คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 502
ชาวประมงไม่กี่คนที่ยืนเห็นเหตุการณ์อยู่ไกล ๆ อดไม่ได้ที่จะต้องเข้ามา พวกเขาเข้ามาหาบรรดาเด็กนักเรียนและให้คำแนะนำ “ไอ้หนู จ่ายเงินพวกมันไปเถอะ ถือว่ามันเป็นค่ารับประกันความปลอดภัยของพวกหนูเอง พวกหนูคงไม่อยากมีปัญหากับพวกมันหรอก พวกมันมาจากสำนักชายฝั่ง! พวกหนูฉิบหายแน่ถ้าไม่ยอมจ่ายตังให้พวกมันในวันนี้”
คนในท้องถิ่นบริเวณใกล้เคียงต่างก็พยักเห็นด้วยในความเป็นห่วง
สำนักชายฝั่งตั้งอยู่ที่ชายหาดทองคำตั้งแต่โบราณกาล อิทธิพลของพวกเขาไม่ควรที่จะถูกประเมินต่ำเกินไป! สมาชิกของสำนักมักทำตัวกร่างออกอาละวาดตามบริเวณชายหาด!
สำนักเป็นเจ้าของกิจการธุรกิจกีฬาเรือยนต์และไม่ว่าใครก็ตามที่มาเช่าเรือของพวกเขา มักจะโดนโกงเงินไปก้อนใหญ่
บรรดานักท่องเที่ยวจะไม่นึกถึงอิทธิพลของสำนักชายฝั่ง แต่บรรดาชาวประมงในท้องถิ่นจะรู้จักกับพวกเขาเป็นอย่างดี!
สำนักได้ครอบงำอุตสาหกรรมอาหารทะเลเนื่องจากจำนวนคนและอิทธิพลของพวกเขา ชาวประมงทุกคนถูกบังคับให้ยกผลกำไรให้แก่พวกเขา ถ้าหากไม่ทำตามจะถูกพวกเขาข่มเหงรังแก และจะขัดขวางพวกเขาจนไม่สามารถทำการประมงได้ บรรดาชาวบ้านต่างเกลียดชังพวกเขา แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะส่งเสียงออกมา!
บรรดาคนในท้องถิ่นรีบเร่งเข้ามาหาเด็กนักเรียนเพื่อให้คำแนะนำแบบเดียวกัน พวกเขาเป็นห่วงว่าบรรดาเด็กเหล่านี้กำลังหาเรื่องใส่ตัวเอง ถ้าหากพวกเขาได้ไปล่วงเกินแมนนี่และพรรคพวกของเขา
สำนักชายฝั่ง?
เดคแลนและคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อหลังจากได้ยินคำกล่าวของชาวประมงพวกเขารู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน
พวกเขาคิดว่าแมนนี่และลูกสมุนของเขาเป็นเพียงแค่นักเลงในท้องถิ่นเท่านั้น
พวกเขาไม่คิดว่าจะเป็นคนในยุทธจักร นั่นคงอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงเรียกลูกสมุนมาได้มากมายขนาดนี้ในทันที
ดูเหมือนว่าจะเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ ที่จะไปยุ่งกับคนพวกนี้
อย่างไรก็ตาม อีเว็ตต์ขมวดคิ้วของเธอและกล่าวถาม “สำนักชายฝั่ง? พวกเรามาจากสถาบันหกวิถี พวกนายมาต้มตุ๋นหลอกเอาเงินพวกเราชัดเจนขนาดนี้ ทำไมเราจะต้องจ่ายเงินให้พวกนายด้วย?”
แมนนี่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ และจี้มีดพร้าลงไปบนคอหอยของเดคแลนต่อ
เดคแลนแทบจะร้องไห้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ทำไมเราไม่ยอมจ่ายเงินพวกมันไป?”
บ้าจริง! เขาไม่อยากจะทำตัวขี้ขลาดต่อหน้าอีเว็ตต์
อย่างไรก็ตามมีดพร้ายังจ่ออยู่ที่คอหอยของเขา
เขาอาจจะหัวหลุดออกจากบ่าได้ ถ้าหากแมนนี่เกรี้ยวกราดขึ้นมา ถึงแม้ว่าเขาจะห่วงภาพลักษณ์ของตัวเอง แต่ชีวิตของเขามันสำคัญกว่า! เดคแลนรู้สึกสิ้นหวัง แทบจะน้ำตาเล็ดขณะที่เขาพูด
อีเว็ตต์นั้นไม่พอใจ “เดคแลน ทำตัวให้สมกับเป็นชายชาตรีหน่อยได้ไหม? พวกมันไม่มีเหตุผล! พวกมันทำตัวป่าเถือนราวกับว่าบ้านเมืองไม่มีกฏหมาย ฉันเชื่อในความยุติธรรม!”
