เมื่อผมโดนระบบครองร่าง – บทที่ 47 การระบาดของหนูยักษ์

บทที่ 47 การระบาดของหนูยักษ์

งูหลามสีขาวขดตัวเป็นก้นหอย มันมึนหัวเล็กน้อย บางทีอาจจะเป็นเพราะถูกพิษจากกรงเล็บหนูยักษ์ก็เป็นได้

แต่มันกลับเงยหน้าขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจนัก และมองมังกรเพลิงในอากาศด้วยความหวาดกลัว แม้จะเห็นภาพนี้มาหลายต่อหลายครั้ง และรู้สึกคุ้นเคยกับภาพมังกรเพลิงเป็นอย่างมาก แต่กลับไม่คุ้นเคยกับกลิ่นอายของมังกรเพลิงในตอนนี้

แต่ว่า เมื่อมันได้เผชิญหน้ากันจริงๆ งูหลามสีขาวก็เข้าใจแล้วว่าทำไมทั้งความทรงจำและปีศาจหนูยักษ์ที่ดุร้ายถึงเพิ่งบอกว่าเทพมังกรคือศัตรูของปีศาจอย่างพวกตน

มันเป็นความกลัวที่ฝังแน่นอยู่ในจิตใจ เหมือนกับนกที่เพิ่งจะเกิดใหม่ต้องมาปะทะกับงูพิษอย่างไรอย่างนั้น

ปีศาจหนูยักษ์เกือบจะฆ่ามันสำเร็จแล้วเมื่อครู่ แต่เมื่อมันเผชิญหน้ากับมังกรเพลิง ก็ไม่อาจต่อกรได้อีก ร่างของมันถูกฉีกเป็นชิ้นๆ และสิ้นใจทันทีความรู้สึกที่มีต่อมังกรเพลิงนั้น ไม่มีความรู้สึกใดหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย และดูเหมือนว่าจะแยกออกได้ยากมาก ว่ามังกรตรงหน้าประสงค์ดีหรือร้าย มันไม่กล้าขยับร่างคล้ายกับว่าทุกส่วนในกายถูกแช่แข็งไว้แล้วเรียบร้อย

ค่ำคืนนี้ แสงจันทร์สาดส่องลงมา ทิวทัศน์ดูสวยงาม แต่บรรยากาศรอบด้านกลับเงียบสงบ น่าสะพรึงกลัว ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงแมลงขยับปีก

อัศวิน A เป็นเพียงวีรบุรุษ เป็นมนุษย์ โดยปกติเขาไม่เคยคิดว่าคนในตระกูลจ้าวจะทำเรื่องผิดบาปมาก่อน พวกเขาสั่งสมแต่ความดี เป็นเรื่องบังเอิญที่ทั้งสองฝ่ายไม่เคยบาดหมางกัน เธอไม่เคยทำความผิดร้ายแรง อีกฝ่ายจึงไม่มีเหตุผลที่จะเรียกเทพมังกรออกมาจัดการกับคุณนายจ้าว

แต่ตอนนี้กลับต่างออกไป เพราะเทพมังกรตัวจริงกำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้โดยครอบครองร่างของอัศวิน A เอาไว้ ดังนั้นตอนนี้ผู้ที่ครอบครองมังกรเพลิงก็คือคือจิตสำนึกของอัศวิน A หรือจะเป็นเจตจำนงของมังกรตัวจริงที่รวมพลังจิตใจของเฉินโจวกัน

งูหลามขาวมีอาการหวาดหวั่น เห็นได้จากการแสดงอาการออกทางร่างกาย ในใจคิดสับสนวุ่นวายไม่หยุด

ถ้าเป็นอย่างแรกก็อาจจะยังมีพละกำลังพอรับมือได้ แต่ถ้าเป็นอย่างหลัง คู่ต่อสู้จะฆ่าวิญญาณทั้งหมดตามสัญชาตญาณ ไม่สนใจว่าวิญญาณนั้นจะดีหรือเลว

และแล้วการคาดเดาก็สิ้นสุดลง

มังกรเพลิงอ้าปาก ฉับพลันเปลวเพลิงสีแดงโชติช่วงก็ร่วงลงมาจากฟ้า…

ในตอนนี้ งูหลามสีขาวไม่กล้าขยับตัวหนี มันทำได้เพียงมองวัตถุสีแดงฉานนั่นพุ่งตรงเข้ามา ไร้ความสามารถที่จะหลบเลี่ยง

