ได้ยินดังนั้น กู้ชูหน่วนแทบอยากจะตีเขาให้ตายให้ได้
นางใช้ประโยชน์จากหลักการของรูเล็กๆเป็นกระจก อยู่ที่ไกลๆส่องลำแสงมาบนช่องที่หน้าต่าง เซียวหยู่เซวียนเพียงแค่เดินหมากตามตำแหน่งช่องที่หน้าต่าง ไม่นานก็สามารถฆ่าเทพหมากกระดานได้แล้ว
บังเอิญเขาทำตามช่องสี่เหลี่ยมก็สามารถเดินผิดได้
กู้ชูหน่วนสงสัยอย่างหนักว่าเขาเข้าใจคณิตศาสตร์หรือไม่
หากไม่ใช่เพราะนางระวังมากขึ้น ทุกครั้งที่วางหมาก ก็ล้วนเหลือทางข้างหลังไว้ หมากรุกเกมนี้นางก็คงจะแพ้เป็นแน่แล้ว
แม้ว่าครั้งนี้จะชนะ แต่นางต้องใช้เวลาไม่น้อย ทั้งยังจะสิ้นเปลืองเซลล์สมองของนางเกือบหมด
หลิวเยว่อวี่ฮุยล้อมรอบเข้ามา “พี่ใหญ่ ทักษะหมากรุกของท่านเปลี่ยนเป็นยอดเยี่ยมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
เซียวหยู่เซวียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ก็แค่วางหมาก ข้าหลับตาก็สามารถเอาชนะเทพหมากกระดานได้”
เทพหมากกระดานเดินหน้างอคอหักเข้ามา
แพ้ให้อาจารย์ก็แล้วไป แม้แต่เซียวหยู่เซวียนที่เที่ยวสนุกไปวันๆประเภทนี้ทำไมถึงแพ้ได้?
หรือว่าทักษะหมากรุกของเขาย่ำแย่มากจริงๆ?
ความภาคภูมิใจในทักษะหมากรุกก่อนหน้านี้ เวลานี้ในสายตาของเทพหมากกระดานเหลือเพียงความน่าขัน
“อาจารย์…….”
กู้ชูหน่วนรีบยั้ง “เจ้าแพ้แล้ว ดังนั้นสัญญาเดิมพันของพวกเราเริ่มมีผลอย่างเป็นทางการตั้งแต่ตอนนี้ ข้าไม่ใช่อาจารย์ของท่านอีกแล้ว ท่านไม่ต้องเรียกข้าว่าอาจารย์แล้ว”
“เป็นอาจารย์หนึ่งวัน ก็เป็นอาจารย์ชั่วชีวิต อาจารย์ ท่านผู้อาวุโสท่านจะเป็นอาจารย์ของข้าตลอดไป”
เมื่อได้ยินคำพูดที่เต็มไปด้วยพลังความถูกต้องของเขา กู้ชูหน่วนควรจะรู้สึกซาบซึ้ง แต่นางซาบซึ้งไม่ได้
“หากข้ารับท่านเป็นลูกศิษย์ต่อไป คนอื่นจะหัวเราะเยาะข้าที่ไม่รักษาคำพูด” นางชี้นำอย่างมีขั้นตอน บังคับให้เขาล้มเลิก
“ไม่เกี่ยวกับอาจารย์ เป็นข้าที่หน้าด้านหน้าทนขอร้องจะเป็นลูกศิษย์ของท่านต่อ”
“……”
กู้ชูหน่วนอยากมอบตั๋วเครื่องบินให้เขาใบหนึ่ง ไกลได้แค่ไหนก็บินไปไกลเท่านั้นประเภทนั้น
เซียวหยู่เซวียนหัวเราะเหอะๆ “นางไม่ยอมรับท่านเป็นลูกศิษย์ ข้าสามารถฝืนรับท่านไว้ได้”
“ขอบังอาจถามคุณชายเซียว เมื่อครู่ทั้งๆที่เห็นได้ชัดว่าท่านได้เปรียบ ทำไมถึงต้องเดินตำแหน่งม้า?”
