เจ้าว่าอย่างไรนะ?
แม่ทัพฉลามดำนั้นร้องลั่นขึ้นมาเมื่อได้ยินคำพูดของเย่หยวน
ชาวเผ่าทะเลนั้นมีนิสัยอารมณ์รุนแรงเป็นทุนเดิม มีหรือที่เขาจะทนรับคำด่าว่าของเย่หยวนไว้ได้?
ข้าบอกว่าไอ้โง่! เย่หยวนกล่าวสวนกลับไป
เจ้ามนุษย์โง่ เจ้าจะได้ชดใช้กับปากหมาๆ ของเจ้าที่นี่!
แม่ทัพฉลามดำนั้นหรี่ตาลงร้องพร้อมอ้าปากกว้างขึ้นมา
คลื่นลูกใหญ่นั้นสาดซัดขึ้นมารอบเท้าเย่หยวนก่อนจะกลืนทั้งตัวของเย่หยวนลงไปสิ้น
เวลานี้มันเกิดพายุน้ำลูกใหญ่พุ่งทะยานขึ้นมาสูงจรดฟ้า
คนทั้งหลายนั้นได้แต่คาดเดาว่าเย่หยวนที่อยู่ภายในพายุน้ำวนนั้นมันคงถูกฉีกร่างเป็นชิ้นๆ ไปแล้ว
ได้เห็นเช่นนั้นแม่ทัพฉลามดำก็ยิ้มเย้ยขึ้น หึ ไอ้มนุษย์ เจ้าสิโง่!
บนกำแพงเมืองนั้นเหล่าชุยถงทั้งหลายต่างได้แต่ถอนใจยาว
ยอดอัจฉริยะไร้เทียบคนหนึ่งกลับตายตกลงไปง่ายๆ เช่นนี้!
แม้ว่าจะมากพรสวรรค์แต่กลับไม่คิดประเมินตัว!
ไปท้าทายแม่ทัพของเผ่าทะเลเช่นนี้แล้วมีหรือที่จะยังรอดชีวิตออกมาได้?
เจ้าโง่ จะดีใจเร็วเกินไปหรือไม่? เย่หยวนตอบกลับมา
เวลานี้ร่างของเขานั้นมันได้เปลี่ยนจากร่างกายปกติเป็นร่างกายที่ดูเบลอๆ
พายุน้ำนั้นมันไม่อาจจะเข้าถึงตัวจริงของเขาได้เลย!
แม่ทัพฉลามดำนั้นสั่นสะท้านไปทั้งกายก่อนจะร้องขึ้น กฎแห่งห้วงมิติ ไอ้เด็กคนนี้!
เย่หยวนพยักหน้ารับกลับมา อืม อย่างน้อยถึงเจ้าจะโง่แต่ก็ยังพอมีสมองบ้าง ทีนี้เราจะมาคุยกันได้หรือยัง? เจ้าโง่!
เย่หยวนนั้นย้ำคำว่าโง่ไปมาจนทำให้จิตใจของแม่ทัพฉลามดำนั้นเดือดพล่าน
สายตาของเขานั้นเปลี่ยนเป็นดำมืดก่อนจะกล่าวออกมา เด็กน้อย เจ้าคิดว่าแม่ทัพผู้นี้จะทำอะไรเจ้าไม่ได้จริงหรือ
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป แน่นอนว่าเจ้าย่อมทำอะไรข้าได้มากมายแต่ก่อนที่เจ้าจะสังหารข้าลงได้นั้น ข้าขอยืนยันเลยว่าลูกน้องทหารทั้งหลายของเจ้าในที่นี้ ที่มีพลังต่ำกว่าชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมันจะได้ตายลงสิ้น! ที่ข้าทำไปก่อนหน้ามันเป็นเพียงแค่การตักเตือน หากเจ้ายังไร้เหตุผลต่ออีกก็ลองเข้ามาได้ หากเจ้าทำให้ข้าไม่พอใจจริงๆ แล้วราชวงศ์หนามใต้มันจะได้มีสภาพเป็นแม่ทัพที่ไร้ทหารแน่!
