คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 459
ฟลอเรียนพยักหน้าและกล่าวต่อ “ฉันมีข้อเสนอ นักธุรกิจอย่างเราในเมืองตงไห่ควรรวมตัวกันและทำลายความมั่งคั่งทั้งหมดของแดร์ริลในเมืองนี้”
เมื่อได้ยินแบบนี้ ทุกคนก็ดูปลาบปลื้ม เจเรมี่ แลงลีย์เป็นคนแรกที่ยืนขึ้นและเห็นด้วย “ถูกต้อง! เราต้องทำทุกอย่างไม่ให้เขายืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้”
แดร์ริลมาเพื่อทำลายพิธีวิวาห์ของเขา และเจเรมี่ต้องการให้เขาชดใช้มัน
คนอื่น ๆ ต่างพากันร่วมแสดงความสนับสนุนด้วยเช่นกัน
“ใช่ มีตระกูลมากมายอยู่ที่นี่ เมื่อพวกเรารวมตัวกันแล้ว มันจะยากสักแค่ไหนที่จะทำลายบริษัทของเขา?”
“ฮ่าฮ่า! หากปราศจากทรัพย์สินและบารมีที่จะช่วยหนุนหลังเขา แดร์ริลก็จะไม่สามารถลุกขึ้นยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้!”
“ใช่! แม้ว่าเขาจะกลับมาที่เมืองตงไห่ เขาก็คงไม่สามารถจะบ่มเพาะได้อีกต่อไปแล้ว ถ้าไม่มีเงิน เขาก็ไรค่า!”
ฝูงชนต่างหัวเราะกันยินดีกับแผนการของพวกเขา
มาสเตอร์รี้ด ถอนหายใจและมองไปที่ทิโมธี แลงลีย์ “แล้ว วันนี้งานแต่งยังจะจัดอยู่ไหม?”
เมื่อได้ยินคำกล่าวของเขา ทุกคนก็เงียบกริบ
‘ใช่ พิธีวิวาห์ยังดำเนินต่อไปไหม? เวทีก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ…’ ทุกคนสงสัย
ทิโมธีถอนหายใจขณะที่เขาเหลือบสายตามองไปรอบ ๆซากปรักหักพัง “เอาล่ะ เราจะกำหนดตารางวันงานสมรสของลูกชายฉันและอีวอนกันใหม่ในอีกหนึ่งเดือนต่อจากนี้ ฉันขอโทษที่ไม่ได้เป็นเจ้าภาพที่ดีที่สุดในวันนี้”
“มิสเตอร์แลงลีย์ คุณช่างน้ำใจงามเกินไป!”
“เราทุกคนเข้าใจได้ ได้โปรดอย่ากล่าวโทษตัวเองเลย” บุคคลระดับสูงของหกสำนักหลักกล่าวกับทิโมธีและเจเรมี
ขณะที่ฝูงชนแยกย้ายกลับกันไป มีใครบางคนชี้ไปที่ลิลี่ “โอ้ ใช่ นั่นภรรยาของแดร์ริลหมดสติไป เราจะทำยังไงดี?”
ในเวลานั้น วิลเลียมและสมาชิกในตระกูลลินดันต่างก็พากันกลับออกไปหมดแล้ว ทุกคนหันความสนใจไปที่ลิลี่ทันที
แม้ว่าเธอจะเป็นภรรยาของแดร์ริล แต่เธอก็อ่อนน้อมถ่อมตน สุภาพ และอ่อนโยน มันเป็นเรื่องน่าปวดหัวที่จะคิดว่าพวกเขาควรทำอย่างไรกับเธอ
ในเมื่อไม่มีใครกล่าวอะไรขึ้นมา ฟลอเรียนจึงจ้องมองลิลี่ซึ่งหมดสติอยู่ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “เธอเป็นภรรยาของแดร์ริลและน้องสะใภ้ของฉันเอง แม้ว่าแดร์ริลจะเป็นคนนอกรีต แต่เธอก็ไร้เดียงสาบริสุทธิ์ ในเมื่อตระกูลลินดันกลับกันไปหมดแล้ว ฉันจะพาเธอกลับไปที่คฤหาสน์ดาร์บี้ก่อน ตอนเธอตื่นขึ้นมาฉันจะส่งเธอกลับไปตระกูลลินดัน”
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูแบกรับภาระและเหมือนกับวีรบุรุษจนทำให้เขาได้รับคำชมและความนับถือจากฝูงชน
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณเป็นนายท่านแห่งตระกูลดาร์บี้ คุณช่างเป็นคนใจกว้างและเป็นสุภาพบุรุษ!”
“ใช่ ตระกูลดาร์บี้ภายใต้การนำทางของคุณ มันจะรุ่งโรจน์ยิ่งกว่าเคย!”
เมื่อได้รับคำชมสรรเสริญและความเคารพนับถือจากสาธารณชน เขาขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มและค่อย ๆ เข้าหาลิลี่
เขาอดไม่ได้ที่จะกล่ำกลืนน้ำลายสอ ‘ใครจะไปคิดว่าภรรยาของแดร์ริลจะสวยราวกับดอกไม้เบ่งบานและเรือนร่างของเธอ…’
เขาไม่มีโอกาสได้กระทำกับควีนนี่น้องสาวแดร์ริล แน่นอนว่าฟลอเรียนจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป เขาจึงเอื้อมมือออกไป เตรียมจะโอบอุ้มลิลี่ไว้ในอ้อมแขน
อย่างไรก็ตาม เขาได้ยินเสียงกุกกักดัง ๆ ของรองเท้าส้นสูง ขณะผู้หญิงคนหนึ่งมายืนอยู่ตรงหน้าเขา นั่นคือ ยูมิ!
ใบหน้าของยูมิ เคร่งขรึมขณะเธอจ้องไปที่ฟลอเรียน “นายบาดเจ็บ นายอุ้มเธอไม่ได้หรอก ให้ฉันทำเอง”
เธอรู้จักสามีของเธอดีพอ ที่จะรู้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเห็นผู้หญิงสวย ๆ เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา เธอรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ตอนที่เขาเสนอตัวพาลิลี่กลับบ้าน แน่นอนว่าตัวเธอจะไม่เปิดโปงเขาต่อหน้าผู้คนมากมาย ยูมิก้มตัวลงและอุ้มลิลี่ไว้ในอ้อมแขนของเธอ
…
คฤหาสน์คาร์เตอร์ ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองมิดเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับสวนที่ดูโบราณ ที่ดินผืนนี้มีพื้นที่กว่าหมื่น ๆ ไร่สร้างขึ้นด้วยสถาปัตยกรรมที่ดูโบราณปราณีตงดงามตระการตา ล้อมรอบด้วยป่าไผ่ทำให้รู้สึกถึงความเป็นเอกลักษณ์และความสงบ
ในตอนที่แดร์ริลมาถึงคฤหาสน์คาร์เตอร์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าลึก ๆ สถาปัตยกรรมเป็นเหมือนกับบทกวีหรืองานศิลปะ มันช่างงดงามจริง ๆ !
