ตอนที่ 247 ตอบโต้กลับ
จับข้าอย่างงั้นเหรอ ข้าจะรอดูก็แล้วกันว่าพวกเจ้าจะสามารถจับข้าได้หรือไม่ ซูหวานหว่านเอ่ยเยาะเย้ย และเปลี่ยนมาล็อกคอเฉียวหน่วนอวี้พร้อมกับใช้กริชจ่อคอของนางเอาไว้ แล้วแบบนี้เจ้ายังกล้าจะมาจับข้าอยู่หรือเปล่า?
เจ้า! นายท่านเฉียวมองไปที่ซูหวานหว่านด้วยสายตาโกรธจัด อย่าทำร้ายนาง! ต่อไปนางจะเป็นสนมขององค์ชายสาม! หากเจ้าฆ่านาง องค์ชายสามจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน!
เฮอะ! ซูหวานหว่านกระตุกยิ้มเย็นชา คิดว่าข้าจะกลัวองค์ชายสามเหรอ พวกเจ้าสองคนต่างหากที่ควรระวังหัวของพวกเจ้าเอาไว้! คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเฉียวผู้สูงส่งเป็นนางสนม ส่วนนายท่านเฉียวก็เป็นคนปล้นทรัพย์สินของตระกูลจ้าว! สารเลว! หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ฮ่องเต้จะยังปล่อยให้เฉียวหน่วนอวี้แต่งงานกับองค์ชายสามอยู่หรือไม่ แล้วฮ่องเต้จะยังให้พวกเจ้าทำกิจการค้าเกลืออยู่หรือ?
ซูหวานหว่านกล่าวออกมาชัดถ้อยชัดคำ นางเป็นคนที่ฉลาด คิดเก่งกว่าเฉียวหน่วนอวี้มาก! แต่ว่านางไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของเขา ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ซูหวานหว่านมีชีวิตที่ดีกว่าไม่ได้ นายท่านเฉียวมองไปที่ซูหวานหว่านพร้อมกับพูดว่า ซูหวานหว่าน! เจ้าอยากรู้ไหมว่าใครเป็นพ่อแท้ ๆ ของเจ้า หากเจ้าอยากรู้ก็ปล่อยลูกสาวของข้าไป แล้วข้าจะบอกเจ้าทันที!
เจ้ารู้งั้นรึ? ซูหวานหว่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ผลักเฉียวหน่วนอวี้ไปหานายท่านเฉียว รีบพูดออกมาเร็วเข้า!
ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน! นายท่านเฉียวได้ประคองตัวของเฉียวหน่วนอวี้เอาไว้ เขาชี้ไปที่ซูหวานหว่าน และพูดออกมาว่า เร็วเข้า! ไปจับตัวนางมาให้ข้า!
แค่คนรับใช้ในบ้านตระกูลเฉียวคิดว่าจะจับตัวของนางได้อย่างงั้นเหรอ ซูหวานหว่านยิ้มออกมาอย่างเย็นชา แล้วกระโดดขึ้นไปเหยียบบนหลังคา ซูหวานหว่านมองลงไปที่คนรับใช้เหล่านั้นที่พยายามไล่ตามจับตัวนาง ก่อนใช้เท้าเตะไปกระเบื้องใต้ฝ่าเท้าให้แตกเป็นสามชิ้น และแตะพุ่งไปทางทั้งสามที่อยู่ข้างหน้า ทำให้พวกเขาตกตะลึง
จากนั้นซูหวานหว่านก็ยกเท้ามาเหยียบแผ่นกระเบื้องที่หัก แตะใส่นายท่านเฉียวทันที ทำให้นายท่านเฉียวรู้สึกตกใจจนต้องรีบหลบ!
