อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 958 อยู่ในกำมือ
ไป๋หลี่หยุนเยว่และไป๋หลี่เจิ้นกังวลจนนั่งไม่ติด รีบมาที่ห้องส่วนตัวหมายเลขสามทันที
“คุณชายเย่ เมื่อครู่ท่านล้อเล่นใช่รึเปล่า ตระกูลไป๋หลี่ไม่ได้ให้ท่านประมูลแหวนมิตินี่”
“ใช่แล้วล่ะ นี่เป็นเงินสามร้อยห้าสิบล้านตำลึงเชียว ราคาสูงเกินไปแล้ว ตระกูลไป๋หลี่ซื้อไม่ไหวขอรับ”
ดวงตาของเย่จิ่งหานเย็นชาลงทันที ความเฉียบเย็นในร่างกายแผ่ออกมาด้านนอก
“พูดเช่นนี้ ทั้งสองท่านจะโทษว่าข้ายุ่งวุ่นวายเช่นนั้นหรือ?”
นี่…….
เดิมทีก็เป็นเขาที่ยุ่งวุ่นวาย พวกเขาไม่ได้ให้เขาประมูลสักหน่อย?
“คุณชายเย่พูดจาหนักเกินไปแล้ว เพียงแต่……เพียงแต่แหวนนี่…….”
“ข้าขอถามพวกเจ้า ข้าเป็นขุนนางผู้อาวุโสต่างแคว้นของตระกูลไป๋หลี่ใช่หรือไม่?”
“ใช่ขอรับ”
“ตระกูลไป๋หลี่ต้องการแหวนมิติใช่หรือไม่”
“ใช่ขอรับ แต่ว่า……” แต่ว่าราคาสูงขนาดนี้ แม้ว่าพวกเขาจะอยากได้ ก็ไม่กล้าเอาน่ะสิ
เย่จิ่งหานตัดบทเขา “ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าช่วยพวกเจ้าประมูลแหวนมิติมาได้ ทำไมพวกเจ้าถึงได้โทษข้า?”
“พวกข้าจะกล้าโทษท่านได้อย่างไร เพียงแต่……ตระกูลไป๋หลี่ไม่มีเงินมากมายขนาดนั้นให้เอาออกมาได้”
“นั่นมันเรื่องของพวกเจ้า ไม่ใช่เรื่องของข้า ข้าเพียงแค่พยายามช่วยเหลือตระกูลไป๋หลี่ก็เท่านั้น”
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์หัวเราะฟ่อฟ่อ
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าเย่จิ่งหานมีศักยภาพของเจ้านาย
เหมือนกันจริงๆ….ความหน้าไม่อายเนี้ย
“คุณชายเย่ ขอร้องท่านโปรดอย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย พวกเราเป็นเพียงแค่ผู้อาวุโสตัวเล็กๆเท่านั้น ไม่กล้าตัดสินใจจริงๆ”
“ช่างเถอะ ในเมื่อพวกเจ้าไม่พอใจ เช่นนั้นขุนนางผู้อาวุโสต่างแคว้นนี่ ข้าไม่เป็นก็ได้”
“อย่าอย่าอย่า……”
ไป๋หลี่หยุนเยว่และไป๋หลี่เจิ้นร้อนใจจนแทบบ้าแล้ว
ไม่ง่ายกว่าหัวหน้าตระกูลจะเชิญเขามาได้
และเขาก็เป็นถึงผู้ที่มีศักยภาพขั้นสูงสุดระดับหกด้วย
หากว่า……เขาออกจากตระกูลไป๋หลี่ไป ก็เป็นความสูญเสียที่ประเมินค่าไม่ได้ต่อพวกเขา และพวกเขาก็จนปัญญาจะกลับไปอธิบายเช่นกัน
“คุณชายเย่ ไม่ว่าอย่างไรเงินสามร้อยห้าสิบล้านตำลึงก็มากเกินไป ขออนุญาตให้พวกเราบอกหัวหน้าตระกูลสักคำ อย่างไรเสียคิดจะเคลื่อนเงินออกมามากมายขนาดนั้น ก็ต้องให้ตระกูลออกทุนให้”
“ได้”
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ร้องฟ่อฟ่อ
อาจารย์ควบคุมสัตว์พูดอยู่ข้างตัวไป๋หลี่เจิ้น “ราชางูเหลือมบอกว่า นี่เป็นโอกาสดี แม้ว่าจะเผาเงินไปเล็กน้อย แต่เอาแหวนมิติมาได้ มันก็ยอมที่จะทำข้อตกลงความสัมพันธ์กับท่าน”
“ส่งคนไปแจ้งหัวหน้าตระกูลเดี๋ยวนี้ ให้หัวหน้าตระกูลออกคำสั่ง”
ไป๋หลี่เจิ้นส่งสายตา บอกใบ้คนรับใช้ว่าให้พยายามพูดเกลี้ยกล่อมให้หัวหน้าตระกูลตกลงซื้อแหวนมิติ
คนทั้งงานประมูลอันยิ่งใหญ่นี้ล้วนกำลังของเฝ้าดูอยู่ ไม่รู้ว่าห้องส่วนตัวหมายเลขสามทำอะไรกันแน่ ยังจะเอาแหวนมิติอยู่อีกหรือไม่
สิบนาทีผ่านไป คนรับใช้ก็ส่งข่าวกลับมา
“แหวนมิติ พวกเขาเอาไว้แล้ว”
ไป๋หลี่เจิ้นโล่งใจไปเฮือกหนึ่ง เจ็บปวดในหัวใจเป็นระยะๆ
ไป๋หลี่หยุนเยว่แทบจะเป็นลมล้มไป
สมบัติในหอสมบัติถูกปล้นไปแล้ว
ในตระกูลจะเอาสามร้อยห้าสิบล้านตำลึงออกมายังไงอีก……
จบแล้ว
พริบตาเดียวก็เกรงว่าตระกูลไป๋หลี่จะอับจนยิ่งกว่าตระกูลหนิงซะอีก
ไม่รู้จริงๆว่าเย่จิ่งหานตั้งใจหรือไม่กันแน่
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์หัวเราะฟ่อฟ่อ ยกหางขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ
เย่จิ่งหานถอนหายใจลมสกปรกออกมา
ก็ไม่รู้ว่ามอบแหวนมิติให้เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์นั้นเป็นสิ่งที่ถูกหรือผิดกันแน่
ห้องส่วนตัวของตระกูลซ่างกวน
ซ่างกวนชิงทำเสียงจึจึ เลื่อมใสในความกล้าหาญของพวกเขา
เซียวหยู่เซวียนจากไปด้วยความไม่พอใจ
ห้องส่วนตัวของตระกูลหนิง
ผู้เฒ่าหนิงพูดไม่ออกแล้ว
“ตระกูลไป๋หลี่ช่างทำใจตัดต้นทุนในการค้าขายไปได้จริงๆ เพื่อแหวนมิติวงหนึ่ง ควักเงินทั้งตระกูลออกมาจนเกลี้ยง ความเด็ดเดี่ยวนี้ ยอดเยี่ยม…….”
กู้ชูหน่วนแอบดีใจ
นางไม่สนใจหรอกว่าตระกูลไป๋หลี่จะเจ็บปวดเพียงใด นางรู้เพียงแค่แหวนวงนั้นมีความเป็นไปได้มากที่จะเป็นของนางแล้ว”
“ผู้เฒ่า ท่านอยากได้เงินขนาดนั้น ทำไม่ไม่เอายาไปประมูลขายให้หมดล่ะ?”
“เจ้าจะเข้าใจอะไร ยาจื่อหยางยังพอประมูลได้ แต่ยาพั่วหยวนเป็นของดี ขายไม่ได้ ในตระกูลของข้ายังมีคนอีกมากมายที่ต้องการอย่างเร่งด่วนเชียวล่ะ”
