อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่574 พิจารณาให้เจ้าชายแต่งงานกับเจ้า
คนที่ถูกกู้ชูหน่วนสะบัดออกไป ไม่ก็สลบไม่ได้สติ ไม่ก็เจ็บจนร้องครวญคราง พวกหมอแบกกล่องยามารีบรักษาให้พวกนาง แต่ละคนต่างก็มีสีหน้าลำบากใจ
“แม่ทัพ พวกนางบาดเจ็บสาหัสมาก เกรงว่าจะรักษาไม่ได้แล้ว”
“แม่ทัพ ไม่ได้การแล้ว หนึ่งในคนที่บาดเจ็บสาหัสมีองค์หญิงรัชทายาทด้วย” ทหารคนหนึ่งรีบเข้ามาพูด
แม่ทัพฮัวแทบล้มทั้งยืน พูดอย่างตกตะลึงว่า “เจ้าว่ายังไงนะ องค์หญิงรัชทายาท? นางมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
“คือ……ข้าน้อยก็ไม่ทราบเหมือนกัน องค์หญิงรัชทายาทน่าจะแอบเข้ามาเจ้าค่ะ”
“เร็ว รีบเรียกหมอทุกคนมารักษาองค์หญิงรัชทายาทก่อน จะต้องช่วยนางให้ได้ ไม่งั้นพวกเจ้าก็เอาหัวกลับมาเจอข้า นางเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของราชินีเชียวนะ”
พวกคนแคระยุ่งจนหัวหมุน หมอมากมายที่วัดชีพจรเสร็จแล้ว ต่างก็ส่ายหัวแล้วพูดอย่างหวาดผวาว่า “มะ……แม่ทัพฮัว องค์หญิงรัชทายาทบาดเจ็บสาหัส หม่อมฉัน หม่อมฉันจนปัญญาแล้วเพคะ”
สถานการณ์วุ่นวายไปหมด บางคนก็กังวล บางคนก็กลัว บางคนก็ออกไปอย่างรีบร้อน บางคนก็ไม่ยอมแพ้รักษาต่อไป เหตุการณ์ตรงหน้าวุ่นไปหมด
กู้ชูหน่วนขยับเท้า อยากลองเข้าไปดู
พวกคนแคระก็เข้ามาล้อมตัวนางไว้อีกครั้ง
“หยุดนะ เจ้าทำร้ายองค์หญิงรัชทายาทของเรา เจ้ายังกล้าขยับอีกเรอะ เดี๋ยวข้าก็ฆ่าเจ้าเสียตอนนี้หรอก”
“ข้าก็เป็นหมอเช่นกัน ข้าอาจจะรักษานางได้นะ”
“ถุ้ย แคว้นคนแคระของเรามีหมอดีๆตั้งมากมาย พวกนางรักษาไม่ได้ เจ้าเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา จะเข้าใจอะไรได้”
“ที่สำคัญคือหมอที่ดีที่สุดของพวกเจ้ายังรักษาไม่ได้เลย ตอนนี้ก็ช่วยอะไรองค์หญิงรัชทายาทของพวกเราไม่ได้ด้วย ให้ข้าลองดูดีกว่าไหม ยังไงก็ไม่เสียหายอะไรนี่ อย่างน้อยพวกเจ้าก็อาจจะรอดชีวิตได้ ไม่งั้นองค์หญิงรัชทายาทตาย พวกเจ้าทุกคนคงยากที่จะหนีพ้นจากความผิดได้”
ทุกคนต่างก็มองไปยังแม่ทัพฮัวด้วยแววตาที่คาดหวัง รอแม่ทัพฮัวตัดสินใจ
กู้ชูหน่วนพูดอย่างหมดความอดทนว่า “พวกเจ้ามีคนเยอะแยะขนาดนี้ ยังกลัวข้าแค่คนเดียวอีกเหรอ? เวลามีไม่เยอะแล้ว ถ้ายังไม่ปล่อยข้าอีก องค์หญิงรัชทายาทของพวกเจ้าได้ตายจริงๆแน่”
“ให้นางลองดู” แม่ทัพฮัวปัดมือ ส่งสัญญาณให้พวกทหารถอยออกไป แล้วพูดเตือนว่า “หากเจ้ารักษาองค์หญิงรัชทายาทไม่ได้ ข้ารับรองว่าเจ้าจะได้ตายทั้งเป็นแน่”
กู้ชูหน่วนเบะปาก ไม่สนใจคำขู่ของนาง เดินไปตรงหน้าองค์หญิงรัชทายาท วัดชีพจรให้นางแล้วยกตัวนางข้นสะบัดไปมา
ทุกคนในแคว้นคนแคระตกใจจนสีหน้าซีดเซียวไปหมด
“เจ้าทำอะไรน่ะ รีบวางองค์หญิงรัชทายาทของพวกเราลงเดี๋ยวนี้นะ”
“บังอาจ เจ้ากล้าทำกิริยาไร้มารยาทต่อองค์หญิงรัชทายาทได้ยังไง ทหาร รีบยิงธนูนางให้ตายเร็ว”
“คอกแคก……”
นักธนูกำลังจะปล่อยลูกศร เมื่อได้ยินเสียงเจ้าหญิงที่ถูกยกกลับหัวกระอักไอคอกแคก ทุกคนก็ชะงักทันที
ทุกคนตกใจกันหมด
องค์หญิง……องค์หญิงรัชทายาทฟื้นแล้ว?
รักษาเสร็จแล้วเหรอ
กู้ชูหน่วนวางตัวนางลง ตบมือตัวเอง ก็แค่สำลักเอง จำเป็นต้องตื่นเต้นขนาดนี้ไหม?
แค่นี้ยังรักษาไม่ได้ ไม่รู้จริงๆว่าการแพทย์ของพวกนางแย่แค่ไหน
“องค์หญิงรัชทายาททรงพระเจริญพันปีพันปีพันพันปี องค์หญิงรัชทายาทเป็นยังไงบ้างเพคะ”
องค์หญิงรัชทายาทน่าจะมีอายุสิบสามสิบสี่ได้ หน้าตาดูอ่อนเยาว์มาก นางได้ยินแล้วก็ปัดมือแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรแล้ว เมื่อกี้แค่หายใจไม่ออกเฉยๆ เจ้าช่วยข้าไว้เรอะ?”
“ใช่ ดังนั้นปล่อยพวกเราไปได้หรือยัง?”
“ไม่ได้ เจ้าเก่งการแพทย์ขนาดนี้ เจ้าต้องอยู่เป็นหมอหลวงของแคว้นคนแคระเรา”
“……”
“เจ้าวางใจได้ ข้าไม่ให้เจ้าเป็นโดยไม่ได้อะไรหรอก ข้าจะพิจารณาให้เสด็จน้องของข้าแต่งงานกับเจ้า ให้เจ้าได้ตำแหน่งที่มีอำนาจและทรงอิทธิพลที่สุดในแคว้นคนแคระของเรา ข้ารับรองว่าจะไม่มีผู้ใดกล้ารังแกเจ้า”
กู้ชูหน่วนหัวเราะ
นางบ้าไปแล้วหรือไง
แต่งงานกับกากเต้าหู้เนี่ยนะ?
