บทที่ 120 ตามความเห็นของผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างฉัน อัศวิน A จะได้รับบาดเจ็บสาหัสไปอีกหลายปี
ภายใต้การนำของหมาเหลือง อัศวิน A กำลังไล่ตามกลุ่มคนที่เหลืออยู่นั้น เวลานี้ชายชราเพิ่งหนีออกมาจากยอดเขาและโรเบิร์ตก็อยู่ในห้องใต้ดินแล้ว
ห้องนี้ไม่มีแม้แต่โต๊ะและเก้าอี้ กล่าวให้ถูกก็คือมันเป็นถ้ำใต้ดินสี่เหลี่ยมนั่นเอง
เขาโค้งคำนับให้กับอีกสองคนในห้องและกล่าวด้วยความเคารพ “ยินดีที่ได้พบท่านผู้อาวุโส ดีใจที่ได้พบพี่ซื่อซิน”
ผู้อาวุโสตระกูลไป๋ “ผู้เฒ่าเฟิง พวกเราจัดหาคนหนุนหลังที่ดีให้กับคุณแล้ว แต่คุณกลับปั้นเขาให้คนอื่นมาฆ่าตัวเอง ตอนนี้ยังมีหน้ามาขอร้องฉันอีก ฉันลำบากใจมากนะ”
ผู้เฒ่าเฟิง “ไม่ว่ายังไงท่านอาวุโสได้โปรดช่วยเหลืออีกสักครั้งเถอะ เหลืออีกสามชั่วโมงเท่านั้น”
ผู้อาวุโสไป๋โบกมือ “เรื่องนี้คุณต้องโน้มน้าวซื่อซินแล้วล่ะ เขาเป็นกองทหารกลุ่มแรกในตระกูลของเรา ถ้าเขาให้คำแนะนำในได้ ฉันจะตกลงช่วยเหลือ”
พูดเสร็จก็หันหลังเดินออกจากห้องไป
โรเบิร์ตยืนอยู่ที่นั่นเงียบๆ โดยไม่ปริปาก
เขาค้นพบสิ่งหนึ่ง ตั้งแต่เวลาที่เขาเห็นตัวละครลึกลับสองคนนี้ ชายชุดดำที่ ‘ไอ’ ออกมาเป็นบางครั้งได้มองมาที่เขา ราวกับว่าเขามีบางอย่างในตัวที่เป็นที่สนใจของอีกฝ่าย
ทันทีที่ผู้อาวุโสตระกูลไป๋จากไป ผู้เฒ่าเฟิงก็วิงวอนกับไป๋ซื่อซินทันที “พี่ซื่อซิน ได้โปรดเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตด้วยเถอะ ขอให้ท่านผู้อาวุโสลงมือช่วยเหลืออีกสักครั้ง”
จากนั้นไป๋ซื่อซินก็หันความสนใจไปที่ชายชราที่มีถุงยาสูบและส่ายหัว “ผู้เฒ่าเฟิงดูเหมือนจะอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ที่สำคัญและทุกอย่างอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ท่านไม่ได้ยินหรือว่าผู้อาวุโสปฏิเสธอย่างชัดเจนก่อนหน้านี้แล้ว ในกลุ่มของฉัน ไม่มีใครสามารถช่วยผู้อาวุโสตัดสินใจได้ หากท่านผู้อาวุโสต้องการจะช่วย เขาคงตอบรับโดยทันทีไปแล้ว ตอนนี้คงอยากจะไว้หน้าท่าน”
