จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] – บทที่ 133 การพัฒนาระบบชีวภาพมหาบาปเริ่มต้นขึ้น

บทที่ 133 การพัฒนาระบบชีวภาพมหาบาปเริ่มต้นขึ้น
บทที่ 133 การพัฒนาระบบชีวภาพมหาบาปเริ่มต้นขึ้น

นับตั้งแต่ที่ดาร์กรู้ว่าเก้าอี้หินที่อยู่ใจกลางทะเลสาบเป็นหนึ่งในจุดเคลื่อนย้ายหลัก เขาก็อยากจะสัมผัสความรู้สึกของ ‘การจั๊ม’ บ้าง

แต่อย่างที่คาดไว้ นอกจากอาการวิงเวียนศีรษะที่เกิดขึ้นจากการเคลื่อนที่เป็นวงกลมแล้ว ก็ไม่มีความรู้สึกอื่นใดอีก

เขาหยิกต้นขาตัวเองให้เจ็บ แล้วบังคับตัวเองให้เริ่มเดิน

“อย่างแรกเลยคือ วัตถุดิบที่จำเป็นในการสร้างคาถาทั่วไปทั้งห้า…”

ดาร์กหยิบสมุดบันทึกของเขาออกมา ซึ่งได้บันทึกรายการวัตถุดิบไว้อย่างละเอียด

นอกจากคาถา [เคลื่อนย้ายในพริบตา] ที่ต้องการการ์ดเวทมนตร์เปล่าราคาห้าสิบคะแนนในการสร้างแล้ว อีกสี่คาถาก็ต้องการเพียงการ์ดเวทมนตร์เปล่าราคาสิบคะแนนเท่านั้น

นอกจากนี้ คาถาทั่วไปทั้งห้านี้ยังมีอัตราส่วนของวัตถุดิบพื้นฐานคล้ายคลึงกันมาก และของเหล่านั้นก็สามารถใช้ร่วมกันได้

ความยากอยู่ในส่วนที่ไม่ใช่วัตถุดิบพื้นฐาน

นั่นคือ ‘หมึก’ พิเศษที่ใช้เทลงในปากกาพลังเวทและใช้เขียน ‘ภาษาเวทมนตร์’

และวัตถุดิบหลักที่ทำให้การ์ดเวทมนตร์มีคุณสมบัติพิเศษ

ตามที่ดาร์กคาดการณ์ไว้ คะแนนที่จำเป็นในการซื้อวัตถุดิบผลิตการ์ดเวทมนตร์ทั้งห้าอย่างคร่าว ๆ มีดังนี้

1. กระสุนเวทมนตร์: ร้อยคะแนน

2. ผลักออก: สองร้อยคะแนน

3. สกัดกั้น: สามร้อยคะแนน

4. พรางตา: สี่ร้อยคะแนน

5. เคลื่อนย้ายในพริบตา: หนึ่งพันคะแนน

ในหมู่พวกมัน ความยากในการสร้าง [เคลื่อนย้ายในพริบตา] นั้นสูงกว่าอีกสี่คาถาเกินหนึ่งขั้นอย่างเห็นได้ชัด

วัตถุดิบที่จำเป็นในการสร้างคาถา [เคลื่อนย้ายในพริบตา] ก็มีราคาแพงมากเช่นกัน

นักเรียนต้องเลือกการ์ดเวทมนตร์ที่เหมาะสมกับตัวเอง คือการสร้างตามงบ ตามความสามารถ และต้องสร้างมันให้สำเร็จภายในคาบวิชาเวทมนตร์พื้นฐานในวันจันทร์

แน่นอน จุดประสงค์หลักของชั้นเรียนนี้คือการเรียนรู้วิธีการจารึกคาถาลงบนการ์ดเวทมนตร์

ตราบใดที่นักเรียนเรียนรู้ขั้นตอนสำคัญนี้ได้ พวกเขาก็สามารถขัดเกลาการ์ดเวทมนตร์อื่น ๆ ต่อไปได้ตามความต้องการ

…

เดิมที ดาร์กต้องการลองซื้อชุดวัตถุดิบทั้งชุดโดยตรงจากร้านนักเดินทางสายลม แต่เจ้าของร้านบอกเขาว่าทางสถาบันได้สั่งห้ามไม่ให้เขาเจาะจงขายชุดวัตถุดิบเฉพาะ…

‘ดูเหมือนว่าพวกเขาอยากจะทดสอบความสามารถของนักเรียนในการระบุ รวบรวม และซื้อวัตถุดิบสินะ’

ดาร์กส่ายหัวแล้วเริ่มช็อปปิงไปทั่ว

มีนักเรียนไม่กี่คนที่มาซื้อวัตถุดิบและเจอความเจ็บปวดเช่นเดียวกับเขา บ่อยครั้งที่ดาร์กได้พบกับเพื่อนร่วมชั้นที่มีจุดประสงค์เดียวกับเขา หลังจากเข้าไปในร้านแห่งหนึ่ง

