Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ – ตอนที่ 2711 สอนไม่ได้!

ตอนที่ 2711 สอนไม่ได้!

ลึกเข้าไปภายในถ้ำนั้นมันมืดมิดจนแทบไม่อาจมองเห็นอะไรได้

ซั่วเหยียนนั้นยืนอยู่ต่อหน้าร่างในเงามืดนั้นอย่างกังวลจนไม่กล้าหายใจ

หลังจากยืนมองหน้ากันในความมืดไปนานในที่สุดร่างนั้นก็กล่าวขึ้น  เจ้าเป็นลูกขาลเจิดมัน? 

 เรียนท่านนักบุญสูง พ่อของข้านั้นคือราชาขาลเจิดจริง  ซั่วเหยียนตอบกลับไป

 อืม ขาลเจิดนั้นมันช่างให้กำเนิดบุตรที่เก่งกาจนัก เจ้ามีนามว่า? 

 ข้าน้อยมีนามว่าซั่วเหยียนขอรับ 

 ซั่วเหยียน เจ้าคิดอยากเป็นศิษย์ข้าผู้นี้บ้างหรือไม่? 

ซั่วเหยียนที่ได้ยินนั้นต้องอ้าปากค้างขึ้นมาอย่างไม่อาจเข้าใจคำถามนั้นได้ไปชั่วขณะ

เขานั้นไม่นึกฝันเลยว่าท่านนักบุญสูงนั้นกลับคิดจะรับเขาเข้าเป็นศิษย์!

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นคือตัวตนที่สูงส่งราวพระเจ้า!

ทั้งทวีปพิรุณใสนี้มันมียอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วนแต่คนที่ก้าวขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้นั้นมันมีเพียงแค่หยิบมืออย่างแท้จริง

แม้แต่พ่อของซั่วเหยียนอย่างราชาขาลเจิดนั้นเองแม้จะเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวผู้นี้เก่งกาจห่างจากชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนไปแค่ก้าวเดียว

แต่สุดท้ายเขาก็ไม่อาจจะผ่านครึ่งก้าวสุดท้ายนั้นมาได้!

ครึ่งก้าวนั้นมันช่างหากไกลกันราวกับฟ้าและดิน!

ครึ่งก้าวนี้มันยากเย็นจนเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจ!

แต่เวลานี้ตัวตนระดับพระเจ้านั้นกลับคิดอยากรับเขาเข้าเป็นศิษย์?

นี่มันย่อมจะเป็นโชคที่เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อน!

ซั่วเหยียนนั้นยิ้มกว้างคุกเข่าลงทันทีก่อนจะกล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสุดตื่นเต้น  ศิษย์ขอคารวะท่านอาจารย์! 

เงานั้นพยักหน้ารับ  พลังสายเลือดของเจ้านั้นมันแข็งแกร่งอย่างมาก ด้วยคำแนะนำของข้าแล้ววันหน้าเจ้าคงมีโอกาสสูงล้ำที่จะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้! บนเขาหมื่นอสูรนี้มันมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนอยู่ทั้งสิ้นสามคนและข้าผู้นี้ก็คือนักบุญสูงมารกระทิง! จากวันนี้ไปเจ้าจะเป็นศิษย์ของมารกระทิงผู้นี้! 

 ที่แท้ท่านอาจารย์นั้นคือท่านนักบุญสูงมารกระทิง! ข้าได้ยินเสด็จพ่อกล่าวถึงท่านนักบุญสูงมารกระทิงว่าท่านนั้นอาละวาดจนเขาหมื่นอสูรแทบแตกสลายเอาชนะสัตว์น้อยใหญ่จนบรรลุเต๋าขึ้นมาสู่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนในที่สุด! อาจารย์บรรลุขึ้นเป็นคนสุดท้ายแต่ท่านกลับมีพลังฝีมือเหนือล้ำกว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนคนอื่นๆ! ไม่นึกเลยว่าศิษย์นั้นกลับจะได้กราบท่านเป็นอาจารย์! 

ได้ยินนามของนักบุญสูงมารกระทิงซั่วเหยียนก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นมาทันที

เขานั้นไม่นึกฝันว่าตัวเองวันหนึ่งกลับจะได้กลายมาเป็นศิษย์ของยอดคนระดับนี้

แต่เรื่องที่ซั่วเหยียนนั้นกลับได้กลายมาเป็นศิษย์ของนักบุญสูงมารกระทิงนี้มันย่อมจะเกิดขึ้นได้เพราะเย่หยวนสิ้นแล้ว

ก่อนหน้านี้ตอนที่เขากำลังอยู่ในห้วงความเป็นความตายนั้นเหตุผลที่เขาปลุกสายเลือดของตนขึ้นมาได้นั้นมันเป็นเพราะว่าโอสถสวรรค์ระดับแท้ของเย่หยวนไม่มีผิดแน่นอน!

โอสถสวรรค์ระดับแท้นั้นมันเป็นส่วนพลังของยอดเต๋าทำให้จนถึงเวลานี้พลังของยอดเต๋ามันก็ยังคงไหลเวียนอยู่ในร่างของเขา

หากมิใช่เพราะพลังส่วนนี้แล้วตัวเขาคงไม่อาจจะบรรลุพลังสายเลือดขึ้นมาได้ด้วยความสามารถตัวเอง

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่านักบุญสูงมารกระทิงนี้จะรับเขาเป็นศิษย์หรือไม่อย่างไร

 เรื่องมันเก่าแล้ว ไม่ต้องไปพูดถึงมันหรอก  นักบุญสูงมารกระทิงนั้นกล่าวขึ้นมาอย่างน้ำเสียงไม่ยินดีใดๆ

 อ่า จริงด้วย ท่านอาจารย์ พี่ข้านั้นเองก็มีพรสวรรค์สายเลือดเช่นกัน ท่านจะช่วยสั่งสอนเขาด้วยได้หรือไม่?  ซั่วเหยียนกล่าวขึ้นมา

แต่นักบุญสูงมารกระทิงนั้นกลับไม่คิดสนใจ  แค่นักยุทธพลังสายเลือดก็เรียกมันว่าเป็นคนมีพรสวรรค์สายเลือด? มนุษย์นั้นมันไม่ควรจะขึ้นมาบนเขาหมื่นอสูรแต่แรกแล้ว ข้าสั่งให้ต้าหวงไปจัดการมันแล้ว! 

ซั่วเหวียนที่ได้ยินก็หน้าซีดขาวลงทันที  อะไรนะ?! ท่านอาจารย์! 

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นไม่คิดสนใจใดๆ แม้แต่น้อย  จำไว้ว่าสายเลือดของเจ้านั้นมันสูงส่งแฝงไปด้วยพลังของความโกลาหล! ส่วนมันนั้นเป็นแค่มนุษย์ ไม่มีสิทธิอะไรมายุ่งเกี่ยวกับเจ้าหรอก! 

เสียงของเขานั้นยังไม่ทันจางหายมันก็เกิดเสียงมังกรคำรามลั่นขึ้นมาจากปากถ้ำ!

เสียงของมังกรที่คำรามลั่นฟ้า!

ในห้วงความมืดนั้นนักบุญสูงมากระทิงต้องหรี่ตาลงทันทีที่สัมผัสได้ก่อนจะตะโกนออกไป  ต้าหวง หยุดมือ! 

ด้านนอกถ้ำนั้นต้าหวงเองก็ได้แต่ยืนทำหน้าเหยเก

เพราะหมัดของเย่หยวนนี้มันกลับทำให้เขาเสียหลักถอยมาถึงสามเก้า!

นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นกลางคนหนึ่งกลับต่อยหมัดที่ทำให้ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดต้องถอยหลังมาถึงสามก้าว!

พลังของชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดนั้นมันมากพอที่จะสังหารนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำด้วยเพียงแค่ฝ่ามือ

ต่อให้จะเป็นยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดเองมันก็คงไม่อาจจะต่อต้านอะไรเขาได้!

แต่ชายหนุ่มคนนี้กลับทำให้เขาต้องถอยกลับมาถึงสามก้าว

แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นเพราะว่าเขาประมาทศัตรูแต่มันก็เกิดขึ้นมาได้จริงๆ

พลังของหมัดนั้นมันคงเรียกได้ว่าเหนือฟ้าดิน!

