้อธุรกิจในตลาดหลักทรัพย์มากมาย แถมยังเป็นหุ้นใหญ่ของเดลิเวอรี่ถวนถวนด้วย
แค่เดลิเวอรี่ถวนถวนที่เดียวก็มีมูลค่าหลักแสนล้านแล้ว!
ถ้าได้หุ้นสามในสิบของเฉินเยากรุ๊ปมา อย่างน้อยๆ ก็น่าจะมีมูลค่าหลายพันล้าน!
บ้านในอ้ายฉินไห่ซานจวงแห่งนี้อย่างมากก็ขายได้แค่ไม่กี่ล้าน ยิ่งไปกว่านั้นต้นทุนของบ้านก็ต่ำเรี่ยดิน
ทำไมเขาถึงได้ใจกล้า กล้าจะเสนอราคาที่เวอร์วังขนาดนี้ให้เย่เฉิน?
เย่เฉินมองว่านเจิ้งหาวแล้วกล่าว “คุณว่าน นี่คุณกำลังไถเงินผมนี่นา หุ้น 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปนี่คุณรู้ไหมว่ามันมีมูลค่าเท่าไหร่? คิดไม่ถึงว่าคุณจะกล้าใช้วิลล่าเน่าๆ นี่ของคุณแลกเปลี่ยนกับหุ้นบริษัทผม”
ว่านเจิ้งหาวหัวเราะเสียงดัง “ใช่แล้วครับ ผมรู้ว่าวิลล่าแห่งนี้ของผม มีมูลค่าไม่ถึง 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปหรอกครับ แต่ว่ามีของบางอย่างที่มีเงินก็ซื้อไม่ได้? คุณเย่มีเงินขนาดนี้ จะสร้างบริษัทแบบเฉินเย่กรุ๊ปอีกซักแห่งก็ไม่น่ายากจริงไหม?”
เย่เฉินพูดไม่ออก “ผมมีเงิน แต่ก็คงไม่ถึงขนาดต้องทำทานขนาดนี้หรอกนะ? ต่อให้ผมอยากทำบุญก็คงไม่จำเป็นต้องทำกับคุณจริงไหม?”
ว่านเจิ้งหาวกล่าวพลางระบายยิ้ม “นี่บังเอิญพอดีเลยไม่ใช่เหรอครับ? คุณอยากจะเข้าไปในวิลล่าของผมพอดี ถ้าผมไม่อนุญาตต่อให้คุณรวยขนาดไหน มีเงินมากเท่าไหร่ก็เข้าไปไม่ได้อยู่ดี”
“บังอาจ! คนแซ่ว่าน นี่แกอยากจะไถเงินคุณเย่ของเราชัดๆ!” หลิวเจิ้งคุนหัวเสีย
รอยยิ้มที่กรุ้มกริ่มเกรงใจของว่านเจิ้งหาว ที่จริงมันอาบยาพิษเอาไว้
ว่านเจิ้งหาวเห็นหลิวเจิ้งคุนที่เหงื่อไหลท่วมตัวก็กล่าวพลางระบายยิ้ม “ใช่แล้วครับ ผมกำลังจะไถเงินคุณเย่!”
อะไรนะ?!
เย่เฉินและหลิวเจิ้งคุนชะงักไป เจ้าของอสังหาที่ตัวไม่สูงนักคนนี้จะตรงไปตรงมาขนาดนี้ โดยบอกเย่เฉินตรงๆ ว่าต้องการจะไถเงินเขา!
แววตาเย่เฉินฉายแววอำมหิต “คุณว่าน คุณรู้ไหมว่าเงิน 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปนี้ ผมสามารถใช้มันซื้อชีวิตคุณกี่เท่าไหร่?”
เย่เฉินพูดตรงไปตรงมา เขาไม่ใช่คนโง่ ถ้าหากว่าเขาแบ่งหุ้น 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปให้กับว่านเจิ้งหาวไม่สู้เอาเงินก้อนนี้ไปจ้างคนมาฆ่าเขาดีกว่า
ว่านเจิ้งหาวยังคงไม่หวาดกลัวอะไร “คุณเย่ ที่นี่คือเมืองเสินเฉิง คุณเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก อย่าเลอะเลือนนักสิ เขาว่ากันว่ามังกรเอาชนะงูเจ้าที่ไม่ได้ รถคันนี้ของคุณยังเป็นรถที่เช่ามาเลย คงอยากจะข่มขวัญกันล่ะสิ? ฮ่าๆ
แล้วอีกอย่างผมมีบอดี้การ์ดอยู่แล้ว อีกทั้งถ้าคุณกล้าทำอะไรบ้าๆ ให้คนของคุณบุกเข้ามา ผมจะโทรแจ้งตำรวจทันที ผมไม่เชื่อว่าคุณจะกล้ามีเรื่องกับตำรวจ!”