ความสามารถของเจ้ามันก็แค่นั้นจะสามารถทำอะไรข้าได้! สู้ความสามารถของคนใช้ภายในบ้านข้าไม่ได้เลยสักนิด! นายท่านเฉียวพูดจาถากถางซูหวานหว่านอย่างมีความสุข แต่ต่อมารอยยิ้มของเขาก็ต้องหุบลง เพราะว่าหมวกที่เขาใส่อยู่โดนตัดจนขาด
ความสามารถของข้าไม่ดี? หึ! ซูหวานหว่านกระตุกยิ้มออกมา และหยิบกระเบื้องอีกแผ่นขึ้นมา ทันทีที่นางหยิบมันขึ้นมา ก็เห็นชัดเจนว่าเฉียวฝู่กำลังก้าวถอยหลังหนี!
ซูหวานหว่านยิ้มเยาะเย้ย โยนกระเบื้องทิ้งไป แล้วเหยียบกระเบื้องบนหลังคาบ้านตระกูลเฉียวถีบตัวลอยขึ้นจากไปทันที
เฉียวฝู่เลยสั่งให้คนใช้ที่เหลือเข้าไปในเรือนเพื่อค้นหาตัวของเฉียวฮูหยิน แต่ไม่ว่าหาอย่างไรก็หาไม่พบ! ในใจของเขาร้อนรนอย่างมาก เฉียวหน่วนอวี้จึงพูดปลอบประโลมว่า ท่านพ่อ ท่านอย่าเพิ่งกังวลไป! แม่จ้าวก็เป็นเพียงยายแก่คนหนึ่ง นางจะหนีออกไปอยู่ข้างนอกตามลำพังได้อย่างไร แล้วที่นี่ก็คือเมืองหลวง นางคงไม่เป็นขอทานอยู่ที่ข้างถนนหรอก เดี๋ยวยายแก่นั่นก็ต้องกลับมาในอีกสองวัน!
ข้ายังกังวลเรื่องสูตรลับอยู่ ตระกูลจ้าวยังไม่ได้บอกสูตรลับนั่นกับข้าเลย เฉียวฝู่พูดพลางขมวดคิ้วแน่น องค์ชายรองบอกเจ้าว่าพบคนที่ทำเกลือได้ดีแล้วอย่างงั้นเหรอ?
องค์ชายรองยังไม่ได้บอก แต่แน่นอนว่าเขาจะต้องหาตัวพบ ท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วงไป เฉียวหน่วนอวี้กล่าวออกมา เมื่อเห็นดวงตาที่ลึกและขุ่นมัวของเฉียวฝู่ที่เต็มไปด้วยแรงอาฆาต พอนางนึกถึงซูหวานหว่าน เฉียวหน่วนอวี้ก็พูดออกมาอีกครั้งว่า ท่านพ่ออย่ากังวลไป ข้าได้ตกลงกับคุณชายถังแล้ว คุณชายถังจะฆ่าซูหวานหว่านเพื่อข้า ในตอนนี้พวกเรามาคิดกันดีกว่าว่ายายแก่นั่นเอาเงินไปซ่อนไว้ที่ไหน!
อืม เฉียวฝู่ตอบรับแล้วทั้งสองคนก็เริ่มคิดวางแผนกันอีกครั้ง
ส่วนอีกด้าน ซูหวานหว่านที่ออกจากบ้านตระกูลเฉียวมา กำลังตะโกนร้องเรียกนกอยู่เป็นเวลานาน แต่ก็ไม่สามารถติดต่อกับนกสองตัวที่นางสั่งให้ติดตามฮูหยินเฉียวได้เลย ทว่ากลับเจองูตัวใหญ่สองสามตัว นางจึงเอานำไก่ออกจากมิติฟาร์มและให้ของกำนัลกับงู จากนั้นพวกมันก็แยกย้ายออกไปทำตามคำสั่งของซูหวานหว่านทันที
บ้านตระกูลถังอยู่ไกลเกินไป ซูหวานหว่านจึงไม่ได้กลับไปพักที่นั่น นางจึงหาโรงเตี๊ยมใกล้ ๆ เพื่อพักผ่อนและหาข้าวกินในเช้านี้ และก็ได้ยินสิ่งที่ลูกค้าที่มาพักพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลเฉียวว่า พวกเจ้ารู้กันหรือยัง เมื่อคืนนี้มีคนใช้ของตระกูลเฉียวนำปลาสด ๆ ตัวเป็น ๆ ไปส่งที่บ้านตระกูลเฉียวกลางดึก! ข้าก็ได้ยินมาอีกว่าทั้งห้องนอนของคุณหนูใหญ่เฉียวและห้องนอนของนายท่านเฉียวมีงูสีดำตัวใหญ่! งูพวกนั้นเข้าไปรัดตัวของพวกเขาเอาไว้สองก่อนจะเลื้อยจากไป! ฉากนั้นมันน่ากลัวมาก!
