ตอนที่ 2782 ยิ่งรับยิ่งแกร่ง!
“เต๋าสวรรค์…พิโรธแล้ว!” ต้าหวงเงยหน้ามองฟ้าพร้อมบ่มพึมพำออกมา
“เต๋าสวรรค์…พิโรธแล้ว!” ต้าหวงเงยหน้ามองฟ้าพร้อมบ่มพึมพำออกมา
แต่หลัวหยุนชิงนั้นกลับต้องร้องลั่นกระทืบเท้าขึ้นมา “ไอ้เจ้านี่มันจะบ้าบิ่นเกินไปแล้ว! คิดชี้ดาบขึ้นสวรรค์นั้นมันจะไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรือ?”
ดาบนี้มิใช่ดาบทั่วๆไป แต่เป็นดาบที่ก่อขึ้นจากเต๋าของเย่หยวน!
ดาบนี้มันคือเต๋าที่เย่หยวนบ่มเพาะมาทั้งชีวิต!
และการชี้ดาบนี้ขึ้นฟ้ามันก็เหมือนการทักท้วงในอำนาจสวรรค์!
มันเป็นการท้าทายเต๋าสวรรค์!
มีหรือที่เรื่องเช่นนั้นเต๋าสวรรค์จะปล่อยผ่านไป?
บนเขาหมื่นอสูรนั้นมารกระทิง วานรยักษ์และปักษาใหญ่พร้อมพวกต่างมองดูไปยังทิศใต้ด้วยความตกตะลึง
“เจ้านี่บ้าไปแล้วหรือ?”
“ชี้ดาบขึ้นฟ้ามันย่อมจะทำให้สวรรค์ไม่พอใจ! นี่คงเรียกเต๋าทุกข์ลงมาอีกครั้งแล้ว?”
“คงเป็นเช่นนั้น มันคิดจะเรียกเต๋าทุกข์เก้ากฎลงมาสองครั้งติดๆ กัน! ชิๆ ไม่ยอมแพ้ให้โชคชะตาต่อให้จะต้องเป็นต้องตาย! เย่หยวนนั้นดันตัวเองให้เข้าสู่สภาวะคับคันจะได้เดิมพันทุกอย่างได้! แต่ว่า…มันจะไหวเรอะ?”
นักบุญสูงทั้งสามนั้นต่างได้แต่มองดูด้วยเสียงหัวเราะเย้ยหยัน
การท้าทายสวรรค์นั้นมันเท่ากับรนหาที่ตาย
เดิมทีแล้วตัวเย่หยวนนั้นยังสามารถจะอยู่เป็นยอดคนได้แม้ไม่มีวรยุทธแต่ตอนนี้เขากลับเดินเข้าหาหายนะด้วยตัวเอง
ไกลออกไปนั้นเหล่าต้าวหยุนและจักรพรรดิเซียนทั้งหลายของสี่ยอดแดนสวรรค์ต่างก็สะดุ้งขึ้น
พวกเขานั้นมุ่งหน้ามายังเขาหมื่นอสูรด้วยความเร็วสูงสุดทันที
“หึๆ ไอ้เด็กนี่มันบ้าจริงๆ นี่คงเป็นไม้ตายสุดท้ายของมันแล้ว? ก็ดี
ในเมื่อมันคิดทำลายตัวเองเราก็จะได้ไม่ต้องไปลงมือใดๆ ด้วย” ต้าวหยุนนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงหัวเราะ
เทียนลู่นั้นกล่าวขึ้นมาตาม “มันคิดชี้ดาบขึ้นสวรรค์จริงๆ! คิดถามสวรรค์ว่ามันไม่ยุติธรรม? มันมีสิทธิหรือ?”
ต้าวหยุนนั้นยิ้มตอบกลับไป “มาดูกันเถอะ”
…
เย่หยวนชี้ดาบขึ้นฟ้าถามสวรรค์นั้นมันย่อมจะทำให้เต๋าสวรรค์ไม่พอใจส่งเต๋าทุกข์ลงมารับมือ
แต่พลังในครั้งนี้มันยิ่งใหญ่กว่าครั้งก่อนมากมาย
ในเวลาแค่ไม่ถึงปีนี้เย่หยวนได้เรียกเต๋าทุกข์ลงมาอีกครั้ง เรื่องเช่นนี้มันย่อมจะไม่เคยเกิดขึ้นที่ไหนมาก่อน
สองเต๋าทุกข์เก้ากฎมันหมายความว่าจะมีเต๋าทุกข์เก้ากฎใหม่ลงมาอีกครั้ง!
