เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) – เล่มที่ 2 ตอนที่ 49 ภรรยาปกป้องฉันแล้ว

เล่มที่ 2 ตอนที่ 49 ภรรยาปกป้องฉันแล้ว

 เจาเยี่ยไม่พูดอะไร แต่มือจับโทรศัพท์แน่นขึ้นไปอีก เหวินเซินเท่อให้เขาได้มีเวลาคิดอย่างเพียงพอ แล้วพูดอีกครั้งว่า  ถึงแม้จะมีสี่วิธีในการแก้ปัญหาเรื่องนี้ แต่ที่ใช้ได้จริงมีแค่สองข้อ ข้อสองและสามไม่ได้อย่างชัดเจน ขอไม่พูดถึงเรื่องที่กู้หลานอันประทับใจในตัวนายอย่างไรนะ อย่างไรเขาก็เป็นทายาทของตระกูลกู้ แถมยังเป็นดาวรุ่งดวงใหม่ที่กำลังจรัสแสง จะให้เขาสารภาพเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ; แล้วงมเข็มในมหาสมุทรหาแฟนคลับพวกนั้น ไม่ขอพูดถึงเรื่องหาเจอหรือไม่เจอนะ ถึงจะหาเจอ พวกเขาอาจจะไม่มีรูปถ่ายก็ได้ ถึงจะมี กว่าจะได้เปิดเผยออกมา นายก็โดนใส่ร้ายป้ายสีจนถลอกปอกเปิกไปทั้งตัวแล้ว ; วิธีที่หนึ่งและสี่ถึงแม้จะเป็นไปได้ แต่มันก็มีราคาที่ต้องจ่ายอย่างสัมพันธ์กัน วิธีที่หนึ่งถึงแม้จะสะดวกสบายและมีประสิทธิภาพโดยตรงก็ตาม แต่มันจะทำให้ประธานหลินและตระกูลกู้ขุ่นเคืองกันและอาจจะทำให้ธุรกิจของเขาได้รับความเสียหายอย่างหนัก ; แต่วิธีที่สี่ดึงความนิยมจากมวลชนให้ต่ำลงนับว่าเป็นเรื่องเล็ก ลำบากนายแล้ว  พูดจบเหวินเซินเท่อนิ่งเงียบไปสักพัก แล้วพูดต่อว่า  เจาเยี่ย ที่ฉันพูดไปทั้งหมดนี้นายก็คงคิดได้แล้วหรือเปล่าว่านายจะเลือกยังไง?  

         ฉันรับสารภาพได้ แต่ฉันจะไม่ขอโทษ  เจาเยี่ยให้คำตอบอย่างไม่ลังเล หลี่เสียวเหม่ยที่ยืนฟังอยู่ข้าง ๆ รู้สึกไม่สบายใจ ครั้งที่แล้วก็เป็นแบบนี้ พ่อแม่ของเจาเยี่ยทำผิด เดิมทีเจาเยี่ยที่เป็นฝ่ายทนทุกข์ซึ่งควรจะได้รับการเอ็นดู แต่ผลคือแฟนคลับพวกนั้นล้วนมาป้ายสีเขา บอกว่ามีพ่อแม่แบบนั้นเจาเยี่ยก็คงไม่ดีไปกว่าพ่อแม่เขาเท่าไรหรอก ; บอกเจาเยี่ยเป็นลูกชายที่ไม่กตัญญู ไม่เคยคาดคิดว่าพ่อแม่ตัวเองไม่ถูกกันจนทำให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ ทำให้มันกลายเป็นพาดหัวข่าว ไม่เหมาะสมที่จะเป็นบุคคลสาธารณะ ท้ายที่สุดวุ่นวายจนเขาต้องกล่าวขอโทษสำนึกผิดเพื่อให้เหตุการณ์ทั้งหมดยุติ เจาเยี่ยที่เป็นคนทะนงตน พอเกิดเรื่องเอะอะก็จะให้เขาก้มหัว เขาต้องรู้สึกคับข้องใจแค่ไหน ยิ่งคิดยิ่งปวดใจ หลี่เสียวเหม่ยหยิบมือถือออกมา กรอกรหัสเข้าสู่ระบบ กดไปที่หัวข้อวิจารณ์ที่ใส่ร้ายป้ายสีเจาเยี่ยต่าง ๆ ในเวยป๋อขึ้นมา

         แค่รับสารภาพแต่ไม่ขอโทษ นั่นจะทำให้เกิดผลกระทบใหญ่โตต่อนายนะ…  ในฐานะผู้จัดการ เหวินเซินเท่อยังปรารถนาจะเกลี้ยกล่อมเขาต่อ ถึงแม้เขาจะรู้ดีว่าเสียแรงเปล่า

