อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม – บทที่ 536 ดึงดูดคน

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 536 ดึงดูดคน
แววตาของกู้ชูหน่วนขรึมลงเล็กน้อย

เห็นทีฮองเฮาแห่งแคว้นฉู่กับรองหัวหน้าเผ่าซือคงเคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อน

“ข้าเป็นภรรยาของเขาแล้ว และได้ให้กำเนิดลูกให้เขาหนึ่งคน”ฮองเฮาฉู่ได้เน้นย้ำอีกครั้งว่าตนเองได้แต่งงานเป็นภรรยาของผู้อื่นแล้ว พยายามอยู่ให้ห่างจากรองหัวหน้าเผ่าซือคง

ในใจนาง ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่จะมีวรยุทธสูงส่ง ยังมีจิตใจโหดเหี้ยม ไม่ว่าเรื่องอะไรก็สามารถทำได้

“ตอนนั้น เจ้ายังเป็นแค่หญิงสาวยากจนคนหนึ่งในหมู่บ้านเล็กๆ เจ้าเคยบอกกับข้า เจ้าชอบข้ามาก เจ้ายังใช้เงินทั้งหมดในบ้านที่มีเชิญท่านหมอมารักษาข้า หรือว่าสิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นเรื่องโกหก”

“ตอนนั้นเจ้าบาดเจ็บสาหัสมาก ถ้าหากไม่รักษา ชีวิตนี้ก็คงจะหาไม่แล้ว เปลี่ยนเป็นคนอื่นขอเพียงเป็นเรื่องที่สามารถทำได้ ล้วนต้องช่วยเจ้าทั้งนั้น ส่วนเรื่องว่าข้าชอบเจ้า นั่นก็แค่คิดว่าท่านเป็นพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น”

นางเองก็ไม่คาดคิด ว่าคำพูดของนางในตอนนั้น จะทำให้รองหัวหน้าเผ่าซือคงถึงกับฆ่าภรรยาและลูกของตัวเอง เพียงเพื่อจะได้อยู่กับนาง

ถ้าหากตอนนั้นนางรู้ว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ไม่ว่าอย่างไร นางก็จะไม่พูดคำนั้นออกมาเด็ดขาด

นี่ก็เป็นบาดแผลในใจที่นางไม่อาจลบเลือนไปได้

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรองหัวหน้าเผ่าซือคงนึกถึงเรื่องเก่าๆที่เคยเกิดขึ้น หรือบางทีอาจเป็นเพราะคำพูดนาง อารมณ์ยิ่งอยู่ก็ยิ่งพุ่งทะยานขึ้น

เขาตะคอกเสียงดัง “ไม่ใช่ คนเราย่อมประจบประแจงยามมีอำนาจและเพิกเฉยเมื่อคนอื่นสูญเสียมัน คนบนโลกนี้ต่างก็ยึดมั่นที่จะไม่สนใจเรื่องของคนอื่นเพราะเห็นว่าไม่เกี่ยวกับตัวเอง ไม่มีใครอยากจะยื่นมือช่วยเหลือคนแปลกหน้า ยิ่งไม่มีใครทำทุกอย่าง กระทั่งเสียสละตัวเองจนบาดเจ็บเพื่อช่วยเหลือคนอื่น พวกเรามีวันเวลาดีๆร่วมกันตั้งมากมายที่หมู่บ้าน หรือว่าเจ้าลืมไปหมดแล้ว”

รองหัวหน้าเผ่าซือคงกอดไหล่ของฮองเฮาฉู่เอาไว้แน่น สีหน้าอำมหิตน่ากลัว

ฮองเฮาฉู่ผลักเขาออกอย่างแรง พยายามทำใจให้นิ่ง

“เจ้าอยากจะทำอะไรกันแน่”

“ข้าอยากให้เจ้ากลับมาหาข้า ขอเพียงเจ้ากลับมาอยู่ข้างกายข้า เจ้าอยากจะได้อะไร ข้าก็หามาให้ หรือแม้แต่เจ้าอยากจะเป็นฮองเฮาฉู่ต่อไป ข้าก็จะฆ่าฮ่องเต้แห่งแคว้นฉู่ และขึ้นครองบัลลังก์แทนที่เอง”

“บ้า เจ้ามันบ้าไปแล้ว”

ฮองเฮาฉู่อยากจะวิ่งหนีไปทางประตู แต่รองหัวหน้าเผ่าซือคงขวางนางเอาไว้ ข้างในเกิดเสียงทะเลาะกันอย่างรุนแรงขึ้นมาอีกครั้ง

และเนื้อหาที่ทะเลาะกัน ก็ยังคงเป็นเรื่องรักๆใคร่ๆเหล่านั้น

กู้ชูหน่วนกับเย่จิ่งหานพอจะรู้ต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้ว

รองหัวหน้าเผ่าซือคงแอบรักฮองเฮาฉู่มานานหลายปี เพื่อนางแล้ว เขายอมฆ่าภรรยาและลูกของตนเอง

วิธีการนี้ ช่างโหดเหี้ยมจริงๆ

พวกเขาไม่รู้ว่ารองหัวหน้าเผ่าซือคงใช้วิธีอะไรถึงจับตัวฮองเฮาฉู่มาได้ แต่คิดว่าตอนนี้แคว้นฉู่คงโกลาหลน่าดู

ฮองเฮาฉู่อยากจะไปจากเผ่าเทียนเฟิ่น ซึ่งเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้

กู้ชูหน่วนใช้ความคิด ก้าวเท้าจากไป

เย่จิ่งหานรีบเดินตามไป “เจ้าจะทำอะไร”

“รองหัวหน้าเผ่าซือคงอยากจะได้ตัวฮองเฮาฉู่มิใช่หรือ เช่นนั้นข้าก็จะทำให้สมหวังเอง”

ยังไม่ทันที่เย่จิ่งหานจะตอบสนองใดๆ กู้ชูหน่วนก็จงใจเปิดเผยที่ซ่อน ดึงดูดคนไปยังห้องของรองหัวหน้าเผ่าซือคง

ยังยิงอาวุธลับออกไป เปิดประตูห้องของรองหัวหน้าเผ่าซือคงให้เปิดออก

หากเป็นเวลาปกติ รองหัวหน้าเผ่าซือคงต้องระแวดระวังอย่างแน่นอน

แต่เมื่อเจอเรื่องของฮองเฮาฉู่ ความสนใจของเขาทั้งหมดก็จดจ่ออยู่ที่ตัวของฮองเฮาฉู่ เมื่อเขาพบว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ประตูก็ถูกเปิดออกแล้ว

เงยหน้าขึ้นมองไป ด้านนอกเป็นผู้อาวุโสของเผ่าเทียนเฟิ่นที่มีคุณธรรมสูงส่งทั้งหลาย