หมายความว่าเต๋าทุกข์ที่กำลังรวมตัวอยู่บนหัวเย่หยวนตอนนี้มันมีถึงสิบแปดกฎด้วยกัน!
เต๋าทุกข์เก้ากฎนั้นมันเป็นอะไรที่น่ากลัวล้ำแล้ว
แต่พลังของสองเต๋าทุกข์เก้ากฎมันย่อมจะยิ่งน่ากลัวกว่า
แต่ตัวเย่หยวนนั้นกลับนั่งนิ่งเหมือนไม่ได้รับรู้อะไรเลย
เขานั้นกำลังหลอมเต๋าของตนเอง!
ดาบที่ตั้งอยู่บนตราหยินหยางนั้นมันยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และดูชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ!
คลื่นพลังของมันก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ!
แต่คลื่นพลังจากบนท้องฟ้านั้นมันก็เหมือนจะตอบสนองต่อดาบที่รุนแรงนี้ พลังของมันยิ่งพัฒนามากขึ้นทุกวินาที
“ไอ้หนู เจ้ามันสร้างปัญหาเก่งจริง! สองเต๋าทุกข์เก้ากฎนั้นมันไม่ได้มีพลังเช่นนี้แน่! ดูท่าข้าว่ามันอาจจะเป็นสามเต๋าทุกข์เก้ากฎเลยด้วยซ้ำ!” หมี่เทียนกล่าว
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ใครสนเล่าว่ามันจะมีเต๋าทุกข์เก้ากฎกี่อย่าง! ไม่ว่ามันจะมามากแค่ไหนข้าก็จะรับมันไว้เอง! ข้าขอเดิมพันด้วยเต๋าของข้านี้ ข้าจะต่อต้านสวรรค์เอง!”
หมี่เทียนกล่าวขึ้น “อย่าได้หาว่าข้าไม่เตือนแล้วกัน ดาบนี้มันเชื่อมกับชีวิตของเจ้าแล้ว หากดาบเต๋านี้หักลงชีวิตของเจ้าก็จะมอดม้วยลงไปด้วย!”
เย่หยวนนั้นไม่ได้เดิมพันแค่เต๋าแต่เดิมพันด้วยชีวิต!
การหลอมสร้างดาบเต๋าที่ฝืนสวรรค์เช่นนี้ วันหน้าตัวเขาย่อมจะมีแต่ต้องฝืนสวรรค์ไปตลอดชีวิต!
แต่ละย่างก้าวของเขานั้นมันย่อมจะยากกว่านักยุทธที่มีเต๋าตามสวรรค์ไปนับร้อยๆ เท่า!
แต่เย่หยวนนั้นกลับไม่คิดสนใจและร้องออกมา “ข้ายอมฝืนสวรรค์ดีกว่าจะเดินไปเป็นคนธรรมดา!”
วินาทีที่เย่หยวนลุกขึ้นยืนนั้นบนท้องฟ้ามันก็เปลี่ยนสีไป “มาแล้ว!”
ตูม!
เสียงของเขายังไม่ทันขาดมันก็เกิดสายฟ้ากระแทกลงมาทันที
ทะเลนั้นมันถูกคลื่นพลังนี้ซัดจนเป็นคลื่นใหญ่
เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ถึงพลังที่หนักหน่วงนั้นมันแทบจะบดขยี้เขาลง
“สามเต๋าทุกข์เก้ากฎ! ไอ้เด็กนี่มันท้าทายสวรรค์แล้วจริงๆ!” ต้าวหยุนนั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้างกล่าวขึ้น
เพราะต่อให้จะอยู่ไกลถึงเขาหมื่นอสูรแต่ว่าเขานั้นก็ยังอดใจสั่นไม่ได้เมื่อสายฟ้านั้นผ่าลง
ไม่ต้องคิดเลยว่าคลื่นพลังที่ตัวเย่หยวนผู้อยู่กลางสายฟ้านั้นต้องรับมันจะหนักหน่วงแค่ไหน!
ต้าวหยุนยิ้มกล่าวขึ้น “พวกเจ้าลองเดากันดูหน่อยไหมว่าเขาจะรับสายฟ้าของเต๋าทุกข์นี้ไปได้กี่ครั้ง?”
“สาม!”
“ห้า!”
“เก้า!” ต้าวหยุนกล่าวขึ้นก่อนจะหันไปมองหน้าคนทั้งหลาย “จะอย่างไรเสียเขานั้นก็เป็นยอดอัจฉริยะแห่งยุคสมัยจริง! ต่อให้จะเป็นสามเต๋าทุกข์เก้ากฎมันก็คงไม่อาจทำลายเขาลงได้ก่อนจะถึงเก้าครั้งแน่!”
“ข้าขอถามสวรรค์ด้วยเต๋าของข้า! จงไป!”
เย่หยวนร้องลั่นผลักฝ่ามือขึ้นฟ้าไป!
ดาบยักษ์นั้นมันพุ่งขึ้นไปรับการกระแทกของสายฟ้านั้นอย่างจัง!
สายฟ้านี้มันชัดเจนแก่สายตา!
พลังแห่งกฎทั้งยี่สิบเจ็ดที่ผสานลงมานั้นมันรุนแรงจนเหนือล้ำ
ตูม!
เสียงระเบิดดังขึ้นมาก่อนที่ทะเลนั้นจะแหวกออกเป็นสองซีกลึกลงไปจนถึงก้นทะเล
เย่ห่ยวนร้องขึ้นพร้อมกระอักเลือดออกมาจากปาก
บนดาบเต๋าของเขานั้นมันปรากฏรอยร้าวขึ้น!
“ให้ตายสิ! สามเต๋าทุกข์เก้ากฎมันรุนแรงเกินไป อาจารย์เย่นั้นคงไม่อาจรับมันได้แล้ว! ในตอนนี้ข้าเกรงว่าหากเต๋าทุกข์ผ่าลงมาอีกครั้ง เต๋าดาบของท่านจะพังทลายลงไป!” ต้าหวงนั้นร้องขึ้นเมื่อได้เห็นสภาพ
เหล่ายอดฝีมือของแดนสวรรค์ใต้แต่ละคนนั้นต่างหน้าซีดลงตามๆ กัน
แต่จู่ๆ หลัวหยุนชิงนั้นก็หน้าเปลี่ยนสีไปก่อนร้องขึ้น “พวกเจ้าดูก่อน! ดาบเต๋าของเขากำลังฟื้นฟูสภาพ!”
ต้าหวงนั้นต้องหรี่ตาลงทันทีที่ได้ยิน “ท่าน…ท่านใช้พลังของเต๋าทุกข์มาซ่อมแซมเสริมสร้างดาบเต๋าของตนเองอย่างนั้นหรือ?”
เมื่อเต๋าทุกข์ตกลงมานั้นพลังของมันย่อมจะกลับสู่ฟ้าดินในทันที
เศษเสี้ยวพลังแห่งกฎนั้นมันจะหายไปอย่างไม่เหลือร่องรอย!
ดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นมันกลับดึงเอาเศษเสี้ยวแห่งกฎในเสี้ยววินาทีที่ตกลงมากระทบนั้นเสริมสร้างซ่อมแซมตัวเอง!
ไม่นานนักดาบเต๋าของเย่หยวนมันก็กลับคืนสภาพเดิมพร้อมดูหนักแน่นขึ้นกว่าเก่า!
เย่หยวนยกดาบขึ้นชี้ฟ้าอีกครั้งหนึ่ง “มาอีกสิ!”
และราวกับว่าสวรรค์นั้นได้ยินคำของเย่หยวน เต๋าทุกข์มากมายก็ได้ผ่าลงมาใส่ทันที
เย่หยวนนั้นยกดาบขึ้นปะทะกับพลังนั้นอีกครั้ง!
ตูม!
ระเบิดอีกครั้ง!
