อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 421 ยาอายุวัฒนะ
เย่จิ่งหานเอื้อมมือ ขวางร่างกายอ่อนโยนอ่อนระทวยของเสี่ยวลู่ไว้ ให้นางกับกู้ชูหน่วนรักษาระยะห่างกัน
เสี่ยวลู่พูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “แม่นางกู้ ดูสามีของท่านสิ ดีกับท่านจริงๆ เสี่ยวลู่อิจฉายิ่งนัก หาโอกาสแนะนำสามีแบบนี้ให้เสี่ยวลู่สักโหลสิ”
กู้ชูหน่วนเลิกคิ้ว
แนะนำสามีสักโหล?
นี่ไม่ใช่ศัพท์ยุคปัจจุบันหรือ? เสี่ยวลู่พูดภาษาแบบนี้ได้อย่างไร?
เป็นเรื่องบังเอิญ หรือว่า…..?
กู้ชูหน่วนเดินผ่านเย่จิ่งหาน ขยิบตาให้กับเสี่ยวลู่ พร้อมหัวเราะพูดขึ้นว่า “พี่เสี่ยวลู่ หรือว่า ข้ายกสามีของข้าให้เจ้า?”
“ไม่ไม่ไม่ เสี่ยวลู่ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่ออีกหลายปี ของดีเช่นนี้ ข้าไม่มีบุญครอบครอง”
ผู้คนด้านข้างต่างตกตะลึง สองคนที่สวมหน้ากากนั้นเป็นใครกันแน่ ที่สามารถทำให้เสี่ยวลู่เจ้าของกิจการงานประมูลเฟิงเซียงให้การต้อนรับถึงเพียงนี้ ยังมารับด้วยตนเอง
อ๋องเจ๋อก็มาแล้ว เขาอยู่ในห้องส่วนตัว มองเห็นทุกอย่างที่อยู่ด้านล่าง
เพียงมองแค่แวบแรก เขาก็รู้แล้วว่าคือกู้ชูหน่วน รูปร่างที่งดงามเช่นนี้ นอกจากกู้ชูหน่วนก็ไม่มีใครอื่นแล้ว
แต่ผู้ชายสวมหน้ากากที่อยู่ด้านข้าง คืออ๋องหานหรือ?
ปกติอ๋องหานสวมหน้ากากไม่ใช่หน้ากากผีหรือ? ทำไมวันนี้ถึงเปลี่ยน?
แล้วก็มองดูเท้าทั้งคู่ของเขาที่หายดีแล้ว ตลอดจนความมีอำนาจเหนือกว่าและสูงส่ง ในใจอ๋องเจ๋อรู้สึกแปลกๆ
กู้ชูหน่วนหายสาบสูญไปตั้งนานขนาดนั้น ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน ตอนนี้กลับมาปรากฏอยู่ที่นี่?
หรือว่านางก็รู้ข่าว ที่จัดประมูลเฟิงเซียงมีงานประมูลครั้งใหญ่ จึงเดินทางมา?
ไม่เจอกันนาน หว่างคิ้วของนาง แลดูมุ่งมั่นขึ้นเยอะแล้ว รอยยิ้มก็แฝงไปด้วยความผันผวน
หรือว่า นางอยู่ในจวนอ๋องหานอย่างไม่มีความสุข?
อ๋องเจ๋ออยากเข้าไปทักทายนาง ฝีเท้ากลับหนักแน่นก้าวไม่ขึ้น
กู้ชูหยุนเดินออกมา แววตาของนางลึกซึ้งซับซ้อน ไม่รู้ว่าจำกู้ชูหน่วนได้ไหม
ที่สามารถมองเห็นก็คือ แววตาของนางเฉียบคมกว่าเมื่อก่อนมาก
“ทั้งสองท่าน ที่คนเยอะวุ่นวาย ตามข้าไปชั้นสามดีไหม” เสี่ยวลู่หัวเราะพร้อมพูดขึ้น
“ดี” กู้ชูหน่วนตกลงทันที
ไม่ทันได้สังเกตว่า ปกติชั้นสามจะไม่เชิญคนภายในเข้าไป
มีเพียงเจ้าของกิจการที่จัดประมูลเฟิงเซียงที่สามารถเข้าไปได้ แต่ตอนนี้ พวกเขากับเชิญพวกนางเข้าไป
ในที่ประมูลตื่นตระหนกกันขึ้นมาอีกครั้ง
“สองคนนี้ มีเงินร่ำรวยยิ่งกว่าอ๋องเทพสงคราม? เสี่ยวลู่ถึงกับเชิญไปชั้นสามด้วยตนเอง?”
“ข้าว่าเป็นไปได้ ตอนนั้นอ๋องเทพสงครามกับพระชายา ก็ไม่มีสิทธิ์ถูกเชิญไปในชั้นสาม”
“หรือว่าเป็นเจ้านายใหญ่ของกิจการงานประมูล?”
“นี่เป็นไปไม่ได้มั้ง เจ้าของกิจการที่จัดประมูลเฟิงเซียง ถึงตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นใครไม่ใช่หรือ?”
เย่จิ่งหานไม่พูดอะไร เพียงเดินตามพวกนางไปยังชั้นสาม
ในใจคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ที่จัดประมูลเฟิงเซียงเชิญพวกเขาไปยังชั้นสามเพื่ออะไร
แววตากู้ชูหยุนฉายแววความอิจฉา อิจฉาอย่างรุนแรง
ในห้องส่วนตัวชั้นสาม
กู้ชูหน่วนดื่มชาชั้นดีไปด้วย ยิ้มหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ไปด้วย พร้อมพูดขึ้นว่า “พี่เสี่ยวลู่ ครั้งนี้พวกเจ้ามีสิ่งของดีอะไรจะประมูลหรือ ต้องบอกไว้ก่อนว่า จะต้องเป็นของดีเท่านั้น หากไม่ดีครั้งหน้าข้าไม่มาแล้วนะ”
“ดูท่านพูดสิ ที่จัดประมูลเฟิงเซียงของเรา ไม่ก็ไม่ประมูล จะประมูลก็ต้องเป็นสิ่งที่ดีที่สุด รับรองว่าท่านจะต้องชอบแน่”
“ใช่ไหม ข้ามีสิ่งของอยู่บ้าง พวกเจ้าช่วยข้าขายประมูลได้ไหม?”
“อืม…..สิ่งของอะไรหรือ?”
ไม่เพียงเสี่ยวลู่ เย่จิ่งหานก็หันมามอง อยากดูว่าในมือของนางมีสิ่งของดีอะไร
เย่จิ่งหานไม่ลืม มุกมังกรลูกที่ห้า สูญหายจากในเมืองของนาง ถึงแม้มุกมังกรลูกนั้นจะตกอยู่ในมือของเผ่าหยกอย่างไม่ต้องสงสัยแล้ว
กู้ชูหน่วนมองดูเย่จิ่งหาน แลดูค่อนข้างเป็นกังวล ไม่รู้ว่าคิดถึงความดีและความเอาใจที่เย่จิ่งหานมีต่อนางหรือเปล่า
กู้ชูหน่วนสะบัดแขน เอาขวดยาออกมาจากแหวนมิติวางเต็มบนโต๊ะ
ขวดยายังไม่ถูกเปิดออก ภายในห้องก็เต็มไปด้วยชี่ทิพย์