ตระกูลเฉียวต้องทำเรื่องน่าละอายอีกแล้ว! ดูเอาสิ! หลังจากพูดถึงเรื่องนี้แล้วข้ารู้สึกว่าเกลือในปากรสชาติไม่ดีเลย!
…
ซูหวานหว่านที่ได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก สกุลเฉียวในตอนนี้คงกระโตกกระตากทำอะไรไม่ได้มาก!
อย่างไรก็ตามหลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ซูหวานหว่านฟังพวกเขาพูดถึงตัวนางอีกครั้ง!
พวกเจ้ารู้ไหมว่าคู่หมั้นของคุณชายรองถังหายตัวไปเมื่อคืนนี้! คุณชายรองตามหานางไปทั่ว! ข้าก็ไม่รู้ว่านางนั้นขี้เหร่หรืองามขนาดไหน ถึงทำให้คนอย่างคุณชายรองสกุลถังตกหลุมรักนางได้!
จริง! ข้าได้ยินมาว่าหญิงคนนั้นนางชื่อว่าอะไรนะ… อ่อ! ซูหวานหว่าน อุ๊ย! เจ้ารู้น้อยเกินไปแล้ว ข้าได้ยินมาว่านางมีความสัมพันธ์กับองค์ชายสามมาก่อนด้วย! มีข่าวลือว่านางเคยชอบองค์ชายสาม!
…
นางเริ่มมีข่าวลือพวกนี้แพร่กระจายออกไปตั้งแต่ตอนไหนกัน แน่นอนว่าคนที่จะรู้เรื่องนี้ได้ ต้องเป็นคนที่สืบหาตัวนาง ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ฉีเต๋อหลงจะเป็นคนทำ!
ถึงแม้ว่านางจะไม่ใส่ใจเกี่ยวกับชื่อเสียงของตัวเองสักเท่าไร แต่นางก็ไม่อนุญาตให้คนอื่นมาทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหาย ซูหวานหว่านขบฟันแน่นด้วยความโกรธ และอยากจะสู้กลับแต่นางไม่สามารถต่อสู้กับฉีเต๋อหลงแบบซึ้ง ๆ หน้าได้ หลังจากได้กินอาหารเช้าซูหวานหว่านก็เข้าไปนั่งในห้องพัก โดยนึกถึงนกสองตัวที่นางสั่งให้พวกมันติดตามตัวฉีเต๋อหลงตลอดเวลาได้ นางเลยหยิบพู่กันจีน หมึกดำ กระดาษ และหินฝนหมึกออกมาจากมิติฟาร์ม แล้วเขียนร่างข้อความขึ้น
‘เหตุใดหญิงสาวถึงไม่ชอบกลับบ้านตอนดึก ๆ เหตุใดผู้ชายถึงออกไปข้างนอกบ่อย ๆ ในตอนกลางคืน? เหตุใดคนที่อยู่ในโรงเตี๊ยมมักได้ยินเสียงร้องครวญครางจากชายหญิง โปรดกลั้นหายใจ! อย่าบอกคนอื่น! รักพัวพันระหว่างองค์ชายรูปงามกับสาวงามแห่งสกุลสูงส่งที่โรงเตี๊ยมเทียนจูห้องห้าศูนย์สอง!’
จาก คนสัญจรผู้ใจดีที่รักชีวิต!
เมื่อเขียนเสร็จก็ตรวจทานดูอีกครั้ง แล้วปล่อยให้นกคาบกระดาษออกไปทิ้งตามถนนหนทาง เมื่อผู้คนเห็นกระดาษเหล่านี้ก็คงคิดเป็นบทความที่เขียนจากใครสักคน จึงหยิบมันขึ้นมาเปิดอ่านทันที และเนื้อหาของมันก็สามารถดึงดูดผู้คนได้ทันที! หลังจากที่อ่านจบผู้คนก็ส่งต่อ ๆ บอกกันไป และพวกเขาก็พากันไปพักที่โรงเตี๊ยมเทียนจูทันที!
…
นี่คือสิ่งที่ซูหวานหว่านได้คาดการณ์เอาไว้อยู่แล้ว เนื่องจากฉีเต๋อหลงและเฉียวหน่วนอวี้ทำร้ายนางก่อน เช่นนั้นแล้วนางก็จะเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาให้ทุกคนได้รับรู้!
มุมปากของซูหวานหว่านกระตุกยิ้มชั่วร้าย และใบหน้าเล็ก ๆ ที่บอบบางของนางก็เต็มไปด้วยพลังและเสน่ห์ เปรียบเหมือนกับดอกไม้นับร้อยเบ่งบานแก่งแย่งชิงความงามนั่นเอง!
ซูหวานหว่านเขียนจดหมายขึ้นมาอีกฉบับ และสวมหน้ากากเดินไปที่โรงเตี๊ยมเทียนจูเพื่อไปเปิดห้องพัก แต่ใครไปจะไปรู้ว่ามันไม่มีห้องว่างให้นาง!
เหลือเพียงกุญแจห้องหมายเลขห้องศูนย์สองยังแขวนอยู่ตรงนั้น!
ซูหวานหว่านครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากนางไม่มีห้องพักเหลืออยู่ นางจึงเข้ามากินอาหารก็ยังดี แล้วนางคงจะต้องเปลี่ยนแผนไปทำอย่างอื่นแล้ว!
ซูหวานหว่านหมายจะเล่นงานฉีเต๋อหลงกับเฉียวหน่วนอวี้กลับโดยการใช้วิธีผีหยิ่งซี่*[1] ซูหวานหว่านจะต้องสร้างจุดสนใจเอาไว้ด้านนอก เพื่อให้ทุกคนสนใจในการกระทำของซูหวานหว่านที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามากกว่า นางได้จ้างคนสองคนที่เดินผ่านไปผ่านมาพร้อมกับให้เงิน และขอให้พวกเขาช่วยกระจายข่าวบอกว่ามีละครผีหยิ่งซี่ให้ดูโดยไม่เสียตัง เวลาผ่านไปไม่นานคนก็เดินเข้ามานั่งจนเต็มไปหมด!
บนภาพเงาสะท้อนนั้น ก็มีตัวละครหญิงสาวและชายหนุ่มปรากฏขึ้น ทั้งสองคนนั่งจับมือกัน
ซูหวานหว่านก็มองไปที่กลุ่มฝูงชน และคลี่ยิ้มออกมา งานหลักของนางกำลังมาแล้ว!
——————————————————————————————————————
[1] 皮影戏 ผีหยิ่งซี่ เป็นโรงละครเงาที่ใช้หุ่นหนังเล่น คล้ายหนังตะลุงของไทย
**ประกาศด่วนจากEnjoyBook**
กิจกรรม May Day Enjoy 300% อัประห่ำรับวันแรงงาน
(ระยะเวลากิจกรรม 29 เม.ย. – 2 พ.ค. 65 )
อัปตอนเพิ่ม สูงสุด 156 ตอน
