คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 548
เป็นเวลาหัวค่ำ
หัวของแดร์ริลเหงื่อแตกพลั่กขณะเขาหอบถุงที่เต็มไปด้วยสิ่งของต่าง ๆ กลับไปที่คฤหาสน์คาร์เตอร์
เขาไปไล่กวาดต้อนซื้ออุปกรณ์จัดงานแต่งมามากมายอย่างเช่น เทียน ตะเกียงไฟ และเสื้อผ้า
แดร์ริลแบกของเหล่านั้นและรีบวิ่งกลับไปที่คฤหาสน์อย่างรวดเร็ว เนื่องจากเขาไม่มีเวลาเหลืออยู่กับอีวอนมากนัก และเขาต้องการใช้ทุกวินาทีกับเธอให้มีค่ามากที่สุด
เมื่อแดร์ริลเดินเข้าไปในห้อง เขาเห็นซาร่ากำลังเดินเข้ามาหาเขา
“พี่ชาย!” ซาร่าร้องเรียกหาด้วยรอยยิ้มและกล่าวถาม “ทำไมนายซื้อของมาเยอะจัง? พวกนี้มันคืออะไร? ของขวัญพวกนี้เอามาให้ฉันรึเปล่า?”
ซาร่าเริงร่าที่ได้ยินจากแม่บ้านว่าแดร์ริลกลับมาแล้ว เธอจึงเดินตามหาเขา
แดร์ริลฉีกยิ้มและกล่าว “ฉันกำลังจะแต่งงานในวันนี้และของพวกนี้เป็นอุปกรณ์จัดงานแต่ง”
“ว้าว นายกำลังจะแต่งงาน!”
ซาร่าตกตะลึงและกล่าวถามอย่างตื่นเต้น “จะมีแขกมาเยอะไหม? ฉันมั่นใจว่ามันจะต้องครื้นเครงมากแน่!”
แดร์ริลขบริมฝีปากและส่ายหัวของเขา “ฉันไม่อยากจะให้มันคึกครื้น ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากเธอ”
ซาร่ากระโดดเต้นเป็นลิงโลด เมื่อได้ยินกับคำกล่าวของแดร์ริล “ฉันรู้แค่คนเดียวงั้นเหรอ? งั้นฉันก็จะได้ไปงานแต่งของนายใช่ไหม?” ซาร่ากล่าวถามด้วยความกระตือรือร้นในดวงตาของเธอ
แดร์ริลถอนหายใจและยิ้มอย่างเคอะเขิน “งั้นมาสิ” แดร์ริลกล่าวขณะกำลังกลับไปที่ห้องของเขา
มันคงใช้เวลาพอสมควรที่จะตกแต่งห้องจัดงานพิธีวิวาห์ และด้วยความช่วยเหลือของน้องสาวทูนหัวของเขา แดร์ริลก็จะสามารถใช้เวลากับอีวอนได้มากขึ้น
ซาร่าตื่นเต้นเป็นอย่างมากและเดินเข้าไปในห้องกับแดร์ริลอย่างมีความสุข อย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าอีวอนได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสและอาจจะมีชีวิตอยู่ไม่ถึงคืนนี้
อีวอนเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าแดร์ริลกลับเข้ามาแล้ว รอยยิ้มบาง ๆก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าซีดเสียวของเธอ อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นซาร่าเดินตามแดร์ริลมาจากข้างหลัง “เด็กคนนี้คือ…”
อีวอนพยักหน้าและอดยิ้มไม่ได้เมื่อสัมผัสถึงพลังที่อ่อนวัยสดใสของซาร่าก่อนจะชมว่า “น้องสาวทูนหัวของนายน่ารักมาก”
เมื่อได้ยินคำกล่าวเชยชมของเธอ ซาร่าก็กล่าวตอบอย่างอ่อนหวาน “พี่สะใภ้ พี่ก็น่ารักมาก ๆ เหมือนกัน พี่ชายของฉันเป็นผู้ชายที่โชคดีที่ได้แต่งงานกับเจ้าสาวที่สวยมาก!”
แดร์ริลและอีวอนมองหน้ากันและยิ้มโดยไม่กล่าวอะไรสักคำ ผ่านไปสักพักแดร์ริลส่งอุปกรณ์ตกแต่งให้กับซาร่าและกล่าว “ฉันจะมอบหมายหน้าที่นี้ให้กับเธอ ช่วยฉันตกแต่งห้องนี้ให้สวยขึ้นมาหน่อย”
“ได้เลย!” ซาร่ากล่าวอย่างดีใจขณะเธอรับมอบของประดับตกแต่งและเริ่มลงมือวุ่นกับบรรดาดอกไม้ทั้งหลาย
อีวอนขบริมฝีปากของเธอและกล่าวเบา ๆ กับแดร์ริล “แดร์ริล คุณสัญญาอะไรบางอย่างกับฉันได้ไหม?”
“แน่นอน! อะไรก็ได้ ทุกอย่างเลย บอกมาแล้วผมจะตอบตกลง!” แดร์ริลกล่าวตอบอย่างหนักแน่น
อีวอนฝืนยิ้มและกล่าว “ในระหว่างงานพิธีวิวาห์ของเราในคืนนี้ได้โปรด… ได้โปรดอย่าร้องไห้… ฉันอยากให้วาระสุดท้ายของฉันเป็นงานแต่งงานที่สวยงามกับคุณ… ฉันต้องการพิธีวิวาห์ที่มีความสุขกับคุณ… ฉันไม่อยากร้องไห้… ”
“ได้…” แดร์ริลรู้สึกจุกอยู่ในลำคอขณะเขาพยุงตัวอีวอนลุกจากเตียงอย่างระมัดระวัง “อีวอน วันนี้เป็นงานแต่งงานของเรา แน่นอนผมจะมีความสุข ผมจะร้องไห้ทำไม? ดูนั่นสิ ผมซื้อชุดแต่งงานมาหลายแบบให้กับคุณเลยนะ คุณชอบแบบไหน?”
แดร์ริลเปิดกระเป๋าลากขณะที่เขากล่าวพลางหยิบชุดแต่งงานออกมาหลายชุด มีชุดที่สิ้นเปลืองมากมายกว่า 20 ชุด
“แดร์ริล…”
อีวอนนั้นตกตะลึงขณะเธอไม่สามารถจะกักเก็บความเริงร่าไว้ในตัวเธอได้ “ทำไม… ทำไมคุณซื้อมาเยอะจัง?”
มีชุดแต่งงานมากมายที่อีวอนตัดสินใจไม่ได้ว่าจะสวมชุดไหนดี
แดร์ริลยิ้มและมองอีวอนอย่างหลงใหล “วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรา เจ้าสาวของผมก็ต้องแต่งตัวให้สวยงามเป็นธรรมดาอยู่แล้ว! แต่คุณต้องเลือกให้สวยกว่าครั้งที่แล้ว”
แน่นอนที่แดร์ริลหมายถึงพิธีวิวาห์ของอีวอนและเจเรมี