         นี่เป็นขีดจำกัดที่ต่ำที่สุดของฉัน ฉันจะไม่ถอยมากกว่านี้แล้ว ทำตามแบบนี้แหละ ฉัน เจาเยี่ย ไม่ใช่คนประเภทที่ถูกข่าวลือที่ปั้นแต่งขึ้นมาดึงฉันให้ต่ำลงไปได้  เจาเยี่ยยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย อารมณ์ไม่ได้เบิกบานแต่ก็มีความมั่นใจเพียงพอ

         ได้ งั้นฉัน…  เหวินเซินเท่อกำลังจะพูด แต่ได้ยินเสียงประหลาดใจของหลี่เสียวเหม่ยจากโทรศัพท์อีกฝั่งว่า  พี่เจา พี่ไม่ต้องสำนึกผิดแล้ว พี่รีบดูเวยป๋อ [1] ของกู้หลานอัน คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะสารภาพว่าเขาวิ่งชนรถ แถมยังเอาคลิปวิดีโอจากกล้องวงจรปิดโพสต์ลงไปด้วย! 

        พอได้ยินหลี่เสียวเหม่ยพูดแบบนี้ เจาเยี่ยและเหวินเซินเท่อพูดว่า  รอเดี๋ยวนะ  แล้ววางโทรศัพท์ลง รับมือถือของหลี่เสียวเหม่ยมา ก็เห็นกู้หลานอันเพิ่งโพสต์ไม่นาน แต่ทะยานขึ้นสู่รายการค้นหายอดนิยมสองอันดับแรกของเวยป๋อ แฮชแท็กแรกในเวยป๋อมีเนื้อหาเป็นแบบนี้

         ผมเพิ่งไปกินข้าวแล้วกลับบ้านมา กดดูเวยป๋อก็เห็นข่าวเกี่ยวกับเจาเยี่ยขับรถชนผมแล้วหนี มันทำให้ผมหัวเราะลั่นเลย วันนี้ผมอยากจะขอลายเซ็นของเจาเยี่ยให้ได้ เลยวิ่งไปชนรถเขาจนทำให้รถต้องหยุด คิดไม่ถึงว่าจะถูกคนนำไปบิดเบือนได้ถึงขนาดนี้ คนเราสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมด อยากจะแย่งกันเข้าไปกินข้าวในซังเตเพื่ออะไรแบบนั้นจริงเหรอ เรื่องเกิดกลางถนนแบบนี้ยังกล้าบิดเบือนข้อมูลแล้วนำมาป่วนเป็นข่าวใหญ่โต ไม่รู้ว่ามีกล้องวงจรปิดหรือไง? หรือมั่นใจว่าคนอื่นไม่สามารถตรวจสอบกล้องวงจรปิดได้ เพราะฉะนั้นเลยกล้าอวดดีขนาดนี้? เป็นคนดีนี่ชอบถูกรังแกจริง ๆ คิด ๆ ดูแล้วนะเจาเยี่ย ฉันว่าฉันขอเป็นคนใจร้ายดีกว่า ถึงบุคคลผู้อดอยากทั้งหลาย ในเมื่อพวกคุณอยากจะเข้าไปกินข้าวในซังเตกันขนาดนี้ งั้นผมจะทำให้พวกคุณสมหวัง เรื่องนี้เจอกันที่ศาลได้เลย  มีส่วนด้านล่างเป็นคลิปที่ถูกตัดจากกล้องวงจรปิดช่วงเวลาที่เขาวิ่งชนรถ

        แฮชแท็กอีกรายการเป็นรูปหนึ่งรูปเป็นรูปลายเซ็นด้วยมือของเจาเยี่ย

         ฉันเคยไปเซ็นลายเซ็นให้เขาตั้งแต่เมื่อไหร่?   เจาเยี่ยขมวดคิ้วแต่ก็คิดไม่ออก ยื่นโทรศัพท์ให้หลี่เสียวเหม่ย แล้วรับสายโทรศัพท์ของตัวเองพลางถามว่า  ยังอยู่ไหม?  

