คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 637
อีวานหน้าซีดด้วยความตื่นตระหนก
เรเชลเองก็กระวนกระวาย
เป็นเพราะว่าทั้งสองคนได้คิดแผนการปลอมตัวเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัย
ตระกูลคาร์เตอร์ไม่ได้รับคำตอบใด ๆ จากดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย ถึงแม้ว่าพวกเขาได้ส่งคำเชิญไปครั้งแล้วครั้งเล่า เรเชลรู้ว่าวีรบุรุษจะไม่มีทางมางานเลี้ยงอย่างแน่นอน และนั่นก็คือตอนที่เธอมีความคิดที่จะให้อีวานปลอมตัวเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัย
เธอไม่เพียงแต่สามารถเติมเต็มความปรารถนาของน้องสาวคนเล็กของเธอได้เท่านั้น แต่พวกเขายังสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อขอความยินยอมจากพ่อของเธอในการแต่งงานและจะนำมาซึ่งชัยชนะแก่ทุกคน
เรเชลเองก็ไม่คาดคิดว่าเหล่าทัพแห่งสำนักประตูสุราลัยจะมาปรากฏตัว
ในเวลานั้น เหล่าผู้คนนับพันคนมองไปที่แดร์ริลและคำนับเขา “บราเธอร์แดร์ริล”
เสียงของพวกเขาดังก้องราวกับฟ้าร้อง
เมื่อตอนที่แดร์ริลส่งข้อความถึงเซปไฟร์เพื่อขอให้เขาเตรียมของขวัญวันเกิดเอาไว้ให้ เขาได้สั่งไม่ให้เปิดเผยตัวตนของเขาในงานเลี้ยงครั้งนี้ และนั่นคือเหตุผลที่พวกเขาเรียกแดร์ริลว่าบราเธอร์แดร์ริล
ทุกคนต่างก็ตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เหล่าวีรบุรุษแห่งสำนักประตูสุราลัยเรียกเขาว่าบราเธอร์แดร์ริลเหรอ?
ทุกคนประหลาดใจ
โดยเฉพาะซูซาน เรเชลและซาร่าที่ตกใจมาก
แดร์ริลพยักหน้าตอบรับในขณะที่เขาพูดกับไซปไฟร์ “วิเศษมาก พวกคุณทั้งหมดอยู่ที่นี่ วันนี้เป็นวันเกิดของน้องสาวทูนหัวของผม ทำตัวตามสบายได้เลย”
แดร์ริลจ้องไปที่อีวาน
“แล้วก็จัดการกับไอ้ตัวปลอมผู้นี้ด้วย” แดร์ริลพูดอย่างเย็นชา
“แน่นอน บราเธอร์แดร์ริล” เซปไฟร์ตอบรับอย่างเชื่อฟัง เขาจ้องไปที่อีวานในขณะที่เขาเดินเข้าไป จากนั้นเขาก็เตะเข้าที่หน้าของอีวาน
เซปไฟร์เตะเขาอย่างรุนแรง อีวานกรีดร้องในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด
“แกกล้าดียังไงปลอมตัวเป็นท่านประมุขสำนักประตูสุราลัย?” เซปไฟร์พูดอย่างเย็นชา
สมาชิกของสำนักประตูสุราลัยดึงดาบออกมา!
ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
อีวานเกือบจะเสียสติในขณะที่บาดแผลของเขายังคงเต็มไปด้วยเลือด เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเซปไฟร์อย่างรวดเร็วและอ้อนวอน “บราเธอร์ดิกสัน ผมไม่ได้ตั้งใจ! ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย! ได้โปรดยกโทษให้ผม…”
ตุ้บ! เซปไฟร์เตะเขาอีกครั้งก่อนที่เขาจะพูดจบ
อีวานกรีดร้องในขณะที่จมูกของเขาหัก
เซปไฟร์ไม่หยุดแค่นั้น เขาเตะเข้าที่หน้าอีวานอีกหลายที
ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!
การเตะแต่ละครั้งหนักแน่นและแข็งแกร่ง
ทุกคนที่มองดูต่างก็หวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ใบหน้าของอีวานเละเทะเกินจะบรรยาย
ในที่สุดเซปไฟร์ก็หยุด จากนั้น เขาเอาดาบยาวออกมาและจ่อไปที่คอของอีวานและพูดอย่างเย็นชาว่า “จะไม่มีใครหน้าไหนดูหมิ่นสำนักประตูสุราลัยได้ แกท้าทายท่านประมุขของเรา แกจะไม่ได้รับการให้อภัย”
“จะไม่มีใครหน้าไหนดูหมิ่นเกียรติยศและศักดิ์ศรีของสำนักประตูสุราลัยได้!”
“แกจะต้องตาย!”
อีวานตกใจกลัวด้วยความสั่นเทา เขายังคงโค้งคำนับและรีบพูดว่า “ท่านวีรบุรุษแห่งสำนักประตูสุราลัย ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย! ผมจะไม่ทำเช่นนี้อีกแล้ว”
“ไม่ทำเช่นนี้อีกเหรอ? มันสายไปแล้ว!” เซปไฟร์พูดอย่างเย็นชาในขณะที่เขายกดาบยาวขึ้นและพร้อมที่จะฆ่าอีวาน
“ท่านวีรบุรุษดิกสัน!” เรเชลรีบตะโกนออกมาเมื่อเห็นเซปไฟร์ยกดาบยาวขึ้น เธอรีบเข้าไปหาพวกเขาและอ้อนวอนเขา “ท่านวีรบุรุษดิกสัน ได้โปรดยกโทษให้เขาด้วย เขาจะไม่ทำเช่นนั้นอีก”
เธอจะทำยังไงถ้าหากอีวานถูกฆ่าตาย?
เซปไฟร์ขมวดคิ้ว “มิสคาร์เตอร์ นี่เป็นเรื่องของสำนักประตูสุราลัย คุณไม่ควรจะเข้ามายุ่ง”
เซปไฟร์ตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น!
เรเชลตัวสั่นและใบหน้าของเธอก็ซีดเซียว หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เดินเข้าไปหาแดร์ริล
เธอกัดริมฝีปากของเธอและพูดว่า “แดร์ริล ช่วยห้ามเขาหน่อย อีวานไม่สมควรตาย”
เรเชลเห็นว่าวีรบุรุษแห่งสำนักประตูสุราลัยเคารพแดร์ริล บางทีพวกเขาอาจจะไว้ชีวิตอีวานถ้าหากว่าแดร์ริลเอ่ยปาก
เธอไม่เต็มใจที่จะขอความช่วยเหลือจากแดร์ริล แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น! และเธอก็ไม่สามารถปล่อยให้อีวานตายได้!
