คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 712
”แกสมควรตาย!”
ทุกคนต่างเดือดดาลกับคำสารภาพของฟลอเรียนและพวกเขาทุกคนต่างต้องการที่จะสังหารฟลอเรียนทิ้ง!
“ฟลอเรียน…” แจ็คสันส่ำเสียและขุ่นเคือง “แกฆ่ารีเบคก้า ฉันจะล้างแค้นให้เธอด้วยชีวิตของแก!”
หลังจากที่เขากล่าวจบ แจ็คสันตาแดงเถือกขณะวิ่งไปข้างหน้าด้วยกระบี่เล่มยาวและโจมตีฟลอเรียน
แจ็คสันไม่ทันได้ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน เพราะภายในหัวของเขามีเพียงแค่เรื่องเดียวคือต้องการที่จะสังหารฟลอเรียนและล้างแค้นให้กับภรรยาของเขา!
“ฮ่าฮ่า จะฆ่าฉัน? แกจะทำได้งั้นเหรอ?”
ฟลอเรียนหัวเราะอย่างเย็นชา ระหว่างมองไปที่แจ็คสันหลังจากนั้นกำลังภายในของเขาก็เริ่มทวีคูณเพิ่มพูนขึ้นขณะเขาต่อยแจ็คสันเข้าอย่างแรง
เปรี้ยง!
หมัดของฟลอเรียนใช้พลังไปเพียงแค่ 80 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น แต่เสียงร้องตะโกนของแจ็คสันก็ได้ยินชัดเจนขณะที่ตัวเขาลอยออกไปไกลหลายสิบเมตรก่อนที่จะกระแทกลงกับพื้นอย่างหนักหน่วง
หลังจากได้บ่มเพาะวิชาจากคัมภีร์อาถรรพ์เทวะ พลังของฟลอเรียนก็ทวีคูณเพิ่มขึ้นอย่างมากและบรรลุไปเป็นระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นหนึ่ง
นอกเหนือไปจากนั้น ฟลอเรียนก็แค่นั่งมองดูอยู่ข้าง ๆในระหว่างที่บรรดาสำนักหลักกำลังสู้รบกับกองทัพโลกใหม่ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลยแถมยังไม่ได้ใช้กำลังภายในเลยแม้แต่น้อย!
แจ็คสันอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสไม่จำเป็นต้องเดาก็มองออกว่าเขาไม่คู่ควรต่อกรกับฟลอเรียน
“ไอ้จัญไรนี้มันกล้าดียังไงถึงมาตอบโต้!”
ทุกคนต่างเดือดดาลเมื่อเห็นแจ็คสันถูกกำราบ
“สาวกสำนักง้อไบ๊รับบัญชาของฉัน โจมตีและฆ่าฟลอเรียนซะ!”
สีหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาเย็นยะเยือก ถึงแม้ว่าเธอจะใช้กำลังภายในของเธอไปหมดแล้ว แต่ก็ยังคงมีสาวกสำนักง้อไบ๊อีกเป็นสิบ ๆ คนที่ยืนรายล้อมเคียงข้างเธอ
“สาวกสำนักเส้าหลินรับบัญชาของฉัน!”
“สาวกสำนักบู๊ตึ๊งรับบัญชาของฉัน ฆ่าฟลอเรียนเดี๋ยวนี้!”
มาสเตอร์รี้ดและมาสเตอร์ลีโอนาร์ดทั้งคู่ก็ได้ใช้กำลังภายในไปหมดแล้วในเวลานั้น ทั้งคู่ไม่สามารถจะต่อสู้ได้ แต่พวกเขาก็ออกคำสั่งให้สังหารได้
ทันใดนั้น สาวกสำนักหลักกว่าร้อยคนชูอาวุธของพวกเขาขึ้นมาและบุกเข้าโจมตีฟลอเรียน
“ฮ่าฮ่า…”
ฟลอเรียนไม่ได้รู้สึกกังวลเลยแม้แต่น้อย เขาถูกรายล้อมไปด้วยมวลมหาชน เขาฉีกยิ้มชั่วร้าย “ท่านแม่ชีแห่งโชคชะตา มาสเตอร์ลีโอนาร์ด ฉันไม่คิดว่าพวกแกสองคนจะจัดการฉันได้ในวันนี้ เพราะพวกแกอ่อนแรงมากเกินไปแล้ว พวกแกต้องการฆ่าฉันด้วยการใช้แค่เพียงบรรดาเหล่าสาวกเท่านั้นเหรอ? ฝันไปรึเปล่า!”
เปรี้ยง!
ขณะเขากล่าว ฟลอเรียนเริ่มรวบรวมกำลังภายในของเขา และมองเห็นเงาสีดำวาววับในอากาศรอบตัวเขา
วินาทีต่อมา สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาก็ปรากฏตัวขึ้นข้างฟลอเรียน
มันคือเสือดำขนาดยักษ์ที่สร้างขึ้นด้วยกำลังภายใน นัยน์ตาของมันดุร้ายระหว่างที่ตัวของมันถูกห้อมล้อมไปด้วยอากาศสีดำทมิฬ
ฟลอเรียนใช้วรยุทธพิเศษจากคัมภีร์อาถรรพ์เทวะ
ระดับแรกของคัมภีร์อาถรรพ์เทวะ คือ สามารถจะสร้างสัตว์ร้ายได้หลายรูปแบบ
เมื่อเวลาผ่านไป พลังของฟลอเรียนก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก และเขาเชี่ยวชาญในระดับแรกนั้นอย่างสมบูรณ์ เขานั้นไม่หวั่นเกรงกับระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสามหรือขั้นสี่ เพราะด้วยวรยุทธของคัมภีร์อาถรรพ์เทวะผสมกับระดับกำลังภายในปรมาจารยุทธ์ขั้นหนึ่งของเขา
“โฮก!”
เสือดำก็คำรามออกมาขณะมันพุ่งโจมตีเข้าใส่ฝูงชน ภายใต้คำบัญชาของฟลอเรียน
“อ๊าก…”
เสียงร้องโหยหวนในบรรดาสาวกสำนักก็ดังระงมขึ้น พวกเขาทั้งหมดต่างร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวดและนอนจมกองเลือด
“ฟลอเรียนไอ้ชั่วช้าสามานย์!”
ทุกคนต่างเดือดดาลเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ฟลอเรียนเพียงแค่หัวเราะอย่างเย็นชาเท่านั้น ขณะเขากระโดดขึ้นหลังเสือดำ “ทุกคน ฉันคงต้องขอตัวลาไปก่อน แล้วเราจะพบกันใหม่เร็ว ๆนี้!”
เขาขี่เสือดำและกำลังจะหนีออกไป อย่างไรก็ตามขณะที่เขากำลังจะจากไปเขาก็เอื้อมมือคว้าตัวโมนิก้าและอีวอนอย่างไม่ทันตั้งตัวหนีไปด้วย!
“ว๊าย!”
ทั้งอีวอนและโมนิก้าไม่ทันคาดคิดว่าฟลอเรียนจะจู่โจมพวกเธอทั้งคู่ ขณะพวกเขากรีดร้อง!
มือซ้ายของฟลอเรียนคว้าตัวโมนิก้าขณะมือขวาของเขาคว้าตัวอีวอนก่อนจะหนีออกไป!
“ไอ้เวร ปล่อยตัวพวกเธอเดี๋ยวนี้”
“ตลกสิ้นดี น่าขำอะไรเยี่ยงนี้!”
ทุกคนต่างด่าทอและอยากจะรีบเร่งเข้ามาช่วย
อย่างไรก็ตามกำลังภายในของทุกคนยังไม่ฟื้นตัวดีและพวกเขาก็ยังรวดเร็วไม่พอที่จะไล่ตามฟลอเรียน
‘อีวอน…’
‘ท่านหญิงนิกาย…’
แดร์ริลพยายามลุกขึ้นยืนและจะหยุดฟลอเรียน แต่มันก็สายเกินไป ด้วยความเครียดที่สั่งสมไว้ การมองเห็นของแดร์ริลจึงเลือนลางและในไม่ช้าเขาก็เป็นลมหมดสติ
“ฮ่าฮ่า จะไม่มีสาวงามมาบำเรอให้ฉันระหว่างเดินทางไกลได้ยังไง”
ฟลอเรียนหัวเราะเมื่อคว้าตัวทั้งโมนิก้าและอีวอนก่อนที่จะหนีออกไปบนหลังเสือดำ ภายในชั่วพริบตา ทั้งสามคนก็หายวับลับฟ้าไปในทันที