ใบหน้าของผู้อาวุโสเฟิงเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “บัดซบ ยังจะต้องไว้หน้าอะไรอีก! สัตว์ประหลาดกลุ่มหนึ่งข้ามแม่น้ำและรื้อสะพานโดยไม่สนใจผิดชอบชั่วดี ไม่ใช่ว่าพวกท่านกลัวอัศวิน A นั่นหรอกใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินแบบนี้ ไป๋ซื่อซินก็หัวเราะ ‘หึหึ’ “ฉันเพิ่งทราบรายละเอียดของอัศวิน A เมื่อเร็วๆ นี้เอง ดังนั้นฉันคิดว่าฉันไม่จำเป็นต้องกลัวเขาเลยในอนาคต เพราะมีใครบางคนต้องการกำจัดเขาในไม่ช้า เป็นการดีที่จะกำจัดเขา เพียงแต่ยังไม่สามารถกำจัดเขาได้ตอนนี้ จนถึงตอนนั้นเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสไปอีกหลายปีแน่นอน เพราะงั้นฉันไม่จำเป็นต้องกังวลอะไร”
เมื่อผู้อาวุโสเฟิงได้ยินคำพูดนั้น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือด “เพราะงั้นพวกท่านเลยไม่อยากอยู่จนถึงวาระสุดท้าย เพราะเกรงว่าจะถูกตรวจพบไพ่ตายของพวกเราสินะ! ที่อยากให้เราพินาศไปพร้อมกับอัศวิน A ก็เพราะต้องการกำจัดสองสิ่งอันตรายที่ซ่อนอยู่ น่าเกลียดจริงๆ แถมยังคิดจะจะใช้แผนยืมดาบฆ่าคนอีก”
ไป๋ซื่อซินยิ้มเล็กน้อยและส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ผิดแล้ว นี่ไม่ใช่การยืมดาบฆ่าคน ตั้งแต่ต้นจนจบฉันเป็นเพียงผู้ชมเท่านั้น ไม่เคยคิดเริ่มเลย อย่างมากที่สุดเรียกได้ว่าเป็นการตามน้ำไปเท่านั้น”
ผู้เฒ่าเฟิงกัดฟัน “ได้ พวกคุณมันไร้ความปรานี แต่ในโลกนี้มีบางสิ่งที่เกินความคาดหมายเสมอ!”
“อย่างงั้นก็ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พึ่งตัวเองก็แล้วกัน” ไป๋ซื่อซินหยุดพูดและเมื่อพูดจบ เขาก็หันหลังออกจากห้องไป
มองอีกฝ่ายออกจากห้องไปเช่นนั้น แม้ว่าผู้เฒ่าเฟิงจะรู้สึกว่าเขาสามารถฆ่าคนเลวพวกนั้นด้วยฝ่ามือเดียวได้แต่เขากลับไม่กล้าทำ เขาแค่พูดอย่างขมขื่นว่า “รอก่อนเถอะ รอให้คนๆ นั้นระเบิด พวกแกจะต้องตายไปพร้อมกัน!”
“โรเบิร์ต” ผู้เฒ่าเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยต่อชายผิวขาววัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ เขา “พวกเราไปเถอะ หนีตายจากที่นี่กัน”
โรเบิร์ตไม่ขยับ แต่พูดอย่างตะลึง “คุณกำลังเรียกผมเหรอ? ผมไม่ใช่โรเบิร์ตยักษ์แล้วเหรอ?”
ผู้เฒ่าเฟิงโกรธมาก เขาหยิบถุงบุหรี่ขึ้นมาตีเบาๆ “อะไรกันฮะ นายคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเหรอว่าชื่อคนผิวขาวอย่างพวกนายออกเสียงยังไง? ตอนนั้นถ้านายกล้าดื้อดึงสักนิด ตอนนั้นฉันอาจจะยืนมองนายถูกเหล่ยเจวี๋ยต้งโยนลงจากยอดเขาเฉยๆ ก็ได้! ทีหลังไม่ต้องพูดถึงมันอีก ใช้พลังเวทพาออกไปจากที่นี่ได้แล้ว!”
โรเบิร์ต “ครับ ครับ ขอบคุณครับเจ้านาย”
หลังจากพูดจบทั้งสองก็ออกไปทันที
ในอีกห้องหนึ่งไป๋ซื่อซินและผู้อาวุโสตระกูลไป๋กำลังดูหน้าจอขนาดใหญ่ มีฉากห้องโถงฉายอยู่ในนั้นโลงศพแก้วมากมายตั้งเรียงราย พร้อมศพข้างใน
ไป๋ซื่อซิน “สองคนนั้นน่าจะไปแล้ว”
ผู้อาวุโสตระกูลไป๋ “ปล่อยให้พวกเขาออกไปไม่ได้”
ไป๋ซื่อซิน “ทราบแล้วครับ กระผมได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว ในไม่ช้าพวกเขาจะตายด้วยน้ำมือของสำนักงานสัจธรรม”
ผู้อาวุโสตระกูลไป๋ “แบบนั้นก็ดี ให้พวกเขาต่อสู้ไป มาดูโชว์ใหญ่กันก่อนดีกว่า เดี๋ยวก็รู้ว่าพี่เฟิงพูดจริงหรือเท็จ ไม่รู้ว่าจะเป็นแอนเดอร์สันหรืออัศวิน A ที่มีอำนาจเหนือกว่ากัน ตอนนี้ฉันก็ไม่สามารถคาดเดาได้ นายล่ะคิดยังไง?”
ไป๋ซื่อซิน “ผู้อาวุโสก็ถ่อมตัวเกินไปแล้ว ตามความเข้าใจของกระผม ท้ายที่สุดผู้ชนะคงจะเป็นอัศวิน A อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เขาจะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นเวลาหลายปี พลาดโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับการพัฒนาตนและจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อเราอีก กระผมเคยผ่านมาก่อนแล้ว ครั้งนี้จะเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด”
ผู้อาวุโสตระกูลไป๋พยักหน้า “เอาล่ะซื่อซิน นายก้าวหน้าไปมากแล้ว ต่อไปก็เน้นหนักขึ้นในการเสริมสร้างรากฐานเถอะ”
ไป๋ซื่อซิน “เข้าใจแล้วครับ”
…………
ในเวลานี้หมาเหลืองเซวียปากำลังเข้าใกล้ห้องโถงใต้ดินกับเจ้านายของมัน พร้อมกับงูดำหลงฟาน
โลงศพแก้วตั้งเรียงรายและศพก็นอนอยู่ในนั้น หน้าอกของพวกเขากระเพื่อมเล็กน้อย ดูเหมือนว่าทั้งหมดจะยังมีชีวิตอยู่และเพียงแค่หลับตา บางคนยิ้มอย่างมีความสุข บางคนเศร้า และบางคนถึงกับร้องไห้
ฟางหนิงดูงุนงง เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
คนเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่รู้ถึงการมาถึงของพวกเขา ทุกคนยังคงหลับตาอยู่
ฟางหนิงขอให้ระบบส่งสัญญาณไปยังหมาเหลือง “ได้กลิ่นของเจิ้งต้าวที่นี่ไหม?”
หมาเหลืองส่ายหัว “ไม่มี จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้พ่อบ้านเจิ้งเลยแม้แต่น้อย ไม่อย่างนั้นเซวียปาคงร้องเตือนนายท่านไปนานแล้ว แต่ทั้งห้าคนที่เจ้านายต้องการฆ่าอยู่ในหมู่พวกเขา ท่านต้องการให้มุ่งเป้าเลยไหม?”
ฟางหนิงตรวจสอบแผนที่ระบบก่อนจะพบว่ามันเป็นสีดำสนิท
แต่ตอนอยู่บนพื้นดินมีโหมดช่วยเหลือพันลี้ แผนที่ระบบจึงเปิดชั่วคราวเป็นเวลายี่สิบสี่ชั่วโมง
ในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นไปได้ไหมว่าถ้าเข้าไปยังใต้ดินลึกในระดับหนึ่ง พวกเราจะเข้าสู่พื้นที่อื่น?
ฟางหนิงครุ่นคิด ตอนนั้นเองระบบก็มีการเคลื่อนไหว
อัศวิน A “หลงฟาน นายลองไปสำรวจดูทีสิ”
งูดำหลงฟานแอบเข้าไปในห้องโถงเงียบๆ เลื้อยตัวไปมา
หลงฟาน “ท่านผู้อาวุโส ไม่พบการซุ่มโจมตีและไม่พบมาตรการป้องกันใดๆ พวกเขาน่าจะนอนกันหมดแล้ว ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติเลย”
ฟางหนิงสงสัย ‘ครั้งนี้จะต้องฆ่าศัตรูในสภาพนี้เหรอ ในที่ที่มีโลงศพขนาดนี้เนี่ยนะ แปลกจริงๆ’
“เซวียป้า หลงฟาน อพยพเดี๋ยวนี้ยิ่งไกลยิ่งดี”
หมาเหลืองเซวป้าเมื่อได้ยินเพียงคำว่า ‘อพยพ’ ก็ทรุดตัวลงกับพื้นและหายตัวไปทันที ปฏิกิริยาตอบสนองนี้ทำให้หลงฟานพูดไม่ออก
หลงฟานตกตะลึงอย่างมากก่อนจะหันกลับหลังและบินไปอย่างรวดเร็ว
แต่มันบินไปได้เพียงระยะทางสั้นๆ ทันใดนั้นร่างของมันก็หยุดกลางอากาศ แล้วร่างของงูสีดำทั้งร่างก็ถูกผ่าเป็นเจ็ดแปดส่วนกลางอากาศ
มันพูดขึ้นมาหนึ่งประโยค “ให้ตายสิ ตายอีกแล้ว!”
ชิ้นส่วนของร่างกายทั้งหมดระเบิดออกพร้อมๆ กัน กลายเป็นควันสีขาวจำนวนมากและค่อยๆ สลายไปในอากาศทันที
ภายในพื้นที่ของระบบ
ฟางหนิงที่กำลังดูการต่อสู้พูดไม่ออกเมื่อเห็นฉากนี้ ห
ถ้างูดำหลงฟานไม่เป็นอมตะ วันนี้มันคงตายที่นี่
ระบบรู้เรื่องนี้ดี บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้เอง เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูอีกฝ่ายเลยไม่ต้องเสียสล็อตพลังปราณและสล็อตความโกรธเพื่อช่วยหลงฟาน
ขณะนั้นเองเสียงสุภาพเสียงหนึ่งก็ลอยออกมาจากโลงแก้ว
“อนิจจา อัศวิน A ในที่สุดพวกคุณก็มา อนิจจา พวกคุณเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นเพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติเท่านั้น เราไม่มีความแค้น ไม่มีความเกลียดชัง ขอเพียงไม่รบกวนกัน ก็ไม่มีใครห้ามพวกคุณ ทว่าฉันปล่อยให้งูดำกลับไปรายงานความจริงไม่ได้ ดังนั้นเลยต้องฆ่ามัน ขอโทษจริงๆ แต่ตามข้อมูลงูดำเป็นของสำนักสัจธรรม ไม่ใช่ของคุณเองใช่ไหม?”
“ไร้สาระจริงๆ แกมันเป็นคนบาป ฉันจะประหารชีวิตในนามของสวรรค์ในวันนี้และฆ่าแกที่นี่!”
อัศวิน A ไร้ความรู้สึก เขากำลังจะเริ่มลงมือแล้ว
“เดี๋ยวก่อน พ่อบ้านของคุณไม่ได้อยู่ที่นี่กับฉัน หลังจากที่ผู้เฒ่าเฟิงและคนอื่นๆ จับเขาไปแล้ว ก่อนที่จะขนย้ายก็ได้ถูกใครบางคนสกัดกั้นไว้ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะตามฉันมา ดูเหมือนว่าพวกคุณจะถูกสำนักสัจธรรมหลอกใช้นะ หรือควรจะถอยไปตามหาพ่อบ้านของพวกคุณดี ถ้าชักช้ากว่านี้ก็ไม่รู้ว่าเขาจะมีอันตรายอะไรหรือเปล่านี่สิ?”
ฟางหนิงได้ยินคนผู้นี้พูดสุภาพมากจึงไม่อยากขัดแย้ง
คิดว่าเขาไม่รู้เหรอว่าพ่อบ้านเจิ้งไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายใดๆ เลย ผลของการช่วยเหลือพันลี้ได้พิสูจน์แล้ว
แค่มองไปที่ท่าทางไม่ยินดียินร้ายของระบบ ก็ต้องพบว่าบาปของอีกฝ่ายนั้นร้ายแรงจริงๆ แต่แผนผังระบบเป็นสีดำ ทั้งมองไม่เห็นเครื่องหมายสีของอีกฝ่ายบนแผนที่ด้วย
เดี๋ยวนะ ฉันมีหนังสือเกมที่สามารถบันทึกข้อมูลทางชีววิทยาที่ระบบได้เห็นและน่าจะสามารถแบ่งปันข้อมูลได้นี่นา
ฟางหนิงยื่นมือออกมา ก่อนที่หนังสือเกมจะลอยไปอยู่ในมือของเขาทันที
“เปิดหน้ารวบรวมประวัติ สถิติล่าสุด”
หนังสือเกมพลิกหน้าทันที
ใบหน้าของฟางหนิงตกตะลึง
“แอนเดอร์สัน: ไม่มีเพศ ไม่มีงานอดิเรก ไม่ทราบอายุ ตำแหน่ง: รองประธานสำนักงานร่วมกิจการพิเศษสากล”
“แนวโน้มความดีและชั่ว: ชั่วร้ายอย่างยิ่ง”
“การประเมินความแข็งแกร่ง: ความแข็งแกร่งระดับบ่อ รายละเอียดขนาด: สระว่ายน้ำที่ไม่ทราบความลึก อันตรายอย่างยิ่ง”
ฟางหนิงต้องการทราบว่าระบบอยู่ในระดับไหน แต่ตอนนี้อยู่ในระหว่างการต่อสู้และมีแนวโน้มว่าจะเป็นการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตาย เขาเลยไม่คิดจะส่งเสียงขัดจังหวะ
แต่เขาเข้าใจดีอยู่แล้วว่าระบบไม่สามารถปล่อยชายผู้นี้ไปได้
ความแข็งแกร่งระดับบ่อควรอยู่ที่ระดับของผู้นำทั้งหกของสำนักสัจธรรม ซึ่งเป็นระดับ A ในการประเมินของพวกเขา
เทียบได้กับระดับอ่างอาบน้ำ ระดับถัง ซึ่งเห็นได้ชัดว่าลึกกว่ามาก
ฟางหนิงหดตัวกลับไปในพื้นที่ระบบเพื่อใช้ความคิด ตอนนั้นเองอัศวิน A ก็ได้เริ่มลงมือแล้ว
‘โฮร่ก’ เสียงมังกรคำรามกึกก้อง ภายในในห้องโถงใต้ดิน ในตอนนี้มังกรเพลิงขนาดเท่างูดำกำลังปรากฏตัวขึ้น
ฟางหนิงพยักหน้า ‘เทพแห่งการเรียนรู้คือเทพแห่งการเรียนรู้ ดูจากภูมิประเทศที่นี่แล้วถ้าให้แปลงเป็นร่างมังกรไฟขนาดใหญ่เหมือนตอนแรกคงจะไม่ได้สินะ’
ทันทีที่มังกรเพลิงขนาดเล็กปรากฏขึ้น มันก็พ่นไฟออกมาทันที แต่เปลวไฟกลับไม่เล็กตามขนาดร่างกาย มันพุ่งเป้าไปที่โลงศพทั้งหมด
“หยุดนะ!”
ขณะที่เสียงของแอนเดอร์สันดังขึ้น ตอนนั้นเองโล่สีดำก็ปรากฏขึ้นเข้าปกคลุมโลงศพทั้งหมด
………………………………………………………