อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม – บทที่ 494 เผ่าน้ำแข็ง

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่494 เผ่าน้ำแข็ง
“ไม่เป็นไร เจ้าออกไปก่อนเถอะ”

“เจ้าค่ะ……”

“ช้าก่อน ข้าถามเจ้าหน่อยสิ ครั้งนี้หุบเขาตันหุยเชิญใครมาบ้าง?”

สาวรับใช้ตอบอย่างระมัดระวัง “ครั้งนี้หุบเขาตันหุยของเราเชิญคนมาเยอะมากเลยเจ้าค่ะ มีหอหนึ่งในหล้า สำนักอสุรา เผ่าเทียนเฟิ่น เผ่าปีศาจ เผ่าน้ำแข็ง เทพสงครามแห่งแคว้นเย่ ทูตของแต่ละแคว้น และยังมีสำนักใหญ่อีกมากมายเจ้าค่ะ ที่สำคัญคือคนของเผ่าหยกก็มาด้วยเจ้าค่ะ ดังนั้นเจ้าหุบเขาใหญ่จึงให้ความสำคัญกับงานชื่นชมยาชั้นเลิศในครั้งนี้มาก”

“เผ่าน้ำแข็ง?”

ทำไมในสมองของนางถึงไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเผ่าน้ำแข็งเลยล่ะ?

“ตอบฮูหยินน้อย……”

“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องเรียกข้าฮูหยินน้อยแล้ว ข้ายังไม่ได้แต่งงานเลย เรียกข้าแม่นางกู้ก็พอแล้ว”

“เจ้าค่ะ เผ่าน้ำแข็งเป็นเผ่าใหญ่ที่เก็บตัวมานาน และมีอำนาจล้นหลามมา เทียบได้กับเผ่าปีศาจและเผ่าเทียนเฟิ่นเลยเจ้าค่ะ ครั้งนี้คนที่มาคือทูตฉีหลัวแห่งเผ่าน้ำแข็ง ได้ยินว่าธิดาเทพแห่งเผ่าน้ำแข็งของพวกเขาก็อาจจะมาด้วย แต่ก็ยังไม่แน่ใจเจ้าค่ะ”

“เผ่าน้ำแข็งอยู่แคว้นไหน?”

“เผ่าน้ำแข็งไม่อยู่ในการควบคุมของแคว้นไหนๆเจ้าค่ะ เผ่านี้เป็นเผ่าที่อยู่ในดินแดนที่ไร้การควบคุม”

“ขอบใจเจ้ามาก เจ้าออกไปก่อนเถอะ”

“ฮูหยินน้อย……แม่นางกู้หากมีเรื่องอันใด เรียกข้าน้อยได้ตลอดนะเจ้าค่ะ ข้าน้อยจะคอยอยู่ด้านนอกเจ้าค่ะ”

สาวรับใช้คิดว่ากู้ชูหน่วนเข้าหายากมาก พอได้คุยกันแล้ว เห็นว่านางไม่เพียงแต่สวยและยังเป็นมิตรมากด้วย จึงรู้สึกโล่งอกขึ้นเยอะมาก ต่อไปรับใช้นาง น่าจะไม่โดนทำโทษมากเท่าไหร่นะ

สาวรับใช้ไปแล้ว ภายในห้องก็เงียบมาก

กู้ชูหน่วนเดินวนไปมาในห้อง

คนที่หุบเขาตัยหุนเชิญมา มีแต่ยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงและสำนักใหญ่ๆทั้งนั้น

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ยังไม่กลับมาอีก ถ้าถูกจับได้ขึ้นมา นางจะไปหางูที่ไหนล่ะ?

ครุ่นคิดแล้ว กู้ชูหน่วนก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี จึงตะโกนเรียกสาวรับใช้ แล้วตบท้ายทอยนางจนสลบ เปลี่ยนเสื้อผ้าของนางแล้วปิดหน้าไว้ เดินออกจากห้องไปทันที

หุบเขาตันหุยใหญ่มาก นางออกตามหาทุกมุมภายในห้องครัว ก็ยังไม่เจอเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เลย

จึงต้องตามหาทุกห้องและสถานที่ลับๆ

“ฟ่อๆๆ……”

นางได้ยินเสียงนอนกรนของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์รางๆ กู้ชูหน่วนเดินไปตามเสียง

เสียงดังออกมาจากห้องหนึ่งห้อง

กู้ชูหน่วนแน่ใจว่าไม่มีคนอยู่ในห้องแล้ว ก็รีบแวบตัวเข้าไปทันที

พอเข้าไปแล้ว กู้ชูหน่วนก็เห็นเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์นอนอยู่บนพื้นอย่างหมดแรง ท่าทางดูไม่กระปรี้กระเปร่าเอามากๆ

กู้ชูหน่วนตกใจ รีบเข้าไปเขย่าตัวของมัน “เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ เจ้าเป็นอะไรไป?”

“งูบ้าตัวนี้เป็นของเจ้าเองเหรอ?”

มีเสียงแปลกหน้าดังขึ้นกะทันหัน

กู้ชูหน่วนเหลือบไปมอง

นั่นเป็นหญิงสาวที่สวยมาก คิ้วเรียวบางได้รูป ผิวขาวนวลผ่อง และนัยน์ตาที่สีดำขลับ

เสื้อของนางเหมือนเป็นเสื้อของชนเผ่า มีผมเปียสองเส้น ดูอ่อนเยาว์ สง่างาม และสวยมากทีเดียว

“เจ้าเป็นใคร?”

กู้ชูหน่วนระแวงขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ปรากฏขึ้นโดยไร้เสียง นางกลับไม่รู้สึกตัวเลย

นางคงมีวิชากังฟูที่ค่อนข้างสูง ไม่ก็มีบางจุดที่เหนือกว่าคนอื่น

และดูนางเหมือนจะมีอายุแค่สิบกว่าขวบ ถึงแม้จะมีวิชาสูงมากแค่ไหน จะสูงไปถึงไหนได้เชียว

“ข้าชื่อฉีหลัว เจ้าเป็นเจ้าของงูบ้าตัวนี้เหรอ? มันแอบเข้ามาดูข้าอาบน้ำ”

ฉีหลัวฟ้อง อดไม่ได้อยากเข้าไปฆ่ามัน