         อืม อยู่  เสียงมีความสุขของเหวินเซินเท่อลอดผ่านสายโทรศัพท์มา  เจาเยี่ยฉันเห็นข่าวนั้นแล้ว เจ้าเด็กกู้หลานอันคนนี้ใช้ได้เลย กล้าทำกล้ารับ เป็นพวกคนจริง พูดจาก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ แถมยังกล้าขู่เตือนคนพวกนั้นด้วย ถึงแม้เรื่องนี้จะไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย แถมยังกล้าเอาผิดกับคนพวกนั้น ด้วยฐานะตระกูลกู้ของเขา แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้คนพวกนั้นอยู่ไม่สุขไปอีกนานเลย แต่ที่แปลกใจคือทำไมเขาต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้ด้วย? คนพวกนั้นใส่ร้ายแค่นายคนเดียวนี่ ถ้าจะฟ้องก็ต้องเป็นนายที่ต้องฟ้อง เจาเยี่ยนายรู้จักเขาไหม?  

         ไม่รู้จัก  เจาเยี่ยพูดอย่างเมินเฉยมุมปากยกสูงขึ้นเล็กน้อย

         ไม่รู้จักหรือนี่ งั้นทำไมเขาต้องช่วยนายด้วย? เขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ของนายเหรอ?  เหวินเซินเดา  ใช่มะ ไม่อย่างงั้นเขาคงไม่ยอมวิ่งชนรถกลางถนนใหญ่เพื่อลายเซ็นแผ่นเดียวของนายหรอก… 

         เรื่องทั้งหมดก็เคลียร์หมดแล้ว งั้นฉันวางสายก่อนนะ  ยังฟังเหวินเซินเท่อพูดไม่จบเจาเยี่ยก็วางสายแล้ว นั่งลงบนโซฟา กดเข้าไปในเวยป๋อ ป้อนคำว่า  กู้หลานอัน  เข้าไปในช่องค้นหา เข้าไปดูเนื้อหาที่มีทั้งยกยอและลดทอนผสมกันอย่างละครึ่ง ย้อนกลับไปที่หน้าหลัก กดช่องโพสต์ของเวยป๋อ นิ้วมือค้างที่ช่องป้อนข้อมูลอยู่นานมาก ในที่สุดก็กดโพสต์

        พอได้คลิปวิดีโอมา ก็โพสต์ลงเวยป๋อ รีเฟรชหน้าฟีดอย่างต่อเนื่อง ดูพวกกินแตงที่เมื่อสักครู่ยังกล่าวโทษเจาเยี่ยตามกระแสโดยยังไม่รู้ข้อเท็จจริงถูกตบหน้า คำวิจารณ์ต่าง ๆ ถูกเลื่อนลงไป กู้หลานอันออกจากเวยป๋ออย่างสบายใจ ออกจากแอปได้ไม่นานก็ได้รับการแจ้งเตือนข่าวสารจากเวยป๋อของเจาเยี่ย เนื้อหาสั้นมาก เป็นคำพูดเพียงประโยคเดียว แต่ทำให้กู้หลานอันตื่นเต้นจนม้วนตัว

         ตอนนั้นรถขับเรียบไปตามทางด้วยความเร็วต่ำมาก มองจากที่ไกล ๆ อาจจะเข้าใจผิดว่าจอดอยู่ พฤติกรรมของเขาไม่ถือว่าเป็นการวิ่งชนรถ 

         เจาเยี่ย นี่นายทนดูคนอื่นใส่ร้ายฉันไม่ได้จนต้องออกมาปกป้องฉันเลยเหรอ?   กู้หลานอันพูดกับหน้าจอมือถือ แล้วกอดมือถือกลิ้งไปทั่วเตียง

         อันนา  นอนอยู่บนเตียง กำลังปิดตาเพลิดเพลินกับการนวดหน้า อันนาได้ยินเสียงเรียกจากแองเจิลเพื่อนสนิทที่อยู่ด้านข้าง เธอตอบอย่างเฉื่อยชาว่า  หืม?  

         หลานอันชอบเจาเยี่ยมากไหม?  

         ห้ะ?   อันนาได้ยินคำพูดของเธอแล้วสะดุ้งตกใจตื่น ลุกพรวดขึ้นจากเตียง มองพนักงานกำลังตกตะลึงจ้องเธออยู่ อันนายิ้มแหย ๆ โบกมือแล้วพูดแล้ว  พวกเธอออกไปก่อน  แล้วหันศีรษะกลับมามองแองเจิล พูดอย่างประหม่า  เธอรู้แล้วเหรอ?  