แม่ทัพฉลามดำนั้นผงะไปทันทีที่ได้ยิน ไอ้มนุษย์น่ารังเกียจ! เจ้าขโมยสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกเราไปแท้ๆ แต่กลับยังมาวางท่าเช่นนี้ได้!
เขานั้นกลัวจริง!
หากให้พูดตามจริงแล้วการที่เย่หยวนวางพิษทหารนับไม่ถ้วนในระยะสิบกิโลเมตรนี้มันย่อมจะทำให้แม่ทัพฉลามดำเกิดความกลัวเกรงขึ้นมาในใจมาก
เวลานี้เหล่าทหารทั้งหลายนั้นแค่สลบไป แต่ครั้งหน้ามันก็ไม่แน่ว่าจะจบแค่ที่สลบ!
เจ้าเด็กคนนี้มันมีวิชาการใช้พิษที่เหนือล้ำจินตนาการของเขา
ครั้งนี้พวกเขาทั้งหลายนั้นนำกำลังทะเลหนามใต้ออกมาถึงกว่าร้อยละหกสิบ!
หากพวกเขาทั้งหลายนั้นตายลงตรงนี้แล้ว ทะเลหนามใต้ย่อมจะเสียกำลังไปมากมายมหาศาล
ที่สำคัญไปกว่านั้นทะเลหนามใต้นั้นมันยังมิใช่สถานที่แสนสงบสุข พวกเขาทั้งหลายเองก็มีศัตรูคอยจ้องมองมาจากทะเลอื่นๆ อยู่ด้วย
หากกำลังทัพนี้ตายตกลงไปจริงๆ แล้วราชวงศ์หนามใต้อาจจะถูกทำลายลงสิ้นก็ได้
เขานั้นไม่อาจจะแบกรับเรื่องเช่นนี้ไว้!
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป หากเจ้ายอมฟังง่ายๆ แต่แรกมันก็ไม่ต้องลงมือให้เหนื่อยกันแล้วมิใช่หรือ? พวกเราทั้งสองนั้นแค่ออกมาคืนสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกให้ แต่พวกเจ้านั้นกลับร้องด่าคิดสังหารพวกข้าตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็นหน้า ไร้มารยาทเสียจริง! เวลานี้เจ้ากลับมาด่าพวกเราว่าวางท่า? หากพวกเราทั้งสองนั้นตายลงเสียตรงนี้คงถูกเรียกว่าเป็นความสุภาพแล้ว
แม่ทัพฉลามดำนั้นหรี่ตาลงทันทีก่อนจะตอบกลับมา ในเมื่อมาเพื่อคืนสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกก็ส่งมันมาเสียทีสิ!
เย่หยวนที่ได้ยินถึงกับต้องยกมือขึ้นมากุมขมับ ไอ้โง่ นี่สมองของเจ้ามันไม่ต่างจากปลาเลยหรืออย่างไร? คิดอยากได้สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมันย่อมได้ แต่ทัพของพวกเจ้าก็ควรจะแสดงความจริงใจออกมาก่อนมิใช่หรือ? ข้าคิดว่าเจ้าคงมิใช่แม่ทัพใหญ่ในครั้งนี้ใช่หรือไม่? ไปเรียกคนที่รับผิดชอบจริงๆ ออกมา!
แม่ทัพฉลามดำนั้นไร้สมองจนเกินไป เขานั้นรู้จักแค่สั่งการและโจมตีผู้คน
มีหรือที่คนเช่นนี้จะเป็นผู้นำทัพใหญ่เช่นนี้ได้?