“ความยุติธรรม?” ลูกสมุนต่างพากันหัวเราะเยาะ
แมนนี่เย้ยหยัน “สาวน้อย พวกเราคือสำนักชายฝั่ง เราเป็นคนออกกฏในชายหาดทองคำ!”
ความยียวนปรากฏอยู่บนใบหน้าของแมนนี่ เมื่อดวงตาของเขาสอดส่องเรือนร่างของอีเว็ตต์อย่างดิบเถื่อน เขากล่าวต่อ “ฉันขอบอกอีกครั้ง สาวน้อยคนนี้สามารถมานอนค้างคืนกับพวกเราได้ถ้าหากพวกแกไม่ต้องการจะจ่ายตัง มันก็แค่ 720,000 เหรียญเอง ถ้าเป็นแบบนั้นฉันก็จะยอมปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป”
เขาเอื้อมมือไปหาอีเว็ตต์ด้วยรอยยิ้ม
‘ยิ่งฉันมองใบหน้าอันน่ารักนี่มากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งชอบเธอมากขึ้นเท่านั้น’
เพี้ยะ!
อีเว็ตต์ไม่สมารถควบคุมตนเองได้อีกต่อไป เมื่อเธอสังเกตุเห็นมือของแมนนี่กำลังเข้ามาหาตัวเธอ ดังนั้นเธอจึงตบเขาเข้าอย่างแรง!
แมนนี่แค่นเสียง เมื่อเขาถูกตบตัวลอยไปด้านหลังสองสามเมตรก่อนจะร่วงลงพื้นเสียงดังตุ้บ!
เขาถึงกับสำลักจากแรงของการปะทะ
แมนนี่หัวหมุนจากแรงตบ แถมเขายังถ่มถุยออกมาเป็นเลือดหลังจากเขาร่วงลงกับพื้น
“ไอ้คนลามกน่ารังเกียจ! แกอยากตายรึไง!” อีเว็ตต์ตะเบ็งเสียงขณะกรอกสายตาไปที่แมนนี่อย่างเย็นชา รัศมีพลังอันแข็งแกร่งของเธอแผ่ออกมาจากร่างกาย!
“ปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้า?!”
ทุกคนในที่แห่งนั้น ต่างฉงนมึนงงเมื่อพวกเขาตระหนักว่าอีเว็ตต์นั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้า เธออยู่ห่างจากระดับประมาจารย์ยุทธ์เพียงแค่ขั้นเดียว!
บรรดาเด็กนักเรียนต่างรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก อีเว็ตต์นั้นเป็นคนอัธยาศัยดีและเข้าถึงตัวได้ง่าย ในช่วงที่เธอย้ายมาอยู่ที่สถาบันหกวิถี พวกเขาไม่เคยเห็นเธอแสดงศักยภาพเต็มที่ของเธอเลย
ไม่มีใครคาดคิดว่าเธอจะแข็งแกร่งขนาดนั้น!
แมนนี่สำลักอีกครั้ง
เขาถ่มถุยเลือดที่เต็มปากออกมาอีกรอบ ขณะฝูงชนยังคงมึนงงเขาฝืนกำลังตัวเองให้ลุกขึ้นยืนขณะชี้ไปที่อีเว็ตต์ “จับเธอ! จับสาวน้อยคนนั้น! คืนนี้ฉันต้องได้กับเธอ! เอาตัวเธอไป!”
ลูกสมุนบุกเข้าหาตัวอีเว็ตต์ในทันที!
สีหน้าท่าทางของอีเว็ตต์เย็นชาและเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง ดาบอูรูมิปรากฏขึ้นแค่เพียงเธอสะบัดมือและเธอก็เหวี่ยงมันไปข้างหน้า!
ตุ้บ! ตุ้บ!
อีเว็ตต์เคลื่อนไหวตวัดอย่างรวดเร็วขณะดาบอูรูมิในมือของเธอเลื้อยไปมาราวกับอสรพิษ มันใช้เวลาเพียงแค่เสี้ยววินาทีทำให้ชายฉกรรจ์สองคนต้องล่าถอยด้วยเสียงกรีดร้องหวาดผวา
ถึงอย่างไรอีเว็ตต์ก็ยังคงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ล่อแหลม อย่างไรก็ตามเธอกำลังเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้มากกว่า 70 คน!
เซอซี นิวแมนดูกระวนกระวาย แต่เธอได้กระทืบเท้าด้วยความเคืองแค้นก่อนจะหันไปหาเพื่อนร่วมห้องของเธอ “พวกนายมัวรออะไรกันอยู่? เข้าไปช่วยอีเว็ตต์สิ! จัดการพวกมันสิ!”