แต่ถึงอย่างนั้น ดูเหมือนว่านักเรียนทุกคนต่างก็มีคะแนนไม่พอ ทำให้มีสีหน้าเศร้าสร้อยตาม ๆ กันมา

ดาร์กเหลือบมองคะแนนของตนเอง อันที่จริง เขาก็มีคะแนนไม่พอเช่นกัน ดังนั้นจึงต้องซื้อวัตถุดิบ [เคลื่อนย้ายในพริบตา] เพียงชุดเดียวและวัตถุดิบของอีกสี่คาถาที่เหลืออย่างละสองชุด

ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่า พวกเขาจะประสบความสำเร็จในการขัดเกลาครั้งแรก

ความจริงคือ ดาร์กทดลองล้มเหลวอยู่หลายครั้งเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงซื้อสำรองเพิ่มเติมไว้

หลังจากที่เตรียมวัตถุดิบทั้งหมดเสร็จ ดวงอาทิตย์ก็เริ่มลาลับขอบฟ้าแล้ว

ดาร์กกลับมาพร้อมกับถุงมากมาย ทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่เจอภาพนี้ถึงกับอิจฉาบ้างเป็นครั้งคราว

หลังทานอาหาร ดาร์กซึ่งเก็บข้าวของไว้ในหอพักแล้วก็มุ่งไปยังถนนนักเดินทางอีกครั้ง

แม้ว่าคืนนี้ถนนนักเดินทางจะยังคึกคักอยู่ แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามีคนน้อยกว่าเมื่อก่อน อันที่จริงมันก็เป็นเรื่องปกติ

ท้ายที่สุด นักเรียนปีหนึ่งบางคนกำลังนอนอยู่ในหอพัก และนักเรียนบางคนก็กำลังยุ่งกับการบ้าน

อีกทั้งยังมีนักเรียนบางคนที่ยังคงเสพติดการผจญภัยในทางลับอยู่

กลยุทธ์ของอาจารย์ค่อนข้างได้ผล เพราะคนไปสำรวจทางลับน้อยกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด

…

เมื่อเทียบกับตอนเที่ยงแล้ว นักเรียนในปีเดียวกับเขาจะออกมาหลังช่วงอาหารเย็นมากกว่า

ทว่าเอ็มม่ากับเด็กหญิงส่วนใหญ่ของบ้านนักปราชญ์ ไม่ได้อยู่ในหมู่พวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเธอยังไม่หายดี เนื่องจากคาบวิชาประลองที่ผ่านมา

อย่างไรก็ตาม ไดแอนนาก็ยังอยู่ในหอพักอย่างเชื่อฟังเพราะเธอต้องดูแลโรส

ดาร์กรู้สึกขอบคุณสำหรับเรื่องนั้น

มากเสียจนเขามีรอยยิ้มบนใบหน้า เมื่อได้พบกับเวอร์เธอร์และโรเบิร์ต

“สายัณห์สวัสดิ์ ดาร์ก”

เวอร์เธอร์ทักทายตามปกติ “นายมาที่นี่เพื่อซื้อวัตถุดิบเหรอ?”

ดาร์กพยักหน้าเล็กน้อย “ใช่ นายด้วยเหรอ?”

เวอร์เธอร์ยิ้ม “แน่นอน การฝึกฝนของศาสตราจารย์โจนส์มันหนักมากเลย ถ้าฉันมีร่างกายแบบโรเบิร์ตละก็นะ”

โรเบิร์ตภูมิใจเล็กน้อย “มันยังง่ายเกินไปด้วยซ้ำ”

เวอร์เธอร์เสริม “ฉันว่าจะซื้อวัตถุดิบ [เคลื่อนย้ายในพริบตา] แต่ก็กลัวว่าการทดลองจะล้มเหลว”

ดาร์กตอบ “ซื้อมันเถอะ ความล้มเหลวไม่ใช่เรื่องแย่ ตราบใดที่นายสามารถเรียนรู้จากความล้มเหลว จะสูญเสียเท่าไหร่มันก็คุ้มค่า”

เวอร์เธอร์มั่นใจขึ้น “ถ้านายว่าแบบนั้นฉันก็โล่งใจแล้ว”

…

เวอร์เธอร์กับโรเบิร์ตจึงไปซื้อวัตถุดิบสำหรับทำการ์ดเวทมนตร์

ส่วนดาร์กก็ไปซื้อวัตถุดิบสำหรับการ์ด [กรงต้องสาป] และการ์ด [ฟิวชั่น]

ทั้ง [กรงต้องสาป] และ [ฟิวชั่น] ต่างก็อยู่ในหมวดหมู่การ์ดเวทมนตร์ระดับสูง และพวกมันก็เป็นการ์ดเวทมนตร์พิเศษที่มีการ์ดวิญญาณเป็นฐาน

เมื่อใช้ [กรงต้องสาป] ก็จะสามารถผนึกรูปแบบชีวิตเทียม เช่น วิญญาณรับใช้และโกเลมได้ชั่วคราว แถมยังใช้พวกมันเป็นการ์ดวิญญาณ (สปิริต) ได้

ส่วนการ์ด [ฟิวชั่น] จะทำให้สปิริตตั้งแต่สองตัวขึ้นไปสามารถหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้

ความยากในการทำการ์ดเวทมนตร์สองใบนี้สูงมาก และราคาวัตถุดิบก็มากกว่าหนึ่งพันห้าร้อยคะแนน

แม้ว่าดาร์กจะหาสูตรสำหรับการ์ดเวทมนตร์สองใบจาก ‘การใช้กรงต้องสาปมหัศจรรย์สามพันแบบ’ และ ‘ว่าด้วยลักษณะพิเศษของกลุ่มการ์ดหมวดฟิวชั่น’ มาแล้ว แต่เขาก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถขัดเกลาการ์ดเหล่านี้ได้สำเร็จ

เพื่อที่จะสร้างการ์ดเวทมนตร์ทั้งสองใบให้นี้สำเร็จ เขายังต้องศึกษา ‘ภาษาเวทมนตร์’ ด้วยตัวเอง

ส่วนการซื้อวัตถุดิบล่วงหน้าก็เป็นเพียงการทำให้เขาสามารถเริ่มการทดลองได้ทุกเมื่อเท่านั้น

แต่วัตถุดิบสำหรับการ์ดเวทมนตร์ทั้งสองนั้นหายากมาก และดาร์กก็ต้องค้นหาต่อไปในวันรุ่งขึ้น

จนกระทั่งเที่ยงวันเสาร์ ดาร์กถึงรวบรวมวัตถุดิบสำหรับการ์ดเวทมนตร์ทั้งสองใบได้

หลังอาหารกลางวัน

ดาร์กมาที่ร้านดอกไม้และต้นไม้คิตตี้

“วัตถุดิบในการสร้างการ์ดเวทมนตร์ที่จำเป็นก็รวบรวมมาแล้ว เพราะงั้นตอนนี้ฉันสามารถเริ่มค้นคว้าระบบการ์ดของฉันเองได้แล้ว!”

ความสำเร็จของ [แคทมอน] เป็นแรงบันดาลใจให้ดาร์กอย่างมาก

ในความเห็นของเขา หญ้าแมวมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าเครื่องมือเล่นแร่แปรธาตุระดับสูง

โดยทั่วไปแล้ว หลังจากปลูก [มหาบาป] ให้เป็น ‘ผล’ ผ่านหญ้าแมวแล้ว [ผลแห่งมหาบาป] อาจมีลักษณะทางชีวภาพบางอย่าง

ตัวอย่างเช่น

[อัตตา] + [หญ้าแมว (แมว)] = [ผลแห่งอัตตา (แมว)]

มันสามารถใช้ขัดเกลาสปิริตประเภทแมวได้

แต่ถ้าใช้หญ้าแมวชนิดอื่นล่ะ?

ตัวอย่างเช่น

[โทสะ] + [หญ้าแมว (ปลาคาร์ป)] = [ผลแห่งโทสะ (ปลาคาร์ป)]

[ผลแห่งโทสะ (ปลาคาร์ป)] นี้สามารถใช้สร้างปลาคาร์ปที่วิวัฒนาการผ่าน [โทสะ] ได้หรือไม่?

หรือ [ผลแห่งโลภะ (แมว)] สามารถใช้ขัดเกลาแมวที่วิวัฒนาการผ่าน [โลภะ] ได้หรือไม่?

…

การค้นหาสิ่งแปลกใหม่นี้ช่างน่าทึ่ง

และความกระตือรือร้นของดาร์กที่มีต่อการวิจัยประเภทนี้ก็สูงกว่าคนอื่น ๆ อย่างชัดเจน

ผ่านไปครึ่งเดือนแล้ว ตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในร้านดอกไม้และต้นไม้คิตตี้

นอกจากนี้ ยังมีหญ้าแมวอีกหลายสายพันธุ์ในร้าน

ตามที่ผู้ช่วยร้านบอก สายพันธุ์อื่น ๆ เหล่านั้นเป็นประเภทที่ได้รับการตอบรับที่ดีจากลูกค้า

‘งูเห่าที่ฉันเห็นก่อนหน้านี้หายไปแล้วเหรอ? มันถูกเก็บกลับไปหรือมีคนซื้อไปแล้วกัน?’

ดาร์กหมุนตัวมองไปรอบ ๆ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะก้มไปอุ้มแร็กดอลล์ขึ้นมาลูบ

“เมี้ยว~”

การลูบหญ้าแมวเป็นสิ่งที่ชวนเสพติดจริง ๆ