อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม – บทที่ 1054 นางไม่คู่ควร

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1054 นางไม่คู่ควร
“เชอะ แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้แต่งงานก็ไม่มองเจ้า หวังจะแต่งงานกับเขา ฝันไปเถอะ”

“จะได้เป็นภรรยาหลวงของเขานั้นเป็นเรื่องยาจริงๆ แต่เป็นอนุภรรยาหรือคนรับใช้เขา ข้าก็ยังมีคุณสมบัตินั้นอยู่สินะ”

“ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาปรากฏตัวในหุบเขาอสูร ตระกูลที่มีชื่อเสียงมากมายล้วนยอมลดตัวแย่งกันขอไปเป็นอนุภรรยาของเขา ทั้งหมด แต่ก็ถูกตระกูลเวินปฏิเสธ คนอื่นเขาพูดแล้ว ตอนนี้ตระกูลเวินยังไม่ได้คิดเรื่องแต่งงาน”

“หรือเป็นไปได้ว่าเขามีคนที่สนใจอยู่แล้ว?”

“ใครจะรู้ล่ะ”

กู้ชูหน่วนก็อดมองไปทางชายหนุ่มรูปงามที่สุภาพเรียบร้อยในชุดขาวพลิ้วบนเวทีผู้นั้นไม่ได้

ก็ไม่แปลกที่ผู้หญิงเหล่านั้นจะคลั่ง แม้แต่นางก็ถูกเจ้าบ้านเวินทำให้ตกตะลึงอย่างรุนแรงแล้ว

เวินชีที่เป็นพิธีกรตลอดงานกล่าวขึ้นว่า “ยินดีต้อนรับทุกท่านที่มาร่วมงานงานประชุมมอบรางวัลใหญ่ของวิทยาลัยอี้เหอ อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่า ทุกรอบของการผจญภัยในแห่งหุบเขาอสูร คนที่ทำข้อตกลงกับสัตว์อสูรมากที่สุด ระดับสุดที่สุด หรือว่าได้รับสมบัติมากที่สุด ก็จะเป็นผู้ชนะอันดับหนึ่ง”

“และรางวัลที่หนึ่งในแต่ละรอบก็แตกต่างกัน พวกท่านอยากรู้รางวัลที่หนึ่งของรอบนี้หรือไม่?”

“อยาก…..”

ทุกคนที่อยู่ด้านล่าง ตะโกนออกมาพร้อมกัน

“ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าของรางวัลคืออะไร แต่ปีนี้แตกต่างไปจากปกติ ปกติแล้วจะมีการประกาศรางวัลก่อน แล้วค่อยประกาศรายชื่อผู้ชนะอันดับหนึ่ง แต่ครั้งนี้ เราจะประกาศผู้ชนะอันดับหนึ่งก่อน แล้วจึงค่อยประกาศรางวัล”

มีคนใจร้อนบางคนพูดจาเหน็บแนมขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “ผู้ชนะอันดับหนึ่งของปีนี้ยังต้องประกาศอีกหรือ? เห็นได้ชัดขนาดนี้ พวกเราไม่ได้ตาบอดสักหน่อย”

“ใช่แล้ว ประกาศรางวัลตรงๆไปเลยยังจะดีซะกว่า แม้ว่าพวกเราจะไม่ได้รางวัลที่หนึ่ง แต่ก็ยังอยากรู้มากว่ารางวัลคืออะไร”

“รีบประกาศรางวัลหน่อย รีบประกาศรางวัลหน่อย”

ผู้เฒ่าหนิงลูบเคราสีขาวโพลน ดวงตาอันแก่ชราของเขามองหาเงาร่างของกู้ชูหน่วนด้านล่างเวทีอยู่ตลอด ผ่านไปนานกว่าเขาจะหาเจอในฝูงชน

เจ้าบ้านซ่างกวนและเจ้าบ้านไป๋หลี่มีสีหน้าท่าทีปกติ ดูความดีใจเสียใจไม่ออก

มุมปากของเจ้าบ้านเวินมีรอยยิ้มบางๆ ท่าทางสงบดั่งปกติ ท่าทางเหมือนไม่สนใจกับโลกภายนอก