ว่านเจิ้งหาวเหมือนแน่ใจว่าจัดการเย่เฉินได้แน่ๆ แล้ว แน่ใจว่าเย่เฉินจะต้องยอมฟังเขาแต่โดยดี และยอมมอบหุ้น 30% ของบริษัทให้อีกฝ่ายแต่โดยดี
ฉินหงเหยียนเป็นผู้หญิงที่เย่เฉินรักที่สุด คิดว่าเย่เฉินจะทำทุกอย่างเพื่อฉินหงเหยียน อย่าว่าแต่ 30% ของเฉินเย่กรุ๊ป ต่อให้ไม่เหลืออะไรเย่เฉินก็ไม่เสียดาย!
แต่ว่าเย่เฉินไม่ใช่คนโง่ เห็นได้ชัดว่าว่านเจิ้งหาววางแผนเอาไว้ล่วงหน้า เพื่อจะไถเงินเย่เฉิน เย่เฉินไม่อยากจะเป็นคนผิด
เพื่อจะให้เห็นหน้าฉินหงเหยียน จะยอมมอบทุกอย่างให้อีกฝ่าย
เย่เฉินมองว่านเจิ้งหาวพลางกล่าว “คุณคงจะเป็นคนของสวี่ฉู่หมิงใช่ไหม?”
ว่านเจิ้งหาวและหลิวเจิ้งคุนต่างตกใจ คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะจู่ๆ พูดถึงสวี่ฉู่หมิงขึ้นมา
ที่จริงแล้วตอนที่ยามเห็นเอกสารประจำตัวของเย่เฉินเมื่อครู่ หลิวเจิ้งคุนก็สังเกตเห็นความผิดปกติบนใบหน้าพวกเขา
ทำไมตอนที่เห็นเอกสารของหลิวเจิ้งคุน ไม่ได้ท่าทีอะไรแต่หลังจากเห็นชื่อเย่เฉินแล้วก็มีท่าทีลำบากใจขึ้นมา?
มีเพียงความเป็นไปได้เท่านั้นก็คื ก่อนนี้มีคนคาดการ์เอาไว้ว่าเย่เฉินจะมาที่นี่ ดังนั้นถึงได้จงใจให้ยามทุกคนคอยตรวจสอบทุกคนที่เข้ามาที่นี่ ทันทีพบว่ามีคนชื่อเย่เฉินมาที่นี่ให้หาเรื่องเขาทันที
กลางคืนดึกดื่นมีคนโทรหาเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์อย่างว่านเจิ้งหาว คิดไม่ถึงว่าเขาจะรีบมาทันที คาดว่าเขาคงเตรียมตัวเอาไว้ก่อนแล้ว
ว่านเจิ้งหาวไม่ปฏิเสธพลางกล่าว “เหล่าสวี่เอ้ย ผมรู้จักจริงๆ อย่างไรเสียพวกเราก็เป็นนักธุรกิจในเมืองเสินเฉิง ทำธุรกิจใหญ่โตกันทั้งหมด ผมบอกว่าไม่รู้จักเขา คุณคงไม่เชื่อแน่ๆ ฮ่าๆ”
เย่เฉินแค่นเสียงเย็นชา เขาเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
สวี่ฉู่หมิงอาศัยช่วงที่เย่เฉินละเลยฉินหงเหยียน แล้วใช้วิธีสกปรกของชายแก่ๆ พร่ำบ่นถึงความไม่ดีเย่เฉิน จากนั้นก็ล่อลวงฉินหงเหยียนให้มาแต่งงานกับเขา
แล้วจัดแจงให้ฉินหงเหยียนพำนักที่วิลล่าของอ้ายฉินไห่ซานจวง
สวี่ฉู่หมิงรู้ว่าเย่เฉินจะต้องมาหาฉินหงเหยียนที่นี่ แต่สวี่ฉู่หมิงเตี๊ยมกับว่านเจิ้งหาวก่อน เพื่อบีบบังคับให้เย่เฉินมอบ 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปเพื่อจะได้เข้าไปวิลล่า!
“ดีนี่สวี่ฉู่หมิง ฉันก็ว่านายใจกล้าขนาดนี้ กล้าแต่งงานกับหงเหยียน ที่แท้ก็เอาหล่อนมาเป็นเหยื่อล่อ มาไถเงินฉัน!”
สวี่ฉู่หมิงเป็นนักธุรกิจที่ชาญฉลาด เย่เฉินคิดว่าที่เขาทำแบบนี้ก็มีเหตุผล
เย่เเฉินไม่มีทางติดกับของเขาเหรอก ยิ่งไม่มีทางติดกับของสวี่ฉู่หมิงทั้งที่รู้แก่ใจว่าเป็นแผนการของอีกฝ่าย
เย่เฉินเตือนว่านเจิ้งหาว “คุณว่าน เงินของผมไม่ได้เอามาง่ายๆ หรอกนะ ผมบอกคุณได้เลยว่าวันนี้คุณไม่มีทางได้เงินจากผมแม้แต่บาทเดียว ผมขอถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย จะให้ผมเข้าหมู่บ้านไหม ถ้าไม่ปล่อยให้ผมเข้าไปตอนนี้ อีกเดี๋ยวคุณจะได้ร้องไห้ขอร้องให้ผมเข้าไปแน่!”
