อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 818 ป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่าปลอม
เผ่าเทียนเฟิ่นและเผ่าหยกต่างบอบช้ำจากศึกใหญ่
โดยที่เผ่าเทียนเฟิ่นเป็นฝ่ายเจียนถูกทำลายจนสิ้นซาก
เผ่าหยกออกค้นหาอยู่นานก็ไม่พบสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยและเวินเส้าหยี
สุดท้ายยังเป็นหลังจากที่สุดยอดผู้อาวุโสเผ่าหยกพักฟื้นสองสามวัน ผลาญพลังชีวิตของตัวเองถึงทราบเบาะแสของพวกเขา
ในกระจกปรากฏภาพสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยเผาผลาญพลังวิญญาณ สละตัวเองคุ้มครองเวินเส้าหยีออกไป
เมื่อเห็นภาพนี้แล้ว ทุกคนในเผ่าหยกต่างก็เดือดดาลกันเป็นล้นพ้น
อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวพวกเขาก็จะสังหารหัวหน้าเผ่าน้อยของเผ่าเทียนเฟิ่นได้แล้ว
ทว่ากระดูกสะบักของเขาถูกเลาะ คาดว่าคงไม่สามารถทำเรื่องอะไรเข่นฆ่าคนของเผ่าหยกได้อีก
หลังจากผ่านศึกใหญ่หลายครั้ง กอปรกับผลาญพลังชีวิตของตัวเอง ดังนั้นสุดยอดผู้อาวุโสจึงบาดเจ็บถึงต้นกำเนิดพลังอีกครั้ง ไร้กำลังเผชิญศึกใหญ่ได้อีก
สำหรับคนเงา นางถูกกักตัวอยู่ในแดนต้องห้าม
พวกเขาปิดตายทางออกทั้งหมด ต้องการให้นางติดอยู่ในนั้น ดิ้นรนจนตาย
การต่อสู้จึงยุติเพียงเท่านี้
ก่อนที่กู้ชูหน่วนจะเซ่นเครื่องสังเวย นางยังมีความปรารถนาที่ยังไม่บรรลุ ดังนั้นจึงออกจากเผ่าหยก
ขณะมานางพาคนมาด้วยหลายคน แต่ขณะไปนางไปเพียงลำพัง แม้แต่เสี่ยวลู่ก็ไม่พาไปด้วย
ในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในพระนคร
ฝูกวงปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน
กู้ชูหน่วนแปลกใจเล็กน้อย
“ไม่ใช่ให้เจ้าคุ้มครองครอบครัวเซียวหยู่เซวียนหรือ? ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้?”
ใบหน้าอ่อนเยาว์ของฝูกวงปรากฏความตกตะลึงชั่วขณะ
“นายหญิง ท่านไม่ใช่ให้พวกข้าน้อยถอนกำลังออกจากจวนแม่ทัพหรือขอรับ บอกว่าเผ่าน้ำแข็งจะคุ้มครองจวนแม่ทัพ แล้วยังให้ข้าน้อยรีบกลับไปหาท่านที่เผ่าหยกด้วย?”
“ข้าให้เจ้าถอนตัวจากจวนแม่ทัพตั้งแต่เมื่อไร?”
ยอดฝีมือเกือบทั้งหมดต่างเป็นเครื่องสังเวยไปแล้ว
ที่เหลืออยู่มีแต่คนที่วรยุทธ์และฐานะไม่สูง อีกอย่างคนของเผ่าน้ำแข็งที่อยู่ในพระนครก็มีไม่มาก นางจะให้คนของเผ่าน้ำแข็งไปคุ้มครองจวนแม่ทัพได้อย่างไร
ทันใดนั้นทั้งสองก็รู้สึกถึงลางร้าย
ฝูกวงรีบเอ่ย “นายหญิง ข้าน้อยได้รับป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่าจากท่านถึงได้ถอนกำลังนะขอรับ”
“ป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่า?”
กู้ชูหน่วนลูบป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่าบนตัว
ป้ายคำสั่งสีดำทองแผ่นนั้นยังอยู่กับตัวนาง ยังไม่เคยไปไหน
สีหน้ากู้ชูหน่วนพลันเปลี่ยน “เจ้าหลงกลแล้ว คนที่มาใช้ป้ายคำสั่งปลอม ข้าไม่เคยสั่งอย่างนั้นกับเจ้า เจ้ารีบระดมคนกลับจวนแม่ทัพโดยเร็วเดี๋ยวนี้”
“แล้วท่านล่ะ”
“ข้าจะไปจวนแม่ทัพก่อน”
“ขอรับ” ฝูกวงแวบตัวหายไปด้วยความรวดเร็ว
ไม่ว่าเขาจะโง่งมเพียงไรก็ทราบว่าจวนแม่ทัพอาจเกิดเรื่องใหญ่แล้ว
จิตใจกู้ชูหน่วนตุ้มๆ ต่อมๆ
ตั้งแต่ออกมาจากเผ่าหยก นางก็รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรง มักมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องร้าย
แต่นางคิดไม่ออกว่าจะเกิดเรื่องอะไรกันแน่
การออกจากเผ่าหยกคราวนี้ อย่างแรกคือนางอยากแอบไปดูเย่จิ่งหานสักหน่อย
อย่างที่สองคือต้องการบอกสาเหตุการตายที่แท้จริงของแม่ทัพใหญ่กับเซียวหยู่เซวียน
คิดไม่ถึง…
กู้ชูหน่วนเร่งความเร็วถึงขีดสุด นางไม่เคยร้อนรนเช่นนี้มาก่อน
เซียวหยู่เซวียน…
เจ้าจะเกิดเรื่องไม่ได้…
ใครกัน…
ใครกันที่ใช้ป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่าปลอมโยกย้ายพวกฝูกวง…
คนที่ทราบว่าป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่าเป็นอย่างไรก็มีแต่เผ่าหยก…
แต่โดยรวมเป็นไปไม่ได้ว่าคนของเผ่าหยกจะทรยศ…
หรือจะเป็นคนเงา…
กู้ชูหน่วนพิจารณาตรึกตรอง และยิ่งพบว่ามีโอกาสที่ฮัวอิ่งจะเป็นคนทำเรื่องแบบนี้ได้มากที่สุด
เพราะนางเคยเป็นคนเงาของอดีตหัวหน้าเผ่า ต้องทราบว่าป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่ามีลักษณะอย่างไรแน่
และมีเพียงนางที่สามารถทำป้ายคำสั่งหัวหน้าเผ่าได้สมจริงขนาดนั้น
ยิ่งใกล้จวนแม่ทัพ กลิ่นคาวเลือดก็ยิ่งทวีความรุนแรง
หัวใจกู้ชูหน่วนแทบจะหลุดออกมาจากทรวงอก
นางไม่กล้าคิดจริงๆ หากจวนแม่ทัพหรือเซียวหยู่เซวียนเกิดเรื่องอะไรขึ้น แล้วนางควรทำเช่นไร?
บทที่ 817 เผาผลาญพลังวิญญาณ
บทที่ 819 จวนแม่ทัพถูกฆ่าล้างทั้งตระกูล
