คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ – บทที่ 568

บทที่ 568

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 568
’อะไร? เขาจับผู้หญิงมาไว้ให้ฉันงั้นเหรอ?’ แดร์ริลคิดขณะตกตะลึงงัน

“เชสเตอร์ นายจับใครมา?” เขาถามอย่างใคร่รู้

เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้า “น้องชาย อย่าถามอะไรมากมายนักเลย เดี๋ยวนายก็รู้เองตอนเจอเธอ มาเร็วเข้า ฉันจะรออยู่ที่เกาะตำหนักอมตะ” จากนั้นเขาก็วางสาย

แดร์ริลส่ายหัวและมองไปที่แด๊กซ์ พวกเขาจัดกระเป๋าและมุ่งหน้าออกไปเกาะอมตะ

เป็นเวลาเที่ยงของวันถัดมา อากาศแจ่มใสในเมืองตงไห่ คลื่นลมทะเลก็เงียบสงบ

ไม่ไกลจากทะเลก็มีชาวประมงมากมายง่วนอยู่กับการหาปลา

ประมาณหนึ่งสัปดาห์ก่อนสำนักประตูสุราลัย ได้กำจัดสำนักชายฝั่งพรรคมารผู้ชั่วร้าย บรรดาชาวประมงต่างรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งเกินคำบรรยาย เรือทุกลำมีธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมโบกสะบัดอยู่ไสวอย่างภาคภูมิใจ

ท่ามกลางบรรดาเรือหลายลำที่ลอยอยู่ในทะเล เรือลำหนึ่งโดดเด่นแหวกออกมามันมีใบเรือสีแดงและมีขนาดใหญ่กว่าเรือของชาวประมงคนอื่น ๆ แดร์ริลและแด็กซ์ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กันบนดาดฟ้าเรือ มองดูทิวทัศน์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง ด้านหลังของพวกเขาคือโลงศพซึ่งแด๊กซ์สั่งให้คนของเขาประกอบขึ้นมา ภายในโลงศพนั้นคือ คัลลัม เวบบ์ ไอรีนโนเวล

เกาะอมตะอยู่ห่างจากเมืองตงไห่ 1,000 กิโลเมตร ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้โลงศพเพื่อรักษาสภาพศพสำหรับการเดินทางที่ยาวนานเช่นนี้

การเดินทางทั้งหมดเป็นไปอย่างราบรื่นและคลื่นลมทะเลก็สงบ หลังจากผ่านไปวันหรือสองวันบนคลื่นน้ำทะเล ในที่สุดพวกเขาก็เห็นเกาะอันวิจิตรงดงามอยู่กลางมหาสุทร มันคือเกาะอมตะ

เรือเข้าเทียบชายฝั่งอย่างช้า ๆ และแดร์ริลก็เห็นว่ามีคนหลายร้อยคนยืนเรียงแถวอยู่บนฝั่ง พวกเขาคือผู้ติดตามของนิกายตำหนักอมตะและทุกคนต่างก็สวมใส่เครื่องแบบเต็มยศ ผู้นำพวกเขาเป็นชายอายุยี่สิบปีไว้ทรงผมถักเปีย

แดร์ริลและแด๊กซ์ก้าวลงจากเรืออย่างรวดเร็ว ขณะชายผมถักเปียเข้ามาใกล้พวกเขา เขากล่าวทักทายอย่างสุภาพ “พวกท่านสองคนคือประมุขสำนักแดร์ริล ดาร์บี้ และ ท่านแด๊กแซนเดอร์สใช่ไหม?”

แดร์ริลพยักหน้า “ใช่ เราเอง”

มันเป็นการเดินทางที่ยาวนานเพื่อมาถึงตำหนักอมตะ ชายผมถักเปียก้มโค้งคำนับ “กุนซือพัดกระจ่างกับจตุราชันย์พิทักษ์ทั้งสี่ และบรรดาผู้อาวุโสกำลังรอพวกท่านทั้งสองอยู่ที่จุดชมวิว ได้โปรดตามผมมา”

ชายผู้นั้นนำทางไปในขณะที่แดร์ริลและแด็กซ์ส่งสายตามองกันและกันจึงเดินตามเขาไป

ผู้ติดตามยกโลงศพขึ้นแบกอย่างระมัดระวังและหามติดตามไปด้วยเช่นกัน

เกาะอมตะนั้นสดชื่นรื่นรมย์ ชายหาดของพวกเขาเต็มไปด้วยต้นมะพร้าว มีเนินเขาไม่กี่แห่งบนเกาะและสรรพสัตว์มากมายกำลังเอนนอนกายอยู่รอบ ๆ มันคือสรวงสวรรค์

หลังจากผ่านไปสิบห้านาทีแดร์ริลและแด๊กซ์ก็มาถึงจุดชมทิวทัศน์ มันคือจุดชมทิวทัศน์ขนาดมโหฬาร กว้างใหญ่ไพศาลประมาณสามถึงสี่สนามฟุตบอล สามารถมองเห็นมหาสุมทรได้ไกลโพ้นทะเล และไม่มีจุดมืดบอดหากเกาะถูกโจมตีรุกราน ก็จะสามารถสังเกตเห็นได้ในทันที

ในตอนนี้จุดชมทิวทัศน์มีผู้คนหลายพันคนยืนเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ พวกเขาทั้งหมดคือผู้ติดตามของนิกายตำหนักอมตะ

เบื้องหน้าพวกเขาคือแท่นสูง ซึ่งเอาไว้วางบัลลังก์มังกร เชสเตอร์นั่งอยู่บนบัลลังก์สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและถือพัดขนนกดูยรรยงโอ่อ่า

ทั้งสองข้างของเชสเตอร์นั้นคือจตุราชันย์พิทักษ์ทั้งสี่ ราชสีห์ทองคำ, หมาป่าเงิน, นาคราชแดง, อาชาขาว

นาคราชแดงและอาชาขาวเป็นคู่สามีภรรยากัน

แดร์ริลสังเกตเห็นไซออน เฟเธอร์สโตนราชสีห์ทองคำในทันที และเรือนร่างอันบอบบางของสองสาวยืนอยู่ด้างหลังเขา

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์

Status: Ongoing

แม่ยาย: “แกควรจะไปจากลูก สาวฉันให้เร็วที่สุด แกมันก็เป็นแค่เศษสวะที่ไม่คู่ควรกับเธอ”สามวันต่อ ลูกเขยได้ขับรถยนต์หรูคันงามมาแม่ยาย: “ได้โปรด ฉันขอร้องเธอล่ะ อย่าจากลูกสาวของฉันไปเลย”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท