อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม – บทที่ 922 ไปเก็บเกี่ยวผลประโยชน์

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 922 ไปเก็บเกี่ยวผลประโยชน์
เสียงขลุ่ยในอากาศกลายเป็นมังกร มังกรใหญ่โตทะยานขึ้นฟ้า พลิกโลกทั้งใบให้เปลี่ยนสี ได้ยินเสียงมังกรร้องเสียงดัง มาแต่ไกล

เสียงพิณไพเราะ กลายเปลี่ยนเป็นเป็นหยดน้ำ รวมตัวกลายเป็นนกฟีนิกซ์น้ำ ต่อสู้กับมังกร

ท่าทีเซียวหยู่เซวียนเยือกเย็นลงทันที นัยน์ตาคู่หนึ่งแหงนมองดูบนท้องฟ้า

“คือพวกเขา…..”

เย่จิ่งหานกับเวินเส้าหยี

เวินเส้าหยีมาทำอะไรที่แคว้นน้ำแข็ง?

มาเพื่อน้ำค้างแห่งสวรรค์เหมือนกันหรือ?

ไม่…..

เขากับกู้ชูหน่วนมีความแค้นต่อกัน ไม่มีทางมาเพื่อน้ำค้างแห่งสวรรค์

ต่อให้ใช่ ก็มาเพื่อทำลายน้ำค้างแห่งสวรรค์

เขามาแคว้นน้ำแข็ง น่าจะมีเหตุผลอย่างอื่น

คิดถึงคนตระกูลเซียวทั้งสามร้อยยี่สิบห้าชีวิต ล้วนตายอยู่ในมือเผ่าเทียนเฟิ่น มือทั้งคู่ของเซียวหยู่เซวียนกำแน่นจนเสียงดัง

กู้ชูหน่วนตกใจกับท่าทีของเขา

ภายในความคิดของนาง ผู้ชายคนนี้ไม่น่าจะมีความเกลียดแค้นลึกขนาดนี้ และก็ไม่ควรมีท่าทีเยือกเย็นเช่นนี้

เขาน่าจะเหมือนคุณชายเสเพล อิสรเสรี อยากทำอะไรก็ทำแบบนั้น

“ทำไมหรือ เจ้ารู้จักพวกเขาหรือ? มีความแค้นกับพวกเขา?”

“นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าควรถาม” เซียวหยู่เซวียนพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา ไม่หลงเหลือความสนิทสนมเหมือนเมื่อกี้

กู้ชูหน่วนเม้นริมฝีปาก

ไม่ถามก็ได้

ทำหน้าบูดเบี้ยวทำไม

มองดูการต่อสู้ในอากาศก็ใกล้จะถึงระดับร้อนแรงแล้ว ไม่ว่ามังกรยักษ์หรือฟีนิกซ์น้ำแข็งต่างก็ไม่ยอมกันและกัน ใครก็ทำอะไรใครไม่ได้

ทันใดนั้น สัตว์อสูรทั่วทั้งภูเขาเจียงเจ๋อต่างร้อนรนกันขึ้นมา วิ่งแล่นไปทั่ว ราวกับหวาดกลัวทั้งสองที่กำลังต่อสู้กันอย่างมาก

“ตูม……”

ภูเขายักษ์สั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหวขนาด 8 ริกเตอร์ กู้ชูหน่วนแทบยืนไม่ติด

เซียวหยู่เซวียนประคองนางไว้ พร้อมพูดขึ้นว่า “ที่นี่มีบุคคลอันตราย ไม่ใช่คนที่เจ้าจะหาประโยชน์ได้ วันนี้เจ้าได้สิ่งของล้ำค่ามาเยอะพอแล้ว รียหนีไปเถอะ”

“เจ้าพูดถูก ข้าต้องรีบไปแล้ว นกกระยางสู้กับหอยกาบ ชาวประมงได้ประโยชน์ ความมั่งคั่งยอมต้องตกอยู่ในอันตราย บางทีข้าอาจจะได้อะไรมาบ้าง”

กู้ชูหน่วนพูดพร้อมกับก้าวเท้าเดินมุ่งหน้าไปทางด้านที่มีการต่อสู้กัน

เจ้าเสือน้อยวิ่งตามไป

กู้ชูหน่วนเอาถุงกระสอบอันใหญ่โยนให้กับเจ้าเสือน้อย พร้อมพูดขึ้นว่า “เฝ้าถุงกระสอบให้ดี นี่เป็นสมบัติทั้งหมดของข้า”

“โฮ่ง……”

เจ้าเสือน้อยตอบรับอย่างรู้ความ เสือน้อยที่เขี้ยวเสือยังไม่งอกคาบถุงกระสอบไว้ เดินบิดไปมา วิ่งตามกู้ชูหน่วนไป

เซียวหยู่เซวียนปาดเหงื่อ

นี่เป็นผู้หญิงยังไงกันแน่

บ้าคลั่ง โลภมากยิ่งกว่ากู้ชูหน่วนเสียอีก

เย่จิ่งหานมีพลังระดับหก

เวินเส้าหยีก็มีพลังระดับหก

เขามีพลังระดับห้ายังไม่กล้าเผชิญหน้ากับพวกเขา

ส่วนนาง เพียงแค่ชีพจรยุทธ์ชั้นห้า กล้าไปหาผลประโยชน์

นางคิดว่าใครๆก็เป็นเหมือนอย่างไป๋หลี่เจิ้นกับซ่างกวนชิงหรือ ที่นางสามารถทำอะไรก็ได้?

“เจ้าเด็กบ้า หยุดเดี๋ยวนี้นะ เจ้าเข้าไปอีกไม่ได้ จะถูกแรงสั่นสะเทือนตายได้นะ”

อย่าเห็นว่ากู้ชูหน่วนกับเจ้าเสืออ่อนแอ เวลาวิ่งขึ้นมานั้นรวดเร็วอย่างกับบิน

แม้แต่เซียวหยู่เซวียนยังต้องตั้งใจไล่ติดตาม

ในขณะที่เซียวหยู่เซวียนกำลังจะตามทันกู้ชูหน่วน การต่อสู้ตรงหน้าหยุดลง ไม่รู้ว่าใครแพ้ใครชนะ

“ซี๊ด…..”

เซียวหยู่เซวียนหยุดฝีเท้า

เขารู้สึกเหมือนพลังบำเพ็ญในกายถูกควบคุม

ไม่เพียงเซียวหยู่เซวียน กู้ชูหน่วนที่อยู่ด้านข้างกับเจ้าเสือน้อยก็เหมือนกัน

“ภายในพื้นที่นี้ถูกจำกัด จะควบคุมวิทยายุทธทั้งหมดของผู้ฝึกตน เจ้ารีบกลับไป”

“วิทยายุทธของทุกคนล้วนถูกควบคุมหรือ?” กู้ชูหน่วนกะพริบตาอย่างยิ้มแย้ม

“ใช่”

ในใจเซียวหยู่เซวียนกระตุกขนลุกขึ้นมาทันที

รอยยิ้มนี้ ทำไมถึงดูเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก?

“งั้นยอดฝีมือสองคนที่ต่อสู้กันอยู่ข้างหน้า ก็ถูกควบคุมวิทยายุทธแล้ว ดังนั้นจึงหยุดการต่อสู้?”

“พวกเขามีพลังถึงระดับหก และแต่ละคนก็เป็นถึงเจ้ายุทธจักร” เซียวหยู่เซวียนพูดเตือน

“งั้นผลประโยชน์ก็ยิ่งสูงนะสิ เจ้าเสือน้อย ไป เราไปหาผลประโยชน์กัน”