เขานั้นเชื่อมั่นเลยว่าหากเป็นนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำด้วยกันแล้วร่างของพวกเขามันคงแหลกเหลวแน่!

โหดร้าย!

ไร้เทียมทาน!

ไร้เหตุผล!

เขานั้นยังกล่าวว่าเย่หยวนเป็นแค่พวกเลือดผสมก่อนหน้า แต่เจ้าขยะเลือดผสมคนนี้มันกลับต่อยหมัดที่รุนแรงล้ำฟ้าขึ้นมาได้!

ต้องยอมรับเลยว่าการตบหน้านี้มันรุนแรงจนเขารู้สึกชาไปทั้งหัว!

เขานั้นขุ่นแค้นขึ้นมาเพราะความขายหน้าและกำลังคิดจะลงมือจริงๆ ต่อเย่หยวน ในวินาทีนั้นเองที่เสียงของนักบุญสูงมารกระทิงมันก็ดังขึ้นมาก่อน

เขาได้แต่ต้องทำหน้าเหยเกก่อนจะกล่าวขึ้น  ท่านนักบุญสูงเรียกให้เจ้าเข้าไป! 

เย่หยวนไม่คิดแม้แต่จะมองเขาและเดินลึกเข้าไปในถ้ำทันที

 พี่เย่หยวน ดีจริงๆ ที่พี่ปลอดภัย! เมื่อกี้ข้ากลัวแทบตายแล้ว!  ได้เห็นหน้าเย่หยวนนั้นซั่วเหยียนก็กล่าวขึ้นมาอย่างโล่งใจ

เขานั้นกลัวแทบสิ้นใจจริงๆ กลัวว่าเย่หยวนจะตายลงไปเสียแล้ว

แต่เขาก็ไม่นึกฝันว่าวรยุทธของเย่หยวนนั้นมันกลับจะทำให้นักบุญสูงมารกระทิงนั้นเปลี่ยนใจได้

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป  พี่เจ้านั้นตายยาก ข้าไม่ยอมหายไปจากโลกนี้ง่ายๆ หรอก 

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นกล่าวขึ้นมา  ไม่นึกเลยว่าข้าผู้นี้กลับจะมองพลาดไป! เจ้าหนุ่ม เจ้ามีร่างกายของมนุษย์แท้ๆ ทำไมถึงได้มีพลังสายเลือดมังกรฟ้าที่รุนแรงปานนี้ได้? 

เย่หยวนนั้นมีพลังสายเลือดที่แตกต่างจากสายเลือดของเหล่าภูติแท้ทั้งหลายมาก

เพราะพลังสายเลือดของเขานั้นมันจะไหลอยู่ลึกในร่างและหากไม่คิดจงใจปล่อยมันออกไปแล้วพลังของสายเลือดนั้นก็แทบจะไม่มีใครมองออกได้

แต่หากมันปะทุขึ้นมาแล้วพลังของสายเลือดมังกรมันคงทำให้คนทั้งหลายหน้าถอดสี

นักบุญสูงมารกระทิงคนนี้มีพลังสูงล้ำแต่ก็ยังคิดไปว่าเย่หยวนนั้นเป็นแค่นักยุทธที่บ่มเพาะสายเลือดมังกร

ใครจะไปรู้ว่าเย่หยวนกลับจะตบหน้าเขาด้วยความจริงที่รุนแรงเช่นนี้

แค่กระบวนท่าที่เย่หยวนแสดงออกมานั้นมันก็แน่นอนแล้วว่าสายเลือดของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าซั่วเหยียนเลย!

เขานั้นมองผิดไปอย่างมหันต์จริงๆ

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นเองก็ไม่นึกฝันว่าวันนี้เขากลับจะมีโชคได้เจอยอดคนมาพรสวรรค์สายเลือดเช่นนี้ถึงสองคน!

เย่หยวนหันไปมองนักบุญสูงมากระทิงด้วยรอยยิ้ม  ไม่ฆ่าข้าแล้วหรือ? 

