กลับเข้าสู่วงการบันเทิงอีกครั้ง ทำไมล่ะ ทำไมจู่ ๆ ก็คิดอยากจะกลับเข้าวงการบันเทิง กู้ฝูเซิ่งถามอย่างไม่เข้าใจ
เพราะฉันกังวลว่าลูกจะโดนนางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ลักพาตัวไป เลยต้องตามไปควบคุมดูแล ถ้าบอกว่าเป็นเพราะถูกคำพูดพวกนั้นของกู้หลานอันยั่วยุ กู้ฝูเซิ่งต้องคิดว่าเธอไม่เชื่อใจเขาและโกรธอย่างแน่นอน อันนาเลยต้องดึงลูกชายมาอ้าง
แบบนี้นี่เอง กู้ฝูเซิ่งใคร่ครวญสักครู่แล้วตอบ งั้นก็ได้ ยังไงคุณก็อยู่บ้านเฉย ๆ แบบนี้มาตั้งหลายปีแล้ว คงเบื่อแน่ ๆ ถ้ามีอะไรให้ทำก็ดีเหมือนกัน
เดิมจุดประสงค์คือให้กู้ฝูเซิ่งเห็นด้วยกับการที่ตัวเองจะหวนสู่วงการ แต่เมื่อเห็นเขาตอบตกลงอย่างเบิกบานใจแบบนี้ อันนาก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา กัดฟันเสียงดังกรอด หรือจะเหมือนที่หลานอันพูดว่าเขาเบื่อเธอแล้ว พอพูดถึงเรื่องต้องไกลห่างจากเขาขึ้นมา เขาก็เลยดูมีความสุขแบบนี้
มีอะไรรึเปล่า เมื่อทำตามความต้องการของภรรยาแล้วแต่เธอกลับดูไม่มีความสุข กู้ฝูเซิ่งถามอย่างไม่เข้าใจ
ไม่มีอะไร ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว อันนาพูดเสียงเย็น โยนช้อนที่อยู่ในมือลง จ้องเขม็งไปที่กู้ฝูเซิ่งแวบหนึ่งก่อนเดินขึ้นตึกไป ทิ้งไว้แต่กู้ฝูเซิ่งที่ยืนงงอยู่คนเดียว
กู้หลานอันลงมาในช่วงเวลาสั้น ๆ ด้วยชุดนอกง่าย ๆ จัดแต่งทรงผมเรียบร้อย ส่วนอันนาปรากฏตัวหลังจากที่กู้หลานอันลงมานานมาก แต่งกายด้วยชุดโบราณสีฟ้าอ่อน สวมสร้อยคอแองเจลิน่าโอเชี่ยนคิส ใบหน้าถูกแต่งไว้อย่างงดงาม มองจากไกล ๆ เธองามจนหาที่เปรียบไม่ได้ แต่น่าเสียดาย กู้หลานอันและกู้ฝูเซิ่งกลับไม่ได้ชื่นชมความงามของเธอเลยสักนิด พวกเขาสนใจแต่นาฬิกาที่บอกว่าเป็นเวลา 08.30 น. แล้ว พอเห็นเธอมา พวกเขาก็หันหลังเดินออกไปเลย
เฮ้ กู้ฝูเซิ่ง คุณจะรีบไปตายหรือยังไง เดินเร็วขนาดนั้นทำไม กู้หลานอันหันหลังแล้วเดินออกไปทันทีไม่ได้สนใจอันนา เพราะยังไงกู้หลานอันก็ไม่ได้รู้สึกกับเรื่องสวย ๆ งาม ๆ ตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว แต่เพราะกู้ฝูเซิ่งเดินออกไปเลยเธอจึงรู้สึกไม่พอใจ คิดถึงเมื่อก่อน เธอแต่งหน้านิดเดียว เขาก็ชมเธอไปครึ่งวันแล้ว
ผมไปทำงานสายแล้ว เร็วหน่อยสิคุณ กู้ฝูเซิ่งไม่ได้หันกลับมาและไม่ได้หยุดเดิน เขาก้มมองนาฬิกาข้อมือแล้วตอบ
คุณเป็นเจ้านาย กลัวเรื่องไปสายทำไมกัน อันนายืนอยู่ตรงบันไดได้แต่มองตามหลังเขาจนเขาหายไปจากสายตา โมโหประหนึ่งว่าจะกัดฟันแตกได้ อันนากระทืบเท้าแล้วรีบเดินตามไป
เมื่อสักครู่ที่อันนาปรากฏตัวอย่างจัดเต็ม กู้หลานอันไม่รู้สึกแปลกใจอะไร นึกว่าเธอเตรียมตัวจะออกไปจัดการเรื่องการหวนคืนสู่วงการ แต่เมื่อเห็นเธอและตัวเองต่างก็ขึ้นรถของพ่อเขาก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมา มองอันนาด้วยความสงสัยแล้วถาม แม่ นี่แม่จะออกไปควบคุมกำกับพ่อตอนทำงานเหรอครับ
ควบคุมดูแลอะไรกัน แม่เชื่อใจเขาสุด ๆ เลย รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าอันนาแต่ในใจนั้นไม่ เน้นน้ำเสียงไปที่คำว่าเชื่อใจสองคำนี้
งั้นแม่มานั่งรถพ่อทำไมครับ กู้หลานอันสงสัย ตามความทรงจำของเขา อันนาชาติที่แล้วตอนเข้าวงการและตอนออกจากวงการล้วน สังกัดอยู่ในบริษัทสตาร์คราวน์ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ แต่ว่าทางไปสตาร์คราวน์กับเหิงอันกรุ๊ปคือไปคนละทาง
แม่จะกลับเข้าวงการบันเทิง เลยให้พ่อจัดการให้แม่และลูกสังกัดอยู่ในบริษัทเดียวกัน อันนาตอบอย่างคนมีทางเลือก
ทำไมล่ะครับ เมื่อชาติก่อนแม่… พอพูดได้ครึ่งเดียวถึงได้รู้ว่าพูดผิด กู้หลานอันเลยรีบเปลี่ยนคำพูด เมื่อก่อนแม่สังกัดอยู่บริษัทสตาร์คราวน์ไม่ใช่เหรอครับ
เพื่อช่วยลูกตามจีบคนรักไง อันนาพูดสิ่งที่ตรงกันข้ามด้วยสีหน้าเรียบเฉย
อ้อ กู้หลานอันตอบไปคำเดียวแล้วหันหน้ากลับมาไม่พูดอะไรอีก ในใจว้าวุ่นสับสน แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ดีที่แม่ของเขาเต็มใจจะช่วยตามจีบเจาเยี่ย แต่ว่าเส้นทางที่แม่เลือกไม่เหมือนกับชาติที่แล้ว เขากลับไปเปลี่ยนวิถีความทรงจำของเธอ ทำให้เขากังวลอย่างประหลาดเล็กน้อย
ทำไมดูไม่ดีใจเลย อันนากะพริบตาถาม
ไม่มีอะไรครับ ก็แค่… กู้หลานอันลืมตา หยุดสิ่งที่อยากจะพูดไว้ เดิมทีเขาอยากจะปฏิเสธ ตอนหลังก็คิดว่าไหน ๆ ชะตาชีวิตของตัวเองก็เปลี่ยนไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องกังวลกับการปรากฏตัวของแม่ผู้เป็นสาววายอีก ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนคำพูด แค่รู้สึกว่าหลังจากนี้ผมจะมีที่พึ่งพิงในบริษัทแล้ว
