สีหน้าของพ่อลูกถังนั้นเปลี่ยนสีไปทันที พวกเขานั้นไม่นึกฝันว่ามันกลับจะกลายเป็นเรื่องเช่นนี้ไป
มันต้องมีใครชักใยอยู่เบื้องหลังแน่!
เพียงแค่ว่าในเวลานี้ต่อให้จะมีอีกร้อยปากพวกเขาก็คงไม่อาจจะอธิบายได้แล้ว!
เซี่ยหัวนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมา ข้านั้นแค่มาตามคำเรียกร้องของผู้คนเท่านั้น มีหรือที่เซี่ยผู้นี้จะมาปรักปรำพวกเจ้า? หากพวกเจ้าอยากจะตบหน้าเซี่ยผู้นี้คืนมันก็ไม่ยากเย็นใดๆ เลย แค่ให้ผู้บรรลุสวรรค์ความเข้ากันได้หนึ่งนั้นมันมาหลอมโอสถสวรรค์ต่อหน้าผู้คนก็พอ เซี่ยผู้นี้จะกราบขอโทษตระกูลถังต่อหน้าคนเลย!
ถังหยูนั้นได้แต่ทำหน้าเหยเกเพราะต่อให้จะไปเรียกเย่หยวนออกมาตอนนี้มันก็คงไม่มีประโยชน์ใด
หนึ่งเดือนก่อนนั้นเย่หยวนได้เข้าสู่การเก็บตัวอย่างปิดตายแล้ว
การไปรบกวนเย่หยวนในเวลานี้หากไปทำให้เรื่องสำคัญของเขาผิดพลาดเย่หยวนคงได้สังหารผู้คนจริงๆ แน่!
ได้เห็นสองพ่อลูกนิ่งเงียบไปแบบนั้นเซี่ยหัวก็ยิ่งเย้ยหยันหนักกว่าเก่า ทำไมเล่า? เรียกมันออกมาไม่ได้หรือว่า… มันจะหลอมโอสถไม่ได้กันแน่?
นายท่าน พี่เย่หยวนนั้นกำลังอยู่ในการเก็บตัวช่วงสำคัญจริงๆ หลังจากที่เขาออกมาแล้วข้าจะพาเขาไปหลอมโอสถให้ท่านดูแน่! ถังหยูกล่าวขึ้นมาอย่างหมดหนทาง
หึ บังเอิญเสียจริง! วินาทีที่เซี่ยคนนี้มาถึงมันก็เข้าสู่ช่วงสำคัญของการเก็บตัวเลยหรือ? ดูท่าตั้งแต่ที่ข่าวนี้แพร่ออกไปนั้นมันจะเก็บตัวมาตลอดเลยใช่หรือไม่เล่า? เซี่ยหัวกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน
เรื่องนั้น… ถังหยูนั้นไม่อาจจะตอบใดๆ กลับไปได้
เย่หยวนนั้นไม่เคยจะปรากฏหน้าออกมาให้คนเห็น เขาเองก็ไม่รู้ต้องทำอย่างไร
มันช่วยไม่ได้ที่คนทั้งหลายจะไม่คิดเชื่อถือขึ้นมาเพราะว่าเรื่องราวเช่นนี้ต่อให้จะเป็นใคร มันก็คงเกิดความแคลงใจขึ้นมาบ้าง
เอาล่ะ เลิกพูดจาไร้สาระเสียที! ในเมื่อผู้บรรลุสวรรค์นั้นมันไม่คิดออกมาแล้ว ข้าก็จะขอเข้าไปบุกค้นบ้านเจ้าแล้ว!
ภายใต้คำสั่งของเซี่ยหัวนั้นเหล่าทหารทั้งหลายต่างเหมือนดั่งหมาบ้าบุกเข้าไปภายในบ้านตระกูลถังทันที
ถังจินหัวหน้าซีดขาวลงพร้อมร้องขึ้นมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ ท่านเซี่ยหัว ท่านทำเช่นนี้ได้อย่างไร? ท่านไม่รู้หรือว่าตระกูลถังเรา…
แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบถังหยูก็ยกมือขึ้นมาปิดปากเขาไว้
ถังหยูนั้นรู้ดีว่าพ่อของตนจะยกเอานามขององค์ชายรองขึ้นมาพูด
แต่ใครเล่าที่อยู่เบื้องหลังเซี่ยหัวนี้?
เขาคนนั้นคือราชครูหลินหลาน!
มีหรือที่เซี่ยหัวจะมากลัวนามขององค์ชายรองใดๆ?
พูดไปตอนนี้มันก็มีแต่จะแสดงความโง่ออกมาให้คนเห็นเท่านั้น!
เซี่ยหัวนั้นหันมามองถังหยูด้วยรอยยิ้ม ถังหยู ตั้งแต่ที่แขนเจ้าขาดไปนั้นดูเจ้าจะฉลาดขึ้นทุกวัน! แล้วเจ้าจะยอมแพ้อย่างไม่คิดขัดขืนเลยสินะ?
ถังหยูนั้นผงะไปก่อนจะกัดฟันตอบ เซี่ยหัว เจ้าจะได้เสียใจ!
เซี่ยหัวหัวเราะขึ้นมา ในอาณาจักรตะวันออกนี้นอกจากท่านอาจารย์และฝ่าบาทแล้วมันก็ยังไม่เคยจะมีใครทำให้เซี่ยหัวคนนี้เสียใจภายหลังได้เลย! มา พวกเรา! จับมันมัด!
ข้างๆ เซี่ยหัวนั้นมีทหารร่างใหญ่สองคนก้าวออกมาเตะท้องถังหยูจนเขาต้องทรุดลงไปกองกับพื้นทันที
ใบหน้าของถังหยูนั้นมันเต็มไปด้วยเหงื่อจากความเจ็บปวดก่อนจะกระอักเลือดขึ้น
แต่ทหารทั้งสองนั้นก็ไม่คิดเปิดโอกาสให้เขาได้ตั้งตัวใดๆ รีบจับเขามัดมือมัดเท้าไว้ทันที
เมื่อจับสองพ่อลูกถังได้แล้วเซี่ยหัวก็ก้าวเดินบุกเข้าไปในบ้านตระกูลถังทันที
เมื่อลองสอบถามไปแล้วไม่นานเซี่ยหัวก็ได้รู้ว่าที่พักของเย่หยวนมันอยู่ที่ไหน
หึๆ มันรู้จะเลือกที่ดีจริงๆ เพียงแค่ว่ามาวางท่าเป็นเก็บตัวตอนนี้ เจ้าจะหลอมโอสถสวรรค์ได้จริงๆ หรือ? น่าขันนัก! ขยะมันก็เป็นแค่ขยะเท่านั้น! มีหรือที่ผู้บรรลุสวรรค์มันจะมาหลอมโอสถได้? พวกเจ้า! ไปทำลายประตูมันทิ้งหน่อย! เซี่ยหัวร้องสั่งพร้อมชี้ไปทางประตูห้องพักของเย่หยวน
ทหารชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นปลายสองคนจึงได้ก้าวขึ้นมาพร้อมเตรียมยกเท้าถีบประตู
แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดแสงวาบสว่างขึ้นมาจากประตูพร้อมด้วยปราณดาบมากมายพุ่งทะลักเข้าใส่ร่างของทหารทั้งสองคนนั้น
ปัง ปัง ปัง…
ทหารทั้งสองที่ไม่ทันตั้งตัวนั้นต้องถูกซัดจนลอยลิ่วไป
เซี่ยหัวนั้นหน้าซีดด้วยความตกตะลึง
เขานั้นได้ยินมาว่าผู้บรรลุสวรรค์คนนี้มันมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นกลาง แต่ทำไมจึงสามารถจะวางค่ายกลที่แข็งแกร่งปานนี้ได้?
เซี่ยหัวนั้นรีบหันหน้ากลับมาทางสองพ่อลูกตระกูลถังที่กำลังนั่งอยู่บนพื้น พวกเจ้ารู้ว่ามันมีเขตแดนปิดกั้น?
ถังหยูยิ้มเย้ยขึ้นทันทีที่ได้ยิน
แน่นอนว่าเขาย่อมรู้!
แต่เรื่องอะไรเขาต้องไปบอก!
ผัวะ!
เซี่ยหัวซัดฝ่ามือลงบนหน้าของถังหยูจนเขาลอยลิ่วออกไปทันที
ฝ่ามือนี้มันสุดแสนจะหนักหน่วงจนทำให้หน้าของถังหยูบวมขึ้นทันที
เซี่ยหัวหัวเราะเย้ยขึ้น ดูท่าพวกเจ้าพ่อลูกมันจะเป็นพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาแล้ว! พวกเจ้า! กระทืบมันให้หนัก!
ภายใต้คำสั่งนั้นเหล่าทหารหลายคนก็รีบเข้าไปรุมกระทืบคนทั้งสอง
เหล่าทหารทั้งหลายนั้นมิใช่จะอ่อนแอ แต่ละหมัดแต่ละเท้าของพวกเขานั้นมันทำให้พ่อลูกตระกูลถังแทบตายตกลง
เมื่อเซี่ยหัวได้เห็นเช่นนั้นแล้วเขาก็ค่อยโล่งขึ้นมาหน่อย
เขาหัวเราะเย้ยขึ้นมา แค่เขตแดนปิดกั้นนี้มันก็คิดจะหยุดเซี่ยคนนี้หรือ จะไม่ประเมินตัวเองจนเกินไปแล้ว!
เขานั้นค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ประตูพร้อมด้วยคลื่นพลังรุนแรงที่ปะทุขึ้นจากร่าง
เซี่ยหัวนั้นเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นสุด กำลังของเขาย่อมจะเหนือล้ำกว่าคนทั้งหลายไปมาก
เขานั้นไม่เชื่อว่าแค่เขตแดนปิดกั้นนี้มันจะหยุดเขาลงได้!
หยุด! แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ลงมืออะไรออกไปมันก็เกิดเสียงร้องหนึ่งดังขึ้นมา
เซี่ยหัวนั้นหันมามองทางต้นเสียงก่อนจะยิ้มตอบไป เป็นองค์ชายรองกับอาจารย์หยุนนี่เองที่มาถึง เซี่ยขอคารวะ
ท่าทางของเขานั้นไม่ได้โอหังจนเกินรับแต่ก็ไม่ได้อ่อนน้อมแต่อย่างใด เป็นท่าทางที่ไม่คิดสนใจคนทั้งสอง
องค์ชายรองนั้นยังพอว่า แต่เขานั้นกลับไม่สนใจแม้แต่หลู่หยุน
แม้ว่าหลู่หยุนนั้นจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่เช่นเดียวกับหลินหลานแต่ตำแหน่งสถานะของพวกเขานั้นแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
เพราะจะอย่างไรเสียหลินหลายนั้นก็เป็นนักหลอมโอสถสวรรค์ สถานะของเขานั้นย่อมจะสูงส่งกว่าคนรุ่นเดียวกันไปมากและยังได้รับการแต่งตั้งแต่องค์จักรพรรดิให้เป็นราชครูด้วย
องค์ชายรองนั้นหรี่ตาจ้องเซี่ยหัวพร้อมกล่าว เซี่ยหัว ทำเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร? เจ้าพาคนมากมายมาทำลายข้าวของพร้อมยังจะคิดทำร้ายเย่หยวน เจ้าไม่เหยียบหน้าองค์ชายผู้นี้ไปเลยเล่า?
เซี่ยหัวยิ้มตอบกลับมา องค์ชายก็กล่าวไม่ถูก เซี่ยผู้นี้แค่มาในฐานะตัวแทนของวงการโอสถสวรรค์แห่งอาณาจักรตะวันออก เรื่องของตระกูลถังนั้นข้าทำอะไรผิดหรือ? พวกเขานั้นปล่อยข่าวลือสร้างความวุ่นวาย คนเช่นนี้มันก็ต้องได้รับโทษตามที่สมควรมิใช่หรืออย่างไรกัน?
องค์ชายรองนั้นยิ้มตอบกลับไป เซี่ยหัว องค์ชายผู้นี้ไม่เคยจะทำอะไรลบหลู่เจ้ามาก่อน! ดูท่าเรื่องวันนี้มันคงมีเจ้าพี่ชายของข้านั้นอยู่เบื้องหลังใช่หรือไม่? บุกค้นบ้านตระกูลถังเช่นนี้… หึๆ มันคงคิดจะเชือดไก่ให้องค์ชายผู้นี้ดู?
เซี่ยหัวตอบกลับมาอย่างเรียบเฉย องค์ชายคิดมากไปแล้ว! ท่านคิดว่าองค์ชายใหญ่นั้นจะพูดสั่งอาจารย์ข้าได้หรือ?
เมื่อองค์ชายรองได้ยินเช่นนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีไปทันที
เซี่ยหัวนั้นกล่าวปิดทางหนีของเขาไปสิ้น
มันมีคนเดียวที่พอจะสามารถสั่งอะไรหลินหลานได้ในอาณาจักรตะวันออกนี้ เขาคนนั้นก็คือองค์จักรพรรดิเพียงผู้เดียวเท่านั้น!
ในเวลานี้หลู่หยุนที่เงียบมานานก็ได้กล่าวขึ้นขัด เซี่ยหัว ถึงว่าไว้หน้าเฒ่าๆ ของข้านี้ ว่าอย่างไรเล่า?
เซี่ยหัวที่ได้ยินก็หน้าซีดผงะไป เขานั้นไม่ไว้หน้าองค์ชายรองได้แต่หลู่หยุนนั้นคือยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ หากวัดกันแล้วตำแหน่งของเขาเองก็ไม่ได้ต่ำต้อยไปกว่าอาจารย์ของเขามากนัก
หน้านี้มันใหญ่เกินกว่าจะเมิน!
หลังจากเงียบไปพักหนึ่งสุดท้ายเซี่ยหัวก็ตอบกลับมา อาจารย์หยุนนั้นมีตำแหน่งสูงล้ำฟ้าเรื่องเช่นนี้ท่านอย่าได้ลดตัวมายุ่งเลยจะดีกว่าหรือไม่? ท่านจำเป็นต้องมายุ่งเกี่ยวกับการแย่งชิงบัลลังก์อันยุ่งเหยิงนี้ด้วยหรือ?
หลู่หยุนยิ้มตอบกลับไป หลินหลานเองก็ยุ่งมิใช่หรือ?
เซี่ยหัวขมวดคิ้วแน่น เรื่องนี้เซี่ยผู้นี้แค่ทำตามที่ได้เห็นจากความจริง ไม่เกี่ยวกับอาจารย์ท่านเลย! คำพูดของอาจารย์หยุนมันไม่ถูกแล้ว!
หลู่หยุนตอบกลับไป ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วเรื่องของเย่หยวนและตระกูลถังนี้ หลู่ผู้นี้ก็จะขอยุ่ง! เจ้าจะทำอย่างไรเล่า?
เซี่ยหัวหน้าซีดขาวลงไปเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกดดันจากอีกฝ่าย
ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่นั้นเป็นตัวตนที่เหนือล้ำระดับของอาณาจักรตะวันออกไปมากนัก
ก่อนที่จะมานั้นเขาก็ไม่นึกฝันว่าตัวหลู่หยุนจะมายุ่งเกี่ยวด้วยเช่นนี้
หึๆ น้องหลู่นั้นมีตำแหน่งสูงล้ำฟ้า ทำไมต้องมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเด็กๆ มันด้วย? ถือว่าเห็นแก่หน้าข้าและถอยกลับไปจะได้หรือไม่?
ก่อนที่เซี่ยหัวจะทันได้ตอบอะไรออกไปมันก็มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมา!
………