ตำแหน่งม้า?
ตำแหน่งม้าคือตำแหน่งอะไร?
เซียวหยู่เซวียนมองไปทางกู้ชูหน่วน กะพริบตาขอให้นางสอน บังเอิญยัยขี้เหร่ก็เพิกเฉยต่อเขาโดยตรง
เมื่อเห็นว่าทุกคนล้วนกำลังมองดูเขาอยู่ เซียวหยู่เซวียนทำได้เพียงแถข้างๆคูๆ “อันนี้……เทพหมากกระดานในใจของท่านก็เข้าใจไม่ใช่หรือ?”
ประโยคนี้ทำให้เทพหมากกระดานรู้สึกงงงัน
เขาเข้าใจอะไร?
ตอนนี้ผู้คนมากมาย แม้ว่าเทพหมากกระดานจะไม่เข้าใจ ก็ทำได้เพียงฝืนยอมรับแล้ว “คุณชายเซียวปกติไม่ได้แสดงออก พอแสดงออกมาก็ทำให้คนตะลึง ทำให้คนเลื่อมใสจริงๆ”
“ที่ข้าทำได้มีตั้งมากมาย นี่ก็แค่ความเป็นจริงส่วนหนึ่งเท่านั้น”
“อ๋อ ไม่รู้ว่าคุณชายเซียวยังช่ำชองอะไรอีกหรือ?”
“เอ่อ……อันนี้พูดแล้วก็ยาว เหล่าอาจารย์ล้วนอยู่ตรงนี้ ข้ายังต้องเข้าเรียน ก็ไม่พูดเรื่อยเปื่อยกับท่านแล้ว”
คนในวิทยาลัยล้วนถูกเซียวหยู่เซวียนทำให้ตะลึงจนอึ้งไปแล้ว
พวกเขาไม่กล้าจินตนาการโดยสิ้นเชิงว่า แค่เซียวหยู่เซวียนที่ไม่เอาถ่านผู้หนึ่งก็สามารถชนะเทพหมากกระดานได้
อาจารย์สวีและอาจารย์หรงสบตากัน ก็เห็นความกังขาในดวงตาของฝ่ายตรงข้ามได้
กลับเป็นอาจารย์ใหญ่ที่ดูเหมือนว่าจะเข้าใจอะไรบางอย่าง ให้ทุกคนนั่งลง
“วันนี้มาที่ห้องเรียนก็ไม่ได้มีเรื่องอะไร ก็แค่มาดูผู้นำสองคนแรกของงานชุมนุมแข่งขันบุ๋นแล้วถือโอกาสบอกทุกคนว่า งานชุมนุมล่าสมบัติยี่สิบปีมีหนึ่งครั้งเปลี่ยนเป็นสิบแปดปีมีครั้งหนึ่ง และจะจัดขึ้นในวันที่สิบห้าของเดือนถัดไป”
“ว้าว…….”
ในห้องเรียนวุ่นวายไปหมด ฝูงชนต่างตื่นเต้น
“ข้าได้ยินไม่ผิดหรอกนะ เดือนหน้าวันที่สิบห้าจะมีการจัดงานชุมนุมล่าสมบัติ? ข้าคิดว่าชั่วชีวิตนี้จะเข้าไปที่ภูเขาสืบมังกรไม่ได้ซะแล้ว”
“ข้าตื่นเต้นยิ่งนัก ข้ากำลังฝันอยู่หรือไม่ เจ้ารีบตีข้าหน่อย”
“หากว่าเดือนหน้าสามารถหาสมบัติบางอย่างในภูเขาสืบมังกรได้ งั้น……งั้นก็ไม่ใช่ว่ารวยแล้วหรือ”
กู้ชูหน่วนหันไปหาเซียวหยู่เซวียน “งานชุมนุมล่าสมบัติ? หมายความว่าอะไร?”