เย่หยวนนั้นมีเลือดท่วมกายแต่ว่าเขานั้นยิ่งรับไปกลับยิ่งดูทรงพลัง
ดาบเต๋าของเขานั้นมันกลืนเศษเสี้ยวกฎและค่อยๆ พัฒนาขึ้นมาอีกครั้ง!
“ฮ่าๆๆ…เจ้าคิดจะตัดเต๋ายุทธของข้า แต่ข้าจะแย่งกฎยอดเต๋าของเจ้ามา! ต่อให้จะต้องต่อต้านสวรรค์แล้วมันจะทำไม?”
เย่หยวนนั้นยืนมั่นชี้ดาบขึ้นฟ้าราวกับจอมมารที่ท้าทายเทพเจ้า หัวเราะลั่นราวปีศาจจากขุมนรก
ปัง ปัง ปัง…
สายฟ้าแห่งเต๋าทุกข์นั้นมันผ่าลงมาอย่างต่อเนื่องด้วยพลังที่รุนแรงกว่าเก่าทุกครั้งไป
แต่เย่หยวนเองก็พัฒนาตนเองขึ้นทุกครั้งที่ถูกผ่าใส่!
พลังบ่มเพาะของเขานั้นมันก็พัฒนาขึ้นมาอย่างรวดเร็วภายใต้เต๋าทุกข์นี้ด้วย!
นอกจากว่าเต๋าทุกข์จะทำลายเขาลงไม่ได้แล้วมันกลับยังทำให้เย่หยวนพัฒนาขึ้นแทน
หมี่เทียนในทะเลจิตของเขานั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้าง
การท้าทายสวรรค์มันก็ทำเช่นนี้ได้หรือ?
แย่งเต๋าจากสวรรค์มาเสริมพลังให้ตัวเอง!
“ไอ้หนูนี่…มันประหลาดเสียจริง! เต๋าทุกของเหล่าผู้บ่มเพาะนอกรีตนั้นต่างรุนแรงกว่าผู้บ่มเพาะทั่วไปมาก แต่ละครั้งมันเหมือนต้องไปเดินอยู่บนความตาย แต่ไอ้เด็กนี่มันกลับประหลาด กลับใช้วิธีการเช่นนี้มาผ่านพ้นเต๋าทุกข์ไป!” หมี่เทียนบ่นขึ้นมา
เขานั้นรู้ดีว่าต่อให้จะเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตมันก็คงไม่มีทางทำเช่นนี้ได้!
การแย่งเอาเศษเสี้ยวพลังของเต๋าทุกข์มามันย่อมจะต้องมีความเข้าใจต่อยอดเต๋าที่ลึกล้ำมาก
เพราะว่าเศษเสี้ยวพลังทั้งหลายนั้นมันจะเก็บมาใช้เลยไม่ได้ มันต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล
หากดูดกลืนมันเข้ามามั่วๆ แล้วนอกจากจะไม่เป็นประโยชน์มันจะกลับยิ่งเป็นผลเสียแทน
อย่าว่าแต่เย่หยวนที่มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน ต่อให้จะเป็นเหล่ายอดฝีมืออาณาจักรเจ้าโลกเองก็คงไม่อาจทำได้!
ตูม!
ตูม!
ตูม!
บนท้องฟ้านั้นมันมีสายฟ้าผ่าลงมาไม่ขาดสาย
แต่เย่หยวนนั้นกลับยืนมั่นราวก้อนหิน ไม่สั่นไหวใดๆ!
แม้ว่าเขานั้นจะบาดเจ็บแต่ว่าพลังจากพลังของเต๋าทุกข์นี้ตกมาใส่พลังบ่มเพาะของเขาก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ
จนสุดท้ายเต๋าทุกข์นั้นเหมือนจะยอมแพ้และจางหายไปพร้อมเมฆดำ
ทุกสิ่งอย่างกลับคืนสู่ความสงบ
แต่ดาบของเย่หยวนนั้นยังชี้ขึ้นฟ้าไม่สั่นไหว!
พลังบ่มเพาะของเขานั้นมันพัฒนาขึ้นมาจนถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นกลางทันที!
เหล่าคนที่มองดูการรับมือเต๋าทุกข์ของเย่หยวนนั้นต่างต้องอ้าปากค้างอย่างไม่อยากเชื่อ
…………………………
