ความโกรธในน้ำเสียงนั้นรุนแรงมาก แม้แต่อาคารรอบๆ ยังสั่นสะเทือน
ทุกคนตกตะลึงในทันที
แมงมุมยักษ์ก็ตกใจเช่นกัน ดวงตาของมันพร้อมกับใบหน้าทั้งเจ็ดรีบหันขวับมองไปทางต้นเสียง เมื่อเห็นใครบางคนเดินเข้ามา ใบหน้าทั้งเจ็ดก็ปรากฏรอยยิ้มประหลาด
“อ่า ดีจริงๆ เพื่อความโชคดีในวันนี้ ฉันจะยอมทำตามคำขอร้องของแกอย่างไม่เต็มใจ…”
ทุกคนตกใจเมื่อได้ยิน อัศวิน A ทรงพลังมากเลยหรือ? แค่ตะโกนออกไปปีศาจตัวนี้ก็ยอมรับคำขอของเขา?
แมงมุมผุดยิ้มประหลาด มันบอกว่าจะปล่อยเซ่าหานลง แต่ทันใดนั้นกรงเล็บคู่ที่ประกบหน้าท้องของเขาก็กดลงทันที!
ดวงตาของเซ่าหานเบิกกว้าง เขากรีดร้องออกมา ลำตัวขาดออกจากกันเป็นสองท่อน ตกลงมาจากกลางอากาศ! เลือดกระจัดกระจาย!
“ฉันปล่อยเขาลงแล้ว แกดูสิ ฉันเก่งไหมล่ะ ฉันทำตามที่แกบอกแล้ว เมื่อแกกลายเป็นส่วนหนึ่งของฉันในวันหน้า ก็อย่าลืมขอบคุณฉันล่ะ…!”
ในพื้นที่ของระบบ
ฟางหนิงที่เห็นฉากนี้เข้าพลันโกรธจัด “โว้ย! ทุบมันให้เละไปเลย!!!”
แม้ระบบเพิ่งจะมาถึงที่เกิดเหตุ แต่เขาก็สามารถได้ยินสิ่งที่เซ่าหานพูดออกมาก่อนตายได้ เพราะมีความสามารถในการได้ยินขั้นสูงของระบบ
ก่อนหน้านี้มีนิยายเรื่องหนึ่งที่ทำให้ฟางหนิงหงุดหงิดมาก เขาติดตามมันตลอดทุกวัน แต่แล้วผู้เขียนก็บอกว่ากำลังจะไปที่ใดที่หนึ่งและจะหยุดอัพเดทสักพัก
ฟางหนิงคิดเสมอว่าเขาคงเข้าร่วมคลาสฝึกเพื่อเพิ่มระดับแน่นอน จึงได้แต่หวังน้อยนิดว่านักเขียนจะกลับมาอัพเดทบ้างเป็นครั้งคราว
แต่ฟางหนิงไม่คาดคิดเลยว่า ปีศาจตรงหน้าจะสังหารนักเขียนคนนั้นของเขาไปแล้ว
ระบบแจ้งเตือน: ความโกรธของโฮสต์ได้รับการเสริมความแข็งแกร่ง
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือผลกระทบของความโกรธนี้รุนแรงมาก คำที่เขาพูดในพื้นที่ระบบทำให้ระบบตกใจจริงๆ
ในเวลานี้ระบบรับรู้ได้ว่าความโกรธของโฮสต์ถึงขีดสุดเแล้ว มันรีบเอ่ยด้วยน้ำเสียงปีติทันที “กักเก็บความโกรธนี้ไว้! โฮสต์จะต้องทำให้ความโกรธถึงขีดสุด ตอนนี้สัตว์ประหลาดตัวใหญ่ตัวนี้กลายเป็นสีแดงเต็มเปี่ยมแล้ว ระบบจะเริ่มลงมือ…”
หลังจากแมงมุมหน้าคนตัดเซ่าหานออกเป็นสองท่อนแล้ว มันก็นิ่งชะงัก
เพราะสัมผัสไม่ได้ถึงพลังทางอารมณ์ของความโกรธที่ถูกดูดซับ และไม่มีท่าทีโกรธใดๆ บนใบหน้าที่สงบของคนตรงหน้า มันจึงสับสนงุนงง!
“แย่จัง ฉันไม่ชอบที่พวกมันไม่ให้พลังกับฉันเลย!”
“งั้นก็ไปตายซะ!”
ทันใดนั้น ปีศาจแมงมุมก็พ่นใยนับไม่ถ้วนออกมา มันทะยานร่างขึ้นไปบนฟ้า พุ่งเข้าหาอัศวิน A โดยไม่ลังเล!
อะไรกัน! โม่ซิ่งตื่นตระหนก เสียงระเบิดกึกก้องดังขึ้นด้านล่าง
เขากำลังกินข้าวอยู่ไม่ใช่หรือ แล้วทำไมถึงมาอยู่นี่ได้?
แต่ก่อนที่เขาจะได้คิดอย่างอื่นอีก โม๋ซิ่งก็นึกถึงเซ่าหานที่ต้องสิ้นใจไป ความเศร้าวาบผ่านในใจเขา เขาได้แต่ยิ้มเยาะให้กับตนเอง คิดในใจว่า ‘เห็นไหม ฉันบอกว่าครั้งนี้เป็นภารกิจที่ยากลำบาก มันไม่ได้สวยงามเหมือนที่นายคิดหรอก’
ตอนนี้อัศวิน A ก็กำลังติดอยู่กับปีศาจแมงมุมเช่นกัน
โม่ซิ่งได้แต่หวังว่าเครือข่ายเทียนหลัวจะค้นพบความผิดปกติของที่นี่ได้ทันเวลา และส่งกองกำลังสนับสนุนมาช่วยเหลือ
ความคิดของสมาชิกในทีมคนอื่นๆ ก็คล้ายกับของโม่ซิ่งเช่นกัน เว้นแต่ว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นนักสู้ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ไม่ใช่ผู้ชมที่ชมการแสดง แม้ว่าฉากจะเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกคนจึงยังคงนิ่งเงียบ
เพียงแต่ว่าหลายคนไม่ได้มีความสง่างามเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เมื่อเห็นอัศวิน A ถูกแมงมุมจับตัวไว้ลมหายใจของแต่ละคนก็เริ่มจะติดขัดตามไปด้วย
…
บนเครื่องบินไอพ่นความเร็วสูงลำหนึ่ง ชายผู้มีใบหน้าเย็นชาคนหนึ่งนั่งอยู่ทางด้านหลังของเครื่องพร้อมกอดดาบไว้ในห้อมแขน
“อีกนานแค่ไหน?”
“รายงานครับ อีกสิบนาทีจะถึงสนามบิน”
“คุณไม่จำเป็นต้องไปสนามบินหรอก แต่บินตรงไปที่จัตุรัสกลางเมืองเลย ลงจอดให้ต่ำๆ หน่อย เดี๋ยวฉันจะกระโดดลงไปเอง”
“ครับ”
…
ในเวลานี้ เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่จัตุรัสกลางเมือง
ในพื้นที่ของระบบ ฟางหนิงเต็มไปด้วยความโกรธและมุ่งความสนใจไปที่สถานการณ์การต่อสู้ทั้งหมด ตอนนี้เขาลืมนิยายและเกมไปหมดแล้ว
เขาโกรธมาก ความคิดนับไม่ถ้วนผุดขึ้นอย่างรวดเร็วในใจ ฟางหนิงค่อยๆ คิดถึงเรื่องที่ปีศาจแมงมุมพูดเมื่อครู่
จู่ๆ เขาก็พูดกับระบบว่า “เป็นไปได้ไหมที่มันสามารถได้รับพลังจากการดูดซับความโกรธ?”
ระบบกล่าวตอบ “อืม ข้อมูลนี้สำคัญมาก! ระบบรู้แล้วว่าจะทำยังไง”
ระบบแจ้งเตือน: ระบบใช้วิชา ‘แปลงร่างมังกร’ ระบบจะเลือกใช้ระดับที่สาม และระบบเลือกที่จะใช้พลังงานบวกระดับแรกต่อไป วิชาแปลงร่างมังกรเพิ่มขึ้น ผนวกรวมเข้ากับศิลปะการต่อสู้ประเภทมังกรชั่วคราว และระบบจะรับรู้ถึงอาณาจักรศิลปะการต่อสู้พิเศษชั่วคราว สุดท้ายกลายเป็นวิชา ‘จุติเป็นมังกร’ โฮสต์อยู่ในสภาวะเดือดดาล ค่าความโกรธระดับสามเต็มแล้ว
“โอเค แปลงร่าง! จัดการมันซะ!” ฟางหนิงพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเอง
เขาเปิดลำโพงตรงข้างคอมพิวเตอร์ในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ของระบบเลือก เอฟเฟกต์เสียงพื้นหลังมาช่วยกระตุ้นอารมณ์เร้าใจ
ฟางหนิงรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อรักษาสภาพความโกรธของเขาเอาไว้ ระบบได้ใช้เอฟเฟกต์เสียงเพื่อเล่น BGM
โม่ซิ่งและคนอื่นอ้าปากค้างกับฉากนี้
ใยแมงมุมที่ดักอัศวิน A อยู่ระเบิดขึ้นทั่วทั้งท้องฟ้า
มังกรเพลิงที่มี BGM ประกอบก็ปรากฏขึ้น
มังกรเพลิงค่อยๆ ลอยขึ้นไปในอากาศ ศีรษะของมันหันมาเผชิญหน้ากับแมงมุมยักษ์!
โม่ซิ่งและคนอื่นๆ ต่างตกตะลึง ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่สามารถค้นหาได้ว่าใครคือตัวตนที่แท้จริงของอัศวิน A
เพราะร่างจริงของเขาคือมังกร!
แมงมุมรีบถอยหลังทันทีเมื่อพบกับศัตรูโดยธรรมชาติของมัน!
“เป็นไปไม่ได้ ด้วยพลังจิตของมนุษย์ในขั้นนี้ เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่จะรวมร่างกับเทพมังกรตัวจริง”
ใบหน้าทั้งเจ็ดของแมงมุมต่างฉายความหวาดหวั่น เอ่ยออกมาพร้อมกัน!
ในเวลานี้เสียงอันทรงเกียรติก็ดังออกมาจากปากของมังกร นั่นทำให้โม่ซิ่ง และคนอื่นๆ ยิ่งเชื่อมั่นว่าเขาคืออัศวิน A เพราะคำพูดอันเป็นเอกลักษณ์
“เจ้าสัตว์ร้าย เจ้าก่อบาปอย่างยิ่ง ทำให้เกิดความโกลาหลในโลก! ในเวลากลางวันแสกๆ ในโลกที่สดใส โทษของการก่อความวุ่นวายตามอำเภอใจนี้มีแต่ต้องตายเท่านั้น”
โม่ซิ่งและคนอื่นๆ มองดูท้องฟ้ายามค่ำคืน และตัดสินใจได้ว่ามีเพียงอัศวิน A เท่านั้นที่พูดแบบนี้ออกมาได้
แมงมุมยักษ์ไม่กล้าพูดอะไรอีก แต่หันหลังกลับและหนีไปโดยเหลือเพียงเจ็ดใบหน้ามนุษย์ที่วิ่งเข้าหามังกรเพลิง
“ตายซะ”
เปลวไฟพวยพุ่งออกมาจากปากของมังกรเพลิง เผาใบหน้าทั้งเจ็ดเป็นเถ้าถ่าน
ฟางหนิงเอ่ยขึ้น “ระบบ ยังเหลืออีกก้าวหนึ่ง”
ระบบตอบกลับ “พอ”
มังกรเพลิงมองแมงมุมยักษ์กำลังหนีไป ก่อนจะรีบไล่กวดตามไปทันที
แมงมุมยักษ์หนีออกมาได้ครึ่งทาง ทันใดนั้นก็หยุดเท้า แล้วมองขึ้นไปบนฟ้าด้วยความกลัว
ทันใดนั้น ปากมังกรก็ตกลงมาจากท้องฟ้าและกลืนมันเข้าไปภายในคำเดียว!
ฟางหนิง “เอาล่ะ!! นี่คือจุดจบของแก”
โม่ซิ่ง สมาชิกในทีมหลี่ว์เอ้อร์ และคนอื่นๆ มองขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่หัวใจของพวกเขากลับเต็มไปด้วยคำถาม
‘นี่คือจุดจบจริงๆ อย่างนั้นเหรอ?’
………………………………………….