เฮ่ยยู ถอยมา แม่ทัพฉลามดำนั้นยังทำท่าเหมือนอยากจะกล่าวอะไรแต่สุดท้ายก็หุบปากลงเมื่อได้ยินคำสั่งของเสียงนั้น ได้ยินเช่นนั้นตัวแม่ทัพฉลามดำก็รีบถอนตัวไปด้านข้างพร้อมก้มหัวลง
เวลานี้มันมีชายหนุ่มที่มีหัวมังกรแต่ร่างเป็นคนค่อยๆ เดินขึ้นมาบนผิวน้ำ
ขอรับองค์ชายมังกร! เฮ่ยยูกล่าวรับ
ในเวลานี้พวกชุยถงทั้งหลายนั้นต่างหันมามองหน้ากันอย่างมึนงงบนกำแพงเมือง
พวกเขาทั้งหลายนั้นหันมามองกันด้วยความตกตะลึงอย่างถึงที่สุด
เย่หยวนนั้นเรียกราชวงศ์หนามใต้ออกมาด้วยกำลังของตัวเอง!
เขาทำได้จริง! องค์ชายมังกรปรากฏตัวออกมาแล้ว เช่นนี้มันย่อมหมายความว่าเผ่าทะเลยอมรับการเจรจาของเย่หยวนแล้ว! พวกเรานั้นต่างคิดว่าเขาจะลงไปตายแต่ที่ไหนได้ สุดท้ายเขากลับทำการเจรจาได้จริง! ชุยถงนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยปากสั่นๆ
วิธีการของเย่หยวนนั้นมันทำให้เขาต้องตกตะลึงสุดหัวใจ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพที่เขาวางพิษทหารเผ่าทะเลในระยะสิบกิโลเมตรนั้นด้วยค่ายกลพิษ มันเป็นภาพที่ยังคงติดตาของเขามาจนถึงตอนนี้
นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่คนหนึ่งนั้นกลับยืนหยัดต่อหน้าทัพเผ่าทะเลนับไม่ถ้วนนี้ด้วยกำลังของตัวเองเพียงผู้เดียว
นอกจากนั้นแม้แต่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกของเผ่าทะเลอย่างเฮ่ยยูนั้นเองก็ยังไม่อาจจะทำอะไรเขาได้!
อาจารย์เย่นั้นเป็นดั่งเทพจริง! เจียงหลี่กล่าวขึ้นมา
คนทั้งหลายนั้นต่างพยักหน้าออกมาพร้อมๆ กัน ใครกันบอกว่าเย่หยวนรนหาที่ตาย?
องค์ชายมังกรนั้นกล่าวขึ้นมาต่อหน้าเย่หยวนด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก เด็กน้อยเจ้าคิดว่าตัวเองเก่งกาจมากล้ำจนเผ่าทะเลเราไม่มีใครจัดการเจ้าลงได้หรือ?
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป ดูท่าเจ้าจะเป็นสมาชิกของราชวงศ์สินะ เจ้าไม่ต้องมาพูดจากล่าวข่มขู่ทั้งๆ ที่ภายในกำลังสั่นกลัวเช่นนี้หรอก หากข้ากลัวพวกเจ้าแล้วข้าก็คงไม่ออกมาจากเมืองแน่ หากพวกเจ้าคิดสังหารข้าแน่นอนว่าพวกเจ้าย่อมจะต้องได้รับความเสียหายมากล้นไปด้วย ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้เลือก ลองดูอีกสักครั้งสิ! แต่ครั้งนี้มันจะไม่หยุดแค่ที่ยาสลบแน่แล้ว!
องค์ชายมังกรนั้นได้แต่ทำหน้าเหยเกออกมา
ราชวงศ์หนามใต้นั้นเป็นตัวตนที่ทั้งแดนสวรรค์ใต้นั้นต่างเกรงกลัวแต่วันนี้เขากลับต้องมาพ่ายให้แก่คำขู่ของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง
องค์ชายมังกรกล่าวขึ้นมา มนุษย์เจ้ามันแย่งชิงเอาสมบัติแห่งราชวงศ์ข้าไปแล้วยังจะมาข่มขู่ข้าหรือ? เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าองค์ชายมังกรผู้นี้จะไม่กล้าสู้กับเจ้าให้มันรู้แล้วรู้รอด?
เย่หยวนส่ายหัวตอบกลับไป องค์ชายมังกร เรื่องที่ท่านพูดมานั้นข้าคิดว่าท่านเองก็คงรู้ดีอยู่แก่ใจตน ทำไมสุดยอดสมบัติของราชวงศ์ท่านมันกลับมาตกอยู่ในศาลาเฝ้าสมบัติของเผ่าเงือก? สหายของข้าผู้นี้ก็แค่โชคร้ายไปอยู่ไม่ถูกที่ผิดเวลาก็เท่านั้น เขาจึงบังเอิญเป็นคนหยิบเอาสมบัตินี้ออกมา หากให้พูดถึงสาเหตุกันจริงๆ แล้วมันย่อมจะเป็นปัญหาภายในของพวกท่านทั้งหลายกันมากกว่า!
องค์ชายมังกรนั้นได้แต่ต้องคอตกลงเพราะปัญหานี้มันเกิดขึ้นภายในจริงๆ
แน่นอนว่าเขาย่อมจะไม่คิดยอมรับมันต่อหน้าเย่หยวน
แท้จริงแล้วเรื่องวันนี้มันก็แค่ความบังเอิญสิ้น
น้องสาวต่างมารดาของเขา ฮวนฉินนั้นเป็นเด็กที่เกิดมาจากพ่อของเขาและแม่ที่เป็นนางสนมเผ่าเงือก ฮวนฉินนั้นเป็นลูกที่ท่านพ่อของเขารักและตามใจเป็นอย่างมาก
แต่เด็กคนนั้นมันกลับใช้อำนาจที่พ่อตามใจนั้นทำเรื่องราวน้อยใหญ่จนปั่นป่วนวังมังกรอยู่เสมอๆ
ครั้งนี้นางได้ขโมยเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกออกมาและกลับมาอยู่ยังบ้านของแม่พร้อมเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนั้นโยนไปเก็บไว้ในศาลาเฝ้าสมบัติของเผ่าเงือก
และมันก็เป็นเวลาพอเหมาะพอดีกับที่พวกหวงห่าวหยานบุกเข้าไปพอดี
แท้จริงแล้วหวงห่าวหยานนั้นก็เป็นแค่คนอับโชคคนหนึ่งเท่านั้น
แต่ว่าเรื่องราวเช่นนั้นตัวองค์ชายมังกรย่อมจะไม่มีทางบอกเล่ามันออกมาแน่
องค์ชายมังกรนั้นกล่าวตอบไปด้วยท่าทางร้อนรน เลิกพูดจาเหลวไหลได้แล้ว! รีบๆ ส่งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืนมาเสีย! ไม่เช่นนั้นข้าก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเจ้ามันจะวางพิษทหารของข้าจนหมดได้หรือไม่!
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป องค์ชายมังกร ท่านคิดว่าข้าโง่เหมือนลูกน้องท่านหรือ? คิดอยากได้สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกกลับไปย่อมไม่มีปัญหา แต่ท่านนั้นต้องสั่งให้หยุดวิชาลับกำเนิดพิรุณสวรรค์และกลับลงไปรอในทะเลก่อน! สิบวันจากนี้ข้าจะเป็นคนเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไปคืนให้พวกท่านเอง!
ไม่!
องค์ชายมังกรนั้นรีบส่ายหัวปฏิเสธออกมาทันที มนุษย์เจ้านั้นมันเชื่อถือคำไม่ได้ หากสิบวันแล้วเจ้าไม่เอามันมาคืนพวกเราจะทำอย่างไรเล่า?
เพื่อที่จะทำสงครามในครั้งนี้ทางราชวงศ์หนามใต้นั้นก็ต้องสูญเสียทรัพยากรไปไม่น้อย
มีหรือที่พวกเขาจะปล่อยมันจบลงง่ายๆ เช่นนี้?
แท้จริงแล้วการเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมามันก็เรื่องหนึ่งแต่การจะมาสั่งสอนพวกมนุษย์ทั้งหลายนี้ต่างหากคือเป้าหมายของการเดินทัพครั้งนี้
…………………………