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นได้แต่ยิ้มเหยๆ ออกมาแต่ความมืดของถ้ำมันปิดบังไว้สิ้น

 ในเมื่อเจ้าเป็นคนเผ่ามังกรมันก็ย่อมหมายความว่าเจ้าเป็นภูติแท้เช่นกัน! เจ้าหนุ่ม เจ้าสนใจจะเป็นศิษย์ของข้าผู้นี้หรือไม่? ด้วยคำชี้นำของข้าผู้นี้แล้วโอกาสบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนของเจ้าจะต้องพุ่งสูงขึ้นอย่างมากแน่นอน!  นักบุญสูงมารกระทิงกล่าว

สำหรับนักยุทธทั่วๆ ไปแล้วการบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนย่อมจะเป็นเป้าหมายที่สูงล้ำ

ในทวีปพิรุณใสนี้มันมียอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วนแต่มีกี่คนกันเล่าที่บรรลุขึ้นมาได้จริงๆ?

การเป็นศิษย์ของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นนอกจากว่าจะได้ทรัพยากรมหาศาลแล้วพวกเขายังจะมีโอกาสบรรลุขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัวเพราะว่าอาจารย์ของพวกเขานั้นคือคนที่เคยผ่านประสบการณ์ตรงนั้นมาก่อน

และคำแนะนำจากคนเช่นนั้นมันคือสิ่งที่ล้ำค่าหาเปรียบไม่ได้!

แต่เย่หยวนนั้นไม่ต้องการมัน

เขานั้นตอบกลับไปด้วยคำถามแทน  ท่านนักบุญสูง หมัดของข้าเมื่อครู่นั้นท่านสามารถใช้มันได้หรือไม่? 

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นได้แต่ผงะไปเมื่อได้ยิน เพราะแม้พลังของหมัดนั้นมันจะไม่ได้รุนแรงใดๆ แต่ว่าการทำงานของมันนั้นได้เรียกพลังแห่งยอดเต๋าลงมา!

วรยุทธที่เหนือล้ำฟ้าดินเช่นนี้เขาย่อมจะไม่อาจสอนสั่งมันให้แก่เย่หยวนได้

เขานั้นเข้าใจความหมายของเย่หยวนได้ทันที ‘แค่หมัดนี้เจ้ายังใช้ไม่ได้แล้วเจ้าจะเอาอะไรมาสอนข้าได้?’

หากให้พูดแล้ววรยุทธของชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำนั้นมันย่อมจะง่ายดายหากยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนคิดอยากลอกเลียนมัน

ต่อให้เขาจะไม่เคยบ่มเพาะฝึกฝนมันมาก่อนแต่ด้วยความเข้าใจต่อเต๋าสวรรค์ของพวกเขามันก็ย่อมจะใช้งานออกมาได้ในทันที

น่าเสียดายที่ว่าหมัดนั้นของเย่หยวนมันกลับมิใช่วรยุทธทั่วๆ ไป!

หมัดนี้ของเย่หยวนนั้นมันมิใช่วรยุทธที่ถูกผูกมัดไว้ด้วยพลังบ่มเพาะใดๆ เวลานี้ร่างกายของเย่หยวนนั้นมันยังไม่อาจจะปล่อยพลังที่แท้จริงของหมัดนี้ออกมาได้

หากวันหนึ่งเย่หยวนบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นมาได้แล้วหมัดนี้มันคงจะทำลายฟ้าดินได้ทันที!

หมัดเช่นนี้ตัวเขาย่อมจะไม่มีปัญหาใช้หรือสอนมันได้!

…………………….

 

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ

Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ

Status: Ongoing
จักรพรรดิโอสถแห่งยุคได้ถูกก่อกบฏโดยผู้ทรยศ
ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา…แผ่นดินไร้ซึ่งนาม ฉิงหยุนซี และผู้ได้รับ แพรไหมหมื่นปี ก่อนที่จะสิ้นชีพลง….
กาลเวลาผ่านไป…เขาได้กลับมาอีกครั้ง ขณะที่ร่างกายเจ้าของคนเก่ากำลังเดินเล่นอยู่ใน สำนัก…
ข้าจะทลายสวรรค์ให้สิ้น…ด้วยโอสถในมือข้า!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท