คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 718
แดร์ริลรู้อยู่เสมอว่าฟลอเรียนเป็นคนบ้าผู้หญิงและเจ้าชู้ตั้งแต่ยังเด็กและเห็นเขาหลอกลวงตระกูลดาร์บี้มาโดยตลอด
แดร์ริลวิตกกังวลแทบจะบ้าคลั่งเมื่อเขานึกถึงว่านายหญิงนิกายและอีวอนถูกลักพาตัวไป เขาโบกมือให้กับเซปไฟร์และคนอื่น ๆ ที่เหลือ “ได้โปรดปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว ฉันต้องการความสงบ”
“ครับ”
สี่พี่น้องตอบรับแดร์ริลก่อนจะออกจากห้องไปและทิ้งให้แดร์ริลอยู่คนเดียว
เขานั่งอยู่เบื้องหน้าของโต๊ะครุ่นคิดถึงอีวอนและนายหญิงนิกาย เขาไม่มีทางเลือกอื่นที่จะต้องไปโลกใหม่ด้วยตัวเองเป็นการส่วนตัว
ก๊อก! ก๊อก!
ในเวลานั้นมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา
แดร์ริลรีบลุกไปเปิดประตูเพราะคิดว่าเป็นเซปไฟร์และคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตามเขาถึงกับตกตะลึงหลังจากเปิดประตู
มีหญิงสาวสวยราวกับนางฟ้ายืนอยู่หน้าประตู สวมใส่ชุดเดรสยาวสีชมพู
เธอคือเทพธิดาตัวน้อยแห่งพระราชวังฟูเหยา
“ภรรยาตัวน้อย เธอมาหาฉันทำไมที่นี่?”
แดร์ริลตกตะลึงไปชั่วขณะจนในที่สุดเขาก็ดึงสติกลับมาได้และยียวนเธอเล่น “เกิดอะไรขึ้น เพิ่งจะผ่านไปแค่สองวันเธอก็คิดถึงฉันแล้วเหรอ?”
แดร์ริลงวยงงขณะเขากล่าว พระราชวังฟูเหยาได้จากไปหลังจากที่กองทัพโลกใหม่ถอนทัพออกไปจากสมรภูมิที่หอคอยดาวปราถนา
แล้วเทพธิดาตัวน้อยจะกลับมาทำไม?
เลือดขึ้นหน้าของไอรีนหลังจากที่ได้ยินคำกล่าวทักทายของแดร์ริล ก่อนจ้องเขม็งไปที่เขาและกล่าว “แดร์ริล นายช่วยจริงจังก่อนได้ไหม?”
มุขตลกของแดร์ริลยวนยีเธอทุกครั้งที่มาพบกัน
แดร์ริลฉีกยิ้ม “ได้ ฉันจะหยุด แล้วเธอมาหาสามีที่นี่ทำไม?”
“นาย!” เทพธิดาตัวน้อยนั้นโมโหแต่เธอก็กล่าวต่อ “ฉันมาที่เพื่อเอาของมาให้”
ขณะเธอกล่าว เธอก็หยิบคัมภีร์ออกมาสองเล่มและยื่นให้กับแดร์ริล
‘อะไร?’
‘คัมภีร์มหาปริศนาสองเล่มงั้นเหรอ?’
แดร์ริลตกตะลึงเมื่อเห็นคัมภีร์ในมือของไอรีน เขาถึงกับสะดุ้งเฮือก
คัมภีร์มหาปริศนาสองเล่ม เล่มหนึ่งมีหน้าปกสีน้ำเงินและอีกเล่มหนึ่งมีหน้าปกสีคราม
แดร์ริลรู้ทันว่าสองเล่มนี้เป็นของแท้จากการมองเพียงแค่แวบตาเดียว มันไม่มีทางที่จะลอกเลียนแบบลักษณะโบราณของสองเล่มนี้ได้ เพราะแต่ละเล่มมันเก่าแก่มาก
ขณะที่แดร์ริลยังคงอ้ำอึ้งในอาการตกใจ เทพธิดาตัวน้อยก็กล่าวเบา ๆ “คัมภีร์สองเล่มนี้ถูกเก็บไว้ในหอสมุดของพระราชวังฟูเหยามาโดยตลอด เราไม่รู้ว่ามันอยู่ที่นั่นมานานแค่ไหน
ฉันได้ปรึกษากับบรรดาพี่สาวของฉันแล้วและเราได้ข้อสรุปว่าทั้งสองเล่มนี้น่าจะมีประโยชน์กับนายมากกว่า ฉันเลยต้องเอามันมามอบให้นาย”
เจ็ดเทพธิดาเคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับคัมภีร์มหาปริศนา
พวกเธออาศัยอยู่ในพระราชวังฟูเหยามาโดยตลอด พวกเธอเองก็ไม่ค่อยได้สุงสิงกับยุทธจักรและก็ไม่ได้ต้องการที่จะมีส่วนร่วมกับยุทธจักรอีกด้วย
คัมภีร์มหาปริศนาจึงเป็นเพียงแค่คัมภีร์ธรรมดาปกติทั่วไปสำหรับพวกเธอ
หลังจากสมรภูมิรบที่หอคอยดาวปราถนา เจ็ดเทพธิดาก็รู้สึกประทับใจในตัวแดร์ริล พวกเธอรู้สึกว่าแดร์ริลเป็นคนไม่เห็นแก่ตัวโอบอ้อมและเป็นบุญของจักรวาลโลกที่มีคนอย่างแดร์ริล
ด้วยเหตุนี้เจ็ดเทพธิดาจึงตัดสินใจที่จะมอบคัมภีร์มหาปริศนาให้กับแดร์ริลหลังจากได้ปรึกษากัน
แดร์ริลตื่นเต้นลิงโลด เขารับมอบคัมภีร์ก่อนจะยิ้มให้กับไอรีน “ให้ฉันจริง ๆ เหรอ?”
ให้ตายสิพับผ่า!
เขาไม่ได้คาดคิดว่าพระราชวังฟูเหยาจะครอบครองคัมภีร์มหาปริศนาไว้ถึงสองเล่ม
และเขาก็ยังไม่คาดคิดอีกด้วยว่าพวกเธอจะมอบคัมภีร์ให้กับเขา
มันเป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริง ๆ!
ไอรีนทำหน้าจริงจังจ้องไปที่แดร์ริลและกล่าว “อย่าเพิ่งดีใจไป เรามีข้อแม้บางอย่าง ข้อแรกนายจะสุ่มสี่สุ่มห้าเดินเข้าไปในพระราชวังฟูเหยาหน้าตาเฉยไม่ได้ในอนาคตและข้อสองคือห้ามเรียกพวกเราว่าเป็นภรรยาของนายอีก!”
เจ็ดเทพธิดาเป็นถึงเจ้าพระราชวังแห่งพระราชวังฟูเหยา พวกเธอทั้งเจ็ดต่างบริสุทธิ์และชื่อเสียงของพวกเธอจะต้องระส่ำระส่ายถ้าหากเขายังเรียกพวกเธอว่าเป็นภรรยาของเขา
ฮ่าฮ่า…
แดร์ริลพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้ม “ได้เลย ภรรยาตัวน้อย เฮ้ย ไม่ใช่สิ เทพธิดาตัวน้อย”
เขากล่าวต่อด้วยยิ้มขณะอธิบาย “ขอโทษ ๆ ฉันผิดเอง ฉันเริ่มจะชินแล้วที่เรียกแบบนี้จะให้แก้ง่าย ๆ ก็ยังไงอยู่”
“นาย!”
เลือดขึ้นหน้าไอรีนอีกครั้งขณะเธอกระทืบเท้า “นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ฉันหวังว่านายจะรักษาสัญญา แค่นี้ล่ะ ลาก่อน”
หลังจากเธอกล่าวจบ เธอก็หันหลังและเดินจากไป
ในเวลานั้น แดร์ริลกอดคัมภีร์สองเล่มนั้นไว้แน่นขนัดระหว่างมองไปที่แผ่นหลังของเทพธิดาตัวน้อยที่กำลังเดินจากไป และฉีกยิ้ม “เทพธิดาตัวน้อย ดูแลตัวเองด้วยนะ”
เฮ้อ
ไอรีนไม่ได้กล่าวตอบอะไรและรีบเร่งเดินจากไป แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียกเธอว่า ‘ภรรยา’ แล้วก็ตาม แต่น้ำเสียงของเขาก็ยังคงฟังดูฝืน ๆ เมื่อเรียกเธอว่า ‘เทพธิดาตัวน้อย’