ต้านทานเสียงร้องเรียกของบรรดาผู้คนที่อยู่ด้านล่างมากมายไม่ไหว

เวินชีกล่าว “เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนอยากรู้ว่ารางวัลคืออะไรขนาดนั้น เช่นนั้นข้าก็จะประกาศผู้ชนะอันดับหนึ่งก่อน และค่อยประกาศรางวัล”

“ผู้ชนะที่ได้รางวัลที่หนึ่งของการผจญภัยในแห่งหุบเขาอสูรคือ……ซ่างกวนหมิงหลาง……”

ตื้ด………

เบื้องล่างล้วนเป็นเสียงความไม่อยากจะเชื่อทั้งหมด

ทำไมถึงเป็นซ่างกวนหมิงหลาง?

ไม่ควรจะเป็นมู่หน่วนหรือ?

มู่หน่วนทำสัญญากับพยัคฆ์เซวียนหู่โบราณ ทั้งยังมีราชางูเก้าหัวมรกตติดตามนางอีก แม้กระทั่งสัตว์อสูรนับหมื่นก็ล้วนศิโรราบให้นาง ยอมรับนางเป็นเจ้านาย

ซ่างกวนหมิงหลางเก่งกาจยิ่งกว่ามู่หน่วนอีกงั้นหรือ?

รอยยิ้มของหนิงเทียนโย่วและหลินซือหย่วนแข็งทื่อไปแล้ว กล่าวเสียงดังว่า “พวกเจ้าเข้าใจอะไรผิดไปหรือไม่ จะเป็นซ่างกวนหมิงหลางได้อย่างไรล่ะ?”

ซ่างกวนหมิงหลางเองก็งงงันไปแล้ว

แม้ว่าเขาจะทำข้อตกลงกับสัตว์อสูรหลายตัว แต่สัตว์อสูรที่เขาทำข้อตกลงด้วยก็ยังห่างไกลเทียบกับมู่หน่วนไม่ติด

ผู้ชนะอันดับหนึ่งจะเป็นเขาได้อย่างไร?

แล้วมองไปที่กู้ชูหน่วน สีหน้าของนางสงบนิ่ง และไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่เช่นกัน สิ่งที่มองออกได้คือ นางไม่ได้โกรธ

ผู้คนด้านล่างล้วนกล่าวว่า “ใช่แล้ว เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า?”

เวินชีกล่าว “ไม่ได้เข้าใจผิด ผู้ชนะอันดับหนึ่งก็คือซ่างกวนหมิงหลางจากตระกูลซ่างกวน เขาทำข้อตกลงกับสัตว์อสูรระดับสองสองตัว สัตว์อสูรขั้นสูงสุดระดับสามหนึ่งตัว ทั้งยังเก็บสมุนไพรปรุงยาชั้นยอดได้อีกมากมาย และหลอมยาระดับสามได้”

อะไร…..

ยาระดับสาม?

ทั้งยังทำข้อตกลงกับสัตว์อสูรระดับสูงอีกสามตัว……

นี่ก็ยอดเยี่ยมมากจริงๆ แต่เทียบกับมู่หน่วน ก็ห่างกันมากเกินไปแล้ว

เบื้องล่างต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์

หนิงเทียนโย่วเป็นคนแรกที่ไม่เห็นด้วย ลุกขึ้นพูดแทนนาง

เวินชีรู้สึกลำบากใจแล้ว

เขาก็รู้สึกว่าควรจะเป็นมู่หน่วนที่ชนะอันดับหนึ่ง แต่เบื้องบนมอบหมายลงมาว่า ซ่างกวนหมิงหลางชนะอันดับหนึ่งจริงๆ

คนไม่น้อยโต้แย้งความไม่เป็นธรรมแทนกู้ชูหน่วน

สุดท้ายเสียงอันดังกังวานและน่าเกรงขามของเจ้าบ้านไป๋หลี่ก็ดังก้องไปทั่วงาน

“เพราะว่านางไม่คู่ควร”

หนิงเทียนโย่วกล่าวด้วยความโมโหว่า “ทำไมนางจึงไม่คู่ควร?”

“นางสังหารไป๋หลี่หมิงและไป๋หลี่เจิ้นคนตระกูลไป๋หลี่ของข้า”