ได้ยินคำข่มขู่ของเย่เฉินแล้ว ว่านเจิ้งหาวก็หัวเราะเสียงดัง “ฮ่าๆ คุณเย่นี่อายุน้อยๆ จริง ถึงได้พูดจาเหมือนเด็กอวดดีแบบนี้ ผมรู้ว่าคุณเย่มีเงิน ถ้าเปรียบเรื่องเงินๆ ทองๆ ผมคงสู้คุณไม่ได้ แต่ว่าประเทศเรามีกฎหมาย ที่นี่คือพื้นที่ของผม ต่อให้คุณมีเงินมากเท่าไหร่ ถ้าผมไม่ให้คุณเข้าไปคุณก็เข้าไปไม่ได้”
“วันนี้คุณจะทำเพื่อคนที่ชอบ ถ้าหากว่าไม่ควักเนื้อออกมาสักหน่อยล่ะก็ ฮ่าๆ อย่าได้คิดจะเข้าไปในวิลล่าเลย!”
จะให้ฉันยอมควักเนื้อตัวเองเหรอ?
เจ้าของบริษัทอสังหาเล็กๆ อย่างนาย คู่ควรเหรอไง!
“ก็ดี คุณจำคำพูดของตัวเองตอนนี้เอาไว้ให้ดี อีกเดี๋ยวเจอกัน!”
เย่เฉินกล่าวพลางเดินไปที่รถ จากนั้นก็หันไปสั่งหลิวเจิ้งคุน “ไป”
“ลูกพี่!”
หลิวเจิ้งคุนไม่อยากจะจบเรื่องแบบนี้ มันน่าขายหน้าเกินไป เป็นถึงนักเลงเบอร์ใหญ่ของอวิ๋นโจว ส่วนอีกคนยังเป็นถึงผู้บริหารเฉินเย่กรุ๊ป
คิดไม่ถึงว่ามาถึงเมืองเสินเฉิงแล้ว แค่หมู่บ้านเล็กๆ ก็ยังเข้าไปไม่ได้
ทว่าเย่เฉินกลับเดินจากไปอย่างแน่วแน่ หลิวเจิ้งคุนก็ไม่รู้จะพูดอะไร
เขาทำได้เพียงชี้หน้าว่านเจิ้งหาว จากนั้นก็สตาร์ทรถ กลับรถแล้วขับออกไป
“เดินทางปลอดภัยนะ คุณเย่ถ้าเปลี่ยนใจแล้ว โทรหาผมได้ตลอดเลยนะ คุณต้องให้หุ้น 30% ของเฉินเย่กรุ๊ปกับผม ฮ่าๆ”
ตอนที่ขับรถจากไป ว่านเจิ้งหาวยังตะโกนไล่หลังรถเย่เฉินอย่างหน้าไม่อาย
หลิวเจิ้งคุนเหยียบคันเร่งแล้วกล่าวกับเย่เฉิน “คุณชายเย่ ว่านเจิ้งหาวคนนี้หน้าด้านเกินไปแล้ว รู้ว่าคุณชายมีเงินก็เลยจงใจจะกรีดเนื้อคุณชาย ถึงคุณชายจะพูดว่ายอมแลกทุกอย่างขอแค่ได้เจอหน้าคุณฉิน แต่จะให้เอาเงินตั้งหมื่นล้านไปให้คนแบบนั้นฟรีๆ มันออกจะเกินไปจริงๆ นะครับ!”
เย่เฉินกล่าวเสียเย็น “ฉันไม่มีทางให้เงินหมื่นล้านให้เขาหรอก”
นี่ไม่ใช่แค่การต่อสู้ของเย่เฉินและว่านเจิ้งหาว แต่น่าจะเป็นการต่อสู้ระหว่างเย่เฉินกับสวี่ฉู่หมิงมากกว่า!
อีกทั้งนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาสองคนสู้กัน!
ถ้าหากว่ากระทั่งว่านเจิ้งหาวคนนี้ยังรับมือไม่ได้ เย่เฉินก็ไม่มีคุณสมบัติจะไปสู้กับสวี่ฉู่หมิง แล้วยิ่งไปกว่านั้นก็คงไม่มีสิทธิ์จะไปแย่งฉินหงเหยียนมาจากสวี่ฉู่หมิง!
เย่เฉินกดโทรศัพท์ “โทรเรียกผู้จัดการเขตเมืองเสินเฉิงทุกคนของบริษัทเอ็กซ์เพรสไป๋ลี่ บริษัทเดลิเวอรี่ถวนถวนรวมไปถึงบริษัทลูกทุกแห่งของเฉินเย่กรุ๊ปให้มาพบฉัน!”