         อืม  แองเจิลลุกขึ้นมานั่ง จ้องหน้าขาแล้วพูดกับอันนาด้วยใบหน้าจริงจังว่า  เมื่อก่อนก็ไม่เคยได้ยินว่าหลานอันจะชอบใครเลย ฉันก็นึกว่าเขาจะชอบแต่ตัวเอง คิดไม่ถึงเลยว่าเขาไม่เพียงแค่มีคนที่ชอบ แต่พอคนที่เขาชอบถูกเปิดเผยออกมาเขาก็ทำในสิ่งที่น่าทึ่งมาก สมกับเป็นลูกทูนหัวของฉันจริง ๆ ดูทรงอำนาจ แต่ว่านะอันนา เรื่องที่หลานอันมีคนที่ชอบแล้วเธอก็ไม่บอกฉัน เธอเป็นเพื่อนสนิทประสาอะไรเนี่ย 

         ถูกเปิดเผย? เรื่องที่กู้หลานอันชอบเจาเยี่ยถูกเปิดเผยแล้ว!   อันนาตื่นตระหนกตกใจตาเบิกโพลงมองแองเจิลแล้วถามว่า  เขายังทำสิ่งที่ทำให้คนทึ่งอีก!!! เขาทำอะไรน่ะ!!! เขาเปิดเผยแล้วเหรอ?! ทำไมไม่มาปรึกษากับฉันก่อน!!! เจาเยี่ยก็ยังไม่ได้ชอบเขาเขาก็ทำอย่างนี้แล้ว เขาโง่หรือเปล่าเนี่ย!  

    เชิงอรรถ

       [1] เว่ยป๋อ เป็นเว็บไซต์ทำนองลูกผสมระหว่างทวิตเตอร์กับเฟซบุ๊ก มีอิทธิพลทางการตลาดคล้ายคลึงกับทวิตเตอร์ เป็นหนึ่งในเว็บไซต์ยอดนิยมที่สุดของสาธารณรัฐประชาชนจีน

 

เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi)

เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi)

Status: Ongoing

“พาดหัวข่าว! นักแสดงหน้าใหม่ยอดนิยม “กู้หลานอัน” ไม่เกี่ยงชายหญิง ขอแค่มีเงินก็พร้อมกระโจนเข้าใส่

ทำให้เพื่อนรักสุดทน จัดงานแถลงข่าว เพื่อเปิดโปงธาตุแท้ของเขา ส่งผลให้ยอดผู้ติดตามหายไปหลายล้านคนในพริบตา”

.

บนดาดฟ้าสูง ปรากฏร่างของชายหนุ่มหน้าตาดี ยืนเหม่อลอย น้ำตานองหน้า

ถ้อยคำก่นด่ามากมายสะท้อนก้องอยู่ในหัวของเขา กู้หลานอันหัวเราะทั้งน้ำตา…

ใช่แล้ว คนที่ทำลายชีวิตของเขา ก็คือ ‘เพื่อนรัก’ คนดีของเขานั่นเอง! มิตรภาพจอมปลอมจนถึงวินาทีสุดท้าย

.

ทว่า…ในตอนที่ทุกคนต่างหันหลังให้เขา กลับมีเพียง “เจาเยี่ย” คนรักของเขาเท่านั้น

ที่ยืนหยัดจนถึงที่สุดว่าจะรักเขาตลอดไป… แต่กู้หลานอันไม่สามารถทนมองสภาพตัวเองตอนนี้ได้

และไม่อยากให้เจาเยี่ยลำบากเพราะเขาอีกต่อไป เขาจึงเลือกจบชีวิตลง ณ ตึกสูงแห่งนี้นี่เอง…

.

“หากชาติหน้ามีจริง…ฉันจะบอกรักนาย ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราพบกัน”

.

นับว่าสวรรค์ยังไม่ใจร้ายกับเขามากนัก กู้หลานอันได้ย้อนเวลากลับมาในร่างตนเองเมื่อ 5 ปีก่อน เพื่อแก้ไขอดีตอันโหดร้าย

“ฉันกลับมาแล้ว เจาเยี่ย…”

“แต่…คงเพราะฉันเข้าหานายมากเกินไปสินะ นายถึงกลัวฉันขนาดนั้นน่ะ!!? ”

.

ปฏิบัติการตามจีบหนุ่มเย็นชาของนายซุปตาร์เกิดใหม่ จึงเริ่มต้นขึ้นด้วยประการฉะนี้นี่เอง!

—————–

เจ้าของลิขสิทธิ์ต้นฉบับ : Doufu

ประพันธ์โดย :  花亦北

ลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทยถูกต้องโดย : Glory Forever Co.,LTD (สนพ.กวีบุ๊ค)

บรรณาธิการ :วลีรัตน์ แทนคง

แปลภาษาไทยโดย :  จื่อหลงเอ๋อร์ 紫龙儿

พิสูจน์อักษร : รติรัตน์ หอมลา

—————–

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท