จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] – บทที่ 119 ดอกไม้แห่งอัตตา

บทที่ 119 ดอกไม้แห่งอัตตา

บทที่ 119 ดอกไม้แห่งอัตตา
บทที่ 119 ดอกไม้แห่งอัตตา

ยาของกริมม์และยาของแอนเดอร์เซน ยาหนึ่งสำหรับรักษาภาพลวงตา และอีกหนึ่งสำหรับรักษาการล้างสมอง เห็นได้ชัดว่าอย่างหลังมีประโยชน์มากกว่า

หลังจากทำยานี้เป็นการ์ดเวทมนตร์แล้ว มันน่าจะกลายเป็นการ์ดล้างคำสาปของการ์ดล้างสมองอย่าง [ความรักต้องห้าม] และ [กล่องสมบัติทองคำ]

ในที่สุดดาร์กก็ได้รับยาของแอนเดอร์เซนสามหลอดจากมือของซิสเตอร์คาไลด์

หลังจากขอบคุณซิสเตอร์แล้ว เขาก็ออกจากห้องพยาบาลซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่เวอร์เธอร์มาที่ห้องพยาบาล

แน่นอนว่าเวอร์เธอร์มาเยี่ยมโรเบิร์ตนั่นเอง

เมื่อทั้งสองได้พบกัน เวอร์เธอร์ดูจะเขินอายเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงกัดฟันและพูดว่า “อรุณสวัสดิ์”

“อรุณสวัสดิ์” ดาร์กพยักหน้าให้อีกฝ่ายแล้วเดินผ่านเขาไป

แน่นอนว่าดาร์กที่มียาสามหลอดไม่สามารถวิ่งไปทั่วได้ เขาจึงรีบกลับไปที่หอพักและวางยาลงในชั้นวางหลอดทดลอง

ยาสีทองของแอนเดอร์เซนสามหลอดส่องประกายเล็กน้อย และมันก็ดึงดูดความสนใจทั้งหมดของเขา

ดาร์กครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบวัตถุดิบหลักที่ได้รับจากงานเลี้ยงสวมหน้ากากออกมาทีละชิ้น แล้ววางลงบนโต๊ะ

รวมกับยาของแอนเดอร์เซนแล้วก็มีทั้งหมดห้าอย่าง

1. ขนของฮาร์ปี้

2. เกล็ดนางเงือก

3. กระดุมของซอมบี้หมีหุ่นเชิด

4. ขนนกเดอะแองเจล

5. ยาของแอนเดอร์เซน

“นอกจากนี้ ยังมีวัตถุดิบอื่นที่สามารถเก็บเกี่ยวได้ในอนาคตอันใกล้นี้!”

ดาร์กกอดหญ้าแมวไว้บนตัก มองดูดอกไม้ที่บานอยู่บนหัวของมันอย่างคาดหวัง

เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่การใช้เครื่องหยดสมองวิเศษครั้งแรก และในที่สุดเขาก็สามารถดูดซับมหาบาปต่อได้แล้ว

“ฉันไม่ได้ใช้มันมาสักพักแล้ว ไม่รู้ว่าฝีมือขึ้นสนิมแล้วหรือเปล่า”

“[อัตตา] กับ [ราคะ] ดันมาเกินร้อยหน่วยในเวลาเดียวกัน”

“บางทีฉันอาจจะต้องลองวิธีอื่นดู”

ดาร์กหยิบเครื่องหยดสมองวิเศษขึ้นมา ทำความสะอาด และผึ่งให้แห้ง

หลังจากนั้นไม่นาน ดวงตาของเขาพลันหรี่ลง และพลังจิตของดาร์กก็ควบแน่นในทันใด

ขณะนั้นสมองของเขาว่างเปล่าทันที และไม่มีอะไรเลยนอกจากจุดดำเล็ก ๆ ตรงกลาง

เพียงแค่เพ่งความสนใจไปที่จุดดำนี้ จิตสำนึกทั้งหมดของเขาก็พุ่งเข้าหาจุดนั้นอย่างรวดเร็วด้วยสมาธิขั้นสูง

ศาสตราจารย์เคเซอร์คงคิดไม่ถึงว่าดาร์กจะสามารถเรียนรู้พื้นฐานของ ‘ศาสตร์แห่งจิตตั้งมั่น’ ได้ในเวลาอันสั้น

หลังจากเข้าสู่สภาวะจิตตั้งมั่นแล้วดาร์กก็จงใจระงับ [ราคะ] และปล่อย [อัตตา] ตามวิธีการกระตุ้นอารมณ์ใน ‘คู่มือผู้ใช้เครื่องหยดวิเศษ’

จากนั้นดาร์กก็หยิบเครื่องหยดสมองวิเศษขึ้นมาทันที ก่อนจะกดปากแหลมบนขมับของเขา และบีบสองนิ้วบนสมองวิเศษแล้วปล่อยมันออกมา

ด้ายสีดำบาง ๆ ถูกดูดออกจากสมองทันที!

มันยังคงมีหยดเดียวเช่นเคย แต่คุณภาพที่มีอยู่ในหยดนี้กลับสูงกว่าเมื่อก่อนมาก

ดาร์กลืมตาขึ้น และออกจากสภาวะจิตตั้งมั่น

ในตอนแรกเขาไม่อาจเข้าใจเรื่องนี้ได้ จนกระทั่งหลังจากเรียนพื้นฐานว่าการรักษาสภาวะจิตตั้งมั่นนั้น จำเป็นต้องใช้พลังจิตอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นเลยสรุปได้ว่า การใช้ศาสตร์แห่งจิตตั้งมั่นเพื่อป้องกันการบุกรุกทางความคิดจำเป็นต้องใช้ทักษะที่สูงมาก

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะศึกษาศาสตร์แห่งจิตตั้งมั่น

ดาร์กหยดอัตตาหยดนั้นลงในขวดแห่งความคิด และเฝ้าสังเกตมันอย่างระมัดระวัง

เขามีสัญชาตญาณเกี่ยวกับมหาบาปพอสมควร

หลังจากการสังเกตและใช้งานมานานกว่าหนึ่งเดือน ดาร์กก็สามารถวัด ‘ระดับ’ ที่แน่นอนของจำนวนมหาบาปได้

“จำนวนการดรอปนี้อย่างน้อยสิบห้าหน่วยของ [อัตตา]”

“ดูเหมือนว่าวิธีนี้จะเป็นไปได้จริง ๆ”

“การปรับปรุงความเข้มข้นของอารมณ์ผ่านศาสตร์แห่งจิตตั้งมั่นจะทำให้ [มหาบาป] รีดออกมาได้ง่ายขึ้น ซึ่งจะเป็นการเพิ่มอัตราการผลิต”

“การใช้วิธีนี้อย่างต่อเนื่องสามารถเพิ่มจำนวนที่สามารถดึงออกมาได้ในหนึ่งเดือนจากสิบเป็นสิบห้าหน่วย!”

นี่เป็นผลการทดลองที่ดีมากอย่างไม่ต้องสงสัย

จากนั้นดาร์กก็ใช้เครื่องหยดสมองอีกครั้ง จากนั้นก็ดึง [อัตตา] สองในสามหยดออกจากขวดแห่งความคิด และฉีดเข้าไปในกิ่งหนอนของต้นไม้หนอนแล้วค่อยอุ้มหญ้าแมวไปวาง

“เมี้ยว เมี้ยว เมี้ยว!”

หญ้าแมวทำตัวเหมือนอดอาหารมาหลายเดือนแล้วในที่สุดก็ได้กลิ่นอาหาร มันกระโจนเข้าใส่และดูดค่ามหาบาปทันทีโดยใช้อุ้งเท้าจับไว้แน่น

ดาร์กมองดูวิธีที่มันดูดอย่างเอาเป็นตาย แม้แต่ใบหน้าก็ยังกลมดิก

ในไม่ช้า

หญ้าแมวก็ย้าย [อัตตา] ที่ดูดมาไปไว้ที่ตาบนหัวของมัน

ในที่สุดดอกตูมที่หยุดเติบโตมานานกว่าครึ่งเดือนก็เริ่มเติบโตอีกครั้ง และคราวนี้ดอกตูมก็บานจริง ๆ!

ราวกับว่ารู้สึกคันบนหัว หญ้าแมวยกอุ้งเท้าขึ้นและแตะด้านข้างของดอกไม้ มันหยุดดูดกิ่งหนอนและคลานไปที่เท้าของดาร์ก

ดาร์กคุกเข่าลงและอุ้มมันขึ้นมา ขณะสังเกตดูการบานของดอกไม้อย่างละเอียด

ดอกไม้นี้ปลูกขึ้นมาโดยใช้ [อัตตา] หกหน่วย ตั้งแต่สีทองเข้มที่ด้านล่างจนถึงสีแดงเข้มบนกลีบดอกไม้ ทั้งดอกไม้เต็มไปด้วยความรู้สึกหรูหราและสูงส่งอย่างถึงที่สุด

แต่ดาร์กกลับไม่รู้สึกถึงความสว่างที่มันควรมี

หากไม่ถูกอนุมานผ่านการทดลอง ก็คงยากที่เขาจะจินตนาการได้ว่าวิธีการขัดเกลาขั้นพื้นฐานของ [ประเภทนกและสัตว์ – ธาตุแสง] เป็นวิธีที่ถูกต้องสำหรับวัตถุดิบหลักนี้

“ถ้าฉันใช้ดอกไม้แห่งอัตตานี้ในการขัดเกลา ฉันจะได้สปิริตแบบไหนกันนะ?”

ดาร์กหยิบสมุดบันทึกออกมา บรรยายลักษณะที่ปรากฏของดอกไม้แห่งอัตตา จากนั้นก็ระบุองค์ประกอบสองสามอย่างไว้ด้านข้าง

1. แมว

2. อัตตา

3. ดวงอาทิตย์

4. แสง

5. พืช

อันที่จริง แค่ดาร์กหยิบสามองค์ประกอบแรกขึ้นมาก็พอจะเดาผลลัพธ์ได้แล้ว

นั่นคือเทพแห่งดวงอาทิตย์ของสิบสองเทพโอลิมเปียใน ‘มอนสเตอของโลกดิจิทัล’

อพอลโลนีอัส!

อพอลโลนีอัสมีพื้นฐานมาจากสิงโต ซึ่งอยู่ในวงศ์ตระกูลแมวและยังเป็นเทพแห่งดวงอาทิตย์ ผู้เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งจองหองอย่างไร้ความปรานี

ร่างก่อนวิวัฒนาการ → โครนามอนในระดับแรกเกิดที่เป็นสิงโตตัวน้อย

แต่ถ้าเขาเลือกหนึ่งและสี่ เขาก็คิดเป็นอื่นไม่ได้นอกจากร่างก่อนวิวัฒนาการของเดอะแองเจล → แคทมอนระดับเต็มวัย!

“ผลของวิธีการขัดเกลาขั้นพื้นฐานนั้นไม่แน่นอน บางทีสปิริตทั้งสองชนิดนี้อาจเป็นไปได้ทั้งคู่”

“อพอลโลนีอัสเป็นมอนสเตอร์ที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ซึ่งควบคุมเปลวไฟได้ ถ้าฉันต้องการเพิ่มโอกาสในการสร้างอพอลโลนีอัส ฉันอาจต้องเพิ่มวัตถุดิบที่เป็นธาตุไฟเข้าไปด้วย”

“ในทางกลับกัน ถ้าฉันต้องการสร้างมอนสเตอร์ศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นที่ชื่นชอบของแสง ฉันควรเพิ่มวัตถุดิบที่มีคุณสมบัติธาตุแสง”

ดาร์กมองดูวัตถุดิบหลักบนโต๊ะทดลอง

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าขนของเดอะแองเจลจะเป็นองค์ประกอบหลักในการสร้างแคทมอน”

ในที่สุดดอกไม้แห่งอัตตาก็เบ่งบาน

แต่แน่นอนว่าดาร์กจะไม่หยิบมันขึ้นมาทันที

เขาอยากใช้มันหลังจากที่มันออกผลมากกว่า

“ตามความคืบหน้าในปัจจุบัน ผลของมันจะสามารถเก็บเกี่ยวได้ในเวลานี้ของวันพรุ่งนี้ ฉันต้องตัดสินใจก่อนถึงเวลานั้น”

บ่ายโมงตรง

การ์ดคัดสรรของทุกคนสั่นพร้อมกัน

ศาสตราจารย์และนักเรียนของสถาบันเซนต์แมเรียนทุกคนได้รับแจ้งเตือน

เวลาบ่ายสามโมงจะมีการประชุมศาสตราจารย์และนักเรียนในห้องโถงชั้นหนึ่ง

อาจารย์ใหญ่มีเรื่องจะพูด

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活]

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活]

Status: Ongoing

เรื่องย่อ :

ระหว่างทำพิธีคัดสรรเลือกบ้าน ในที่สุด 'ดาร์ก เดม่อน' ก็ได้รับความทรงจำของชีวิตก่อนกลับคืนมา ปรากฏว่าเขามาเกิดใหม่โลกของเกม ทั้งยังเป็นเกมที่ลอกเลียนแบบธีมภาพยนตร์และอนิเมะชื่อดัง

อีกด้วย!

แต่เหมือนพระเจ้ายังไม่พอใจ เพราะบทบาทของ 'เขา' ในเกมนี้คือว่าที่ 'จอมวายร้าย' ที่ร้ายสุดในเกมนี้!

ด้วยค่ามหาบาปทั้งเจ็ด [เกียจคร้าน ริษยา ราคะ ตะกละ โลภะ โทสะ และอัตตา] เมื่อค่าหนึ่งในเจ็ดบาปพวกนี้พุ่งทะลุหลอดตัวชี้วัด ดาร์กก็จะกลายร่างเป็น 'จอมมาร' ตลอดไป!

หากเป็นยุคแห่งความโกลาหลก็คงไม่เป็นอะไรหรอก แต่ตอนนี้มันใช่ยุคนั้นเสียที่ไหนเล่า! ในยุคสมัยของเซนต์แมเรียนที่สงบสุขเช่นนี้ และจอมมารก็ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ไปนานแล้ว เขาที่กำลังโดนระบบจอมมารปั่นหัวให้กลายวายร้ายจะต้องทำเช่นไรล่ะทีนี้!?

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท