ทุกคนมองไปที่แดร์ริล สายตาของพวกเขาเหมือนกำลังมองปีศาจร้ายก็ไม่ปาน!
“คุณทำอะไรน่ะ!? ยาม! เรียกยามเร็ว โยนสามคนนี้ออกไป!” พยาบาลนั้นกลัวมาก ยังไงก็ตาม เมื่อมองให้ดี ๆ แดร์ริลเพียงแค่ใส่เสื้อผ้าเหมือนขอทาน จะกลัวคนแบบเขาทำไม?
“ใช่ พวกแกกล้าแหกปากในโรงพยาบาลได้ยังไง?”
“แค่จนก็มากพอแล้ว นี่ยังมีหน้ามาสั่งให้โรงพยาบาลรักษาฟรีให้อีกเหรอ?”
หมอบางคนทนไม่ได้อีก พวกเขาเดินเข้ามากล่าวหา
หลังจากไม่กี่ประโยคจบลง ยามที่ดูดุร้ายเป็นโหลก็พุ่งเข้ามา แม้พวกเขาจะสวมใส่ชุดเครื่องแบบยาม แต่ยามแต่ละคนนั้นมีรูปร่างกำยำทั้งสิ้น พวกเขาดูดุร้ายพร้อมกับรังสีฆ่าฟัน ใคร ๆ ก็มองออกว่าพวกเขาเคยเป็นนักเลงมาก่อน
เมื่อเห็นยามรักษาความปลอดภัย พยาบาลก็กระแอมแล้วชี้ไปที่แดร์ริล “นั่นเขา เขาคือคนที่สร้างปัญหา!”
โรงพยาบาลของเมืองตงไห่นั้นจ้างยามรักษาความปลอดภัยมาจากหน่วยรักษาความปลอดภัยหมาป่าทมิฬ!
ใครคือหัวหน้าของหมาป่าทมิฬ? แอ๊บบี้กับแบรนดอนนั่นเอง
พี่น้องสองคนนี้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ไปทั่วทั้งเมืองเมืองตงไห่! มีใครที่ไม่กลัวพวกเขาด้วยหรือยังไง?
หน่วยรักษาความปลอดภัยหมาป่าทมิฬนั้นให้การอารักขาสถานที่มากมายในเมืองตงไห่! ใครกล้ามาสร้างปัญหาที่นี่?
หัวหน้าของยาม อเล็กซ์ การ์ฟิลด์ เดินเข้ามาพร้อมกระบองสั้นในมือ แต่เมื่อเขาเข้าใกล้แดร์ริล เขาก็แข็งค้างด้วยความตกตะลึง
“คุณการ์ฟิลด์ นั่นแหละเขา!”
พยาบาลตะโกนเสียงดัง “เขาอยากให้เรารักษา โดยที่ไม่มีแม้แต่เงิน เราจึงปฏิเสธ แต่เขาก็ยังจะสร้างปัญหา!”
อะไรนะ?
อเล็กซ์คิดว่าตาของเขาฝาดไป
เวรเอ๊ย ไม่กี่วันก่อนเขาตามนายหญิงไปในงานแต่งงานแล้วพบกับเขาคนนี้!
เขาคือแดร์ริลไม่ใช่เหรอ? นายน้อยรองของตระกูลดาร์บี้! เขาแม้กระทั่งช่วยชีวิตนายหญิงด้วยซ้ำ!
จากข้อมูลที่ได้จากนายหญิง แดร์ริลนั้นครอบครองโอสถวิเศษ—เม็ดยาเทวะ มันสามารถทำให้ผู้ใช้ทะลวงคอขวดได้! เขาขายยาเม็ดหนึ่งให้แบรนดอนในราคาสองพันล้านเหรียญ!
มากไปกว่านั้น แบรนดอนก็สามารถทะลวงระดับไปได้จริง ๆ!
“คุณการ์ฟิลด์ รีบโยนเขาออกไปเร็ว ๆ สิคะ” พยาบาลกล่าวเสียงเย็นชา
“หุบปากของ-ึงซะ!” อเล็กซ์ตะโกน เสียงของเขาทำให้พยาบาลกลัวแทบตาย
“พี่ชายแดร์ริล” อเล็กซ์กล่าวด้วยความเคารพอย่างมากในขณะที่เขาเดินเข้าใกล้ “พี่ชายแดร์ริล ผมต้องขออภัยที่พยาบาลคนนั้นไม่รู้จักคุณนะครับ…”
แดร์ริลขมวดคิ้วแน่น เขาไม่คุ้นเคยกับชายตรงหน้า แล้วทำไมเขามาเรียกชายหนุ่มว่าพี่ชายแดร์ริล?
โทษแดร์ริลไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้จักอเล็กซ์ ในงานแต่งงานนั้นมีคนอยู่มากเกินไป คนไม่สำคัญแบบอเล็กซ์นั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะเปิดปากพูดด้วยซ้ำ
“แดร์ริล?”
ในตอนนั้น เสียงอันนุ่มนวลก็ดังขึ้น
แดร์ริลหันหัวของเขาก่อนจะเห็นหมอสาวแสนสวย เธอยืนตรงนั้นพร้อมเสื้อกาวน์สีขาว จ้องมองแดร์ริลด้วยความแปลกใจ
แม้ว่าหมอนั้นจะสวมใส่กาวน์ขาว แต่เรือนร่างอันดีเยี่ยมของเธอก็แสดงเด่นชัด
หมอคนนี้ดูคุ้นตา เป็นใครไปไม่ได้นอกจากหมอเทพธิดาที่งานแต่งของแจ็คสัน—เชลลี!
ใช่แล้ว เชลลีนั้นรู้จักกันในชื่อคุณหมอเทพธิดา ตอนงานแต่งงาน เธอช่วยแอ๊บบี้ไม่ได้ แม้จะใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอแล้ว แต่แดร์ริลทำได้—ช่างน่าทึ่ง!
ปัญหานั้นผ่านไปสองสามวันแล้ว แต่เชลลียังคงเต็มไปด้วยความสงสัยต่อชายคนนี้
ในตอนที่เชลลีเห็นพ่อของแดร์ริลนอนอยู่ตรงนั้น เธอจึงรู้ได้อย่างขัดเจนว่าเขาหัวใจวายเฉียบพลัน
ในตอนนั้นเองที่มีคนมา ท่ามกลางพวกเขามีอยู่สองคนที่จำแดร์ริลได้
“นั่นไม่ใช่ลูกเขยของลินดันเหรอ?”
“แล้วข้าง ๆ นั่นพ่อแม่เขาเหรอ?”
“ชิ พ่อเขาอยู่ในสภาพนี้แล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่มีปัญญาจ่ายค่ารักษา เฮ้อ…”
“อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย พวกเขาน่าสมเพชพอแล้ว”
“ในสถานการณ์น่าอนาถแบบนี้ เขาคงพึ่งได้แค่นิสัยน่าสมเพชของเขาเท่านั้นแหละ”
เสียงการพูดคุยดังขึ้น แต่แดร์ริลยังคงมีใบหน้านิ่งและไม่สนใจการนินทา เขามองเชลลีแล้วกล่าว “คุณหมอซัลลิแวน พ่อผมเป็นยังไงบ้าง?”
“อาการของคนไข้ไม่คงที่ค่ะ เขาต้องได้รับการผ่าตัดเดี๋ยวนี้เลย” เชลลีกล่าวด้วยท่าทางไม่สู้ดีบนในหน้า หลังจากที่เธอตรวจอาการ
“ผมคงต้องหวังพึ่งคุณแล้ว หมอซัลลิแวน” แดร์ริลกล่าวอย่างกังวล
เชลลีทำท่าทางยอมรับและสั่งให้พยาบาลใกล้ ๆ ให้ดันเตียงของแดเนียลไปที่ห้องผ่าตัด
“ผู้อำนวยการซัลลิแวนคะ เขายังไม่ได้จ่ายค่ารักษาเลย” พยาบาลก่อนหน้าช่วยไม่ได้ที่จะต้องพูดออกมา เธอตัดสินแดร์ริลด้วยความดูหมิ่น
สิ่งมีชีวิตน่าสมเพชแบบนี้รู้จักกับหมอซัลลิแวนได้ยังไง? แดร์ริลต้องใช้ยากล่อมประสาทอะไรสักอย่างกับเธอเพื่อให้เธอรักษาคนไข้โดยไม่ต้องจ่ายเงินแน่