เวลาระหว่างความเป็นวามตายได้ถูกยืดออกไปเล็กน้อย ความคิดมากมายผุดขึ้นในจิตใจ ‘สามี บุตรสาว ข้าไม่สามารถดูแลพวกเจ้าได้อีกแล้ว ลูกศิษย์ของข้า “การเปลี่ยนร่างมังกร” ของเจ้าจริง ๆ แล้วเรียกว่า “การหลอมมังกร” แต่ยังไม่ครบถ้วนทุกกระบวนท่า สามีที่รัก จริงๆ แล้วข้าไม่ใช่มังกร แต่เป็นปีศาจงู อีกอย่างธรรมชาติของงู หนูพวกนั้นไม่ใช่อาหารอันโอชะเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าการกินศัตรูจะทำให้มีพละกำลังมากมายก็ตาม แต่ข้าก็ยังอยากกินอาหารที่ลูกศิษย์เป็นคนหุงหามาให้’

ไม่สิ ความคิดนี้ดูเหมือนจะไม่มากเกินไปหน่อยหรือ?

งูหลามสีขาวงงงัน ผ่านไปครู่หนึ่ง มันก็ส่ายหัว แต่รู้สึกประหลาดใจที่พบว่าศีรษะของมันกลับมายืดหยุ่นได้อีกครั้ง คอที่ถูกหนูยักษ์ตะปบหักไปครึ่งหนึ่ง กลับมาเป็นปกติแล้ว

ไม่เพียงเท่านั้น มันยังรู้สึกว่าเกล็ดที่คอแข็งขึ้นมากกว่าเดิม และอาการวิงเวียนศีรษะที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวหลังจากถูกหนูยักษ์ตะปบก็หายเป็นปลิดทิ้ง

เป็นไปได้ไหมว่าเจตจำนงของอัศวิน A ในร่างมนุษย์นั้นยังคงควบคุมเทพมังกรตัวจริงอยู่ และเปลวเพลิงนั่นก็ใช้รักษาข้าได้!

คุณนายจ้าวตกใจอยู่พักใหญ่ มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามังกรเพลิงจากไปเมื่อไร มันไม่ได้สติเลยสักนิด จนกระทั่งจู่ๆ ก็ได้กลิ่นหอมดึงดูดใจ

มันมองไปในทิศทางที่กลิ่นโชยมา และพบว่ากลิ่นนั้นถูกปล่อยออกมาจากศพของหนูยักษ์ที่ถูกมังกรเพลิงฉีกเป็นชิ้น ๆ

น่าขยะแขยงเสียจริง กินไม่ลง! ไม่ มันอร่อยมาก! การกินสามารถช่วยเพิ่มพลังเวทได้มหาศาล และ “การหลอมมังกร” ก็สามารถก้าวขึ้นไปได้อีกขั้น ไม่ว่าจะโชคดีแค่ไหน ก็สามารถซึมซับประสบการณ์การต่อสู้ของหนูยักษ์ได้

ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของคุณนายจ้าว

หนูตัวคือศัตรูโดยธรรมชาติของมัน! หากต้องเผชิญหน้ากับศัตรูตามธรรมชาติของตนในอนาคต ปีศาจที่อยู่ในตระกูลนกอินทรีและแมว จะจัดการกับพวกมันอย่างไรล่ะ? ไม่ใช่ว่าจะโชคดีมีมังกรเพลิงผ่านมาในทุกครั้ง! ถ้าศัตรูพวกนั้นหมายจะเล่นงานครอบครัวจะทำยังไงกัน…

ท้ายที่สุดความคิดนี้ก็เอาชนะความรังเกียจทั้งหมดได้ งูหลามสีขาวค่อยๆ เลื้อยเข้าไปหาศพหนูยักษ์…

ภายในพื้นที่ของระบบ

ระบบแจ้งเตือน: พันธมิตรของท่าน ปีศาจงู หลิ่วหรูจือ ถูกโจมตีโดยปีศาจหนูยักษ์ ไป๋รั่วซวง

อสูรหนูยักษ์ใช้ “วิชากรงเล็บหนู” ระเบิด! โจมตีจุดอ่อน โจมตีด้วยพิษ โจมตีหัวขาด!

หลิ่วหรูจือถูกโจมตี… ทักษะพรสวรรค์ “แข็งแกร่ง” ถูกเปิดใช้งาน หลิ่วหรูจือต่อต้านการถูกตัดศีรษะได้

หลิ่วหรูจือ ถูกโจมตีเข้าที่จุดอ่อนและได้รับบาดเจ็บสาหัส!

หลิ่วหรูจืออยู่ในสภาวะมึนงงยาพิษ

หลิ่วหรูจือ ได้รับบาดเจ็บ เสียหาย 2400 คะแนน

ความสามารถที่ซ่อนอยู่ภายในพรสวรรค์ทักษะ “แข็งแกร่ง” ของหลิ่วหรูจือถูกเปิดใช้งานแล้ว

ขณะนี้ระบบอยู่ในร่างของมังกร และระบบใช้ท่าทั่วไป “กรงเล็บมังกรเพลิง”

ระบบโจมตีปีศาจหนูยักษ์ ไป๋รั่วซวง

ปีศาจหนูยักษ์ถูกระงับโดยสกิลติดตัวของระบบ “การยับยั้ง” ทำให้ความแข็งแกร่งของมันลดลง

ปีศาจหนูยักษ์ถูกโจมตี และได้รับความเดือดร้อนจากการโจมตีทำลายเกราะป้องกัน ถูกพลังศักดิ์สิทธิ์ของมังกรตัวจริงปราบ และโจมตีแบบฉีกกระชาก!

ปีศาจหนูยักษ์ได้รับบาดเจ็บ ความเสียหาย 3,000 คะแนน

ปีศาจหนูยักษ์ตายแล้ว

ระบบได้รับคะแนนประสบการณ์ 480,000 คะแนน ระบบยังไม่ได้เลือกอัปเกรด แต่เลือกที่จะเก็บค่าประสบการณ์ไว้ชั่วคราว

ระบบได้รับอุปกรณ์หายาก “จี้หยกปรับลมหายใจ” คุณสมบัติ ปรับกลิ่นอายของตัวเอง ทำให้ศัตรูเจอตัวได้ยาก และจะมีผลโดยอัตโนมัติหลังจากสวมใส่ มันสามารถถูกปล่อยสู่ผู้อื่นได้เช่นกัน

ระบบได้ขจัดภัยคุกคามร้ายแรงที่ซ่อนอยู่ต่อผู้คนในเฉินโจวแล้ว และระบบยังคงรักษาโทเท็มของเสินโจวเอาไว้ กระบวนการผสมพันธุ์เทพเจ้ามังกรจำแลง โฮสต์ได้รับการยอมรับจากเทพมังกรแล้ว การยอมรับเพิ่มขึ้นเป็นระดับสาม

ระบบได้รับชื่อเสียงว่ากล้าหาญมาก

ระบบได้รับค่าพลังปราณ ช่องพลังปราณขั้นแรกกลับมาเต็มแล้ว ช่องพลังปราณขั้นที่สองก็กลับมาเต็มแล้ว

หลังจากฟางหนิงตรวจดูรายงานการแจ้งเตือนของระบบอยู่เนิ่นนาน เทพแห่งระบบก็ได้ใช้โอกาสนี้พูดกับเขา

ระบบพูด “ได้ฟังที่โฮสต์พูดเมื่อครู่ ทำให้ต้องใช้ประสบการณ์ที่สั่งสมมาในการคายน้ำลายมังกร ช่วยชีวิตคุณนายจ้าวปีศาจงูที่ถูกตัดหัว ไม่อย่างนั้น พิษของหนูยักษ์นั่นก็จะคร่าชีวิตของปีศาจงู ในกรณีนี้ รางวัลภารกิจของโฮสต์ครั้งนี้จะถูกตัดออกไป”

ฟางหนิงตกตะลึงโต้กลับทันที

“ขอร้องล่ะ แกทำแบบนี้ไม่ได้ การที่แกช่วยชีวิตคุณนายจ้าวนั่นเป็นสิ่งที่ควรทำ แกจะใช้มันหักรางวัลภารกิจของฉันได้ยังไงกัน? คนๆ นั้นกำลังถูกทำร้าย กฎเตือนว่าพันธมิตรกำลังถูกโจมตี หนูยักษ์นั่นปรากฏในตำแหน่งที่ใกล้กับพันธมิตร ดังนั้นเราจึงสามารถหามันเจอ และจัดการมันได้ ไม่อย่างนั้นคะแนนประสบการณ์ 480,000 คะแนนก็จะหายไป สมบัติหายากก็จะสูญเปล่า เป็นไปไม่ได้ที่แกจะใช้คะแนนประสบการณ์มากกว่า 10,000 คะแนนในการรักษาผู้อื่นไม่ใช่หรือ”

ระบบพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงกล่าวตอบ “ถ้าอย่างนั้น ภารกิจนี้ควรให้รางวัลปีศาจงูสินะ แต่ไม่ต้องให้รางวัลโฮสต์ รางวัลของปีศาจงู ระบบได้ทิ้งศพหนูเอาไว้ให้แล้ว ด้วยสัญชาตญาณมันย่อมรู้ว่าการกินหนูนั่นจะทำให้มันแข็งแกร่งขึ้น”

ฟางหนิงพูดไม่ออก “สหาย ทุกครั้งที่แกหักรางวัลภารกิจของฉัน แกก็จะเข้าสู่โหมด ‘ระบบกำลังพิจารณา’ สินะ! เพื่อให้สามารถทำทุกอย่างที่ฉันเพิ่งพูดออกไปเป็นเพียงคำแนะนำ ทั้งหมดเป็นฉันที่วางแผน ไม่อย่างนั้นแกคงเลิกตามไปนานแล้วและกลับไปหาตัวตุ่นเพื่อปัดฝุ่นประสบการณ์ของแก แกดูสิ เครดิตของฉันยิ่งใหญ่ที่สุดขนาดนี้ และฉันคือผู้ชนะแท้จริงในวันนี้ต่างหาก”

ฟางหนิงคิดว่าเมื่อเขาพูดออกมาแบบนี้แล้ว เทพแห่งระบบต้องยอมก้มหัวให้เขาแน่นอน

แต่ผลที่ได้กลับเกินความคาดหมาย เมื่อถึงเวลาให้รางวัลภารกิจ เทพแห่งระบบกลับฉลาดขึ้นมา ทั้งยังมีกลอุบายอื่นๆ ด้วย

ระบบตอบกลับ “แน่นอน ระบบฆ่าหนูยักษ์ไปสามตัว และกฎเกณฑ์ก็ย้ำเตือนว่า ระบบยังรักษากระบวนการผสมพันธุ์ของเทพม้าและเทพมังกรได้ แต่มันทำให้โฮสต์ได้รับคะแนนการยอมรับสามแต้มติดต่อกัน แค่นี้ยังไม่ใช่เรื่องดีอีกหรือ? แม้ว่าระบบจะไม่รู้ว่าเทพเจ้ามังกรตัวจริงนี้คืออะไร แต่มันต้องเป็นสิ่งที่ทรงพลังและยอดเยี่ยมมากแน่ๆ ไม่อย่างนั้นทำไมหนูยักษ์ถึงพยายามอย่างหนักที่จะทำลายการกำเนิดของมันล่ะ?”

ฟางหนิงโต้กลับ “ไร้สาระ นั่นเป็นโทเท็มสูงสุดที่สืบทอดมาจากสมัยโบราณจนถึงประเทศจีนในปัจจุบัน แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่ดี ฉันเป็นคนเมืองเฉินโจว ผู้คนต้องรู้จักฉันในฐานะโฮสต์เท่านั้น ส่วนแกไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ และเป็นไปไม่ได้ที่มันจะรับรู้ถึงการมีอยู่ของแก แกไม่ได้ทำแบบนั้นโดยสมัครใจ และไม่สามารถนับเป็นรางวัลภารกิจได้ ทำไมแกถึงคิดจะหาเหตุผลอื่นอีก”

ระบบตอบกลับ ”คราวนี้ ระบบไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว…โฮสต์อยากได้รางวัลภารกิจเป็นอะไร?”

ฟางหนิงตอบ “มีวิธีไหนที่แกสามารถช่วยฉันไม่ให้มีการตัดการเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตขนาดใหญ่ที่นี่ได้บ้างไหม”

นี่คือรางวัลที่ฟางหนิงต้องการจริงๆ ไม่มีอะไรน่าสนใจไปว่าการท่องโลกอินเทอร์เน็ตอีกแล้ว เขาเคยขาดการเชื่อมต่อจากอินเทอร์เน็ตเป็นเวลาสองวันติดต่อกัน ซึ่งนั่นเป็นความทรมานร้ายแรงมากสำหรับเขา ก่อนที่พลังชีวิตของเขาจะฟื้นตัว เขาไม่เคยต้องประสบกับการถูกตัดขาดจากอินเทอร์เน็ตมาก่อน อย่างน้อยฟางหนิงก็ยังสามารถเล่นอินเทอร์เน็ตบนโทรศัพท์มือถือของตนเองได้

ไม่นาน ระบบก็ตอบกลับ “การที่อินเทอร์เน็ตถูกตัดการเชื่อมต่อเกิดจากหนูยักษ์ใต้ดินสร้างรังของพวกมันขึ้น ระบบเพิ่งตรวจสอบพบ มีคนจำนวนมากบนอินเทอร์เน็ตได้ให้วิธีแก้ปัญหาไว้แล้ว แต่คำแนะนำของพวกเขากลับถูกหักล้างง วิธีการทางเทคโนโลยีแบบเดิมที่มีอยู่นั้นก็ยากที่จะแก้ปัญหานี้ได้ พวกเขาบอกว่าถ้าวิธีนั้นได้ผล ทำไมหนูเล็กๆ พวกนั้นถึงไม่โดนกำจัดไปเสียก่อน? ตอนนี้ระบบยังคิดวิธีไม่ออก โฮสต์ลองหาวิธีสิ ระบบจะช่วยเอง”

ฟางหนิงไม่แปลกใจกับคำตอบนัก สิ่งที่เขาต้องการคือระบบที่ทำงานให้กับเขา เพราะเขาเองมีวิธีของเขาอยู่แล้ว

“สำหรับเรื่องนี้ฉันพอมีวิธี อีกอย่าง นอกจากหนูตัวสุดท้ายเมื่อกี้แล้ว แกไม่ได้เอาศพของหนูอีกสองตัวเข้ามาในพื้นที่ระบบหรือ”ระบบ “ใช่ คราวที่แล้วพวกมันไม่มีลักษณะเฉพาะที่หายากเหมือนของแมงมุมตัวใหญ่ พวกมันไม่สามารถใช้เพื่อสร้างอุปกรณ์หายากได้ ดังนั้นจึงทิ้งศพทั้งหมดไว้ เพราะไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากนัก”

ฟางหนิงขมวดคิ้ว “ทำไมมันถึงไร้ประโยชน์ล่ะ กุญแจสำคัญในการแก้ไขการระบาดของหนูยักษ์อยู่ในตัวพวกมันนะ”

ระบบงุนงง “โฮสต์กำลังจะทำอะไร”

ฟางหนิงแสยะยิ้ม “ถึงเวลาแล้วแกจะเข้าใจเอง”

………………………………………………………………

เมื่อผมโดนระบบครองร่าง

เมื่อผมโดนระบบครองร่าง

Status: Ongoing

จู่ๆ ก็มีดาวตกพุ่งลงมาที่โลก ทำเอาพื้นดินถึงกับสั่นไหวเล็กน้อย

แต่แรงสั่นสะเทือนนั้นกลับทำให้ 'ฟางหนิง' หัวโขกกับโต๊ะคอมพิวเตอร์จนสลบไป

ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเขามีระบบ ขณะที่กำลังจะดีใจว่าในที่สุดก็มีขาทองคำมาให้เกาะ

เจ้าระบบนั่นกลับประเมินว่าเขาเป็นโรคขี้เกียจระยะสุดท้าย ปล่อยไว้ไม่มีทางเจริญก้าวหน้า

และทำการยึดครองร่างของเขาซะงั้น!?

...

จากหนุ่มโอตาคุผู้แสนจะขี้เกียจที่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ

กลับต้องลุกขึ้นมาเปลี่ยนโฉมตนเองเป็นฮีโร่คอยปราบปรามเหล่าปีศาจร้าย

ปกป้องเมืองที่ตนอยู่อาศัย และฝึกวิทยายุทธ์เพื่อก้าวสู่จุดสูงสุดนิ้วทองคำของระบบ!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท